Collie: historia, rodzaje, wybór i opieka

Wiele współczesnych ras psów powstało w odpowiednim czasie w celu ochrony wypasanych stad przed drapieżnikami. Przykładem takiego zwierzęcia jest collie.

Nawet doświadczeni specjaliści nie potrafią jeszcze powiedzieć, skąd pochodzi nazwa psa rasy collie. Istnieje kilka wersji:

• podnosi się nazwę rasy do galijskiego słowa „użyteczne”;
• kolejny do szkockiego słowa węgiel;
• trzeci - do lokalnego oznaczenia owiec czarnogłowych.

Najczęściej słowo „collie” stosuje się do owczarków szkockich hodowanych na terytorium tego regionu brytyjskiego. Dokładnie tak samo w wyglądzie, osobniki wyhodowane gdzie indziej są po prostu określane jako psy pasterskie lub psy pasterskie. Oprócz Wysp Brytyjskich żyją głównie na kontynencie australijskim i w Ameryce Północnej. Możesz jednak spotkać collie w dowolnym innym zakątku świata.

Na głównym terytorium zajmowanym przez rasę w przeszłości aktywnie wykorzystywano ją do hodowli nowych psów pasterskich. Powstały zarówno linie rasowe, jak i hybrydowe. Niektóre gałęzie zawierają w nazwie słowo „collie”. Obecność takiej definicji grupy jest jednak opcjonalna.

Najwcześniejsza znana wzmianka o owczarkach szkockich pochodzi z 1790 r. Ale nie ma wątpliwości, że rasa collie zaczęła być używana znacznie wcześniej niż wspomniano w źródłach pisanych. Najstarsze imiona to „coels”, „collis”. Nowoczesna nazwa pojawiła się później. Przodkowie owczarków szkockich zostali sprowadzeni do Wielkiej Brytanii przez rzymskich najeźdźców. Początkowo zwierzęta były pomalowane na czarno.

Oczywiście główny kierunek selekcji stał się poprawa cech duszpasterskich. Po drodze ich wygląd zmienił się i poprawił. W 1860 r. Pierwsze collie zostały wywiezione do Londynu, gdzie rozpoczęła się ich hodowla. Angielscy hodowcy są zajęci pracą nad rasą.

W tym samym 1860 roku Owczarek szkocki został po raz pierwszy pokazany na wystawie w Birmingham. Po 19 latach, w 1879 roku, została doceniona w Nowym Świecie. Pierwszy z klubów collie pojawił się w USA w 1886 roku. W ciągu następnych 50-70 lat rasa triumfalnie chodzi po całym świecie. A swoje sukcesy zawdzięcza wielu cennym cechom.

Należy zauważyć, że powyższa hipoteza na temat wczesnej historii owczarków szkockich nie jest podzielana przez wszystkich ekspertów. Niektórzy kynolodzy uważają, że przodkami tej rasy mogą nie być psy rzymskie, ale te, które pojawiły się na Wyspach Brytyjskich, kiedy zostały zasiedlone przez nomadów z epoki kamienia. Jeśli to założenie jest słuszne, najwcześniejszych śladów obecności collie należy szukać w południowych regionach Anglii. Jest mało prawdopodobne, aby ta debata kiedykolwiek zakończyła się w przekonujący sposób.

Nie ma porozumienia między profesjonalistami co do tego, które rasy były prekursorami owczarka szkockiego.

Istnieje opinia, zgodnie z którą Owczarek Golden Moray, zamieszkujący wschód Szkocji i żyzne regiony gór, odegrał ważną rolę w tworzeniu nowoczesnego collie. Ta rasa była inna:

• czarno-biały;
• o masie 11,5–13,5 kg;
• stosunkowo krótkie nogi;
• wydłużone ciało.

Przednie nogi Złotej Moray były zakrzywione, a tylne nogi były przykryte. Dominująca opinia o wyższej inteligencji karłowatych osobników wpłynęła na pojawienie się przodka owczarka szkockiego. Wysokie szczenięta zostały po prostu zniszczone. Charakterystyczne cechy Moray to:

• szeroka, wypukła konfiguracja czaszki;
• okrągłe żółte oczy;
• niskie wiszące uszy;
• szczególnie gęsta wełna dwuwarstwowa.

