Papuga Ara: gatunki, zasady hodowli i hodowli

Ara należy do ptaków z rodziny papug. Są to dość duże ptaki, których charakterystyczną cechą jest ich jasne upierzenie w odcieniach czerwieni, błękitu, żółci i zieleni. Takie zwierzęta są bardzo popularne w opiece domowej, ale opieka nad nimi ma wiele subtelności i zasad, które powinieneś znać przed podjęciem decyzji o zakupie takiego ptaka.

O wszystkim, co dotyczy papugi Ara, możemy powiedzieć „najbardziej”. I w rzeczywistości - jest to największy ptak z rzędu papug, najjaśniejszy piękny ptak o jasnych kolorach, właściciel najsilniejszego dzioba ze wszystkich, którzy żyją na kontynencie, a nawet na planecie, a ponadto jest jednym z najtrwalszych ptaków na świecie.

Nawiasem mówiąc, to zachowanie w pełni odpowiada osobliwościom wewnętrznej organizacji tego pięknego ptaka - starożytni Indianie używali tej umiejętności i trzymali ary jako strażników. Papugi obdarzone wysoką inteligencją dobrze znały każdego mieszkańca wioski lub wioski i głośno płakały na widok nieproszonych gości.

Możesz mówić o pięknie tych ptaków przez wiele godzin, ale nadal zastanawiasz się nad pewnymi cechami ptaków tego gatunku. Po bokach głowy nie ma osłony z piór, to samo dotyczy obszarów wokół oczu. Końcowa część skrzydeł jest dość wydłużona i zaostrzona na końcach. Ogon ma kształt klina i jest znacznie dłuższy niż ciało ptaka.

Dziób jest ostry, w kształcie haka, ściśnięty po bokach.Według danych ornitologów jest on niesamowicie silny, silny i potężny - żaden inny ptak nie może go porównać pod względem twardości, więc powinieneś dokładnie rozważyć zalety i wady, zanim przyprowadzisz tak silnego mężczyznę do domów, w których mieszkają małe dzieci. Ara może w kilka sekund połamać kości owocowe i najtwardsze orzechy.

Ptaki te mają bardzo bystry wzrok - pod względem prędkości wyświetlania klatek na sekundę możliwości ary są znacznie lepsze niż u ludzi. Dla porównania: u ludzi liczba ta wynosi 24 klatki, a u papug - 125. Ara wyróżnia się monogamicznym widzeniem i może używać swoich oczu niezależnie od siebie.

Ptaki tego gatunku mają zdolność samoleczenia. Mieszkając w pobliżu piaszczystych brzegów, jedzą cząsteczki gliny, tym samym oczyszczając swoje ciało z szkodliwych substancji, które pochodzą z zepsutych, zepsutych owoców. Ponadto lepka substancja jest źródłem pierwiastków śladowych niezbędnych dla organizmu ary.

W sumie istnieje około 15 odmian papug ara. Najczęstsze z nich to kilka.

• Kasztan lub, jak to się nazywa, kasztanowate. Charakterystyczną cechą takich ptaków jest czerwonawo-brązowy lub żółty irys. Strefa czołowa jest ciemna, dziób jest prawie czarny, policzki są lekko opierzone, pomalowane na biało. Łapy mają bogaty szary odcień, pazury są prawie czarne.

• Czerwony Gatunek ten znany jest w nauce jako Aracanga. Dorosły ma żółty kieł, a u jego podstawy widoczna jest ciemna plama. Żuchwa jest czarna. Sam dziób jest zakrzywiony, bardzo silny, jego odcień jest żółty. Policzki bez piór mają kremowy ton z małymi czerwonawymi plamami. Łapy są ciemnoszare, prawie czarne, z dwoma palcami skierowanymi do przodu i dwoma palcami do tyłu.

• Zielonoskrzydły. Ptak z dużą szeroką głową, dziób jest bardzo duży, mocny, czarny. Tęczówka jest jasnożółta, obszar dzioba jest miękki róż, żuchwa jest ciemna. Policzki mają rzadkie upierzenie z bordowymi cienkimi piórami. Łapy są szare.

• Niebieskoogłowy To jest ara górska z charakterystycznym pierścieniem okołogałkowym o ciemnoszarym odcieniu. Dziób jest silny, czarny. Tęczówka jest żółta z zauważalną czerwoną obwódką. Łapy są płowe, niczym niezwykłe.

• Niebieska szyja. Papuga z tęczówką o jasnożółtym odcieniu, policzki są raczej małe, prawie nagie, pokryte bardzo cienkimi piórami w kolorze niebieskim. Dziób jest bardzo duży, czarny. Nogi są ciemnoszare, ogon wydłużony, na końcu wyraźne zwężenie. Pióra na czole w ciemnoniebieskim odcieniu. Ten sam kolor występuje w upierzeniu szyi i gardła ptaka.

