Skandynawski blond: cechy koloru i niuanse barwienia

Skandynawska blondynka ma odcień koloru, który bardzo długo ją podziwia - jest to nienaganna cecha przy tworzeniu wizerunku prawdziwej bestii. Rozważmy bardziej szczegółowo cechy cienia i niuanse barwienia.

W naturze żółknięcie nie jest nieodłączne od tego koloru: w dzieciństwie właścicielem takich włosów jest prawdziwy blond anioł, odcień włosów jest prawie śnieżnobiały, z różowawym odcieniem u nasady. Jako nastolatka taka dziewczyna ma loki o metalicznym odcieniu: w każdym włosie wzrasta stężenie naturalnego barwnika wytwarzanego przez ciało.

Ten odcień pozostaje do pierwszej osiadłości, rzucając srebrny lub platynowy, skandynawski - kolega platynowa blondynka. Tak, aw zaawansowanym wieku północna blondynka niezauważalnie siwieje, platynowy kolor zmienia się w niebieskawy, co w znaczący sposób przyczynia się do perfekcji koloryzacji fryzury.

Skandynawski blond - odcień włosów o prawie białych pasmach, zapewniający płynne przejście od nasady do końcówek. Wyraźne oddzielenie, ostre przejścia między jasnymi i ciemnymi obszarami są niedopuszczalne. Pani nie powinna być starsza: nordycki blond łączy się ze świeżą i jędrną skórąa kobieta, która jeszcze nie przekroczyła wieku emerytalnego, taki kolor zestarzeje się, po tym, jak rzucił ją o kolejne dziesięć lat, i tylko strefa wyrosła u nasady wyda sztuczność. Jeśli siwe włosy już się przedarły, lepiej je stonować.

Od niedawna mistrzowie stosują głównie trzy metody barwienia nordyckiego blondu: tworzenie efektu wypalenia w letnim upale, ombre i shatush. Zabarwienie, podkreślanie i kontrastowanie nie są odpowiednie - pozbawiają fryzjerkę efektu naturalności. W rezultacie wynik będzie inny: osoba jest w stanie rozróżnić do 10 milionów odcieni kolorów - tak wiele opcji przemysłu kolorowego nie produkuje. Jest on ograniczony tylko rozłożeniem podstawowych kolorów - od 1 (czarny) do 12 (kolor, który wygląda jak papier toaletowy) i około tuzina tonów, które są „przywiązane” do każdego z kolorów. Łączna liczba tonów dochodzi do ponad stu - a podtony charakterystyczne dla nordyckiej blondynki są doprowadzane do pożądanego stanu już w salonie kosmetycznym.

Powszechne są trzy rodzaje skandynawskich blondów: perła, popielaty i platyna. Aby wyeliminować zażółcenie, niektóre panie wprowadzają do kompozycji odrobinę fioletowego barwnika, co może skutkować na przykład popielatym piaskiem, różowawym blond lub jasnometalowym. Jeśli korzenie urosły znacznie - wynikowe przejście kolorów jest bardzo zbliżone do naturalnego. Niewielkie wprowadzenie nadtlenku (średnio 2,25%) do składu - a skandynawski blond jest gotowy do użycia co miesiąc.

Przedłużanie włosów pomoże odrzucić zmęczoną „brunetkę” i skutecznie przekształcić się w nordycką blondynkę.

Tutaj potrzebujesz płynnego odmalowania w kilku etapach. Trudno jest uzyskać wysokiej jakości barwienie na własną rękę - idź do dowolnego salonu kosmetycznego: oko mistrza jest „stwardniałe” i wyróżnia znacznie więcej odcieni, na które sama klientka nie zwróciłaby szczególnej uwagi. Specjalista wybierze indywidualny schemat barwienia dokładnie zgodnie z już istniejącym odcieniem, a także udzieli właściwej porady na temat zachowania nabytego koloru przez długi czas.

Na początku ciemne włosy nabiorą czerwonego odcienia. Aby wyeliminować zaczerwienienie, a następnie zażółcenie, stosuje się zabarwienie włosów, a na kilku etapach rozjaśniania i farbowania kolor fryzury stopniowo „podnosi się” do poziomu północnej blondynki, pod koniec włosów stopniowo osiąga prawie biały.

Wzrost liczby sesji barwienia spowoduje wyraźniejszą utratę koloru. Ogólnie rzecz biorąc, im jaśniejsza fryzura klienta, tym dłuższy okres i większa liczba procedur podkreślania i odmalowywania, przez które będzie musiała przejść.