Długość sierści była często niewielka, ale niektóre preferowały psy z długim polarem. Jego właścicielami byli nie tyle sami pasterze, co rolnicy z dobrobytem. Zwolennicy powstania rasy Moray collie uważają, że już w pierwszych wiekach istnienia rasy przodków nie tyle praktyczny, co szczególnie doceniono walory dekoracyjne.

Zwierzęta były postrzegane jako dekoracja domu i działki, obiekt dumy właściciela. Pod koniec średniowiecza i wczesnego New Age powstanie rasy szkockiej nastąpiło z powodu hybrydyzacji z pasterzami w północnych dzielnicach Anglii (graniczących bezpośrednio z ziemiami szkockimi).

W rezultacie nastąpił wzrost wielkości i zmniejszenie długości ciała, kufa wzrosła. Wybrzuszenie czaszki zostało jednocześnie zmniejszone, a włosy skrócone. Ale jednocześnie dominujący czarno-biały kolor pozostał nietknięty.

Ważną rolę w przyszłości odegrała hybrydyzacja z seterami irlandzkimi. Dominujący kolor zmienił się, a wszystkie odcienie czerwonego koloru zaczęły być uważane za zgodne ze standardem. Od seterów współczesne szkockie collie pożyczyły:

• stosunkowo wysoki wzrost;
• ciężar budowy;
• prostowanie nóg;
• otępienie kufy;
• charakterystyczne „surowe” usta.

Czasami zauważają swoje podobieństwo do aporterów. Ale eksperci nie mają żadnych przekonujących dowodów, że taka hybrydyzacja naprawdę się wydarzyła. W każdym razie dokładne zbadanie genealogii laureatów wystaw nie pozwala nam jeszcze wykryć śladów takiego krzyża. Ale niezawodnie wiadomo o krzyżowaniu z chartami, podejmowanym w celu przedłużenia pyska i zwiększenia arystokratycznego wyglądu.Przez pewien czas był to typ z charciciem, który był najbardziej poszukiwany wśród wszystkich collie.

W XXI wieku takie psy wciąż się znajdują, choć nie tak często jak wcześniej. Właśnie z powodu działania chartów nie ma wyraźnego przejścia, a płat czołowy głowy jest lekko nachylony. Hybrydyzacja z psem bandogiem miała jeszcze większy wpływ na współczesnego owczarka szkockiego. Jego pochodzenie jest nieznane i nie ma jeszcze ogólnie przyjętego tłumaczenia tego słowa na rosyjski.

Według ekspertów ostateczny występ „Szkotów” miał miejsce w latach 1860–1890. Nawet patrząc na całą historię kynologii trudno jest znaleźć inne przykłady równie szybkiego projektu rasy.

Psy pracujące bez rodowodu, które zostały następnie zakupione na rynkach bydła pracującego, były stosunkowo małe. Ich kończyny trudno nazwać standardem piękna nawet dla najbardziej wymagającej osoby. I nawet wraz z pojawieniem się pierwszych klubów, które prowadziły listy stad hodowlanych, żadne dane, z wyjątkiem pseudonimu i nazwiska właściciela, nie pojawiły się na tych listach.

Do 1895 r. Collie były często rejestrowane w księgach stadnych jako psy pasterskie i dopiero wtedy zidentyfikowały odrębną, odrębną sekcję. Głównym centrum selekcji i hodowli stał się Birmingham. W XX wieku zmiany były kontynuowane, a hodowcy dołożyli wszelkich starań, aby owczarki szkockie wyglądały tak szlachetnie, jak to możliwe. Hodowcom udało się znacznie poprawić te wskaźniki (jeśli weźmiemy pod uwagę te psy, które żyły na początku ubiegłego wieku). Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak teraz wygląda ta rasa.

Termin „collie” w praktyce kynologicznej nie dotyczy jednej rasy, ale całej grupy ras pasterskich hodowanych w Szkocji i północnych regionach Anglii. W tej kategorii zwykle uwzględnia się nie tylko oficjalnie uznane odmiany, ale także małe lokalne podtypy. W ogólnie przyjętej charakterystyce collie wskazano pięć typowych cech:

• ciało proporcjonalne;
• średnia wysokość;
• łatwość dodawania;
• ostrzenie kufy;
• specyficzne zabarwienie.

