Czarny owczarek niemiecki: opis, karmienie i opieka

Czarny pasterz, podobnie jak biała odmiana, jest czasem postrzegany jako odrębna rasa psa niemieckiego. Czy to naprawdę tak i dlatego włosy zwierzęcia nabrały czarnego koloru - rozważymy w tym materiale.

W artykule szczegółowo opisano cechy rasy, jej pochodzenie, różnice w opiece nad zwierzakiem zawarte na ulicy i w mieszkaniu. Rozważane są pytania dotyczące prawidłowego wyboru szczeniaka i wiele innych.

Większość ludzi uważa, że ​​czarny owczarek niemiecki jest odrębną rasą. Nie bardzo Jest to zwykły pasterz w strefowym kolorze, to dzięki temu otrzymała swoje imię. Zasadniczo kolor strefowy jest szary, jednak para kolorów zonar i żółwia może dać całkowicie czarne szczenięta. Takie dzieci są droższe od swoich „standardowych” braci. Czarne owczarki niemieckie różnią się wielkością, zwierzęta nie są tak duże, ale bardziej aktywne.

Historia rasy niemieckiej rozpoczęła się w XIX wieku. Psy pasterskie rodziły się w roli robotników - psy obserwowały stada owiec, kóz, pilnowały pastwisk przed drapieżnikami. Z czasem zwierzęta zostały zatrudnione przez służby bezpieczeństwa. Był jednak okres, kiedy psy były bez pracy, a rasa była bliska zapomnienia.

Podczas II wojny światowej owczarki niemieckie były używane przez wojska niemieckie jako sanitariusze bojowi, a zwierzęta ciągnęły również kable komunikacyjne. Po zakończeniu wojny rasa owczarków niemieckich zaczęła się rozprzestrzeniać poza Niemcy. Psy zostały wprowadzone do reszty Europy, ZSRR.

Jednak budy były nieliczne, aby zapewnić pożądaną liczbę zwierząt domowych, a zakup psów niemieckich był kosztowny. Postanowiono opracować własny analog „Niemców”, który nazywał się „Owczarek wschodnioeuropejski”. Dlatego nie należy postrzegać tych dwóch ras jako jednej.

Teraz czarny owczarek niemiecki jest dość powszechną rasą. Zwierzę przyciąga swoimi cechami: umysłem, oddaniem, nieustraszonością, zewnętrznym pięknem.

Zgodnie z jego cechami czarny owczarek niemiecki nie różni się od rasy niemieckiej. Jak wspomniano powyżej, pies otrzymał swoją nazwę od koloru strefy, odpowiednio, kolor sierści może być tylko czarny. Zwierzęta, które mają plamki, rude lub inne odcienie na wełnie, są odrzucane.

• Głowa jest średniej wielkości. Kufa jest wąska, wydłużona. Uszy są duże, w kształcie trójkąta, wysoko osadzone. Zgryz nożycowy. Oczy mają kształt migdałów, kolor tęczówki jest ciemnobrązowy i złotobrązowy. Powieki, nos, usta mają ciemną pigmentację, zbliżoną do czerni.

• Ciało jest wydłużone, plecy płaskie, idzie do zadu ze spadkiem. Miednica Pasterza zawsze znajduje się poniżej linii ramion. Kończyny są proste, ustawione równolegle. Szyja jest mocna, krótka. Klatka piersiowa zaokrąglona, ​​brzuch schowany. Ogon ma kształt szabli, długi, czubek sięga do podłogi. Mięśnie są wyraźnie widoczne pod płaszczem. Palce ułożone są w gęstych szczotkach.

Czarny owczarek niemiecki to pracująca rasa psa, dlatego należy natychmiast przygotować się na to, że będziesz musiał spędzić dużo czasu na wychowywaniu i szkoleniu zwierzaka. Psy są bardzo ciekawe, aktywne, energiczne, żartobliwe. Szczeniak będzie stale próbował rzeczy na zębie. Aby dziecko nie obgryzało domowych kapci, warto kupić wiele zabawek dla psów.

W przypadku innych zwierząt czarne psy pasterskie są przyjazne, szybko się dogadują. Psy nie atakują kotów. Jeśli w domu jest mały kotek i szczeniak, ten ostatni nawiąże wszelkie możliwe kontakty, aby wykluczyć wszelkie konflikty między zwierzętami.

Pasterz jest zdolny do opieki, zachowuje się starannie z dziećmi, bez względu na wiek. Zaleca się zakup tego rodzaju psa dla małżeństw. Owczarek dorasta w wieku około 3 lat, więc do tego czasu będzie zachowywać się jak szczeniak, nawet jeśli osiągnie 60 cm wzrostu i masy 50 kg.

