Owczarki polskie: opis rasy, karmienie i opieka

Polscy pasterze są uważani za najlepszych pomocników do pracy w stadzie, stróżów i oddanych przyjaciół. Ponadto ta rasa psa charakteryzuje się małymi rozmiarami, inteligentnymi oczami z przenikliwym spojrzeniem i piękną sierścią. Ze względu na ich narzekający charakter dobrze dogadują się z innymi zwierzętami domowymi, ale ich utrzymanie wymaga pewnej opieki i odpowiedniego żywienia.

Polski Owczarek należy do specjalnego rodzaju psów, które nie są przystosowane do życia w domu i mieszkaniu. Takie psy najlepiej trzymać na zewnątrz, ponieważ lubią spędzać większość czasu na zewnątrz. Należy zauważyć, że dla tych piękności łańcuch lub woliera nie jest odpowiedni. Tacy pasterze doskonale dostosowują się do każdych warunków życia, wytrzymuje ekstremalne zimno i upał.

Ta rasa została oficjalnie zatwierdzona w 1998 roku. Jego przedstawiciele wyróżniają się średnim wzrostem, gęstymi, długimi włosami, muskulaturą i wysoką aktywnością. Średnio wzrost samców wynosi od 45 do 50 cm, suki - od 42 do 47 cm. Główne cechy charakteru pasterzy nizinnych to wnikliwość, czujność, posłuszeństwo i szybkie uczenie się. Ponadto rasa jest znana świetna pamięć.

Głowa u psów jest proporcjonalna do wymiarów ciała, ale nie wygląda na masywną.Ponieważ podbródek, przód głowy i kości policzkowe obfitują w włosy, głowa zwierzęcia wydaje się większa. Przedni rowek i guzek potyliczny są wyraźnie wyrażone, więc przejście do kufy jest wyraźnie widoczne. Uszy zwierzaka są w kształcie serca, wiszą, wysoko i lekko u podstawy. Rozmiar uszu jest średni, ale ich dolna część dociera do kości policzkowych zwierzęcia.

Kłąb pasterzy tej rasy jest dobrze zaznaczony, szyja wysoko osadzona, bez zawieszenia, muskularna. Klatka piersiowa jest głęboka, o średniej szerokości. Żebra są zaokrąglone, plecy charakteryzują się rozwiniętymi mięśniami, są równe. Nogi polskiego owczarka nizinnego są owalne, ustawione pionowo i prosto, ich paznokcie są krótkie, a opuszki mocne. Ruchy zwierzęcia są lekkie, podczas spokojnego kroku przypominają taniec.

Pierwsi przedstawiciele tej rasy pojawili się w XVII wieku na Podhalu. Istnieją również wzmianki o tym, że białe psy pasterskie zostały wyhodowane z mastifów tybetańskich w Azji Wschodniej, ich gatunek został później skrzyżowany z „rasy kaukaskiej” i „Mongołów”. Dokładne opisy rasy podhalańskiej zostały dostarczone przez W. Wielanda w 1938 roku, który nazwał ich „pasterzami górskimi”. Po pewnym czasie psy mieszkające w Karpatach i Tatrach skrzyżowano z kuvas węgierskimi, a na początku XX wieku pojawiła się tak zwana rasa tatrzańska.

Podhalańskie psy pasterskie są uważane za głównych przedstawicieli dużych ras pasterskich, których głównym celem jest ochrona i ochrona ludzi, zwierząt gospodarskich przed zwierzętami drapieżnymi. Ponadto tacy pasterze mogą pełnić inne funkcje: kierować i trzymać stado w jednym miejscu, znajdować zagubione zwierzęta na stepach i górach.

Jeśli chodzi o opisy zewnętrzne, to psy tej rasy są średniej wielkości i zwartej budowy ciała. Wyglądają na wytrzymałe i silne. Futro jest białe, grube i krótkie. Wzrost suczek w kłębie wynosi nie więcej niż 75 cm, mężczyźni - od 65 do 70 cm Pasterz podhalański jest podobny do węgierskiego Kuvas, pasterza Maremma-Abruck i Chuvach. Wynika to z obecności wspólnego genu z przodkami tych ras.

Głowa psów jest proporcjonalna do ciała, czaszka jest lekko zaokrąglona, ​​kufa z szerokim grzbietem nosa, który stopniowo zwęża się do czarnego nosa. Z reguły długość kufy nieznacznie przekracza długość czaszki lub jest jej równa. Ciemne felgi są obecne na ustach, zęby są mocne i mają zgryz prosty lub nożycowy. Oczy są ustawione ukośnie, są małe, wyraziste i różnią się ciemnobrązowym kolorem. Uszy o trójkątnym kształcie, porośnięte gęstymi włosami, ustawione nieco wyżej niż zewnętrzny kącik oczu.