• Czerwonobrzuchy. Papuga z małym dziobem w kolorze czarnym, policzki białawo-żółte, nagie. Łapy są pomalowane na ciemnoniebiesko, przytłaczający kolor upierzenia jest nasycony na zielono, pióra frotte i czoło są niebieskie, na brzuchu wyraźna brązowo-brązowa plama.

Ara jest dużym egzotycznym ptakiem o cechach behawioralnych i potrzebach fizjologicznych, dlatego utrzymanie go w niewoli wymaga pewnej wiedzy i umiejętności. Jednak ten ptak czuje się dość dobrze w domu i prawie nigdy nie odczuwa niepokoju i stresu. Przed zakupem papugi Ara należy najpierw przygotować dla niej wolierę, minimalną dopuszczalną których wymiary powinny odpowiadać 2 metrom szerokości i 1 metrom długości, pożądana jest wysokość co najmniej 2 metrów, optymalnie jak ściany.

Umieszczenie zwierzęcia w mniejszej klatce jest dozwolone tylko wtedy, gdy ptaki w wolierze są w trakcie karmienia i w nocy, a reszta ara spędza swobodny lot wokół domu lub mieszkania.

Klatka powinna być wyposażona w wysokiej jakości urządzenia blokujące, które są lepiej zamykane na klucz. Pamiętaj o tym standardowe zatrzaski i proste haczyki dla ptaków o tak dużej inteligencji jak ara nie są odpowiednie - zwierzę otworzy je jak najszybciej.

Paleta pod wolierą powinna być wysuwana - pomoże to w lepszym czyszczeniu klatki i terminowym usuwaniu wszystkich odpadów ptaka.

Pamiętaj, aby przewidzieć obecność w obudowie żerdzi, zabawek, a także gałęzi drzew. Ara jest ptakiem niezwykle wymagającym uwagi od właściciela, więc aby zwierzę nie nudziło się pod nieobecność właściciela, warto wyposażyć wolierę w wszelkiego rodzaju liny, drabiny, labirynty i puzzle.

Należy pamiętać, że ara uwielbia wieszać się do góry nogami, dlatego zabawki i pionowe konstrukcje powinny być wyższe, aby ptak nie uderzył w dno woliery. Nie zapominaj, że te papugi są wielkimi miłośnikami zabiegów wodnych, więc w klatce zdecydowanie powinieneś wyposażyć małą wannę.

Wszystkie podajniki i miski do picia, tyczki i zabawki powinny być utrzymywane w czystości i porządku. Powinny być czyszczone co najmniej raz na 2 dni, jeśli to możliwe codziennie, sama komórka jest myta raz w tygodniu, a co 4-5 miesięcy obudowa jest zanurzona w głębokiej dezynfekcji za pomocą produktów na bazie chloru. W razie potrzeby należy usunąć przestarzałe akcesoria i zastąpić je nowymi, lepszymi i koniecznie przyjaznymi dla środowiska.

Na szczególną uwagę zasługuje odżywianie papug. Ary w swoim naturalnym środowisku żywią się orzechami, owocami egzotycznymi, soczystymi owocami, kukurydzą i nasionami. Zwierzęta trzymane w mieszkaniach zdecydowanie musisz dać świeże, soczyste owoce: banan, jabłka, miękkie gruszki, a także winogrona i jarzębinę.

Aby zaspokoić zapotrzebowanie na warzywa, zwykle oferują pierzaste kukurydza, ogórek i marchew z dynią. Pamiętaj, aby uwzględnić w menu soczyste warzywa - młode pędy drzew owocowych, porośnięte zboża, buraki i marchewki, a także liście mniszka lekarskiego, boćwiny i selera ogrodowego.

70% diety Ary powinno stanowić paszę zbożową - owies, proso, a także siemię lniane i nasiona kanaryjskie, orzechy (orzechy laskowe, orzeszki ziemne i pestki dyni). Jedzenie można kupić w sklepie lub samemu przygotować mieszankę zbożową, ale w tym przypadku musisz dodatkowo wprowadzić suplementy witaminowo-mineralne, które pomagają utrzymać upierzone zdrowie, jego pełny wzrost i rozwój.

Pamiętaj o tym w naturze papugi jedzą raczej ciężkie pożywienie, ale nie zapominaj, że w naturalnych warunkach ptak ma zdolność szybkiego i wydajnego wydawania kalorii. W niewoli nie ma takich możliwości, dlatego włączenie orzechów włoskich i orzeszków piniowych do diety powinno być rzadkie i ściśle dozowane.

