Talking Parrots: Opis gatunku i wskazówki dotyczące uczenia się

Każdy z nas chciałby znaleźć przyjaciela w postaci gadającej papugi. Są nie tylko jasnymi, inteligentnymi i niezwykle uroczymi ptakami, ale potrafią również odtworzyć naszą mowę dokładnie z intonacją i najdelikatniejszymi dźwiękami. W tym artykule porozmawiamy o gadających papugach, zapoznamy się z najpopularniejszymi odmianami, a także zaleceniami dotyczącymi ich edukacji i szkolenia.

Na świecie istnieje duża liczba przedstawicieli papug, ale tylko nieliczni, ze względu na specyfikę struktury języka i krtani, mogą naśladować ludzką mowę. W swoim naturalnym środowisku papugi wykorzystują fragmenty piosenek innych ptaków do komunikowania się ze sobą. Jeśli papuga znajduje się na zewnątrz stada i stale słyszy powtarzające się dźwięki - prawdopodobnie je zapamięta i nauczy się rozmnażać.

Obecnie istnieje 5 odmian papug, które można mniej lub bardziej dobrze nauczyć mówić.

Jedna z najbardziej utalentowanych ras w nauczaniu mowy ludzkiej. Również brane pod uwagę stosunkowo drogi i rzadki dla prywatnych hodowców ptaków. Charakteryzuje się masywnym wygiętym dziobem, dużą rozpiętością skrzydeł, a także charakterystycznym grzebieniem w strefie ciemieniowej. Wzniesiony herb z reguły może wskazywać na wiele emocji: od podniecenia do zaskoczenia i strachu.

Wśród jego rodziny jest uważany za prawdziwego stulatka. W naturze poszczególne osoby mogą żyć do 95 lat, w zależności od gatunku. Większość odmian kakadu to duże ptaki - do 85 cm długości, rozpiętość skrzydeł - do 90 cm, waga dorosłych - do 1,1 kg.Grzbiet jest duży i długi, może być zarówno cienki, jak i szeroki.

Niektóre odmiany rasy żyją w całej Australii i Nowej Gwinei, niektóre gatunki osiedlają się na wyspach najbliższych archipelagów. Wolą robić gniazda na drzewach lub na skałach i na obszarach górskich. Żywią się głównie owocami drzew, nasion, owadów i larw. Ostatnio, ze względu na ograniczenie siedlisk przyrodniczych, niektórym gatunkom kakadu grozi wyginięcie. Jednocześnie są uważane za szkodniki w Australii, ponieważ lubią dewastować całe pola.

Kakadu są niezwykle inteligentne i utalentowane, potrafią dobrze mówić (chociaż pamiętają nie więcej niż sto słów) bardzo przywiązany do właściciela i stać się pełnoprawnymi członkami rodziny. Oprócz talentów konwersacyjnych, uwielbiam grać figle i tańczyć do muzyki (mają doskonałe ucho do muzyki). Ten typ papugi jest najczęściej atrakcją na pokazach cyrkowych.

W stanie frustracji i przygnębienia ptak może powodować znaczne niedogodności. Głośne, ostre krzyki, rozczochrane upierzenie, skłonność do gryzienia - wszystko to wskazuje na zły nastrój ptaka. Właśnie dlatego ta odmiana nie zaleca się zaczynać w rodzinach z małymi dziećmi, te ptaki są wyjątkowo mściwe i mogą zaszkodzić dziecku, dopóki nie zobaczysz.

Ara jest uważana za typowego przedstawiciela gadających papug, to jego wizerunek reprezentuje każdy z nas, gdy wspominamy słowo „papuga”. Ptaki tego gatunku różnią się od innych różnorodnym, jasnym i niezwykłym kolorem, stosunkowo dużymi rozmiarami, a także długim czarnym dziobem. Charakterystyka zewnętrzna: duże długie ciało do metra, kończyny niezwykle silne (czarne), średnie skrzydła - do 40 cm, ich rozpiętość skrzydeł sięga metra. Ogon jest dość długi i wąski - do 55 cm, a waga dorosłego może się różnić w zależności od odmiany, pożywienia, warunków hodowlanych.

