Owczarek

Owczarek estrel: opis rasy i hodowla

Owczarek estrel: opis rasy i hodowla
Spis treści
  1. Historia pochodzenia
  2. Funkcje rasy
  3. Natura i zachowanie
  4. Konserwacja i pielęgnacja
  5. Odżywianie
  6. Rodzicielstwo i szkolenie

Przez wiele setek lat psy były stałymi towarzyszami ludzi. Nie tylko chronią właściciela i jego terytorium, ale także pomagają monitorować zwierzęta, stają się lojalnymi asystentami podczas polowania, a także uczestniczą w schwytaniu przestępców. Popularność i znaczenie zwierząt doprowadziły do ​​pojawienia się ogromnej liczby ras różniących się rozmiarem, kolorem i przeznaczeniem.

Przed wybraniem konkretnej rasy kynolodzy zalecają dokładne przestudiowanie cech kilku gatunków i zwrócenie uwagi nie tylko na znane zwierzęta, ale także na rzadsze rasy, które często mają unikalne cechy i wysoki poziom wytrzymałości.

Wybitnym przedstawicielem niezasłużonej nieodebranej rasy jest Estrell Shepherd.

Historia pochodzenia

Owczarek estrel to portugalski pies górski, którego pochodzenie sięga starożytnej Grecji. Gatunek ten powstał w wyniku przekroczenia dogiem niemieckim i rzymskim molosem. Przez długi czas Portugalczycy z obszarów wiejskich używali zwierząt jako inteligentnych i odpowiedzialnych pomocników i nie zajmowali się rozmieszczeniem rasy i jej oficjalnym uznaniem.

Dopiero na początku XIX wieku zwierzęta zaczęły brać udział w konkursach i odbierać nagrody i wyróżnienia, które nie mogły nie zainteresować profesjonalnych hodowców i doświadczonych hodowców psów z całego świata. Prace hodowlane rozpoczęto jednak dopiero na początku XX wieku. Długa, żmudna praca opiekunów psów pozwoliła uzyskać wyjątkową rasę, która przetrwała do dziś.Jego opis znajduje się w opracowanym standardzie.

Funkcje rasy

Owczarek estrel jest jedną z najstarszych ras, która po długiej selekcji naturalnej zyskała wytrzymałość, dobre zdrowie, dobrą kondycję fizyczną i wysoki poziom inteligencji.

Pomimo wyjątkowych właściwości i dużej popularności wśród mieszkańców Portugalii, zwierzęta nie są poszukiwane w innych krajach. Maksymalna wysokość samców wynosi 75 cm, a ich waga może przekraczać 45 kg. Samice są nieco mniejsze: ich wysokość nie przekracza 65 cm, a ich waga nie przekracza 40 kg. Kształt ciała przypomina prostokąt i ma rozwinięty układ mięśniowy, a także środkową szyję z kosmykiem i kłębem.

Czaszka psów jest duża i ma wyraźny obszar potyliczny. Kufa zwęża się lekko od czaszki do nosa i wygląda harmonijnie i atrakcyjnie, a fałdy skórne są całkowicie nieobecne na jej powierzchni. Mocne, silne szczęki są obszyte pomalowanymi fałdami warg. Większość zwierząt ma prosty nos, ale ustalone standardy pozwalają na mały garb. Psy mają duże zęby i regularne zamknięcie szczęk nożycowych.

Oczy średniej wielkości z podłużnym nacięciem i ciemnymi powiekami. Trójkątne małżowiny uszne z zaokrąglonymi końcami zwisają. Zwierzęta, które nie biorą udziału w wystawach i pokazach, właściciele często zatrzymują tę część ciała.

Obszar klatki piersiowej ma zaokrąglony kształt i spłaszczone żebra. Mocne, silne kończyny harmonijnie łączą się z ogólnym wyglądem psa. Przednie nogi są równoległe, tylne nogi są nieco szersze i mają wyraźny rozwinięty układ mięśniowy. Gruby masywny ogon w kształcie szabli ze skręconą końcówką jest pokryty długimi włosami.

Rasa ta wyróżnia się gęstym wełnianym płaszczem, który ma grubą miękką awn. Płaszcz jest gładki lub falisty, ściśle przylegający do ciała, z lekkim podkładem. Istnieją 2 rodzaje pasterzy, w zależności od długości włosów:

  • Krótkowłosy
  • długowłosy.

    W różnych częściach ciała wełna różni się długością:

    • na łapach i głowie - krótki i gęsty;
    • na uszach - bardzo krótki, miękki i błyszczący;
    • na ogonie - długi i puszysty.

      Zwierzęta mogą mieć następujące rodzaje kolorów:

      • szary
      • płowy;
      • szaro-żółty.

      W komfortowych warunkach życia i przy zrównoważonej diecie zwierzę może zadowolić właścicieli nawet do 15 lat.

