Patchwork dla początkujących: proste techniki szycia i pomysły

W czasach historycznych, kiedy nie było obfitości tkanin, oszczędne gospodynie domowe szyły pościel ze skrawków i używały ich do tworzenia koców, narzut, poduszek, dywanów. Z biegiem czasu szycie patchworku (patchwork) przerosło techniki wydajnościowe i uzyskało indywidualną orientację w sztuce robótek ręcznych. W artykule omówimy różne techniki zszywania fragmentów tkanek i przeprowadzimy kilka kursów mistrzowskich dla początkujących.

Patchworowe płótna mogą wydawać się chaotyczne, ale w rzeczywistości mają wyraźną technikę cięcia i specjalny wybór kolorów. Każda klapa jest cięta zgodnie z szablonem zgodnie z wymiarami. Geometryczna dokładność fragmentów pozwala stworzyć piękne i harmonijne płótno. Aby połączyć każdy szczegół, podczas cięcia i zszywania przestrzegane są pewne zasady:

• Aby wyciąć fragmenty przyszłego płótna za pomocą szablonu i kredy. Kredę można zastąpić małą spiczastą resztką, którą wiele gospodyń domowych magazynuje w swoich materiałach do szycia.
• Bardziej wygodne jest użycie dwóch szablonów, z których jeden jest nieco większy od drugiego. Umożliwia to wycinanie części z dodatkami.
• Podczas cięcia brany jest pod uwagę kierunek wspólnego gwintu. Synchroniczne ustawienie wszystkich klap pomoże zapobiec deformacji produktu po praniu. W tym samym celu do zszywania wybiera się klapy o tej samej gęstości. Na przykład takie połączenie, jak len i dzianina, może w przyszłości prowadzić do zniekształcenia geometrycznych proporcji tkaniny.
• Podczas cięcia lub zszywania szpilki służą do mocowania fragmentu i zapobiegania jego ruchowi.
• Podczas pracy na maszynie do szycia musisz upewnić się, że stopa przebiega wzdłuż krawędzi tkaniny, tworząc równy naddatek 6 mm, co pozwoli uzyskać wyraźne i równomierne szwy.
• Materiał jest cięty za pomocą ostrych nożyczek, noża rolkowego i specjalnego noża.

W nowoczesnej sztuce patchworku popularna jest blokowa metoda wytwarzania produktu. Bloki są wycinane i zszywane z góry z trójkątów, kwadratów, pasków, a następnie łączone w jedno płótno.

Wybierając tkaniny, nie należy zapominać o ich kompatybilności: można usiąść podczas prania lub rozciągać, druga pozostaje niezmieniona. Problemy pojawiają się, gdy usieciowany jest kolorowy materiał zrzucający z lekkimi fragmentami.

Przy wyborze tkanin brany jest również pod uwagę cel rzeczy w stylu patchworku. W przypadku paneli na ścianie odpowiednie są wszelkie szmaty, a na koce dla dzieci - tylko te naturalne, które zawierają bezpieczne barwniki.

Do patchworku można użyć niektórych rodzajów materiałów.

Najpopularniejszym i poszukiwanym przez cały czas pozostaje bawełna. Jest to trwała, trwała, naturalna tkanina. Łatwo z nim pracować nawet dla początkujących, ponieważ bawełna ma umiarkowaną gęstość, nie rozprzestrzenia się i nie kruszy, jest łatwa do szycia i zachowuje swój pierwotny kształt. Na bazie bawełny powstaje duża liczba nowoczesnych materiałów.

Trwały naturalny materiał o wysokiej higroskopijności. Zdolność do „oddychania” jest szczególnie wygodna w przypadku patchworkowych ubrań zaprojektowanych na letnie upały. Jeśli len nie jest łączony z nicią syntetyczną, produkty z niego często muszą być prasowane.