W naturze mieszka głównie w Ameryce Południowej (Panama, Brazylia). Siedlisko jest najczęściej reprezentowane przez gęste lasy tropikalne z dużą ilością drzew, zieleni, dużej ilości owoców i wody. Dieta obejmuje owoce, warzywa, zboża, korzenie roślin, niektóre zioła.

W tej chwili znane jest około 6 odmian ary, które mogą być mniej lub bardziej skuteczne w treningu i szkoleniu: czerwone, żółtozielone, zielonoskrzydłe, niebiesko-żółte, żołnierz, kasztanowate. Każdy z tych gatunków można potencjalnie szkolić, aby naśladował ludzką mowę.

Pomimo niezwykle rozwiniętej inteligencji i jasnego upierzenia, ara nie jest szczególnie utalentowanym rozmówcą. Przez całe życie jedna osoba, nawet przy regularnym szkoleniu, rzadko może nauczyć się więcej niż 50 słów lub wyrażeń. Jednak przede wszystkim ara fenomenalnie dokładnie odtwarza poszczególne dźwięki: szczekanie, miauczenie, śpiew innych ptaków. Odmiana jest uważana za przyjazną i ufną, ale uwielbia wolne miejsce.

Piękna, inteligentna i niezwykle urocza odmiana gadających papug. Wśród jego rodziny jest brany pod uwagę jeden z najbardziej rozmownych i zdolnych do nauki. Zewnętrznie różnią się od innych gatunków szarym lub jasnoniebieskim kolorem, brakiem pęczka, a także żółtymi oczami i krótkim ogonem z jaskrawoczerwonym upierzeniem. Z daleka odmiana może być mylona ze zwykłym gołębiem ulicznym.

Pod względem wielkości nie jest uważana za największą odmianę, ale o wiele większą niż papużki faliste i gołąbki.Całkowita długość ciała może wynosić do 40 cm, skrzydła są małe - do 25 cm, rozpiętość skrzydeł - do 70 cm Jak już wspomniano, ogon jest mały i krótki - do 10 cm długości. Oczy są żółte. Dziób jest masywny, ostry, zgięty, czarny. Kończyny są masywne, szare lub białawe. Na samym upierzeniu rzadko można wykryć czerwony lub niebieskawy odcień.

Średnia długość życia w środowisku naturalnym może wynosić 60-70 lat, w niewoli - do 50 lat. Ojczyzną tej odmiany są niektóre regiony Afryki Północnej. Pod względem siedlisk preferowane są rozległe lasy liściaste. Dieta jest zróżnicowana: w przeważającej części są to owoce, ich nasiona, nasiona, korzenie i niektóre zioła.

Jacques ufa ludziom, łatwo dostosowuje się do nowego środowiska, szybko przyzwyczaja się i rozpoznaje twarze. Są niezwykle utalentowani w zapamiętywaniu nie tylko słów, ale także całych fraz - potrafią je nauczyć nawet do 1000 w ciągu życia. Z natury mogą być kapryśne i agresywne, niezwykle zazdrosne o dzieci i inne zwierzęta, ponieważ lubią zajmować ważne miejsce w rodzinie.

Jednostka uczy się mówić od bardzo młodego wieku. Im starszy ptak, tym trudniej będzie przyzwyczaić się do nowego właściciela i nauczyć się kilku słów. Faktem jest, że dawni i obecni właściciele prawie na pewno wymawiają osobne frazy i słowa o różnej aranżacji i intonacji, co dla papugi jest jak przekwalifikowanie w innym, zupełnie nowym języku.

Ptak jest uważany za jeden z najbardziej aktywnych i towarzyskich gatunków wśród papug (jest gatunkiem kakadu). Jak wszyscy przedstawiciele jego rodziny, ma charakterystyczny grzebień w okolicy ciemieniowej i masywny zakrzywiony dziób. Główną różnicą od wszystkich innych papug jest obecność określonych policzków z upierzeniem pomarańczowym lub czerwonym.