      Natura i zachowanie

      Psy górskie są nie tylko fizycznie rozwiniętymi i odpornymi zwierzętami, ale także mają silną wolę i wysoki poziom inteligencji. Główne cechy charakterystyczne psów pasterskich:

      • pewność siebie;
      • spokój
      • uważność;
      • niezależność;
      • własna opinia;
      • przywiązanie do jednego właściciela i bardzo bolesne rozstanie z nim;
      • czujność;
      • dobroduszny i serdeczny stosunek do wszystkich członków rodziny;
      • rozwinięte cechy stróżujące;
      • odwaga
      • szybkie podejmowanie decyzji;
      • brak agresji wobec innych zwierząt domowych;
      • niezależna analiza każdej sytuacji;
      • oddanie
      • nieufne podejście do obcych;
      • brak strachu przed silniejszym przeciwnikiem.

      Głównym celem rasy Estrell jest ochrona dużego obszaru gruntów rolnych oraz kontrola przemieszczania się i zachowania zwierząt gospodarskich. Kupując psa czynniki te należy wziąć pod uwagę, a nawet w mieszkaniach miejskich staraj się załadować zwierzaka jak najwięcej. W przeciwnym razie zwierzę będzie nie tylko zmuszone do wydawania energii w pomieszczeniach, zakłócając porządek i spokój, ale może wpaść w depresję i przygnębienie.

      Właściciele, którzy zaprosili gości do swojego domu nie mogą dopuszczać nieznajomych do zwierzaka, który będzie postrzegał go jako obcego i może być agresywny. Zwierzę musi najpierw zostać przedstawione przyjaciołom i pokazać mu swoje dobre nastawienie do nich, a następnie pies będzie mógł zrozumieć, że goście nie stanowią zagrożenia dla właściciela.

      Konserwacja i pielęgnacja

      Owczarki Estrell są bardzo inteligentnymi, lojalnymi, opiekuńczymi zwierzętami, które mogą samodzielnie podejmować właściwe, właściwe decyzje. Zwierzęta mogą stać się niezawodnymi asystentami dla rolników i mieszkańców wsi. Obywatele powinni lepiej odmówić zakupu zwierząt lub spróbować stworzyć im najbardziej komfortowe warunki życia.

      Duże zwierzę potrzebuje nie tylko dużej powierzchni do życia, ale także zrównoważonej diety, co pociągnie za sobą dodatkowe koszty finansowe.

      Rasa Estrell należy do bezpretensjonalnych gatunków zwierząt domowych, które mogą żyć nawet w najbardziej niesprzyjających i trudnych warunkach. Pomimo tej funkcji opiekunowie psów zalecają, aby hodowcy psów przestrzegali podstawowych zasad i standardów dotyczących opieki i utrzymania zwierząt domowych. Aktywne i energiczne zwierzę potrzebuje swobodnego ruchu w chronionym obszarze. Eksperci nie zalecają trzymania psa pasterskiego na łańcuchu lub w wolierach, a także w małych mieszkaniach w mieście.

      Generalnie lepiej jest dla mieszkańców megamiast zrezygnować z tej rasy lub trzymać ją na obszarach podmiejskich, gdzie poruszający się i głośno szczekający pies nikomu nie zaszkodzi. Obecność codziennych spacerów na otwartej przestrzeni jest kluczem do zdrowia i dobrej kondycji fizycznej zwierzaka. W lecie pasterz powinien móc schronić się w zacienionym miejscu lub ukryć się przed upałem w chłodnym pomieszczeniu.

      Psy potrzebują w codziennym czesaniu długich włosów, a podczas zmiany sierści tę procedurę należy wykonywać co najmniej 2 razy dziennie. Częste czesanie pozwoli zwierzęciu szybko pozbyć się starych włosów i zapobiegnie tworzeniu się plątaniny. Co 3 miesiące zwierzę powinno kąpać się w specjalnych szamponach i odżywkach. Zapobiegnie to pojawieniu się nieprzyjemnego zapachu i pasożytów.

      Eksperci polecają Regularnie badaj uszy, oczy, usta i kanały nosowe. Jeśli pojawi się ropa lub śluz, należy skontaktować się z weterynarzem w celu uzyskania pomocy, a jeśli występuje jakiekolwiek zanieczyszczenie, ostrożnie usuń je wacikiem lub krążkami. Aby zapobiec tworzeniu się kamienia nazębnego i prawidłowego zgryzu, eksperci zalecają okresowe podawanie zwierzętom dużych kości i specjalnych zabawek do żucia. Specjalne szczypce pomogą w odpowiednim czasie skorygować długość pazurów.

      Regularne wizyty w klinikach weterynaryjnych, terminowe szczepienia, a także leczenie pasożytów i robaków pomoże zapobiec rozwojowi niebezpiecznych chorób i wzmocni odporność zwierząt. Nieprzestrzeganie norm higienicznych i sanitarnych może spowodować rozwój następujących chorób:

      • naruszenie układu mięśniowo-szkieletowego;
      • zapalenie skóry i wysypki skórne;
      • choroby układu sercowo-naczyniowego i układu krążenia;
      • zaburzenie przewodu pokarmowego.

      Odżywianie

      Aby zwierzę mogło w pełni rosnąć i rozwijać się, a także utrzymywać wysoki poziom aktywności fizycznej i intelektualnej przez długi czas, należy zapewnić mu kompletną dietę. Menu zwierzęcia powinno zawierać zwiększony poziom białka i węglowodanów. Właściciele mogą wybrać własny system zasilania. Zwierzę może być karmione już przygotowanymi karmami, a także produktami naturalnymi.