Niezwykle miękki i przyjemny w dotyku materiał, stworzony na bazie nici bawełnianych. Jest często stosowany u noworodków. Dlatego flanelowe klapy można bezpiecznie wykorzystać do tworzenia produktów dla dzieci w stylu patchworku.

Jeśli tkanina jest naturalna, jej koszt jest bardzo ceniony, nawet szmaty są drogie. Jedwab jest cienki, lekki, wyrafinowany i efektowny. Ale… przybysze nie będą lubili z nim współpracować, ponieważ ślizga się i kruszy.

Naturalny ciepły materiał, wygląda na cały i wygodny. Jest elastyczny, odpycha brud, nie gniecie się, przez wiele lat może pozostać niezmieniony.

Tkanina na bazie bawełny, ma średnią gęstość, jasne kolory, jest atrakcyjna i niedroga.

Miękki materiał syntetyczny, bardzo przyjemny w dotyku, lekki, łatwy do prania i nie wymaga prasowania. Klapki z polaru zachowują się idealnie w produkcie, nie odkształcają się i nie blakną.

Najcieńszy dzianinowy produkt, który zawiera nici bawełniane. Rzeczy z chłodniejszego patchworku naprawdę podobają się dzieciom ze względu na ich miękkość i wrażenia dotykowe.

Do patchworku używaj kawałków sztucznej i prawdziwej skóry. Piękne produkty uzyskuje się zarówno z fragmentów pomalowanych w różnych kolorach, jak i wybranych w trybie monochromatycznym.

Oprócz szycia z tkanin za pomocą techniki patchworku często uciekają się do dziania lub szydełkowania. Okazuje się, że rzeczy ciepłe, kolorowe i pozytywne.

W ciągu tysiącleci istnienia patchwork opracował wiele technik. Są różnorodne, ale większość z nich nie jest szczególnie trudna i nadaje się dla początkujących. Łączenie fragmentów tkanek w płótna można wykonać na różne sposoby, pojawiły się techniki szycia z pasków, kwadratów, wielowarstwowych kanapek szenilowych i rzeczy z tradycyjnymi rosyjskimi motywami. Najpopularniejsze odmiany patchworku obejmują metody wykonania przedstawione poniżej.

Klasyczny lub tradycyjny patchwork wykorzystuje klapy o regularnych geometrycznych kształtach do tworzenia płócien - kwadratów, trójkątów, prostokątów. Na przykład koc może składać się wyłącznie z kwadratów. Ale tradycyjne podejście pozwala również mieszać rodzaje kręconych klap i tworzyć bardziej żywe i złożone obrazy.

Japoński patchwork jest przeważnie tradycyjny, ale ma również swoje własne cechy, które ułatwiają odróżnienie go od szycia przez mistrzów z innych krajów. Japońskie ściegi pomijane dla gotowego produktu, dokładnie rozważają wybór koloru i struktury materiału, chociaż działają one głównie z jedwabiem. Ten styl jest bogaty w aplikacje o tematyce naturalnej lub codziennej.

W tej technice produkty nie są wykonane z klap tkaninowych, ale z dzianinowych fragmentów, które są następnie łączone za pomocą haczyka i nici w duże płótno lub w jakąkolwiek inną rzecz (torba, poszewka na poduszkę, sweter). Technika enterlak pozwala robić na drutach całe produkty, imitując fragmenty, ale okazuje się, jakby uszyte ze szmat.

Szalony jest tłumaczony z angielskiego jako „szaleństwo”. Styl obejmuje chaotyczną mieszankę form, struktury, koloru. Ze względu na trudność zszywania połączenia klap są często maskowane aplikacjami, warkoczem, koronką, haftem.

Kołdra oznacza „pikowanie”. Do pikowania ważny jest trójwarstwowy produkt: przednia powierzchnia, miękka podszewka i dolny materiał. Ten rodzaj robótek jest często (ale nie zawsze) stosowany w patchworku na powierzchni „kanapki”.