Podręcznik Corella nie wyróżnia się ani dużym rozmiarem, ani długością życia. Długość osoby dorosłej rzadko osiąga 35 cm (wraz z ogonem), waga jest również niewielka - do 100 gramów. Rasa jest uważana za najmniejszą w swojej rodzinie po różowym kakadu (Gali). W kolorze mężczyzna ma jasny żółty odcień, a samica ma szary odcień. Policzki mężczyzny są pomarańczowe i jasne, policzki kobiety są żółtawe i blade.

W środowisku naturalnym można je spotkać na całunach i stepach Australii, wolą gniazdować na niskich wysokościach w pobliżu rzek i lasów. Żywi się nektarem eukaliptusowym, owocami i nasionami, w niesprzyjających czasach żywe stworzenia pojawiają się w diecie w postaci muszek, owadów i larw.

W przeciwieństwie do innych gatunków, nie wymaga skrupulatnej opieki i nie jest wybredny w kwestii jedzenia. Jest bardzo przywiązany do obecnego właściciela, uwielbia grać i jest niegrzeczny, uwielbia czatować i świergotać non stop, co z czasem może powodować wiele problemów. Ptak ma przyjemny, ale dość ostry głos, który może nie podobać się twoim dzieciom lub sąsiadom.

Ptak nie należy do ras agresywnych, ale czasami chce być sam. Zazwyczaj wskazuje na to fakt, że ptak nie chce iść w twoje ramiona. Aby ptak nie nudził się podczas Twojej nieobecności, warto zostawić radio włączone w domu lub po prostu włączyć muzykę na komputerze. Wtedy ptak poczuje się chroniony i nie będzie się nudził.

Najczęstszy rodzaj papugi, można go znaleźć u każdego hodowcy. Wyróżnia go mały rozmiar i różnorodny, jasny i falisty kolor z przewagą odcieni niebieskiego, zielonego, różowego i czerwonego.

Pod względem wielkości jest znacznie gorszy niż ktokolwiek z jego rodziny: długość dorosłego ptaka rzadko osiąga 22 centymetry, skrzydła - do 10 cm, ogon jest również mały i niezwykle cienki - do 10 cm długości. Pod względem masy uważana jest za jedną z najlżejszych odmian - nie więcej niż 50 gramów. Górna część dzioba jest dominująca, długa, wygięta ściśle w dół. W kolorze dziób jest zwykle żółtawy lub szarawy, pazury są różowe lub białe, szare (małe, cienkie, nie masywne).

Całe terytorium Australii, a także niektóre sąsiednie wyspy, uważane są za ojczyznę i obecne siedlisko. W naturze może żyć do 20 lat, porusza się parami lub w dużych szkołach do kilkuset osób. Pod względem siedlisk preferuje stepy i płaskie obszary z niewielką liczbą drzew. W niewoli oczekiwana długość życia rzadko osiąga 16 lat. Dieta w środowisku naturalnym jest najbardziej różnorodna: nasiona, nasiona, małe owoce, małe owady i larwy.

Papużki faliste są uważane za najbardziej przyjazne, najbardziej aktywne i łatwowierne ze wszystkich mówiących gatunków. Uwielbiają się bawić, latać z miejsca na miejsce, drażnić właściciela. Umie się uczyć do 100 słów w ciągu całego życiarównież doskonale naśladują domowe dźwięki. W przeciwieństwie do dużych rozmawiających papug, nie wymagają one szczególnej opieki.

Wada tego gatunku jest tylko jedna - nawet jeśli nauczysz papugę mówić, wtedy mowa będzie najczęściej bardzo szybka i całkowicie niewyraźna. Aby nauczyć takie papugi wymowy poszczególnych słów, należy zacząć od krótkich, ale niezbyt szybkich fraz.