Pies wymaga szkolenia, ale wystarczy nauczyć się prostych poleceń. Jeśli potrzebujesz strażnika lub stróża, powinieneś skorzystać z pomocy klubu szkolenia psów.

Zdobycie czarnego owczarka niemieckiego jest dość problematyczne. Wybierając zwierzaka, nie możesz od razu powiedzieć, jaki rodzaj sierści dostaniesz psa. Standardowe cechy rasy pojawią się bliżej roku życia zwierzaka.

Nie jest pożądane kupowanie szczeniąt ręcznie lub na ulicznych targach. Lepiej skontaktować się z żłobkiem lub hodowcą, ponieważ jest ich wystarczająco dużo w Rosji i WNP. Warto zapytać o rodowód, w kolumnie „przodkowie” nie powinno być myślników. Hodowca musi dostarczyć metryczny szczeniak, paszport weterynaryjny.

Przed zakupem musisz rzucić okiem na dziecko i jego rodziców. Poświęć na to przynajmniej godzinę. Warto zwrócić uwagę na to, jak zachowuje się dziecko. Szczenięta powinny być aktywne, dociekliwe, towarzyskie. Zapytaj sprzedawcę, jakie jedzenie karmi jego rodziców i szczenięta, zapytaj o zalecenia dietetyczne lub zrób menu. Sprzedawca musi mówić o tym, jak dbać o zwierzę, o jego chorobach.

Jeśli hodowca próbuje ukryć przed tobą informacje, niechętnie się komunikuje, powinieneś znaleźć nowego sprzedawcę. Przed zakupem zwierzęcia umowa sprzedaży jest obowiązkowa.

Innym sposobem na zdobycie zwierzaka jest zabranie szczeniaka do nastolatka. Ta metoda jest praktykowana w żłobkach struktur energetycznych. Na przykład możesz przyjść do hodowli Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i poprosić szczeniaka o nastolatka. Otrzymasz dwoje dzieci, którymi będziesz się opiekować w domu do ukończenia 6 miesiąca życia. W takiej współpracy usługi ośrodków weterynaryjnych są opłacane w połowie. Lekarz prowadzący jest przepisywany z pokoju dziecinnego, a także przewodnik psów może przyjść do ciebie.

Kiedy szczenięta osiągają sześć miesięcy, następuje wymiana zwierząt domowych. Jedno szczenię zabiera hodowla (pies idzie na nabożeństwo), a drugie dziecko zostaje z tobą. Wydawanie dokumentów dla psa.

Jeśli chodzi o cenę zwierząt, czarny owczarek niemiecki jest droższy niż jego niemieccy odpowiednicy. Średnio cena jednej osoby waha się w granicach 400–800 USD.

Przyjrzyjmy się bliżej warunkom trzymania psów pasterskich w domu i na ulicy. Jaka jest różnica w opiece.

Jeśli zwierzę będzie żyło na otwartej przestrzeni, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków do jego istnienia. Pies potrzebuje woliery, budki. Dom psa powinien być umieszczony tak, aby jedna jego część była zawsze w cieniu, a druga oświetlona. Podłoga domu jest pokryta materiałem antypoślizgowym, dopuszczalne jest stosowanie piasku, kamyków, żwiru, wstępnie ubitego materiału.

Obowiązkowa dostępność spływu wody. Kabina wykonana jest z drewna, spód domu jest pokryty słomą lub wiórami. W chłodne i wilgotne dni podłoga pozostawia się czysta, to znaczy usuwa się pokrycie. Zimą ściany kabiny i dachu są izolowane słomą, śniegiem.

Rozmiar budki powinien przekraczać rozmiar psa, aby zwierzę mogło z łatwością na nim poruszać, stać, leżeć w wygodnej pozycji. Aby zaoszczędzić ciepło, wejście do domu jest średniej wielkości. Dach kabiny jest lepiej pokryty dachówką, łupkiem lub innym wodoodpornym materiałem.

Całe terytorium psa wymaga czyszczenia i okresowej dezynfekcji. Małe szczenięta nie powinny być same przez cały czas. Pies powinien być wyprowadzany na terytorium strony i poza nią. Pies powinien otrzymać wystarczającą aktywność fizyczną, której nie można zapewnić, spacerując po wolierze.

Nie posypuj soli na stronie. Sól może powodować podrażnienie poduszek łap psa, powodując krwawienie ran.

Opieka nad zwierzętami w mieszkaniu sprowadza się do organizacji miejsca do spania psa, strefy karmienia. Dla zwierzęcia należy kupić dużą ławkę z piecem, zabawki. Miskę z jedzeniem najlepiej ustawić na cokole lub uchwycie, aby pies mógł wygodnie jeść. Pojemnik z czystą wodą znajduje się nieco dalej od strefy żywności. Płyn w misce zawsze zastępuje się nowym, nawet jeśli dostanie się do niego kawałek jedzenia.