Szyja owczarków jest średniej długości, charakteryzuje się muskulaturą, bez zawieszenia, obfituje w „grzywę”. Ciało jest rozciągnięte, masywne. Grzbiet i kłąb są dobrze określone, nawet. Żebra są płaskie, brzuch dopasowany, klatka piersiowa głęboka. Ogon owczarka nie jest długi, podczas podniecenia lub zainteresowania rośnie, aw stanie spokoju zwykle jest pomijany.

Kończyny przednie równoległe proste i gładkie, muskularne. Jeśli spojrzysz na tylne nogi, zauważysz na nich umiarkowane kąty. Opuszki są owalne, ciemnego koloru, sztywne, paznokcie mocne i tępe. Jeśli chodzi o wełnę, jest krótka z przodu i tyłu nóg, głowy i twarzy.Ale całe ciało i szyja pokryte są pięknymi i długimi (prostymi lub falowanymi) włosami, z puszystym „kołnierzem” wyraźnie wyróżniającym się na szyi i wyraźnymi włosami widocznymi na biodrach.

Owczarek polski jest uważany za najpopularniejszą rasę wśród hodowców psów, ale jest dość rzadki i najczęściej występuje w Ameryce i Holandii. Do tej pory możliwe stało się kupowanie szczeniąt tej rasy zarówno w wielu hodowlach krajów europejskich, jak i od osobników hodujących psy. Jednocześnie cena szczeniąt może być różna, wszystko zależy od pełnej krwi rodziców.

Ponieważ jedną z najczęstszych chorób tej rasy psów pasterskich jest dysplazja stawu biodrowego, ważne jest, aby upewnić się, że szczeniak nie odziedziczył jej po rodzicach. Aby to zrobić, sprzedawcy szczeniąt muszą dostarczyć zdjęcia rentgenowskie rodziców wykonane przez „ojca i matkę” w wieku jednego roku. Ponadto rodzice dziecka muszą posiadać certyfikaty ukończenia kursów na posłuszeństwo wobec OKD.

Matka dzieci powinna mieć normalną otyłość, wyglądać zdrowo i być aktywna. Wybierając szczeniaka, bierze się również pod uwagę ocenę warunków jego utrzymania, jakości karmienia. Zwierzęta powinny spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu i być w ciągłym ruchu. Zapewni to, że psy prawidłowo rozwiną swój układ mięśniowo-szkieletowy.

Począwszy od 2 miesiąca życia maluchy owczarka polskiego spełniają wszystkie normy rasowe, dlatego przy ich zakupie należy zwrócić uwagę na kształt tułowia, uszy, ugryzienie i siłę łap. Ponadto przedstawiciele rasy czystej mają specjalną kartę i markę dla szczeniąt.

Zaleca się kupowanie dziecka wyłącznie w wyspecjalizowanych żłobkach z osobistym paszportem weterynaryjnymktóre powinny mieć notatki szczepień. Jeśli chodzi o chip, jest on wymagany tylko do transportu zwierzęcia do innych krajów.

Polski Owczarek należy do rodzaju psów, które nie są przeznaczone do hodowli w domu. Wymagają stałej obecności na ulicy i doskonale dostosowują się do każdych warunków klimatycznych regionu. Dlatego jeśli planujesz kupić tego psa do trzymania w mieszkaniu lub domu, lepiej zrezygnować z takiego zobowiązania. W takich warunkach zwierzę nie otrzyma niezbędnej aktywności fizycznej, zwłaszcza szczeniąt.

Owczarek polski powinien otrzymywać umiarkowane ćwiczenia, a oprócz chodzenia po podwórku musi mieć dostęp do wybiegania na zewnątrz. Ogromne korzyści dla psa to nie tylko długie spacery na świeżym powietrzu, ale także pływanie.

Jeśli chodzi o opiekę, nie jest to uważane za trudne, jednak nie należy lekceważyć procedur ważnych dla psa.

• Regularne czesanie i kąpiel. Jest to konieczne, aby wełna zachowała atrakcyjny i schludny wygląd. Pomimo faktu, że śnieżnobiała wełna jest skłonna do samoczyszczenia, zwierzę może spaść w błocie podczas gier na świeżym powietrzu. Podczas pleśni pasterz powinien być czesany obficie, najlepiej robić to codziennie.

• Kontrola uszu. Soczewki muszą być czyszczone przynajmniej raz w tygodniu.

• Cięcie pazurami. W razie potrzeby pazury są przycinane do pożądanej długości. Odbywa się to, jeśli nie mają czasu na samodzielne szlifowanie.

Polski Owczarek żywi się porcjami według jego wielkości, ale nie możesz próbować oszczędzać na jakości produktów.Aby nakarmić zwierzaka, właściciel może samodzielnie wybrać rodzaj pokarmu: preferować gotowe suche jedzenie lub domowe jedzenie.

