Wszystko o symbolach Nowego Roku

Nowy Rok można bezpiecznie nazwać głównym świętem naszego kraju - znalezienie osoby, która jest mu całkowicie obojętna, raczej się nie powiedzie. Jednocześnie notoryczny nastrój noworoczny można opisać kilkoma symbolami - wystarczy umieścić odniesienia do nich wszędzie, a dusza będzie wypełniona charakterystycznym ciepłem i oczekiwaniem na cud.

Nie jest tajemnicą, że w większości chrześcijańskich krajów świata główne święto roku nadal odbywa się w Boże Narodzenie, które w kalendarzu ściśle przylega do Nowego Roku. Ale w latach sowieckich władze aktywnie walczyły z religią, więc postanowili zastąpić jedno święto innym w umysłach narodu rosyjskiego. Sądząc po dzisiejszej popularności Nowego Roku, udało się, ale znaczna część symboliki noworocznej była pierwotnie Bożym Narodzeniem. Przyjmijmy to jednak w porządku.

Żywy przykład symbolu Nowego Roku na tle Bożego Narodzenia - to drzewo, główne drzewo wakacyjne. Współcześni uczeni zauważyli, że praktyka wyboru świątecznego drzewa (opcjonalnie świerkowego) na Nowy Rok istniała wśród wielu ludów w czasach przedchrześcijańskich. Jednak tradycja przyszła do Rosji z Niemiec, co wiąże się właśnie z chrześcijaństwem.

24 grudnia, w przeddzień Bożego Narodzenia, średniowieczni Niemcy uczcili pamięć Adama i Ewy. Na ich cześć zwyczajem było odgrywanie tajemnicy - spektaklu teatralnego opowiadającego historię pierwszych ludzi i ich wydalenia z Raju. Jak pamiętamy, zakazany owoc wyrósł na drzewie, ale ponieważ zimą w Niemczech nie było nic do znalezienia poza zielenią do jedzenia, to właśnie na scenę. Udekorowali drzewo jabłkami (tym samym zakazanymi owocami), a także gofry i ciastka, po degustacji, którą symbolicznie przekazałeś.Z czasem owoce i słodycze przekształciły się w zabawki.

Uważa się, że ta europejska innowacja, podobnie jak wiele innych, została wprowadzona w Rosji przez Piotra I. Podczas pierwszej wojny światowej zabroniono umieszczania choinki jako „tradycji wroga”.

Dobry dziadek to kolejny „wynalazek” ubiegłego wieku - wymyślony także przez reżim, który potrzebował „swoich” bohaterów. Przed rewolucją św. Mikołaj z powodzeniem zajmował się funkcjami Świętego Mikołaja i nadal w niektórych miejscach zwyczajowo umieszcza się dzieci pod poduszkami prezenty od starca w nocy z 13 na 14 stycznia - Nowy Rok w starym stylu.

Święty Mikołaj jest uważany za zachodniego „krewnego” Święty Mikołajale jego imię również tłumaczy się dokładnie tak, jak Święty Mikołaj. Ponownie przemianowano świętego z powodu przynależności do religii, która nie została przyjęta w Związku Radzieckim. Stał się typem Moroz Iwanowicz - sama postać z bajki, która w zimowym lesie zapytała dziewczynę, czy jest ciepła.

W opowieściach ludowych Snow Maiden - dziewczyna, której bezdzietny dziadek i babcia zostali oślepieni ze śniegu. Dziecko ożyło i stało się radością dla starszych rodziców, ale latem umarła w lesie na spacerze z przyjaciółmi: według niektórych wersji topiła się, według innych - jej przyjaciele zabili ją z zazdrości. Jak widać, nie można prześledzić żadnego związku z Nowym Rokiem.

Początkowo Święty Mikołaj miał podobno wnuka - na starych pocztówkach widać pewnego chłopca, o którym wszyscy dziś zapomnieli. W latach 30. ubiegłego wieku oficjalnie zastąpiła go jego wnuczka - Snegurochka, która otrzymała charakterystyczny niebieski kolor stroju od swojego poprzednika.

I ten symbol w żadnym wypadku nie jest sowiecki, a nawet nie chrześcijański. Przywiązanie każdego zwierzęcia jest zwyczajowo w chińskim kalendarzu. Przez kilka tysięcy lat wierzono, że zwierzę, które symbolizuje rok urodzenia dziecka, jakby przekazuje mu cechy charakteru. W sumie jest 12 takich zwierząt, które podążają za sobą w tej samej kolejności, tworząc 12-letnie cykle.

W tym samym czasie każdemu zwierzęciu jest osobno przypisany kolor z materiałem, który rzekomo wpływa również na los. Na tej podstawie budowany jest horoskop chiński, obliczana jest potencjalna kompatybilność ludzi i tak dalej.

W naszym kraju tradycja zwracania uwagi na kalendarz chiński przyszła pod koniec lat 80., kiedy zarówno ZSRR, jak i same Chiny stały się mniej zamkniętymi państwami.

W momencie narodzin tradycji tylko arystokraci mogli sobie pozwolić na ozdobienie choinki jak szyk. Całe drzewo potrzebowało wielu smakołyków, a potem nie było gdzie ich specjalnie umieścić - bogaci ludzie rozdawali wszystkie te jabłka i ciastka własnym sługom, zwłaszcza że taki przejaw miłosierdzia jest w duchu Bożego Narodzenia.