Historia rasy znalazła w niej odzwierciedlenie w najbardziej przekonujący sposób - do tej pory większość osobników rasy collie ma wysoce rozwinięty instynkt pasterski. Użytkownicy, a także profesjonalni opiekunowie psów, zauważają tak cenne właściwości tych psów:

• wytrzymałość fizyczna;
• imponująca zręczność;
• dobra zdolność uczenia się.

Ogromna większość collie wynosi 22-32 kg. Do wypasu bydła wybierane są największe psy. Istnieją różne rodzaje ogonów - płaskie, podniesione, czasem nawet z zakrętem. Nie można go jednak przekręcić w pierścień i dotknąć tyłu.

Wszystkie collie są inne aktywność i energia. Mogą biegać przez cały dzień w trudnym terenie o trudnym terenie. Eksperci zauważają, że zdolności intelektualne rasy sprawiają, że jest to jeden z dwudziestu najmądrzejszych psów na świecie. Ta okoliczność sprawiła, że ​​„Szkoci” regularnie uczestniczą w konkursach w:

• mucha;
• sztuka pasterza;
• zwinność;
• freestyle.

Niektóre rasy z grupy collie, głównie długowłose i krótkowłose, są podatne na dolegliwości genetyczne. Stosunkowo słabo tolerują infekcje. Kolejną słabością tych gałęzi jest zwiększona podatność na niektóre leki. Wzrost w kłębie zgodnie ze standardem wynosi od 0,55 do 0,65 m.

Postać psa jest muskularna. Mnóstwo mięśni i długa szyja z wdziękiem. Kształt głowy przypomina stożek; jego cechy nie są zbyt ostre, czaszka ma płaski kształt. Trójkątne uszy nie są zbyt duże.

Ze względu na migdałowy kształt oczu wielu wydaje się, że zwierzę wygląda jakoś przebiegle i tajemniczo. Jednocześnie wygląd nie powinien wyrażać nawet niewielkich agresywnych nut. Mocne szczęki z zgryzem nożycowym znajdują się poniżej czarnego nosa. Długie ciało Collie obejmuje:

• wyprostowany;
• stosunkowo niska skrzynia;
• wydłużone proste nogi;
• ogon szabli.

Pies chodzi łatwo i szeroko, poruszając się bardzo płynnie. Oficjalny standard dopuszcza tylko 3 kolory:

• trójkolorowy;
• piasek (w różnych odcieniach, z wyjątkiem tonów śmietany i słomy);
• niebieski (z przewagą jasnych kolorów).

Bez względu na kolor pies powinien mieć duże białe plamki. Klasyczny owczarek ze Szkocji ma:

• biała dziura w twarzy;
• ten sam kołnierz;
• biaława końcówka ogona;
• białe skarpetki.

Wygląd collie jest naprawdę niesamowity i zaskakujący. Niezmiennie wyraża spokojną szlachetność. Ten pies również dosłownie emanuje życzliwością.

Znacznie trudniej byłoby właścicielom zwierząt gospodarskich i towarzyszącym im pracownikom wykonywać swoją pracę bez pomocy collie. Dobrze wyszkolony pies będzie mógł robić to, co dodatkowo wymagałoby co najmniej 20 osób. Nawet dzisiaj, gdy na ratunek pastorystom przychodzą różne innowacje techniczne, znaczenie czteropasterza jest trudne do przecenienia. W mieście collie może wyglądać nieprzekonująco, mało atrakcyjnie, ale wszystko się zmienia, gdy pies jest w zwykłej atmosferze.

Ważne jest jednak zrozumienie ograniczeń związanych z przeszłością tej rasy. Był używany wyłącznie do wypasu, a nie w celu ochrony. Większe wilczury działały jako strażnicy. Szkockie psy pasterskie ze względu na samą strukturę szczęk nie są w stanie ukąsić, co prowadzi do poważnych obrażeń ofiary. Już w czasach starożytnych psy, które otworzyły usta i okaleczone zwierzęta były bezwzględnie usuwane.

Niespokojni trenerzy szukają tylko pozorów niekończących się napadów złości. Faktem jest, że zaszczepianie agresywności jest sprzeczne z wielowiekową postawą, blokując nieautoryzowany atak na inne zwierzęta, szczególnie na ludzi.

Psychika psa nie może przetwarzać wzajemnie wykluczających się motywów w akceptowalny sposób, dlatego pojawiają się dziwne zachowania. Ale musisz zrozumieć, że jako obrońca, gdy atak już ma miejsce, collie pokazuje się bardzo dobrze. Najważniejsze jest to, że zwierzę jest dobrze wychowane i wyszkolone, wtedy naprawdę ochroni siebie i właścicieli, jeśli to konieczne.