Dieta opiera się na aktywności, wielkości, wieku i cechach fizjologicznych psa. Jeśli wybierzesz gotowe kanały, najlepiej wybrać produkty premium. Pasza powinna być odpowiednia do wielkości rasy i wieku zwierzęcia.

W niektórych przypadkach, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, możesz dodać pierwiastki mineralne i witaminy, są one szczególnie ważne podczas wzrostu szczeniąt. Karmiąc pasterza, należy zwrócić uwagę na fakt, że jedzenie nie wywołuje reakcji alergicznych. Ponadto nie należy podawać psu dużych porcji.

Polscy pasterze, niezależnie od rasy, są doskonale przystosowani do życia na świeżym powietrzu, pod tym względem są podobni do rodzimych psów. Ponadto tacy pasterze na wolności mogą szybko znaleźć pożywienie i rozpocząć walkę z wilkami, w których zawsze wygrywają.

Jeśli chodzi o utrzymanie psa z udziałem człowieka, wymaga obowiązkowej edukacji i szkolenia. Dzięki temu pies nie straci swoich zdolności ochronnych. Psy tej rasy są dość inteligentne i dlatego nie mają manii „kopania” wypuszczając zwierzaka na spacer po ogrodzie, możesz być spokojny, że klomby i ogród pozostaną nienaruszone.

Polscy pasterze dogadują się nie tylko ze wszystkimi członkami rodziny, ale także z innymi zwierzętami w domu. Nawet bez specjalnych treningów pies można bezpiecznie zostawić z dzieckiem. Nigdy nie dotknie dziecka, a w przypadku ataków nieznajomych ochroni go. Z takich piękności uzyskuje się doskonałe nianie. Podczas wychowywania zwierzęcia nie należy być niegrzecznym, psy tego gatunku nie mogą go tolerować. Nie lubią również przymusu, dlatego jeśli zachowanie z psem jest niewłaściwe, okaże on silny upór.

Wskazane jest rozpoczęcie treningu od najmłodszych latmusisz to zrobić swobodnie i łatwo, po uprzednim nawiązaniu poufnego kontaktu ze zwierzęciem. Ponieważ psy mają wrodzoną umiejętność ochrony, nie trzeba ich szkolić.

Polscy pasterze wszystkich ras są podejrzliwi wobec obcych i nieznajomych i mogą wykazywać wobec nich niezadowolenie lub agresję. Nawet robiąc własne rzeczy lub po prostu grając, będą stale obserwować „nieznajomych”. Zwierzę zaczyna używać zębów tylko w skrajnych przypadkach, podczas gdy robi to natychmiast, bez ostrzeżenia, szczekając. Aby uniknąć niepożądanych sytuacji, pies powinien być szkolony w zespołach takich jak „Nie możesz!” i „Fu!”

Zajęcia ze szczeniakiem należy przeprowadzać w zabawny sposób, przeznaczając na to krótkie okresy. Jeśli dziecko ma wrodzony talent, należy je ujawnić - dobry pasterz i strażnik mogą okazać się pasterzem. Jedyne, do czego pies tej rasy nie jest przystosowany (psychicznie i fizycznie), to uprawiać różne sporty i wykonywać sztuczki cyrkowe.

Zanim nazwiesz polskiego pasterza, powinieneś poprawnie wybrać jej pseudonim, biorąc pod uwagę jego znaczenie. Pseudonim ten ma charakter zwierzaka i nadaje mu szczególną charyzmę. Najpopularniejsze przezwiska dla chłopców Pasterza Polski to: Byte, Castro, Cruz, Stalker i Beethoven.Ponadto wielu właścicieli zwierząt domowych woli takie astrologiczne i mistyczne pseudonimy, jak Kant, Neptune, Syriusz, Altair. W tym roku modne są następujące pseudonimy dla chłopców:

• Ford
• Horacy;
• Scytan;
• Sokrates;
• Baron
• Najlepszy;
• Karat
• Zat;
• Tyson;
• Ralph.

Dla dziewczynki wybierającej pseudonim wskazane jest wzięcie pod uwagę nie tylko wielkości psa, ale także koloru jego sierści. Najczęściej właściciele polskich pasterzy nadają im pseudonimy kwiatów lub znanych postaci filmowych. Mogą to być Wenus, Sherry, Harfa, Uma, Penelopa, Lama, Avrika, Monroe. Najczęstsze pseudonimy dla dziewcząt to:

• Lea
• Pilma;
• Margo
• Tina
• Emma
• Nura;
• Rosie
• Ora;
• Frida;
• Ilda.

Należy pamiętać, że szczenięta zwykle przyzwyczajają się do swojego pseudonimu w ciągu kilku dni. Aby przyspieszyć ten proces, zwierzę powinno być stale wywoływane po imieniu podczas gry i podczas wykonywania poleceń.

Zobacz, jak trzymać polskich pasterzy w następnym wideo.