Różnią się one nie tylko rozpowszechnieniem wśród hodowców, ale także wyjątkowo niską ceną wśród ich rodzin. W rzadkich przypadkach koszt jednej osoby przekracza 50 USD (w zależności od wieku, kolorystyki, umiejętności mówienia, rodowodu oraz obecności / braku dokumentów).

Prawie połowa powyższych gatunków jest dość rzadka w WNP. Ptaki takie jak kakadu, ara lub jaco są zwykle bardzo drogie i trudne do znalezienia nawet w prywatnych ogrodach zoologicznych lub hodowcach. Dlatego przygotuj się, że większość następujących zaleceń będzie dotyczyć popularnych gatunków: gołąbków, Corelli, papużek falistych. Spośród dostępnych i szeroko rozpowszechnionych papug, najbardziej wyszkolone i zdolne są uważane za nimfy, a także papugi. Zapamiętują frazy znacznie wolniej, ale postarają się powtórzyć je po tobie.

Wszelkie zwierzęta lepiej kupić jest w wyspecjalizowanych sklepach zoologicznych lub żłobkach. W takich zakładach obowiązuje okres kwarantanny, który każdy ptak mija przed kontaktem z właścicielem. Ponadto, kupując w sklepie, powinieneś być pod ręką zaświadczenie stwierdzające, że ptak nie jest chory na żadne choroby, w tym niebezpieczne dla ludzi.

Kupując ptaki rękami, nigdy nie będziesz pewny zdrowia swojego ptaka. Istnieją choroby zakaźne lub nieżytowe, które pojawiają się dopiero po pewnym czasie. Ponadto większość prywatnych i nieprofesjonalnych hodowców nie będzie w stanie dostarczyć żadnych dokumentów dotyczących ptaka. Wybierając papugę, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:

• oczekiwana długość życia;
• poziom umiejętności interpersonalnych, zdolności uczenia się i agresywności;
• waga i długość osoby dorosłej;
• preferencje smakowe gatunku;
• Niezbędne warunki środowiskowe do pielęgnacji i konserwacji.

Przed zakupem sam zdecyduj, jakiego rodzaju osoby chcesz: już mówisz, czy nie. Faktem jest, że mówiące i przeszkolone osoby są znacznie droższe, jednak często są bardzo przywiązane do hodowcy i po raz pierwszy po zakupie mogą zignorować lub uniknąć nowego właściciela. Szkolenie młodych i nieprzeszkolonych osób zajmie dużo czasu, ale są one tańsze i staną się Twoim prawdziwym przyjacielem w procesie uczenia się.

W każdym razie ale to papugi o dużych rozmiarach najlepiej poddają się treningowi: kakadu, ara i jaco. Dlatego jeśli masz okazję i środki na zakup tego konkretnego ptaka, nie znajdziesz lepszych mówców niż te rasy.

Duże gatunki gadających papug są prawdziwymi stulatkami. W rzadkich przypadkach oczekiwana długość życia tych samych kakadu może wynosić 80 i 90 lat. Kupując, pamiętaj, że zawsze jest to Twoje zwierzę domowe. Będziesz musiał liczyć się z jego obecnością, jeśli chcesz pojechać gdzieś daleko na wakacje lub po prostu do kraju.

Wielu hodowców staje przed problemem założenia jednej lub dwóch papug. Wszystko zależy od twoich pragnień. Jeśli Twoim celem jest hodowla papug, lepiej kupić dwie osobniki na raz. Jeśli chcesz nauczyć słowa papugi tak szybko, jak to możliwe - najlepsze szkolenie jest dla pojedynczych osób.

Nie ma uniwersalnego programu szkolenia papug, który gwarantowałby, że twoje zwierzę będzie mogło mówić po określonym czasie. Dla każdego zwierzaka program powinien być indywidualny i brać pod uwagę jego wiek, charakter, obszar dystrybucji, skłonność do nauki mowy.

Poniższe wskazówki dotyczą nauczania zarówno dużych, jak i małych rodzajów gadających papug.