Od najmłodszych lat szczeniak jest przyzwyczajony do smyczy, kufy. Zaleca się wyprowadzać psa dwa razy dziennie, spacerując z nim przez co najmniej pół godziny. Im starszy pies, tym dłużej trwają spacery. Wskazane jest, aby zwierzę mogło swobodnie biegać, nosić przedmioty, wspinać się na muszle.

Po spacerze zaczynają dbać o włosy i oczy psa. Następnie zapoznamy się z zasadami opieki.

Zaleca się mycie owczarka nie częściej niż 2 razy w roku. Rzucanie się zwierząt odbywa się raz na sześć miesięcy, w sezonie wiosennym i jesiennym. Podczas linienia psi włos jest wyczesywany przez furminatora, podczas gdy zwierzę nie jest kąpane. Dozwolone jest stosowanie sprayu do wcierania wełny.

Samo mycie psa przeprowadza się przed startem w zawodach lub w przypadku poważnego zanieczyszczenia sierści. Pies myje się specjalnymi szamponami dla psów pasterskich. Następnie wysusz włosy zwierzęcia suszarką do włosów. Po wysuszeniu rozczesz włosy grzebieniem lub rękawicą grzebieniową. Jeśli pies kąpał się w stawie, po powrocie do domu sierść psa wylewa się ciepłą bieżącą wodą.

• Uszy Strefa najbardziej wrażliwa.Włosy na uszach mogą wrastać głęboko w ucho, co prowadzi do naruszenia przydziału woskowiny. W takiej sytuacji konieczne jest regularne cięcie obszaru problemowego. Same uszy nie są oczyszczone z siarki.

• Oczy Po spacerze zaleca się oczyścić okolice oczu specjalnym balsamem lub ciepłą wodą. Wybrany produkt nakłada się na wacik, po czym jest wyciskany. Mokry materiał z ruchami moczącymi usuwa kurz i brud z oczu zwierzęcia.

• Pazury. Przy siedzącym trybie życia pazury psa nie mają czasu na zgrzytanie. Aby przyciąć lub usunąć nadmiar długości, użyj maszynki do gilotyny. Szczególną uwagę należy zwrócić na piąty palec, który może wrastać w mięsień, powodując ból u psa.

Raz na sezon lub sześć miesięcy zwierzę musi zostać zabrane do badania w klinice weterynaryjnej. Lekarz przeprowadza również higieniczną procedurę szczotkowania zębów. Kamień nazębny, próchnica jest usuwana. Szlifowanie szkliwa jest monitorowane. Zęby psa w młodym wieku są śnieżnobiałe, z widocznymi na nich guzkami.

W zaawansowanym wieku pies może stracić zęby, w takim przypadku otwarte obszary należy leczyć preparatami do gojenia ran. Spożycie pokarmu z ran może prowadzić do procesów zapalnych w jamie ustnej.

Zbyt gorące i zimne jedzenie może prowadzić do chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, a także śmierci. Choroby układu pokarmowego rozwijają się z czasem i są bezobjawowe. To samo dotyczy kości w jedzeniu. Nie możesz pozwolić, aby pies gryzł kości - ich fragmenty ranią żołądek, mogą utknąć w gardle, dziąsłach.

Szczenięta w wieku 2 miesięcy powinny otrzymywać małe porcje chrząstki cielęcej, mączki kostnej, gotowanych lub surowych warzyw. Niektóre psy nie są w stanie strawić surowych ziemniaków. Przed karmieniem należy upewnić się, że zwierzę nie jest uczulone lub ma inne reakcje na wybrany produkt.

Przez pierwsze sześć miesięcy życia szczeniak potrzebuje wysokokalorycznego pokarmu. Po ukończeniu pierwszego roku życia ilość spożywanej żywności wzrasta, ale częstotliwość jej przyjmowania jest zmniejszona.

• Zabronione jest karmienie psa tylko jednym mięsem.
• Należy zachować równowagę witamin, pierwiastków śladowych. Jedzenie nie powinno być bogate w witaminę D, A.
• Dieta dla 30% -70% składa się z pokarmów białkowych.
• Nie możesz przekarmić swojego zwierzaka ani dawać mało jedzenia. Pies nie powinien być otyły, brak wagi.
• Zabronione jest podawanie psom słodyczy, produktów mącznych, marynowanych, wędzonych, kiełbas, pikantnych potraw.
• Karma dla psów jest zawsze w tym samym czasie. Niedozwolone jest karmienie zwierzaka między posiłkami, bezpłatne przekąski.

