Wszystko o owczarkach niemieckich

Owczarek niemiecki jest jedną z najpopularniejszych ras psów. Każdy właściciel powinien wiedzieć wszystko o przedstawicielach tej rasy, aby zrozumieć ich zachowanie, naturę i podstawy właściwej edukacji.

Rasa Owczarek niemiecki pojawił się w bardzo krótkim czasie. Te psy zajęły około stu lat, aby stały się bardzo popularne.

Dokładne pochodzenie tej rasy jest nieznane. Niektórzy sugerują, że potomkiem psów był wilk indyjski, który żył w Europie Zachodniej kilka wieków temu. To zwierzę później wyprodukowało brązowego psa. Jest to bestia, w której miesza się krew domowych i dzikich osobników. Brązowy pies żył w czwartym tysiącleciu pne.

Później pojawiły się owczarki, które zostały udomowione przez ludzi. Rasa nazywała się Hovawart. Istniał 2-4 wieki temu. Potem zaczęły pojawiać się psy, które nazywano psami pasterskimi. Ale ci przedstawiciele nie wyglądali jak rasa usługowa, która jest obecnie znana.

Historia słowa „pasterz” wiąże się ze słowem „owca”. Psy pasterskie były psami zaangażowanymi w ochronę pasterza. Schäferhund - pies pasterski lub pasterski, tłumaczony jako „pies strzeże stada”. Sugeruje to, że pochodzenie tego słowa było bezpośrednio związane z pracą psowatych. Niemcy posiadały dużą liczbę pastwisk, na których pasły się stada owiec. Ktoś nazwał psy pasterskie pasterzem, a potem takie słowo zapuściło korzenie.

W XVII wieku odkryto wzmiankę o takich psach.Mówi się, że zgodnie z prawem zachodnioniemieckiego plemienia Alemanów wprowadzono karę za zabijanie pasterzy. Ponieważ hodowla bydła aktywnie rozwijała się na terytorium Niemiec w XVIII wieku, do ochrony stada potrzebne były potężne psy, które mogły kontrolować stado. Psy pasterskie w tamtych czasach były dobrze doceniane, dlatego pojawiła się moda na rasy hodowlane o cechach użytkowych. W tym czasie nikt nie patrzył na cechy zewnętrzne, a wystawiane psy mogły się bardzo różnić od siebie.

Proces hodowlany miał charakter komercyjny i nie towarzyszyły mu pewne wymagania normy. Nieco później pojawiły się dwie budy, w których hodowano pasterze - Turyngia i Wirtembergia. Są to najbardziej znane budy, ale hodowano psy w całych Niemczech.

W tych budach zwierzęta nabrały charakterystycznych cech. Osoby z Turyngii posiadały następujące cechy:

• średnia wysokość;
• kolor wilka;
• ogon w kształcie pierścienia;
• ostre uszy.

W 1882 r. Owczarki zostały po raz pierwszy wprowadzone jako niemieckie. Były to dwa psy Cuirass i Greif, które miały jasnoszary kolor. Zwierzęta wzbudziły podekscytowanie, dlatego hodowcy psów zaczęli myśleć o hodowli. Dzięki szkółce w Turyngii na świecie pojawiły się osoby, które stały się założycielami rasy. Następnie samica Prima z samcem Pollux, podobnym kolorem do wilków, urodziła szczenięta, które zaczęły brać udział w wystawach.

W 1891 r. Powstała społeczność, w której zgromadzili się znawcy „Niemców”. Istniał przez krótki czas, ale zdołał zainteresować innych ludzi. W tym stowarzyszeniu doszło do powstania pierwszego standardu owczarka niemieckiego. Dzięki pracy jednego z organizatorów społeczności zajmującej się hodowlą zachowano kluczowe zmiany w rasie.

W 1899 r. Rozpoczęła się historia Owczarka Niemieckiego. W tym momencie Max von Stefanitz (emerytowany oficer) zobaczył osobę, która była w stanie uchwycić wszystkie pozytywne cechy rasy. Oficer kupił sobie samca i nadał mu przydomek Horand von Grafard. Ten pies zaczął być wykorzystywany do hodowli w głównej społeczności „Niemców”.