      Jeśli właściciel zdecydował się na gotowe preparaty, musisz kupić tylko produkty wysokiej jakości, które zawierają minimalną ilość barwników, stabilizatorów i dodatków do żywności i mogą zapobiegać tworzeniu się kamieni i piasku w nerkach i narządach oddawania moczu.

      Przed samodzielnym przygotowaniem menu dla swojego zwierzaka należy skonsultować się ze specjalistami, którzy pomogą w jak największym stopniu zrównoważyć dietę. Ze względu na fakt, że pasterz jest drapieżnym zwierzęciem, połowa jego codziennej diety powinna składać się ze świeżego, wysokiej jakości mięsa i podrobów. Inne produkty w menu to warzywa i zboża. Produkty mięsne powinny być świeże lub lekko gotowane, lepiej gotować płatki w wodzie lub bulionie mięsnym. Przed podaniem gotowane lub świeże warzywa należy pokroić na małe kawałki.

      Nie częściej niż 2 razy w tygodniu zwierzę może być rozpieszczane jajami, rybami, kefirem i twarogiem. Jako suplementy witamin można stosować olej rybny, mączkę kostną, siemię lniane i oliwę z oliwek. Aby zmaksymalizować podaż zwierzęcia używającego naturalnych produktów z witaminami i minerałami, eksperci zalecają stosowanie specjalnych kompleksów witaminowych.

      Surowo zabrania się podawania pasterzowi następujących produktów:

      • słodkie wyroby cukiernicze;
      • smażone, solone i wędzone jedzenie;
      • Czekolada
      • Makaron
      • cukier
      • tłuste mięso;
      • winogrona;
      • owoce cytrusowe;
      • pełne mleko;
      • Pomidory
      • ziemniaki;
      • majonez i sosy;
      • przyprawy;
      • konserwy;
      • frytki;
      • półprodukty;
      • kiełbasa i kiełbasy;
      • produkty instant;
      • jedzenie ze stołu gospodarzy;
      • witaminy dla ludzi.

      Dieta dorosłego psa powinna składać się z 2 posiłków dziennie. Pasterz musi mieć stały dostęp do czystej świeżej wody. Pojemniki na żywność i wodę muszą być zawsze czyste i wolne od resztek brakującej żywności.

      Rodzicielstwo i szkolenie

      Ze względu na wysoką inteligencję, szybką reakcję i chęć samodzielnego podejmowania decyzji zwierzę potrzebuje wczesnego treningu, który umożliwi ukierunkowanie linii zachowania we właściwym kierunku.

      Z natury pasterz jest przywódcą i tylko silna wola, silny i potężny właściciel będzie w stanie powstrzymać swój temperament i zmusić go do wykonania poleceń.

      Pierwszego dnia szczeniak jest w domu, musi pokazać swoje miejsce i rozpocząć proces szkolenia. Jeśli właściciel nie poświęci czasu na hodowlę, to za kilka miesięcy zwierzę całkowicie wymknie się spod kontroli i stanie się niekontrolowane. Właściciele upartego, krnąbrnego psa powinni zrozumieć, że proces szkolenia nie tylko zajmie dużo czasu, ale także będzie wymagał dużo siły, cierpliwości i wytrwałości. Szkolenie powinno odbywać się regularnie i nie powinno być zawieszane na jeden dzień.

      Aby utrzymać dobrą formę fizyczną, pies musi stale wymyślać ćwiczenia siłowe, które mogą polegać na skakaniu i bieganiu. Psy pasterskie reagują pozytywnie i lubią wykonywać złożone ćwiczenia, które zawierają zarówno stres fizyczny, jak i intelektualny. Po poprawnie wykonanych poleceniach lub dobrym zachowaniu zwierzę musi otrzymać ulubioną nagrodę jako pochwałę.

      Sprytne i samowystarczalne zwierzę kategorycznie nie toleruje niegrzeczności, zniewag i użycia siły fizycznej. Nieprawidłowe podejście właścicieli może wywołać agresję zwierzaka i całkowitą utratę kontroli nad nim. W przypadku braku doświadczenia szkoleniowego lub braku czasu i chęci eksperci zalecają skorzystanie z pomocy profesjonalnych opiekunów psów, którzy wyszkolą zwierzaka we wszystkich niezbędnych poleceniach i dostosują jego zachowanie. Specjaliści mogą nie tylko ograniczyć temperament psa, ale także przygotować go do pracy w następujących obszarach:

      • pasterz;
      • straż terytorialna;
      • ochroniarz;
      • detektyw;
      • myśliwy;
      • straż graniczna.

      Eksperci zalecają uważne rozważenie wszystkich zasad utrzymania i diety przed zakupem tej rasy, aby po pewnym czasie zwierzę nie stało się ciężarem.

      Aby uzyskać więcej informacji na temat rasy owczarka estońskiego, zobacz następne wideo.

      Napisz komentarz
      Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

      Moda

      Piękno

      Odpocznij