Collie próbuje skoncentrować swoje przywiązanie emocjonalne na jednej rzeczy i nie rozprowadzać go wśród całej rodziny. Oddanie jest wysoce zależne od tego, ile lat collie pojawiła się w domu. Dorosłe zwierzęta, szczególnie te sprzedane, są mniej ufne i mniej lojalne.Rozpowszechniona opinia długowłosych collie, przypisując im nadmierną inspirację i nadmierną aktywność, nie jest zbyt poprawna.

Jeśli psy mogą biegać przez długi czas i ćwiczyć w ogóle, nadmierna emocjonalność jest usuwana. Szkocki pasterz musi znaleźć przynajmniej sposób na wyjście z wrzącej energii - i na pewno będzie jej szukała, pomimo niezadowolenia właścicieli.

Nie bój się, że collie będą wymagały jakiegoś ekstremalnego trybu, szczególnie intensywnego wysiłku fizycznego. Mogą utrzymać dobrą sprawność fizyczną bez specjalnego treningu. Wystarczy, aby dorośli chodzili po ulicach krokami, czasem wymagane będą rodzinne wycieczki na wieś.

W naszym kraju collie są używane głównie w Ałtaju i regionach Dalekiego Wschodu. Nie ma zbyt wielu owiec, ale są jelenie sika. Żadne inne psy, nawet najbardziej renomowane i poszukiwane, nie nadają się do eskortowania jeleni. Ale Owczarek szkocki był od dawna wykorzystywany nie tylko do pracy pasterza.

Niezwykłe cechy umożliwiły użycie go do celów ochronnych. Pierwsze takie próby podjęto na początku XX wieku. Teraz collie jest używany przez służby graniczne państw skandynawskich. Wraz z tym ich wykorzystanie jako zwierząt domowych stale rośnie.

W długiej historii collie wyhodowano wiele podtypów tej rasy. I należy zwrócić szczególną uwagę Owczarek australijski Aussie. Wbrew nazwie pojawiła się w USA. Głównym zastosowaniem tych psów jest wypas i ochrona bydła. Uważa się, że Aussie zostało wyhodowane przy użyciu:

• Owczarki Baskijskie;
• klasyczne angielskie collie;
• Owczarek Hiszpański.

Aussi jest uważane za cechę charakterystyczną gruby, średnio długi płaszcz. Głowa jest ozdobiona półstałymi uszami, a ciało kończy się krótkim ogonem. Często masz do czynienia z heterochromią. W samej Australii występują psy z krótkim ogonem bydła. Pojawiły się w wyniku krzyżowania importowanych psów pasterskich i dingo z Europy.

Krótkoogoniaste psy wyróżniają się lekkimi i stosunkowo krótkimi włosami. Ważne jest, aby odróżnić je od australijskich uzdrowicieli, są to owczarki australijskie. Podczas hodowli tego podgatunku potrzebne były różne okazy dingo i collie o skróconych włosach. Typową cechą tego gatunku jest:

• potężna budowa ciała;
• raczej krótki płaszcz;
• pionowe uszy.

Australian Métis mają niebieskawy lub czerwony kolor nakrapiany. Główny ton jest rozcieńczony opalenizną. Dwie grupy owczarków rozwiniętych na kontynencie południowym wciąż zasługują na uwagę. Kelpies opracowane na podstawie psów przywiezionych bezpośrednio ze Szkocji lub północnych regionów Anglii. Eksperci sugerują, że kiedy pojawiła się Kelpie, zastosowano również hybrydyzację z dingo, ale kwestia ta nie została jeszcze wyjaśniona.

Rasa ma krótkie włosy i pionowe uszy. Możliwe są całkiem różne kolory, w tym odcienie czerni, czerwieni lub czerwono-brązowe. W rozwoju australijskiego kulisu zastosowano nie tylko europejskie collie, ale także psy z Niemiec i Hiszpanii.

Zasługuje na uwagę i owczarek angielski. Jego nazwa nie powinna wprowadzać w błąd - rasa została wyhodowana przez amerykańskich hodowców, a tylko oryginalne osobniki były pochodzenia angielskiego. Wiszące uszy owczarka angielskiego wyglądają bardzo dobrze. Charakterystyczne dla niej gruby płaszcz w kolorze czarnym lub brązowym, rozcieńczony białymi śladami. Otrzymali Blue Lacey, krzyżując owczarka angielskiego z szeroką gamą ras.Jakie były te rasy, nawet eksperci wciąż się nie zorientowali.