W przypadku akwareli ważny jest kolor, a nie kształt kawałków materiału. Mistrzowskie przejście od ciemności do światła, bez ostrych kontrastujących linii, sprawia wrażenie rysunku akwareli. Jako tematy często stosuje się motyw kwiatowy.

Mały kwadrat jest umieszczony na środku produktu, na którym kolejne cyfry są „noszone” w porządku rosnącym. Szycie każdego kwadratu powiększa obraz. Jeśli spojrzysz na nią z góry, powstaje iluzoryczne wrażenie studni. Umiejętna praca z kolorem pomaga uczynić „studnię” bardziej realistyczną.

Produkty w technice drabiny Jakubowej składają się z bloków zawierających tylko dwa kształty geometryczne - trójkąt i kwadrat, ale wiele opcji ich rozmieszczenia pozwala na tworzenie różnorodnych wzorów.

Efekt kolorystyczny jest ważny w tej technice. Na pierwszy rzut oka może się to wydawać skomplikowane, ale jeśli starannie opracujesz kolor i wykonasz instrukcje krok po kroku, otrzymasz niewiarygodnie piękne rysunki.

Produkt w tej technice naprawdę przypomina pizzę. Początkujący rzemieślnicy mogą przejść prostą drogę: posyp gorącym klejem na podłożu, ułóż losowo kawałki materiału, zaczynając od dużych fragmentów, a kończąc na małych elementach. Luki muszą być całkowicie wypełnione. Następnie przykryj produkt papierem i wyprasuj, aby klej połączył wszystkie części płótna.

Możesz dosłownie przetłumaczyć słowo „boro” jako „skrawki” lub „szmaty”. Styl pochodzi z łat, które Japończycy szyli na ubóstwo dla swoich ubrań. Współczesna populacja wysp nie potrzebuje już takiej metody naprawy ubrań, a technika Boro stopniowo przestawała się z wielu domowych potrzeb na robótki ręczne.

Ta technika jest kochana i stosowana przez nasze rzemieślniczki. Produkty wyglądają spektakularnie, podobnie jak zdjęcia 3D. Płótno jest tworzone przez długi czas, z pieczołowitością, ponieważ zawiera wiele małych kawałków, czasami złożonych w tuby, aby uzyskać większą objętość. Zszyj fragmenty tkanki na jednym końcu, a drugi pozostaje wolny.

Sam proces twórczy zależy od udanej organizacji miejsca pracy. Każdy szczegół i każde narzędzie powinno być dosłownie pod ręką, ale nie może powodować chaosu. Narzędzia i materiały należy przygotować wcześniej.

• Do pracy potrzebujesz ostrych nożyczek i kilku rodzajów noży tnących.
• Igły są wkładane do maszyny do szycia w zależności od rodzaju tkaniny.
• Wybierając wątki, musisz skupić się na wybranym materiale.
• Żelazko z funkcją parowania powinno działać bezbłędnie, proces patchworku nie może się bez niego obejść.
• Potrzebujesz szpilek, aby naprawić tkaninę.
• Potrzebujemy gotowych szablonów i kredy do pracy z nimi.
• Materiały (lub ozdoby) powinny być wybrane kompatybilne pod względem tekstury i koloru.

W hafcie mozaikowym nawet doświadczone rzemieślniczki będą potrzebowały wzorów, szablonów, szczegółowych instrukcji z opisem tworzonych rzeczy. Możesz pożyczać pomysły i technologie w Internecie. Te kto zaczyna stawiać pierwsze kroki w tej dziedzinie, lepiej wybrać najprostsze rzeczy, aby nie spotkać się z rozczarowaniem z powodu nieudanej pracy. Oferujemy początkującym potrzebującym kilka klas mistrzowskich do tworzenia prostych produktów.