Max nauczył się być weterynarzem. Od dzieciństwa obserwował psy pasterskie, które obserwowały stada owiec. Chciał stworzyć idealnego psa, który stałby się najlepszym przedstawicielem wśród czworonożnych pasterzy. Kiedy Max zrezygnował, zaczął hodować i poważnie podjął swoją nową pracę. Dzięki niemu powstał sojusz właścicieli „Niemców”. Max von Stefanitz jest pierwszą osobą, która nie próbowała znaleźć zysków pieniężnych z hodowli owczarka niemieckiego.

Przejęty mężczyzna miał pod każdym względem unikalne cechy, a jego właściciel wyhodował elitarne osobniki. Aby uzyskać wynik, starannie wyselekcjonował samice do hodowli, podróżował po całym kraju, aby znaleźć niezbędne osobniki i współpracował z żłobkami. Sto lat później jego związek stanie się najbardziej imponującą społecznością w swojej kategorii. Emerytowany oficer był w stanie opracować standardy, które stały się punktami odniesienia.

W XIX wieku liczba pastwisk zaczęła spadać, a zapotrzebowanie na pasterzy zmniejszyło się. Dlatego w 1901 r. Max zaczął promować „Niemców” w jednostkach wojskowych i służbach cywilnych. Psy zaczęły pracować w policji i wojsku. Ten krok otrzymał odpowiedź ze względu na fakt, że hodowcy wypracowali temperament zwierząt.

W 1925 r. Związek zorganizował konferencję, według której hodowcy psów postanowili pracować nad powracającymi standardami. Hodowcy wybrali mistrzów wystaw z różnych lat, a liderem pod względem wydajności był mężczyzna Claude von Boxberg. Jest założycielem kluczowych gałęzi genetycznych. Ten pies stał się paskiem podziału między zatwierdzonymi standardami, które istniały wcześniej i będą obecne w przyszłości.

W 1904 roku owczarki niemieckie zostały wprowadzone do Rosji. Byli wykorzystywani jako sanitariusze podczas wojny między Rosją a Japonią. W 1908 r. Rasa ta brała już udział w zawodach psów policyjnych.

W 1924 r. Dokonano przywozu przesyłki zwierząt do służby granicznej i NKWD. To nie był dobry pomysł, ponieważ projekt został wprowadzony w momencie, gdy kryzys hodowli psów pojawił się w ZSRR. Brak godnych hodowców psów, słabych przedstawicieli i niekontrolowane krzyżowanie uniemożliwiły nam osiągnięcie zachodniego standardu w tej rasie.

W okresie powojennym postanowili wykorzystać „Niemców” do armii radzieckiej. Jednak w tym momencie Niemcy były niedostępne dla rosyjskich opiekunów psów, a wszystkie manipulacje przeprowadzono z psami, które pozostały po wycofaniu się wojsk niemieckich. Treserzy psów mieli do czynienia nie tylko z próbkami niskiej jakości, ale także z negatywnym nastawieniem narodu rosyjskiego do słowa „niemiecki”. Wpłynęła również na rolę zwierząt w jednostkach karnych.

W 1946 r. Rasa została nazwana Pasterzem Europy Wschodniej. Ta decyzja została podjęta, aby nie było konkretnego związku z psem. Ponieważ kontakt biznesowy z niemieckimi przewodnikami psów nie był możliwy, prezentowane rasy nie były podobne do standardów europejskich. Dostosowanie standardu nastąpiło dopiero w 1989 r.

W 1970 roku psy zaczęły przyjeżdżać z Niemiec. Z wyglądu nie osiągali zachodnich standardów, ale nie wyglądali tak bardzo jak pasterze z Europy Wschodniej. W 1980 r. Koszty „Niemców” spadły, a radzieccy specjaliści od psów byli w stanie sprowadzić nowych przedstawicieli do kraju. Dzięki ogromnej pracy opiekunowie psów byli w stanie uzyskać rasę psów, która obecnie nazywa się Owczarek Niemiecki.