• Najważniejszą rzeczą w szkoleniu jest ustanowienie relacji zaufania między właścicielem a papugą. Jeśli ptak się ciebie boi lub boi, nic z tego nie dostaniesz. Dlatego szkolenie należy przeprowadzić kilka dni po zakupie, kiedy ptak jest już trochę przyzwyczajony do mieszkania.
• Rozpocznij trening od krótkich monosylab: domu, jedzenia, klucza, węzła, kysh. Jednocześnie staraj się wzmocnić słowa skojarzeniami. Mów „jedzenie”, gdy dajesz mu smakołyki, nazywaj dobre, gdy chwalą.
• Pierwszą rzeczą, której należy nauczyć pierzastego przyjaciela, jest wymówienie swojego imienia. Wyboru imienia należy również dokonać ostrożnie - papugi najlepiej pamiętają słowa z literami „u”, „w”, „h”, „s”, „g”, „k”. Wspólne nazwy papug to Nyusha, Gosh, Marfush, Petrush, Kesha, Andryusha, Yasha, Jack, Kuzya.
• Zajęcia muszą być przeprowadzane systematycznie, najlepiej o tej samej porze każdego dnia. Aby wynik był szybszy, powinieneś spędzać kilka sesji dziennie. Czas trwania szkolenia powinien wynosić co najmniej 20 minut. Pierwszy jest rano, przed jedzeniem, potem po południu i wieczorem również przed karmieniem.
• Nie wymagaj ani chwili zapamiętywania słowa od papugi, wymawiaj je sekwencyjnie, z pauzami, daj ptakowi trochę czasu na zapamiętanie kombinacji dźwięków.
• Rozmowy powinny odbywać się w ciszy i spokoju. Wyjmij osoby postronne z pokoju z góry, delikatnie zasłoń zasłony. Pozwoli to ptakowi się skoncentrować.
• Trenowanie papug jest jeden po drugim, razem będą stale rozpraszane, a nowe informacje będą słabo wchłaniane.
• Nauka powtarzania jest również konieczna poprawnie: przy ścisłym przestrzeganiu naprężeń, dźwięków, intonacji.
• Każda budgie ma swój talent do treningu i treningu. Niektórzy mogą nauczyć się pierwszych słów w ciągu tygodnia, inni będą silnie ignorować właściciela przez kilka kolejnych miesięcy. Według statystyk, jeśli ćwiczysz regularnie z papugą, będzie w stanie wymówić pierwsze frazy i słowa w ciągu 2-3 tygodni.
• Za każde pomyślnie wyuczone słowo zaoferuj papugę różne smakołyki - każde z nich powinno mieć ulubione owoce lub warzywa. Ptak musi zrozumieć, dlaczego jest zachęcany. Warto też pochwalić - papugi doskonale rejestrują przyjazne nuty w mowie.
• Papugi uczą się dobrze tylko wtedy, gdy ta sama osoba uczestniczy w zajęciach. Muszą nauczyć się całkowicie kopiować dokładnie jego intonację i wymowę.
• Najpewniejszym znakiem, że ptak cię słucha, jest skoncentrowane spojrzenie prosto w usta, lekko zwężone oczy i nieruchoma postać.
• Zwroty i słowa są lepiej zapamiętywane, jeśli wymawiane są z emocjonalnym kolorem - pytającym lub wykrzyknikiem.
• Połącz nowe słowa i ćwiczenia ze szkoleniem, ale nie zapomnij wrócić do starych, aby ptak ich nie zapomniał.
• Podążaj za nastrojem rozmownego przyjaciela - jeśli jest zbyt aktywny i nie chce się w tej chwili uczyć, odłóż trening na jakiś czas.

Sprawdź listę zaleceń i wskazówek, dzięki którym możesz nauczyć swojego ptaszka, jak rozmawiać bez większych trudności.