Powszechnie wiadomo, że niebiesko-koronkowe mogą mieć trzy opcje kolorów:

• imbir;
• niebieski
• trójkolorowy.

Jednak najbardziej znana spośród wszystkich collie pozostaje border collie. Jej główna specjalizacja to wypas owiec. Border collie nie nadają się do pracy z dużymi zwierzętami gospodarskimi. Ta rasa może mieć zarówno częściowo wyprostowane, jak i wiszące uszy. Jedwabiste włosy rasy border collie mogą być długie, ale na nogach i twarzy są bardzo krótkie.

Kolory tej rasy to czarny, czerwony, czarny podpalany i merle. Bez względu na konkretny kolor mają białe znaki i ten sam kołnierz. Czasami psy stają się prawie całkowicie białe. Blue merle oznacza przewagę czysto srebrno-niebieskiego odcienia, rozcieńczonego w różnych miejscach średnimi ciemnymi plamami.

Pod standardowym niebieskim merle nie wchodzą:

• naturalny kolor łupka;
• duże czarne łaty;
• zardzewiałe odcienie (nawet podkład).

Marmurowy collie wygląda nie mniej genialnie. Może mieć zarówno brązowe, jak i różne niebieskie oczy. Ale brodata rasa collie wyprzedza nawet wiele innych w dekoracyjnym planie. Nic dziwnego, że prawie przestało być używane w hodowli, ale znalazło zastosowanie jako towarzysz i model wystawowy. „Brodaci” zawsze mają zwisające uszy i wydłużone jedwabiste włosy na całym ciele. Oprócz kolorów czarnego, brązowego, niebieskiego, szarego i czerwonego dozwolony jest piasek; możliwe są białe oznaczenia.

Jeśli chodzi o owczarka Cumberland, uważa się, że jest połykany przez podobny gatunek - Border Collie, a także bezpośredni przodek australijskiej gałęzi. Same Pure Cumberlands już dawno zniknęły. Ich charakterystyczną cechą jest wysoka gęstość czarnego futra.

Owczarek McNaba (lub po prostu McNab) jest dość popularny. Otrzymał swoją nazwę na cześć twórcy. Różne osoby mogą mieć uszy wyprostowane lub częściowo wyprostowane. Przycięte czarne lub czerwone włosy są uzupełnione białymi wtrąceniami na piersi i kufie. A nowozelandzkie rasy collie były hodowane na podstawie rasy border collie. Odmiana nowozelandzka nie otwiera pyska podczas wypasu owiec. Wielu pasterzy w to wierzy psy te mogą wydawać bydłu dowolne zamówienie na pierwszy rzut oka.

Oprócz niej w przeszłości był tak zwany Pasterz Smithfielda. Były to duże psy, które pomagały nie tylko chronić stada bydła, ale także je destylować. Nazwano je na cześć najstarszego z londyńskich rynków mięsnych (z oczywistych powodów zawsze można było je tam zobaczyć).

W XXI wieku psy tasmańskie nazywane są Smithfields, podobnie wyglądem jak brodate collie. Wśród innych opcji rasy na uwagę zasługują Welsh Shepherd Dogs i Sheltie (alias Shetland Sheepdogs). Sam Collie, w zdrowym tego słowa znaczeniu, jest klasycznym szkockim pasterzem. Ponieważ jest hodowany w górzystych regionach Wielkiej Brytanii, ma doskonałą sierść i gruby podkład. Zarówno to, jak i to pozwala im znieść nawet ciężką pogodę.

Ale pasterskie pochodzenie collie nie oznacza, że ​​opieka nad nimi przez właścicieli nie jest wystarczająco ważna. Owczarki szkockie mogą mieszkać na ulicy. Jednak dużo bardziej poprawne byłoby trzymanie ich bliżej właścicieli. Oczywiście zwierzęta te nie są skłonne do niszczenia domu z powodu braku komunikacji z ludźmi, jak to czasem robią bokserzy. Rzecz jest inna - psy są czułe i przyjazne, ponieważ właściciele skorzystają na ich podejściu i stałym kontakcie.