Popularna rasa psów ma wiele pozytywnych cech, które powinny być znane każdej osobie, która planuje uzyskać podobne zwierzę.

Wśród zalet są następujące cechy.

• Wysoki poziom inteligencji.
• Psy pasterskie słyną z dobrej podatności na trening. Łatwo uczą się nowych ćwiczeń i mogą uczyć się w prawie wszystkich obszarach szkolenia.
• Powolność i bezpretensjonalność w stosunku do warunków pozbawienia wolności. Zwierzęta szybko dostosowują się do nowego środowiska.
• Wrodzone umiejętności ochrony.
• Brak konfliktu. Pies tej rasy nie wykaże bez powodu oznak agresji wobec nieznajomego i jest w stanie dobrze dogadać się ze zwierzętami innych gatunków.
• Uniwersalna wydajność.
• Energia, wysoki poziom wytrzymałości.

Jeśli zwierzę przejdzie kompetentną edukację, zachwyci swojego właściciela bezkonfliktowym zachowaniem i zrównoważonym charakterem, dzięki czemu zaprzyjaźni się nie tylko z innymi psami mieszkającymi z nim pod jednym dachem, ale także z kotami. Jeśli „niemiecki” nie jest zagrożony, nigdy nie okaże agresji wobec małych ras psów. Jednak w odwrotnej sytuacji owczarek okaże oddanie, chroniąc siebie i swoich krewnych.

Wśród niedociągnięć można wymienić następujące funkcje.

• Wysoki poziom aktywności.
• Owczarek niemiecki stale wymaga stresu psychicznego i fizycznego. Ponadto zwierzę musi codziennie chodzić.
• Wyszkolenie psa będzie wymagało umiejętności szkoleniowych.
• Rasę można zaliczyć do kategorii gryzienia, jeśli zaniedbujesz zasady edukacji i socjalizacji swojego czworonożnego przyjaciela.
• W małym mieszkaniu trzymanie pasterza będzie problematyczne.

Owczarki niemieckie to zwierzęta hipermobilne, które wymagają długich przestrzeni i długich spacerów. Chodząc ze swoim zwierzakiem należy pamiętać o ładunku. Ludzie, którzy wybiorą tę rasę, powinni być gotowi na spacery przy każdej pogodzie. Z tego powodu „Niemcom” zaleca się osoby prowadzące aktywny tryb życia. Dla zapracowanych ludzi, którzy mają mało wolnego czasu, ta rasa psa nie jest odpowiednia.

„Niemiecki” nie może żyć bez obciążenia. Znudzone zwierzę, które nie odczuwa wystarczającego stresu psychicznego, wkrótce stanie się niekontrolowane i agresywne. Pasterz nie jest psem, który przez większość swojego życia będzie spał na kanapie. Musi ciągle coś robić i być zaangażowana.

Taki pies nie jest odpowiedni dla niedoświadczonego hodowcy psów. Będzie potrzebowała surowego, cierpliwego i kompetentnego podejścia. Czworonożny przyjaciel często upiera się, demonstrując protest zgodnie z instrukcjami. Kiedy zaczyna się okres dojrzewania, jeśli właściciel nie może towarzyszyć swojemu zwierzakowi i wychowywać go, zwierzę może zacząć wykazywać swoją wyższość i starać się objąć pozycję lidera. Posłuszny pies może stać się niekontrolowany, który jest obarczony niebezpieczeństwem nie tylko dla samego właściciela, ale także dla osób wokół niego.

Ponieważ psy są aktywne i zbyt energiczne, a także duże, nie będą odpowiednie do trzymania w małym mieszkaniu. To duży pies, który potrzebuje przestrzeni. Nie oznacza to jednak, że nie należy go przechowywać w domu. Jeśli pozwala na to przestrzeń życiowa, a właściciel ma czas na długie spacery, Owczarek niemiecki będzie dobrze się czuł w domu. Idealne warunki do utrzymania to prywatny dom wyposażony w wolierę na sąsiednim terytorium.

Istnieje kilka rodzajów owczarków niemieckich, różnica między nimi polega na cechach zewnętrznych i cechach temperamentu.