• Nie powinieneś uczyć swojego ptaka nieprzyzwoitych słów i wulgarnego języka. Na początku takie hobby może być zabawne, ale kiedy znajomi i przyjaciele odwiedzają cię i słyszą coś obraźliwego, może pojawić się niezręczna sytuacja.
• Nigdy, pod żadnym pozorem, nie krzycz ani nie wzywaj papugi w przypadku niepowodzenia lub powolnego przyswajania niektórych fraz. Ptaki te doskonale czują skierowaną przeciwko niemu agresję i są w stanie same się odizolować.
• Najlepszą zachętą do rozwoju mowy u papug będzie stała komunikacja z właścicielem. Spędzaj więcej czasu ze swoim zwierzakiem, rozmawiaj z nim, baw się, żartuj, śmiej się. Wszystko to korzystnie wpłynie na szkolenie ptaków.
• Kupując papugę, powinieneś wybrać dla niej osobne miejsce w mieszkaniu. Są tylko dwa warunki dla tego miejsca: powinno być tam, gdzie ludzie są stale i powinni być wolni od przeciągów.
• Organizując miejsce dla papugi, masz dwie możliwości: klatkę lub wolierę. Klatka jest odpowiednia dla osób samotnych, nawet jeśli masz mało miejsca w mieszkaniu i nie zamierzasz kupować nowych osób. Woliera jest bardziej odpowiednia do przestronnych mieszkań w przypadku zakupu dwóch lub więcej papug. Lepiej kupić wolierę na zamówienie - dzięki czemu możesz ją dostosować do swojego wnętrza.
• Jak już wspomniano, szkolenie papugi jest długim procesem. Nie należy oczekiwać, że po tygodniu szkolenia Twój ptak będzie aktywnie mówić we wszystkich językach świata. Asymilacja pojedynczych fraz i słów często zajmuje miesiące, a nawet lata.
• Nie kupuj papug w mieszkaniu z takimi zwierzętami jak kot lub pies. Dotyczy to dużych gatunków psów i drapieżnych gatunków kotów (na przykład kotów syjamskich i kotów rasy maine coon).
• Po zakupie papugi w sklepie lub rękoma zaleca się zabranie jej do weterynarza na badanie. Umożliwi to identyfikację chorób i infekcji, o których sprzedawcy mogą milczeć.
• Duże gatunki papug, takie jak ary, kakadu i jaco, najlepiej pozostawić ludziom bez doświadczenia. Bardzo trudno jest opiekować się nieprzygotowanym hodowcą.
• Zdarzają się przypadki, gdy ludzie mają ostrą postać alergii na papugi. Dlatego przed zakupem osoby należy przejść testy na taką reakcję alergiczną.
• Wbrew popularnemu mitowi papugi tylko naśladują ludzką mowę. Niektóre słowa i frazy mogą być odpowiednie i wymawiane w odpowiednich momentach, ale to nie znaczy, że ptak cię rozumie.
• Uważa się, że papugi najlepiej trenować w świetle zmierzchu. W tym przypadku ptak czuje się chroniony i najbardziej spokojny. Dlatego zaleca się prowadzenie lekcji w rozmowach wczesnym rankiem. Jednocześnie papugi bardzo potrzebują naturalnego światła słonecznego, w którym zwiększa się ich aktywność.
• Wiele papug jest cudownymi naśladowcami, które z łatwością mogą wytwarzać krótkie i głośne dźwięki. Nie przejmuj się, jeśli nagle usłyszysz od swojej papugi szczekanie lub miauczenie dokładnie tak, jak pies lub kot sąsiada. Często papugi mogą odtwarzać całe zdania z telewizji, radia, a nawet z rozmowy telefonicznej.

W żadnym wypadku nie kupuj gadającej papugi w przypływie chwilowych emocji lub próśb swoich dzieci. Każde zwierzę wymaga uwagi, troski i opieki, które mogą okazać się nie do zniesienia dla niedoświadczonej rodziny.

Zobacz, jak nauczyć papugi, jak rozmawiać w następnym wideo.