Osobno prezenty, również słodkie, rozdawali wspomniani już święty Mikołaj, ale jego hojność dotyczyła tylko dzieci i nie wszystkich, ale tylko posłusznych. W ZSRR nie było mowy o stworzeniu pozytywnego wizerunku dla bogatych i szlachty, a „reklamowanie” chrześcijańskich bohaterów było niemożliwe. Po całkowitym zniesieniu pięknej tradycji komuniści ryzykowali spotkanie oporu zwykłych ludzi, dlatego postanowili przekazać funkcje szlachty i świętego Mikołajowi, który właśnie został wynaleziony.

Fajerwerki na długo przed początkiem naszej ery wymyślili Chińczycy. Uważa się, że pierwszym prototypem fajerwerków był zielony bambus - wybuchł, gdyby został wrzucony do ognia. Starożytni Chińczycy sugerowali, że ostry i głośny dźwięk odstrasza złe duchy, więc szybko zakochali się w takiej rozrywce. Później wymyślili proch strzelniczy i zaczęli go używać do tego samego celu, a sama ceremonia stopniowo stawała się charakterystyczna dla wszelkich wielkich świąt, szczególnie na Nowy Rok, co zawsze oznacza konieczność pozostawienia wszystkiego złego na starym roku.

Ale najbardziej dostępnymi i ukochanymi pirotechnicznymi dziećmi i dorosłymi w Związku Radzieckim były musujące. Łatwo zgadnąć z nazwy, że pochodzą z Indii, a mianowicie z Bengalu. A ponieważ trwały atrybut obchodów Nowego Roku był pożądany w ZSRR, został masowo wyprodukowany w przedsiębiorstwach tego kraju i kosztował ani grosza.

Tradycja rzeźbienia małych mężczyzn ze śniegu w rzeczywistości nie ma specjalnego związku ani z Nowym Rokiem, ani z Bożym Narodzeniem. Powstał w czasach starożytnych wśród różnych ludów, niezależnie od siebie - tam, gdzie pozwalał na to klimat, bałwany rzeźbiono zimą, można to uznać za rodzaj amatorskiej rzeźby.

Nowy rok, który w naszym kraju obchodzony jest w środku zimy od ponad 300 lat, nieuchronnie wiąże się z zimnem i śniegiem i jest związany z bałwanem tylko dlatego, że jest zrobiony ze śniegu, a przy braku zimnej pogody jest to niemożliwe.

Stół noworoczny powinien być bogaty i zróżnicowany, ale istnieje niewielka lista produktów, które dosłownie muszą być na nim obecne, niezależnie od osobistych preferencji właścicieli i gości. Każda z nich ma własną historię, w jaki sposób stały się symbolami wakacji, a my również opowiemy te historie.

• Jabłka. Dziś są dalekie od bycia obowiązkowym atrybutem wakacji dla wszystkich, ale takie są od stuleci (jeśli weźmiemy pod uwagę Nowy Rok i Boże Narodzenie jako powiązane święta). Podaliśmy powody tego, biorąc pod uwagę historię zatwierdzenia drzewa jako choinki - jabłka symbolizowały zabronione owoce, które Adam i Ewa zjedli, i dlatego zostały użyte do dekoracji tej sceny. Po prezentacji rozdano je biednym.

• Mandarynki (pomarańcze). W czasach radzieckich, nie wspominając o wcześniejszych, towary zagraniczne były prawdziwą katastrofą. Nie można nawet marzyć o różnorodności dzisiejszych supermarketów - prawie niemożliwe było zdobycie świeżych owoców w zimie, z wyjątkiem jabłek i gruszek. Wyjątkiem były mandarynki - rosły obficie na Zakaukaziu, na terytorium Związku Radzieckiego, i dojrzewały w grudniu.

• Olivier. Legendarna sałatka została wynaleziona przez francuskiego szefa kuchni, na którego cześć nazwano ją. Przed rewolucją Monsieur miał własną restaurację na rozległych obszarach naszego kraju, a instytucja kiedyś odnosiła sukcesy, ale potem karmiła gości z powodu braku jakichkolwiek nowych produktów. Widząc upadek firmy, właściciel pokazał światu innowację, po prostu mieszając popularne produkty do innych potraw w jednej sałatce, a to przeszło do historii.

• Szampan Możesz preferować inny alkohol lub nie pić go wcale, ale szampan jest uważany za główny napój noworoczny. Jest to typowy napój uroczysty, być może według tej samej logiki, że dźwięk otwartej butelki przypomina salut, a „gejzer” z szyi podsyca tylko emocje.Szlachta uważała, że ​​tylko wina musujące uważane są za „szlachetne”, godne świętowania, a nie tylko za przyjęcie do picia - zwykli ludzie nie mogli ani zrobić takiego napoju, ani go kupić. Tradycja brzękania szklanek prawdopodobnie obejmuje mieszanie napojów w sąsiednich szklankach - jest to gwarancja, że ​​pijący nie próbują otruć Cię alkoholem.

Jednym z symboli Nowego Roku jest Nowy Rok apel prezydenta. W innych krajach premierzy, kanclerze i królowie mogą mówić w ten sposób. W niektórych miejscach przemówienie poświęcone jest nie nowemu rokowi, ale Bożym Narodzeniom, w kilkudziesięciu krajach na całym świecie wcale nie jest.

Po raz pierwszy pomysł apelacji przyszedł do głowy prezesa BBC, Johna Wrighta, który w 1923 roku próbował zorganizować transmisję przemówienia króla. Odmówił i zgodził się dopiero wiele lat później, w 1932 r. Rudyard Kipling, autor słynnej książki o dżungli o Mowglim i jego przyjaciołach, napisał do niego przemówienie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat symboli nowego roku, zobacz następny film.