Lepiej jest wybrać klapy do szycia koców z naturalnych tkanin, nawet jeśli spód produktu jest wykonany z solidnego bawełnianego kroju. Nie można spać pod syntetycznym kocem, ponieważ nie przepuszcza powietrza i jest zelektryfikowany. Aby utworzyć koc w stylu patchworku, wykonaj następujące czynności:

• za pomocą wzorów i kredy materiał jest znakowany i wycinany, każdy szczegół jest ponumerowany;
• plastry są dobrze odparowane i prasowane;
• wszystkie fragmenty, biorąc pod uwagę liczby, są zszyte w jedną tkaninę;
• ucięty spód przyszłego koca jest ułożony twarzą do góry na twardej powierzchni;
• syntetyczny winterizer jest umieszczony po niewłaściwej stronie;
• ostatnia, górna warstwa to patchworkowa tkanina;
• wszystkie trzy warstwy są zszyte razem z nitkami wzdłuż krawędzi, szwy są maskowane materiałem brzegowym;
• aby „kanapka” się nie rozpadła, produkt jest pikowany na całej powierzchni.

Dywaniki są wykonane na różne sposoby, oferujemy prostą opcję, którą może zrobić nawet niedoświadczona rzemieślniczka. Do produktu potrzebujesz:

• kawałek gęstej tkaniny, która jest dwa razy większa niż zamierzony dywan;
• kawałek przezroczystej tkaniny, która pasuje do parametrów przyszłego produktu;
• łatki patchworkowe dla kreatywności;
• syntetyczny winterizer lub dowolny inny wypełniacz.

Gęsty materiał składa się na pół, pokrywając po obu stronach warstwę syntetycznego winterizera. Zmontowany przedmiot musi być ułożony na solidnej powierzchni, będzie to podstawa do stworzenia dywanu. Na gęstej tkaninie szmaty są ułożone w kolejności, w jakiej poczęła rzemieślniczka. Produkt pokryty jest od góry przezroczystą tkaniną i jest starannie zszyty nie tylko wzdłuż krawędzi, ale także na całej powierzchni.

Potholder wydaje się być małą i niepozorną cechą kuchni, ale bez niej żadna gospodyni nie może się obejść. Ale możesz sprawić, że będzie jasne, niezapomniane, zaakcentowane, stylizuje wnętrze. Nie wstyd jest prezentować tak ręcznie robione komuś na święta, on ozdobi każdą kuchnię.

Początkowe rzemieślniczki muszą opanować szycie patchworku z halsu. Praca jest prosta, a wynik nie musi długo czekać. Do produktu wybierany jest gęsty i ognioodporny materiał, który nagrzewa się przez długi czas. Każda technika może być preferowana. Najczęściej uciekają się do opcji takich jak „pizza” lub „dobrze”.

Aby stworzyć przedmiot kuchenny w technice „dobrze”, musisz pokroić kolorowe tkaniny na paski o różnych rozmiarach. Następnie powinny być przyszyte do powierzchni kleju, tworząc kwadraty, od środka do krawędzi (rosnąco). Krawędź jest osłonięta wstążką, która w pewnym miejscu kończy się pętlą.

Wzór klap jest przemyślany z góry, sporządzony jest schemat, na którym stosowane są wszystkie elementy przyszłej ozdoby lub obrazu. Następnie z gęstej tkaniny sama poszewka jest szyta bezpośrednio. Na powierzchni poszewki przyszywane są wycięte i ponumerowane naszywki w postaci aplikacji.

Drugi sposób polega na zszyciu klap zgodnie z przemyślanym wzorem w małe niezależne płótno, które następnie łączy się z tkaniną podszewkową. Gotowy blank staje się powierzchnią poszewki na poduszkę. Pozostaje tylko przyszyć dolną i rezerwową część dowolnego naturalnego materiału.

Wykonanie lalki, nawet prostej, własnymi rękami, jest nie mniej interesujące niż zszycie koca w stylu patchworku. Wszystkie działania powinny być wykonywane etapami.