• Linia robocza zawiera kierunki belgijskie i duńskie. Jednak ta linia nie obejmuje takich ras, jak belgijska malinois lub owczarek duński. Przedstawiciele ci byli wystawieni na wydarzenia sportowe i oficjalne. Przedstawiciele linii są często wykorzystywani w następujących obszarach:
  • policja;
  • służba wojskowa;
  • służby poszukiwawczo-ratownicze;
  • oficjalne służby dochodzeniowe.

• Linia wschodnioniemiecka. Linia ta została stworzona na podstawie osób, które były we wschodnich Niemczech po zakończeniu II wojny światowej. Wyróżnia je dobra budowa ciała, szeroki zakres właściwości użytkowych. Można zauważyć obecność ciężkiego szkieletu, dużej głowy i poważnego charakteru. Niektórzy przedstawiciele tej linii mogą różnić się w szczególności agresją.

• Słowacki lub czeski. Linia została opracowana w Czechosłowacji na bazie pracujących psów. Przodkiem tego kierunku jest linia wschodnioniemiecka. Zwierzęta hodowano do szybkiego chodzenia, dzięki czemu można zauważyć kanciaste kształty ciała i wydłużone ciało.

• Angielski Pochodzi ze starej linii, której przedstawiciele byli eksportowani na wyspy Wielkiej Brytanii do momentu pojawienia się tam powojennych Niemców. Psy miały masywny i ciężki szkielet, ciało było długie, a ramiona były piękne. Charakter jednostek wyróżniał się miękkością i niestałością.

• Biały szwajcarski. Biały jest uważany za dominujący ukryty gen. Jeśli się przejawi, przedstawiciele tacy podlegają dyskwalifikacji w wielu krajach. Jednak byli koneserzy białych psów, którzy starali się uzyskać uznanie tej linii. Dzięki ich wysiłkom FCI rozpoznało ją jako odrębną rasę, która nazywa się teraz Owczarek Szwajcarski. W Ameryce Północnej biali pasterze są nadal uważani za Niemców lub nazywani są białymi pasterzami amerykańskimi.

Psy charakteryzują się dobrą budową, miękkim charakterem. Są to duże zwierzęta, w porównaniu z innymi odmianami, można je wykorzystać jako psy przewodników lub psy usługowe. Biały kolor nie wpływa na zdrowie psów i nie jest uważany za bielactwo.

• Panda Ta linia pokazuje spontanicznie pojawiające się czarne plamy w postaci placka na twarzy. Ta linia „Niemców” jest przykładem dziedziczności autosomalnej stabilnego typu opartej na pojedynczym genie. Psy mają doskonały skład ciała i stabilną psychikę. Osoby nie mają praktycznie żadnych braków fizjologicznych.

• Pasterskie psy pasterskie. Wyglądają jak zwykli pasterze, tylko bez czarnej maski. Niektóre osoby mogą wykazywać jasne lub matowe plamki na kończynach, klatce piersiowej lub kufie. Plamy mogą również pokazywać sobolowe kolory lub białe wzory.

• Shilon Shepherd Dog. Rozwój linii miał miejsce w Ameryce, gdy zaczęło się zwiększać zainteresowanie wystawców. W tej linii próbowali przywrócić początkowe cechy typowych „Niemców”. Aby uzyskać większego psa, hodowcy psów połączyli Alaskan Malamute z Sharplan Shepherd. W wyniku takiego eksperymentu wprowadzono psa, którego wysokość w ramionach wynosiła 30 cm. Pies nie mógł chodzić wzdłuż linii AKC, ale został uznany przez międzynarodowy system rejestracji w Shilokha.

• Linia długowłosych. W każdej linii znajduje się recesywny gen dla długich włosów, który w porównaniu z tradycyjną linią włosów może okazać się nadmiernie kudłaty. W Niemczech długie włosy będą powodem dyskwalifikacji. Ze względu na takie wymagania dla wełny w Europie Środkowej linia ta zaczęła się rozwijać.Nie mogli zarejestrować takich psów, ale nadal używają ich w oficjalnej hodowli psów jako pasterze i policjanci.