Niektóre związki barwiące są w stanie natychmiast „podnieść” kolor o 5-6 ton - w zaledwie 1-2 sesjach barwienia. Tego używa każdy salon kosmetyczny. Jeśli potrzebujesz szybkości procesu - możesz rozjaśnić włosy nadtlenkiem do granic możliwości - dopóki nie zmienią koloru na żółty, ale istnieje duże ryzyko, że zmienią je w coś przypominającego twardość słomy lub szczeciny. Aby uniknąć ostatniego efektu, są intensywnie odżywiane substancjami i odczynnikami mytymi na etapie klarowania. Źródłem utraconych składników odżywczych są wszelkiego rodzaju maski, żele i balsamy, dodatki kondycjonujące w specjalnych szamponach.

Najpierw uzyskasz czerwono-czerwony kolor - potem zmieni kolor na czerwono-żółty. Po tygodniu codziennych sesji rozjaśniania i odżywiania przystąp do barwienia - sztuczna kompozycja koloryzująca działa jak „toner”. Eliminację zażółcenia można wyeliminować za pomocą kompozycji zawierającej lodowate kolory (odcienie niebiesko-fioletowe). Jeśli posprzątasz z niebieskim barwnikiem - pasma będą, jak bajeczna Malwina.

Podczas ponownego rozjaśniania włosów, próby zastąpienia tego samego platynowego blondu arbitralnym odcieniem, na przykład zielonkawo-niebieskim podczas tworzenia fryzury na śmieci, kobiety stają w obliczu znacznie trudniejszego - w porównaniu do naturalnego - usuwania sztucznego barwnika. Faktem jest, że syntetyczne farby do włosów są przede wszystkim ukierunkowane na trwałość powstałej „powłoki” - są zjadane w łuszczącą się strukturę włosów, ponieważ nie są one ustalone, na przykład podczas barwienia siwych włosów ta sama henna jest całkowicie naturalna. W praktycznie identycznych warunkach naturalna brązowowłosa kobieta częściej „chudnie” do skandynawskiego koloru niż klientka, która już odmalowała się na blond o innym odcieniu. Gdy odmalowanie zostanie wykonane zgodnie ze wszystkimi zasadami, wynik w każdym przypadku w pełni uzasadni twoje wysiłki.

Aby stać się północną blondynką, użyj następujących elementów:

• Schw Syoss 10-12 - krystaliczna blondynka;
• Kapous Studio Professional 913 - ultralekki beżowy blond;
• Guam Upker Color 9.0 - bardzo jasny blond;
• Syoss Color 10 - Ultra Platinum Blonde;

• NA 901 ultra jasny jesion blond Kapous (kremowy);
• Kolor luminancji 10.14 - kryształowa blondynka;
• Blask 811;
• Garnier 111.

Po znalezieniu farby, która jest odpowiednia do opisu w salonie, klienci przede wszystkim ufają obrazowi, w przeciwieństwie do doświadczonych pracowników w branży kolorystycznej. Rzeczywistość jest następująca: klient może okazać się początkowo siwowłosy (wyczuwa się wiek) lub z wcześniej farbowanymi włosami w zupełnie innym kolorze. Na pierwszy rzut oka opinie „zrób to sam” i prawdziwi styliści są zbieżne, ale praktyczne podejście jest inne: są to opinie recenzentów, którzy już wypróbowali skandynawską blond kompozycję.

W rezultacie czarnowłosa i brunetki zabarwiające się po zapaleniu mogą okazać się czerwono-czerwone, właściciele tych samych brązowych odcieni stają się żółto-czerwoni. Każda osoba ma swoją określoną ilość pigmentu, określoną przez naturę i genetykę - niedobór lub wyliczenie „przebarwienia” i barwnika mogą odegrać okrutny żart: okaże się, że nie jest w stu procentach skandynawskim blondynem, ale czymś przypominającym to. Jeśli przesadzisz z zimnym kolorem (odcienie niebiesko-fioletowe) - nie skandynawski blond, ale wyjdzie kolor zabarwienia bardziej „krzykliwych” tonów.

Jedna ze słynnych twarzy wybiegu - Siri Tollerod - pokazała naturalny ton loków, które świetnie wyglądają w bezchmurny dzień i przy różnym sztucznym oświetleniu. Na słońcu jego zamki nabierają cytrynowego odcienia, a o zmierzchu - platynowego tonu. Odcień bliski bieli odbija blask jasnych obiektów i oświetlenia. Robiąc zdjęcia bez lampy błyskowej, pojawia się przed widzem jak popielata blondynka, czasem jeszcze bardziej rozjaśniona, jak na pokazie Chanel. Na świecie jest bardzo mało takich dziewcząt i kobiet, a niektóre, naśladując ją, uciekają się do sztucznego nadawania włosom dokładnie tej gamy.

O tym, jak farbować z czerwonego na blond, zobacz następne wideo.