Podobnie jak w przypadku innych ras konieczne będzie:

• wyraźnie określ miejsce, w którym pies będzie spał i spał;
• zdobyć zabawki;
• dbaj o łóżko;
• zaopatrz się w miski na jedzenie i wodę.

Długowłosi pasterze zasługują na czesanie codziennie (co najmniej ¼ godziny). Oprócz zwykłego pędzla do tego służy również przegrzebek z małymi goździkami. Czesanie należy wykonywać ostrożnie i ostrożnie. W tym samym czasie długie włosy są unoszone do korzeni. Zawsze wymagana jest największa uwaga:

• grzywa
• ogon;
• płaszcz na nogach i innych częściach kończyn.

To właśnie w tych trzech miejscach zwierzęta nieuważnych gospodarzy są najczęściej przykryte przez czarnoksiężników. Jeśli chodzi o osoby o gładkich włosach, można je czesać raz na 5-7 dni. Ale nie można zmniejszyć całej opieki tylko do pracy z sierścią psa. Psy owczarki szkockie należy kąpać 1 raz w ciągu 2 miesięcy. Niezwykła kąpiel odbywa się przy dużym zanieczyszczeniu.

Aby poprawić wynik, zabiegi wodne wykonuje się za pomocą szamponu zmiękczającego. Możesz go kupić w dowolnej aptece weterynaryjnej. Raz w tygodniu uszy są traktowane specjalnym roztworem. Jednocześnie z leczeniem badane są same uszy w celu wykrycia urazów, reakcji zapalnych lub nadmiernej ilości wydzieliny w czasie.

Will też systematycznie szczotkuj swojego psa. Naruszenie tej zasady grozi pojawieniem się nieprzyjemnych zapachów i powstawaniem kamienia nazębnego.

Pazury są cięte nie zgodnie z harmonogramem, ale zgodnie z tempem ich wzrostu. Zbyt długie pazury zakłócają normalny ruch. Ale u collie, ze względu na zwiększoną aktywność fizyczną, potrzeba dodatkowego strzyżenia pazurów występuje rzadziej.

Pamiętaj, aby monitorować wydzieliny gromadzące się w oczach. Usuwa się je serwetką nasączoną przegotowaną wodą. Dobrą alternatywę można uznać za rozwiązanie rumianku aptecznego. Systematyczny wygląd zrzutu powinien natychmiast powiadomić właścicieli.

Owczarki nadają się do karmienia tylko produkty naturalne. Można je zastąpić suchą karmą klasy elitarnej. W diecie psa karmionego naturalną żywnością musi znajdować się ryba. Maksymalny odstęp między karmieniem owoców morza wynosi 30-40 dni. Z bajerów nadają się sery i ciastka.

Surowo zabrania się podawania collie:

• solony lub świeży smalec;
• fasola, fasola, groszek;
• produkty mączne.

Owczarki szkockie są w dobrym zdrowiu i prawie nie są dotknięte wrodzonymi dolegliwościami. Mogą żyć od 12 do 15 lat, jeśli tylko są odpowiednio pielęgnowane. Szczególnie ważne dla oczekiwanej długości życia są:

• normalna dieta
• regularne wizyty u weterynarzy;
• systematyczne szczepienia;
• regularne leczenie lekami hamującymi pasożyty skórne.

Ale musisz zrozumieć, że nawet collie może mieć dość poważne zaburzenia. Istnieje nawet specjalny zespół Collie Eye. Przy odziedziczonym tym zespole oczy rozwijają się nienormalnie. Inna patologia ich rozwoju - dystiaoza, wyraża się w pojawieniu się dodatkowego rzędu rzęs. Collie mogą również cierpieć z powodu:

• padaczka;
• zapalenie skóry (odwrócenie powiek);
• liście pęcherzycy (autoimmunologiczne uszkodzenie skóry);
• bielactwo (brak produkcji melatoniny);
• wrodzona głuchota;
• dysplazja;
• aspergiloza;
• zwichnięcie łokci.

Poważnym zagrożeniem dla zwierząt jest niedokrwistość hemolityczna pośredniczona przez układ odpornościowy, zaburzenia trawienia. W przypadku niedokrwistości hemolitycznej odpowiedź immunologiczna spada na czerwone krwinki. Owczarek szkocki jest bardzo wrażliwy na większość leków.