Częstotliwość odżywiania:

• małe osoby jedzą do dwóch miesięcy 6 razy dziennie;
• od 3 do 6 miesięcy - do 4 razy dziennie;
• od sześciu miesięcy życia - 2 lub 3 razy dziennie;
• po roku i do starości - 2 razy dziennie.

Kiedy przyprowadzasz szczeniaka do domu z hodowli, przez pierwsze 2 tygodnie życia w mieszkaniu dziecko powinno jeść jedzenie skompilowane na zalecenie hodowcy. Zmiana diety następuje płynnie, ponieważ nagłe zmiany prowadzą do odwrócenia jelit, niedomykalności lub całkowitego odrzucenia pokarmu.

W nocy zwierzęta nie są karmione. Pierwsze karmienie rozpoczyna się wczesnym rankiem, kiedy właściciel wstaje, a ostatnie wypada wieczorem, około 22 godzin. Wskazane jest podawanie psim produktom mięsnym wieczorem.

Podstawą diety powinno być jedzenie białkowe. Odpowiednie chude mięso wieprzowe, drobiowe, wołowe. Produkt jest podawany na surowo lub gotowany, pokrojony na średnie kawałki. Nie zaleca się mielenia mięsa na mięso mielone, ponieważ taka konsystencja produktu nie jest całkowicie trawiona.

Gotowane ryby morskie można podawać szczeniętom, które osiągnęły wiek 4 miesięcy. Pamiętaj, aby usunąć łuski i kości z produktu. Szczeniak je ryby raz w tygodniu. Nadmiar produktów rybnych w diecie prowadzi do zahamowania wzrostu, zaburzeń trawiennych i innych dolegliwości.

Jaja kurze są karmione gotowane. Możesz podać dziecku tylko żółtko. Dieta obejmuje także niskotłuszczowy kefir, twarożek, płatki zbożowe z niewielką ilością soli, ser Adyghe, namoczony ser feta, jogurt. Jako suplement diety możesz użyć drożdży piwnych, a także leku do normalizacji mikroflory jelitowej, który nazywa się „Bifitrilak”.

Szczeniak otrzymuje tłuszcze ze słonecznika i innego oleju roślinnego. Węglowodany - ze zbóż, sucharów, otrębów, ziemniaków, czarnego chleba, warzyw i owoców. Szczeniak może ucztować małymi porcjami miodu.

Rośliny strączkowe prawie nie są częścią diety psa. Produkty te są słabo trawione, dlatego składniki odżywcze praktycznie nie są wchłaniane. Owoce należy umyć przed podaniem, usunąć nasiona, pokroić na porcje, a niektóre owoce można zetrzeć na owsiankę.

Edukacja i szkolenie szczeniaka rozpoczyna się, gdy osiągnie on 3 miesiące. Małe zwierzę domowe łatwo i szybko zapamiętuje wszelkie polecenia i instrukcje. Jeśli szczeniak nie rozumie, co jest od niego wymagane, nie należy krzyczeć na dziecko ani stosować kary fizycznej. Konieczne jest wyraźne pokazanie, w jaki sposób zespół jest egzekucyjny, lub popchnięcie szczeniaka do jego realizacji - aby pomóc mu usiąść lub położyć się, dać głos.

Każda poprawnie wykonana czynność musi być wsparta ucztą, aby pies mógł rozwinąć odruch.

Małe psy lubią skakać na nieznajomych lub członków rodziny. Pasterz musi być od tego odstawiony od piersi. Najłatwiej jest zignorować zwierzaka w momencie, w którym skoczył.

Ważne jest, aby przyzwyczaić dziecko do pseudonimu, pies powinien zawsze reagować na jego imię. Jeśli nie masz czasu na trening lub nie spędzasz miło czasu, warto wraz ze szczeniakiem odwiedzić szkołę dla psów.

Czarny Owczarek Niemiecki to rasa uniwersalna. Radość, życzliwość, lojalność, ciekawość, bystry umysł i węch, szybki uczeń - wszystkie te cechy sprawiają, że zwierzę jest niezbędne w służbach bezpieczeństwa. Jest to owczarek, który ludzie pracujący w policji, Ministerstwie ds. Sytuacji Nadzwyczajnych i zwyczajach wybierają jako partnerów.

Nadal powinieneś poznać pasterza, nawet jeśli wolisz inne psy stróżujące. Te sprytne oczy, ładna buzia, zrównoważony temperament po raz pierwszy urzekają. Nie ma bardziej wiernego przyjaciela niż owczarek niemiecki.

Zobacz, jak karmić szczeniaka owczarka niemieckiego w następnym filmie.