• Royal. Ta linia jest przykładem, w którym amerykańscy treserzy psów próbowali zdobyć ogromne osobniki o długich włosach. Aby uzyskać duże psy, w krzyżówkę zaangażowano malamute i akita oraz inne odmiany. Standard rasy uznany przez ARBA zapewnia silne składanie ciała i duże rozmiary. Zwierzę często używane jest jako ulubieniec całej rodziny lub towarzysz chodzenia. Temperament jednostek jest miękki i elastyczny, więc nie nadają się do służby.

• Stary typ Cechą tej rasy jest wysokość w kłębie powyżej 30 cm i waga przekraczająca 100 funtów. Przypuszczalny również płaski tył, łagodny temperament. Większość przedstawicieli tej linii ma długie włosy.

• Karzeł Taka linia nie jest małą kopią tradycyjnych „Niemców”, ale po prostu defektem genetycznym, który nazywa się małym wzrostem. Z tego powodu psy mogą cierpieć na różne problemy zdrowotne. Podobne wady mogą wystąpić u dowolnej rasy psów, dlatego takie zwierzęta obserwuje się pod ścisłą kontrolą weterynaryjną.

• Staronemetskaya. To urodzeni pasterze, którzy są bardzo popularni w Niemczech. Dozwolone są różne kolory i długości linii włosów.

„Niemcy” uważani są za najbardziej inteligentne i inteligentne psy. W międzynarodowym rankingu psów zajmują trzecie miejsce. Jeśli podejdziesz do kwestii szkolenia prawidłowo, możesz zdobyć zwierzaka, który szybko zdobędzie nowe umiejętności i będzie w stanie poradzić sobie z każdym zadaniem, które dla innych ras może wydawać się niemożliwe. Wszechstronność doceniana jest w hodowli psów serwisowych. Dzięki dobrze rozwiniętej intuicji, zapalonemu instynktowi i opanowaniu, psy takie są cenione jako psy przewodnie.

Wysoka inteligencja tej rasy nie łączy się z pragnieniem bycia niezależnym lub upartym. Owczarek niemiecki lubi grać w różne gry, ćwiczyć ćwiczenia i poznawać nowe terytoria. „Niemiec” nie lubi samotności, ale może cierpliwie czekać na swojego właściciela. Aby pies czuł się dobrze, potrzebuje stałych obciążeń w postaci gier i długich spacerów. Ponadto takie zwierzęta potrzebują społeczeństwa ludzkiego.

Wrodzony instynkt ochronny jest jedną z ważnych cech tej rasy. Z tego powodu psy są ostrożne wobec obcych, ale nie wykazują agresywnego nastawienia. Lojalność wobec rodziny jest również kluczową cechą. Zwierzę jest gotowe poświęcić życie, aby chronić swojego pana. Reaguje na każdy przejaw niebezpieczeństwa natychmiast i adekwatnie.

Dzieci „Niemców” są przyjaciółmi i chętnie się nimi bawią. Nie należy jednak zostawiać dziecka samego z psem, ponieważ zwierzę nie zawsze jest w stanie ocenić jego siłę i wymiary. Owczarek niemiecki będzie zazdrośnie strzec mienia i własności jego właściciela. Jako ochroniarz psy te pokazały się na dobrym poziomie.

Uraza nie jest nieodłączną cechą psów pasterskich, więc nie są w stanie zrobić czegoś na przekór, nawet jeśli źle ich urazą. „Niemiecki” to wrażliwy, szczery i szlachetny przyjaciel, który będzie dobrym towarzyszem. Niektóre osoby mogą być uparte i nieposłuszne swojemu właścicielowi, ale nie zrobią tego, aby pokazać swoje przywództwo.

Takie psy różnią się od natury towarzyskością i szybko radzą sobie z socjalizacją. Nikt nie może powiedzieć o owczarkach niemieckich, że jest „zdystansowana”. Logika działań jest zawsze prosta i niedroga. Z tego powodu od wczesnego dzieciństwa powinien być zaangażowany w wychowywanie psa, aby zagwarantować przewidywanie zachowania jego czworga przyjaciół.