Wracając do pielęgnacji włosów, powinniśmy wspomnieć o kilku obowiązkowych atrybutach:

• grzebień z małymi zębami;
• grzebień z dużymi zębami;
• pędzel;
• rozpylacz do rozpylania wody (usuwanie elektryczności statycznej).

Najpierw collie jest czesana wzdłuż włosów, od szyi do ogona, za pomocą dużego grzebienia. Następnie weź mniejszy grzebień lub pędzel, aby całkowicie uporządkować płaszcz. Psy do czesania są trudniejsze i dlatego muszą to robić częściej. Czesanie będzie musiało zostać przyspieszone nawet podczas pierzenia.

Częstym błędem jest odmawianie czesania, kiedy collie wydaje się czysty i w idealnym porządku. Z reguły należy go przyjmować niezależnie od wyglądu sierści, rób to 10 lub 15 minut dziennie. Należy zauważyć, że dotknięcie grzebienia nie tylko poprawia stan włosów, ale także pozytywnie wpływa na przepływ krwi w górnej warstwie skóry. Jeśli chodzi o pranie, jest to bardzo rzadko wymagane.

Jeśli nie ma specjalnego szamponu w zoo, możesz zrobić z mydłem dla dzieci lub mydłem dla wrażliwej skóry. Należy zadbać o to, aby woda i środki czyszczące nie dostały się do oczu i uszu. Zakupiony pies jest natychmiast wyczesywany. Musisz to zatrzymać w ciepłym pomieszczeniu przez co najmniej 8 godzin ten wymóg jest szczególnie ważny w zimie. Collie rzadko się brudzi, jeśli nadal tak się dzieje, zaleca się myć tylko zanieczyszczone miejsca i nie używać detergentów.

Niewątpliwą zaletą collie jest jego poświęcenie dla właścicieli. Tak, jest to typowa cecha wielu ras. Jednak „Szkot” wyróżnia się nawet na tle ogólnym. Zdarzają się przypadki, gdy rzuciła się w obronę właściciela lub innych członków rodziny, ryzykując własne życie. Co jest o wiele ważniejsze - collie może okazywać uczucia w spokojnym otoczeniu.

Zwierzę spróbuje naśladować właścicieli i dostosować się do nich. Towarzyskość sprawia, że ​​jest dla niego prawie nie do przyjęcia izolacja lub długa separacja od właścicieli. Duszpasterskie stereotypy zachowań rozwijane przez wiele stuleci zmuszają collie do próby zbliżenia wszystkich członków rodziny. Gdy gromadzi się wokół siebie grupa ludzi lub zwierząt, pasterz odczuwa prawdziwą błogość.

Stosunek do jej dzieci jest dosłownie pełen czci. Rasa jest uważana za idealną czworonożną nianię, która może zarówno bawić się z dziećmi, jak i chronić je przed wszelkimi zagrożeniami.

Małe collie wyróżniają się zwiększoną ciekawością. Dlatego będziesz musiał uważnie monitorować zachowanie, aby nie były zagrożone. Pies jest niezwykle aktywny i na początku jest gotowy do gry, na zawody i poranne wieczorne biegi z właścicielami prawie zawsze dotyka. Ale musisz dokładnie przemyśleć, jakie masz możliwości, czy będziesz mógł spędzić dużo czasu z collie. Pozytywne cechy rasy to:

• wysoko rozwinięta inteligencja;
• doskonała pamięć;
• artyzm;
• brak agresywności (przynajmniej u zdrowych i dobrze wyszkolonych zwierząt).

Rozwinięty umysł znacznie ułatwia trening. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że czasami collie używa niewystarczających umiejętności i niewystarczającej wytrwałości właścicieli. Następnie szczenięta są uparte, przebiegłe i pokazują, że wymagania trenera nie są dla nich jasne. Ta sztuczka jest tłumiona w elementarny sposób: należy tylko jasno i konsekwentnie wytyczać linię - bez chamstwa i przemocy, ale spokojnie i bez odchyleń na bok.

Collie jest niezmiennie piękna i pełna wdzięku - zauważają to wszyscy koneserzy i specjaliści. Rasa, jak przystało na „pasterza”, spokojnie toleruje zimno i upał.Z niedociągnięć warto zauważyć złożoność opieki nad nią i potrzebę starannego wybierania zwykłych leków do leczenia chorób ostrożniej niż zwykle.