1. Bierze się biały lniany kwadrat tkaniny, złożony w tubę, przymocowany nitkami. Obrabiany przedmiot składa się na pół i uzyskuje się dwie nogi. Miejsce zgięcia jest związane nitką, dzięki czemu kończyny nie „rozsuwają się” na boki, zamiast butów do nóg przymocowane są kawałki płótna imitującego łykowe buty.
2. Z drugiego kwadratowego płótna wykonana jest głowa, w tym celu kawałek waty umieszcza się na środku, tworzy się kulista część i zawiązuje ją nitką.
3. Reszta tkaniny z kwadratu, zwisająca pod głową, jest uformowana w rozłożone ramiona, są one zszywane, aby zachować swój kształt, a mankiety są ponownie wiązane nitkami
4. Przyszyj nogi do małego kawałka materiału, który pozostaje między uchwytami.
5. Zakładamy lalkę i naprawiamy za pomocą nici piękną spódnicę uszytą wcześniej z szmat.
6. Przywiązujemy głowę trójkątną klapką przedstawiającą szalik.

Jeśli konieczne jest ukrycie materaca pod pięknym pokryciem w stylu patchworku, wybierane są dzianiny, które mogą rozciągać się i przyjmować pożądany kształt. Następnie wykonywane są takie działania.

1. Powierzchnia materaca jest mierzona i zaznaczana na schemacie wskazującym parametry.
2. Mierzy się grubość materaca, na schemacie jest ona uzupełniona tolerancjami odpowiedniego rozmiaru ze wszystkich stron. Dodatkowe 8 cm dodaje się do powstałych figur, aby utworzyć sznurek dla gumki.
3. Następnie sporządzany jest wzór patchworku. Możesz wybrać dowolną technikę.
4. Klapki są wycinane i zszywane razem, tworząc tkaninę określoną w schemacie.
5. Krawędzie są schowane i zszyte, elastyczna taśma jest włożona do uformowanego sznurka.

Tworzenie toreb zaczyna się od rysunku i wzoru papieru. Prostokąt musi być wycięty z papieru, według wymiarów przedniej lub tylnej ściany torby, a także części, wzdłuż której zostaną utworzone ściany boczne. Następnie musisz obliczyć i zrobić wzór dna produktu.

Torba będzie wyglądać ciekawie w technice Boro, uszyta z naszywek o różnych rozmiarach. Płótno jest zszywane w celu dopasowania do rozmiaru wzoru papieru. Przód, tył torby i dwie ściany boczne są uformowane. Półprodukty są klejone materiałem klejącym, zyskując sztywność.

Dół jest podwójnie wykonany z wytrzymałej tkaniny. Wszystkie części torby są zszyte razem. Szczegóły podszewki są cięte i zszywane. Uchwyt może być łańcuszkowy, skórzany lub szmaciany.

Aby stworzyć piękny i pozytywny produkt nawet dla początkujących, powinieneś nauczyć się podstaw i zwrócić uwagę na niektóre punkty w pracy z patchworkiem.

• Prawidłowo zorganizowane miejsce pracy ułatwi proces robótek ręcznych. Lepiej jest dostać dużo pojemników i włożyć do nich szmaty zgodnie z fakturą i kolorem. Konieczne jest, aby wszystko, co niezbędne, było pod ręką, a jednocześnie miało swoje zwykłe miejsce.
• Przed uruchomieniem nowych tkanin (lub dodatków) są one prane i wygładzane. Chroni to produkt przed deformacją podczas pracy.
• Aby ożywić tkanki ze starych rzeczy, można je spryskać z butelki z rozpylaczem wodą zawierającą rozpuszczoną skrobię, a następnie prasować.
• W tym procesie wszystkie szwy należy prasować w jednym kierunku, a materiał powinien być wygładzony wzdłuż wspólnej nici.
• Kiedy przyszły produkt zostanie przemyślany i wykonany, zalecamy zszycie jednej jednostki testowej, przeanalizowanie wszystkich błędów na niej, a dopiero potem przystąpienie do głównego projektu.

Zobacz, jak wyciąć patchwork w następnym filmie.