Dodatkowo owsiankę można dodać do diety ptaków. Najlepiej gotować je w wodzie bez oleju i cukru. Zwykle zwierzęta są leczone kaszą gryczaną, kaszą jaglaną z kaszy jaglanej, a także groszkiem i ciecierzycą. Od czasu do czasu menu obejmuje żółtka i kruchy twarożek.

Ale ziarna kawy, awokado, natka pietruszki, cebula, czosnek, zioła i słodycze we wszystkich przejawach powinny być wyłączone z diety ptaka. Nie zaleca się również leczenia ary ze stołu, zwłaszcza jeśli jesz smażone, wędzone, słone, tłuste i marynowane potrawy.

Okres lęgowy ary zwykle rozpoczyna się około kwietnia - w tym momencie papuga staje się nadmiernie podekscytowana, a czasem nawet agresywna, dlatego powinieneś być cierpliwy i traktować swojego ptaka spokojnie i sympatycznie, unikając jakichkolwiek negatywnych emocji.

Aby pomyślnie hodować ary w niewoli, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków dla zwierzaka:

• utrzymywanie stałej temperatury na poziomie około 20 stopni przy poziomie wilgotności około 70-80%;
• 15-godzinne światło dzienne - oprócz światła naturalnego konieczne jest skorzystanie z dodatkowego oświetlenia, w tym celu kupują lampy fluorescencyjne, ale zrobią to najbardziej zwykłe;
• wielkość obudowy powinna wynosić co najmniej 1,9x2x2,5 m, podłogę należy przykryć warstwą piasku rzecznego, a dno należy umieścić na wierzchu;
• gniazdo znajduje się w górnej części klatki, najlepiej używać gotowych pojemników o wymiarach 70 x 50 x 50 cm, optymalnie drewnianych;
• rozmiar okrągłego wycięcia powinien wynosić około 150 mm, jego wysokość względem dna - około 20-30 cm;
• jako ściółkę gniazdową pożądane jest stosowanie średniej wielkości trocin lub wiórów drzewnych.

Zwracamy uwagę na fakt, że gdy tylko ara składa jaja, nie można jej zakłócić. Należy wykluczyć stały hałas i głośne dźwięki - w pobliżu ptaka należy zachować cichą i spokojną atmosferę. W przeciwnym razie pierzaste mogą porzucić swoje potomstwo, a nawet je zniszczyć.

Tylko ptaki w wieku 1 roku, zdrowe, o genialnym upierzeniu, mogą się rozmnażać. Zwykle krycia papugi poprzedzone są grami krycia. W tym czasie ptaki zaczynają ostrożnie układać pióra na głowie, a także na szyi i przy ogonie.

Papugi niezmiennie towarzyszą swoim działaniom głośnym bulgotaniem, po którym samiec zaczyna lekko tańczyć. Takie znaki działają na kobietę - ona opada na dno klatki i spada na plecy, żartobliwie walcząc z lecącym do niej mężczyzną. Czynności te powtarza się kilkakrotnie, po czym krycie odbywa się bezpośrednio - papugi wycofują się w gnieździe lub na okonie, odwracają się swoimi ogonami, po czym stykają się z pelerynami. Zwykle powtarza się to kilka razy dziennie.

3-4 tygodnie po kryciu samica składa pierwsze jajo, a następnie wszystkie kolejne w odstępie 3 dni. Z reguły w sprzęgle są 2-3 jajka. Zaraz po pojawieniu się pierwszego z nich samica przenosi się do domu lęgowego i zaczyna się wykluć. W tym czasie przyszły ojciec dba o jedzenie, które cały czas jest w pobliżu i przynosi ziarno do dzioba.

Wylęganie trwa zwykle około 24-25 dni. Początkowo nowonarodzone pisklęta są całkowicie i całkowicie zależne od matki - karmi je wole mlekiem fragmentami pokrojonych kawałków jedzenia. Ptaki uzyskują niezależność dopiero 3-4 miesiące po urodzeniu. Wyhodowane ptaki pozostają z rodzicami, powiększając stado i wzmacniając relacje między zwierzętami.

Papuga Ara jest bardzo aktywnym, niezwykle dociekliwym stworzeniem, zawsze chętnie nawiązuje kontakt z hodowcą.

Papugi tego gatunku wymagają stałej uwagi właściciela, są inteligentnymi ptakami, których charakter bardziej przypomina małe dziecko. Są szybko oswojone i bez problemu znajdują kontakt z dowolną osobą.