Najbardziej „zdrowe” collie wyróżniają się „klasycznymi” collie, które odróżniają się od przedstawicieli „nowoczesnej” branży poprzez:

• suchsza konstytucja;
• elegancja szyi;
• wydłużanie kończyn;
• sucha głowa;
• silniejsze więzadła.

Pełnoprawny „klasyk” zapewnia większą swobodę ruchów i zachowuje aktywność fizyczną do późniejszego wieku. Ale „suchości” nie należy nadmiernie wyrażać. Wady poszczególnych osób mogą być chudą konstytucją, spłaszczoną klatką piersiową i podłużnym pyskiem. „Nowoczesne” ruchy są nieco ograniczone, często cierpią na naruszenia struktury szkieletu i więzadeł. Te niedociągnięcia są jedynie w niewielkim stopniu uzasadnione wzruszającym wyrazem twarzy.

Inne problemy „nowoczesnego” to:

• osłabienie więzadła;
• opadanie;
• skrócona szyja (do całkowitego braku wizualnego);
• nadmiernie zakrzywione żebra dające wrażenie beczki;
• zbyt rozwinięty podkład.

Podobnie jak w przypadku innych ras psów, zaleca się nazwać collie zwięzłą, dźwięczną nazwą. W końcu nazwa warunkowa będzie musiała być wymawiana bardzo często. I jeszcze jeden niuans: im trudniejsze imię, tym trudniej jest zatrzymać psa w krytycznej sytuacji, zadzwonić do niej.

„Dziewczyna” jest często nazywana Kelly, ale opcje takie jak:

• Madera
• Jaśmin
• Nicole
• Olivia
• Grace
• Francesca
• Betty
• Emily
• Kat
• Vega

„Chłopcy” Collie nazywani są:

• Siła;
• Franki;
• Rikami;
• Olafowie;
• Lloyds;
• Oscary
• Lawrence
• Bruno
• Mikami;
• Danami
• Mozart;
• Henry
• Olivers;
• Steve.

Fantazyjne nazwy obcego pochodzenia nie są popularne wśród wszystkich i nie trzeba się do nich ograniczać. Z bardziej znanych pseudonimów psów pasują:

• Pers
• Grzmot
• Kai
• Jakut
• Polkan;
• Sułtan
• Berta;
• Busya;
• Elsa
• Sophie
• Piekło;
• Strzałka
• Beta
• Błąd;
• Wenus

Kiedy w końcu zostanie podjęta decyzja o założeniu collie, musisz starannie wybrać właściwego psa. Jednocześnie szczególne znaczenie ma cel, w jakim zwierzę zostało pozyskane. To ona określa, które parametry będą najważniejsze. Kupując szczenięta jako najlepszych przyjaciół, są one na pierwszym miejscu poziom zdrowia i cechy charakteru. Ale wielu stawia znacznie ambitniejszy cel - zwycięstwo na różnych wystawach.

Ambitni ludzie będą musieli również dogłębnie przestudiować standardy rasy, cechy charakterystyczne danego zwierzęcia, a następnie sprawdzić, czy nie są zgodne z normą rasy. Nie mniej znaczący dla prac wystawienniczych jest dobry rodowód. Każde jury, eksperci z pewnością to ocenią. Niemniej jednak zdrowie psa jest zawsze najważniejsze. Silny i normalnie rozwinięty collie w wieku 8 tygodni jest inny:

• płaski tył;
• lekko zaokrąglony kufa bez zwężenia;
• wytrzymałość i gładka struktura łap;
• wydłużona szyja;
• uszy zwisające do przodu;
• ciało zbliżone do kwadratu;
• zgryz nożycowy;
• potężny płaszcz.

Ale musisz patrzeć nie tylko na same zwierzęta. Niemożliwe jest hodowanie wysokiej jakości, zdrowego żywego inwentarza w złych warunkach, gdy wokół jest tłoczno i ​​brudno. Odpowiedzialni sprzedawcy nie wahają się zapoznać kupujących ze wszystkimi warunkami ich szczeniąt. Same zwierzęta powinny być lekko pulchne i podatne na aktywny ruch. Nie powinny mieć pasożytów ani żadnych chorób, dlatego będą musieli wymagać od hodowców lub właścicieli świadectw hodowlanych od weterynarzy potwierdzających doskonały stan zdrowia zwierzęcia.

Spójrz na cechy rasy collie w następnym filmie.