Czasami zwierzę może być zbyt nerwowe i agresywne w stosunku do nieznajomych. Doskonale rozwinięte instynkty strażnika są cechą pozytywną, ale zawsze powinny być skierowane we właściwym kierunku. Pies musi odpowiednio reagować na wszelkie okoliczności, nie spieszyć się z innymi. Wielu właścicieli skarży się na duże szczekanie, które pochodzi od ich zwierzaka. Aby nie napotkać takiego problemu, musisz zająć się kwestią socjalizacji i nie opóźniać jej.

Szczenięta owczarka niemieckiego są bardzo urocze i trudne do radzenia sobie z emocjami, wybierając czwartego przyjaciela zgodnie z zasadami, a nie dyktami serca.

• Przede wszystkim powinieneś zdecydować, za co pies jest kupowany. Niektórzy decydują, że potrzebują czystej krwi osoby, z którą będą odwiedzać wystawy, zajmować się hodowlą, ale potem porzucą to przedsięwzięcie. W rezultacie pasterze ze wspaniałym rodowodem i dobrym wyglądem zewnętrznym żyją przez całe życie w wolierze, chociaż mogą przynieść wiele korzyści.
• Przeciwnie, niektórzy ludzie chcą się zaprzyjaźnić, ale po zakupie interesują się wystawami. Jednak jeśli zwierzę zostało wybrane dla duszy, może nie spełniać wymagań zewnętrznych i może nie nadawać się do udziału w wystawach. Z tego powodu powinieneś zdecydować z wyprzedzeniem, aby się nie rozczarować.
• Na wystawy nie wystarczy kupić szczeniaka z hodowli o dobrym rodowodzie, należy przestudiować historię hodowli „Niemców” i zapoznać się z dochodowymi liniami rodowodowymi. Każda szkółka ma swoje własne cechy, z którymi musisz się zapoznać. W Rosji jest wiele szkółek, w których hoduje się owczarki niemieckie. Występują w różnych częściach kraju, w tym na terytorium Ałtaju i Syberii.
• Ponadto, wybierając szczeniaka, powinieneś zapoznać się z przepisami hodowlanymi, zgodnie z którymi pasterze musieli przejść testy. Wśród testów znalazł się kerung, który jest metodą selekcji. Układ nerwowy jest badany wraz z wyglądem zewnętrznym i wydajnością. Możesz poprosić hodowcę o wyniki tego testu, aby uzyskać informacje o rodzicach przyszłego szczeniaka.
• Wybór psa rasowego nie jest łatwym zadaniem. Jednak jeśli weźmiesz szczeniaka bez dokumentów, możesz spotkać się z wadami w standardzie, temperamencie, a zwierzę może również mieć choroby dziedziczne.
• Najlepiej wybrać zwierzę w wieku od półtora do trzech miesięcy. Szczeniak będzie już miał czas na dorosłość i będzie mógł szybko przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Nie zaleca się kupowania dorosłego zwierzęcia, ponieważ mogą wystąpić problemy z uzależnieniem.

„Niemcy” muszą być właściwie nazywani. Nazwę zwierzaka należy wybrać zgodnie z rozmiarem zwierzęcia i jego płcią. Nie nazywaj pseudonimów zwierząt, które są odpowiednie dla dzieci, będzie wyglądać nieco niedorzecznie, gdy pies dorośnie. Nazwa powinna być krótka, jasna, ponieważ jest to sygnał dla psa. Jako podstawę możesz przyjąć imię wskazane na karcie szczeniaka, użyj jego skróconej odmiany.

Istnieje kilka zasad wyboru pseudonimu dla psa:

• nie wybierajcie ludzkich imion;
• niepożądane jest nazywanie zwierzaka imieniem zmarłego czwórki;
• przydomku powinno być jasne, jakiej płci jest to zwierzę.