Ara jest ptakiem o bardzo wysokiej inteligencji, dlatego szybko uczy się nowych słów i może łatwo i poprawnie używać ich do komunikowania się z właścicielami. Takie stworzenia mogą poprosić swoich właścicieli o drinka, jedzenie, zabawę, są w stanie powitać swojego pana na spotkaniu i pożegnać się z rozstaniem.

Ara ma raczej ostry głos, jest nieprzyjemny dla ludzkiego ucha, ale ptak rzadko krzyczy bez powodu, ponieważ dźwięk zawsze służy jako sygnał problemu.Eliminując przyczynę dyskomfortu, możesz szybko przywrócić pierzastemu dobry nastrój.

Należy pamiętać, że dla wielu członków rodziny, a nawet sąsiadów z innego mieszkania, takie dźwięki mogą być po prostu nie do zniesienia, dlatego lepiej trzymać ptaka w domkach jednorodzinnych i budynkach mieszkalnych z dobrą izolacją akustyczną.

Ara zawsze dobrze pamięta swoich krytyków i przestępców. Ptak może się na nich zemścić, a ugryzienia takiego zwierzaka mogą być bardzo bolesne, a nawet spowodować obrażenia. Najlepiej natychmiast zatrzymać się z ptakiem w pozycji przyjaźni, ale nie należy zachęcać do szczypania i gryzienia, w przeciwnym razie papuga użyje tej sztuczki jako głównej metody przyciągania uwagi.

Papugi Ara to odważne i bardzo odważne ptaki. Jeśli zostaną zaatakowani, oddają. Ale z natury ptaki te są dość przyjazne, są dobre dla ludzi i innych zwierząt domowych.

Należy zauważyć, że opinie hodowców na temat tych ptaków z reguły są tylko pozytywne - papuga jest przywiązana do swoich właścicieli, ale ludzie również odczuwają reakcję między nimi a tym niesamowitym zwierzakiem. Niektórzy hodowcy twierdzą nawet, że z czasem ptaki te zaczynają czuć się pełnoprawnymi członkami rodziny i zachowują się odpowiednio - czasami wygląda to bardzo zabawnie.

Istnieje opinia, że ​​lepiej jest pozyskać dorosłą osobę, która przez długi czas rosła wśród swoich krewnych, ponieważ ludzkie karmienie zastępcze będzie wymagało nieustannej uwagi. We współczesnym życiu zwykle nie jest to możliwe.

Jeśli potraktujesz swoją ary z ciepłem i delikatnością, to bądź pewien - odpowie ci tą samą monetą. Na każdy hałas ptaka musisz reagować wyłącznie ze spokojem. Jeśli zamierzasz odstawić swojego zwierzaka od przyjemnego przyzwyczajenia - po prostu zignoruj ​​go, dając jasno do zrozumienia, że ​​nie masz zamiaru podążać za ptakami, a wszystkie gry rozpoczną się dopiero po zmianie jego zachowania.

Jeśli w odpowiedzi na jego głośne krzyki podniesiesz głos lub podasz lek uspokajający, efekt będzie odwrotny. Twój krzyk, podobnie jak mikstura, jest uważany przez ary za zachętę do takiego działania i nie będziesz w stanie odstawić ptaka od uzależnienia później.

Na zdrowie psychiczne i fizyczne zwierzaka poważnie wpływa wrażliwość właściciela. Nie mniej ważne są warunki osadzenia, diety i stosowanej paszy. Pióra tego gatunku dość często mają tak nieprzyjemne problemy, jak ciężkie łuszczenie się skóry, zaburzenia koordynacji, ogólne osłabienie i obrzęk stawów.

Piękne i spektakularne papugi Ara są podatne na zapalenie zatok i alergiczne zapalenie oskrzeli. W przypadku takich chorób mają trudności z oddychaniem, wydzieliną śluzową z nosa i obrzękiem okolicy zatoki. Faktem jest, że ptak jest bardzo wrażliwy na jakość powietrza, dlatego przydatne będzie stosowanie jonizatorów i nawilżaczy domowych w pomieszczeniu.

Bardzo często ptaki wykazują wszystkie oznaki samozgryzienia - często dzieje się tak, gdy zwierzę doświadcza dyskomfortu psychicznego w warunkach braku uwagi właściciela lub jego szorstkiego obchodzenia się.

W przypadku infekcji wirusowych ara jest najczęściej ofiarą brodawczaka. W takim przypadku proces defekacji jest zakłócany, pojawiają się problemy podczas połykania jedzenia i szamba. Niebezpieczny dla ptaków i ornitozy, prowadząc do uszkodzenia układu oddechowego i ośrodkowego układu nerwowego.

Wszystko o rasie papugi Ara patrz poniżej.