Jeśli wybierzesz suczkę, możesz użyć następujących opcji dla pseudonimów:

• Alfa
• Ira;
• Alma
• Boso
• Berta;
• Greta
• Grace
• Chwała;
• Gita;
• Jesse
• Desi;
• Judy
• Zara
• Ilda;
• Kora;
• Krista
• Chiny;
• Lyme
• Lea
• Margo
• Mirt;
• Mayla
• Nancy
• Ode
• Palma;
• Ritsa
• Cindy;
• Tajga;
• Tana
• Frida;
• Eyra;
• Emma
• Utah
• Jałta

Dla chłopca możesz wybrać następujące opcje:

• Akbar;
• Ajax
• Ars;
• Boyard
• Baron
• Walter
• Hrabia;
• Grant;
• Hex;
• Szary;
• Dax;
• Dick
• Jack
• Don
• Dolph;
• Jean;
• Jacques;
• Zip;
• Zeus
• Karat
• Karai
• Źrebak;
• Kokos
• Panie
• Suite
• Oscar
• Pirat
• Ron
• Ralph
• Ram
• Rick
• Skye
• Tyson;
• Thor
• Phil
• Felix
• Cezar
• Chuck
• Eric
• Jard

Nowonarodzone szczenięta praktycznie nie potrzebują niczego oprócz obecności matki i jej mleka. Kiedy dziecko pojawi się w nowym domu, powinieneś zadbać o jego bezpieczeństwo i podjąć pewne kroki, aby przygotować dom. Wynika to z faktu, że szczenięta są bardzo ciekawe, aktywne i mogą nie tylko zepsuć meble, ale także zranić się.

Aby uniknąć niepożądanych konsekwencji, musisz wziąć pod uwagę następujące niuanse.

• Wszystkie meble muszą być mocne. Kruche przedmioty są usuwane lub utwardzane.
• Małe zabawki z pola widzenia zwierzęcia również muszą zostać usunięte. W każdym razie szczeniak je złamie i może zranić przełyk, jeśli fragment zostanie przypadkowo połknięty.
• Wszystkie rzeczy, do których dziecko może dotrzeć, powinny zostać usunięte.
• Gniazda i przewody muszą być ukryte i chronione.
• Aby małe zwierzę nie wyostrzyło zębów na niepotrzebnych przedmiotach, powinieneś dać mu symulatory, które można kupić w każdym sklepie zoologicznym. Są to kości żyły byka, liny i piłki. Kilka zabawek odwróci uwagę zwierzęcia od drogich przedmiotów.
• Należy przykryć śliską podłogę, ponieważ szczeniak ma słabe nogi, które mogą zostać zranione.

Kiedy pies pojawi się w domu, powinien natychmiast mieć swoje miejsce. Jeśli zwierzę będzie mieszkać w domu, nie możesz pozwolić mu spać na kanapie. Szczenięta rosną szybko, a jeśli niewielka bryła na kanapie wygląda uroczo, to nie wszystkim spodoba się owczarek niemiecki, którego wiek to 5 miesięcy. Do leżaka lepiej wybrać naturalne materiały, które są łatwe do czyszczenia. W pobliżu zwierzęcia nie powinno być żadnych urządzeń grzewczych.

Możesz wyprowadzić swojego zwierzaka na ulicę dopiero po tym, jak zostanie zaszczepiony. Szkolenie na smyczy zaczyna się od dwóch miesięcy. Eliminuje to przemoc - szczeniak nie powinien bać się akcesoriów.

W przyszłości kaganiec powinien zostać wprowadzony do codziennego życia. Kiedy zwierzę skończy 1 rok, można po nim chodzić na uprzęży. Nie jest to wcześniej zalecane, ponieważ kręgosłup młodego psa jeszcze się nie uformował.

Liczba pasz zależy od wieku zwierzęcia. Sześciokrotne karmienie wystarczy dla dwumiesięcznego szczeniaka, zaleca się karmienie do czterech miesięcy 4 razy dziennie, do sześciu miesięcy - 3 razy. Starszy pies może jeść dwa razy dziennie.

Dopóki owczarek niemiecki nie osiągnie 6 miesięcy, ważne jest, aby zapewnić, że wszystkie niezbędne składniki odżywcze są obecne w jej diecie. Wapń musi być obecny w żywności. Wynika to z faktu, że w wieku 3-6 miesięcy szczenięta rosną bardzo szybko, a już w wieku sześciu miesięcy pies może wyrosnąć w kłębie do 55 cm (wzrost dorosłych wynosi 65 cm).

Dieta „niemiecka” powinna składać się z mięsa, podrobów, drobiu. Możesz karmić swoje zwierzę domowe gotowaną rybą bez kości. Dozwolone są zboża ryżowe, jaglane, owsiane lub gryczane. Możesz dodać krakersy. Jeśli dodaje się świeże owoce, należy monitorować reakcję organizmu na nie.

Wielu właścicieli karmi swoje zwierzęta suchą karmą. Preferowane powinny być produkty sprawdzonych marek z niezbędnym zestawem wszystkich elementów. Istnieją specjalne linie przeznaczone dla Owczarków Niemieckich. Podczas karmienia przygotowanych pasz pies powinien mieć zapewniony stały dostęp do świeżej wody.

Jeśli chodzi o podstawowe zasady opieki, wyglądają one następująco:

• pasterz musi być wyczesany, jak każda inna rasa;
• ponieważ zwierzę jest zanieczyszczone, należy je wykąpać, procedurę przeprowadza się za pomocą specjalnego szamponu do mycia psów;
• uszy i oczy powinny być regularnie badane;
• jeśli pazury nie szlifują się same i powodują dyskomfort dla zwierzaka, zaleca się je przyciąć;
• badanie profilaktyczne przez lekarza weterynarii powinno być przeprowadzane co najmniej dwa razy w roku.

Pomimo tego, że owczarki niemieckie są uważane za bardzo inteligentne zwierzęta, należy je wychowywać i szkolić. Proces rodzicielstwa powinien rozpocząć się pierwszego dnia życia zwierzaka w domu. Możesz zachęcić swoje dziecko zabawną formą nauki i dodatkami zachęcającymi.

Właściciel musi pokazać psu, że jest głową rodziny. W takim przypadku nie możesz iść do płaczu i pobić zwierzę. Jeśli pies ma znaczące braki behawioralne, a właściciel nie wie, jak to naprawić, należy skontaktować się z treserem psów. Zwierzę musi przejść przez OKD i znać podstawowe polecenia: „do mnie”, „usiąść”, „kłamać”, „iść”, „miejsce”, „fu”, „aport”. Również zwierzę musi Nie przejmuj się jedzeniem, które leży na ulicy.

Kiedy szkielet psa staje się silniejszy, możesz poradzić sobie z pokonywaniem przeszkód. Zawsze powinieneś pamiętać, że dojrzałość psychiczna osiągana jest dość późno - za trzy lata.

Recenzje właścicieli w większości przypadków są pozytywne. Niemal każdy, kto widzi owczarka niemieckiego, zakochuje się w niej. To piękne psy, których energia i siła zachwycają i zawsze przyciągają uwagę. Są aktywne i wesołe.

Właściciele „Niemców” informują, że psy dosłownie chwytają wszystkie drużyny w locie i chętnie je wykonują. Zwierzę jest w dobrym humorze i wykazuje gotowość do wszelkich ruchów. Gotów jest chodzić z mężczyzną godzinami i chętnie przyniesie mu różdżkę i pobiegnie na rowerach.

Inni mówią o wspaniałych funkcjach bezpieczeństwa. Psy bezinteresownie strzegą terytorium i nigdy nie przepuszczają obcych. Ponadto na ulicy nie wykazują agresji wobec ludzi i innych zwierząt.

Owczarek niemiecki dobrze dogaduje się z dzieckiem i będzie się z nim bawić. Nie musisz się martwić, że zwierzę rzuci się na dziecko lub go skrzywdzi. W przypadku innych zwierząt domowych „niemiecki” pokazuje również cierpliwość i lojalność. Jeśli mówimy o aspektach negatywnych, to jest to dodatkowa kora, co często wiąże się z faktem, że zwierzę jest samotne przez długi czas lub nie otrzymało wystarczającego wykształcenia.

Zobacz następny film z faktami na temat owczarka niemieckiego.