Myślenie systemowe: funkcje i rozwój

Każda osoba codziennie zmaga się z wieloma problemami, które wymagają szybkiego i skutecznego rozwiązania. Aby poradzić sobie z zadaniami o dowolnej złożoności, a jednocześnie uniknąć wielu błędów, pomaga ukształtowane myślenie systemowe.

Sama koncepcja pojawiła się w drugiej połowie XX wieku.. Do tego czasu świat stał się znacznie bardziej skomplikowany, a użycie logicznego myślenia nie wystarczyło do skutecznego wdrożenia wieloaspektowych zadań, jakie ludzkość stwarza we współczesnej wielowymiarowej rzeczywistości. Konieczne było zaangażowanie bardziej złożonego rodzaju procesu myślowego. Myślenie systemowe Umożliwia osobie holistyczną ocenę każdego zdarzenia, obserwowanie i stosowanie wszystkich wzajemnych powiązań i współzależności działań i zjawisk w świecie rzeczywistym.

Ludzki mózg jest w stanie postrzegać każdy obiekt jako część układu. Ponadto może rozkładać cały system na osobne części konstrukcyjne. Ludzie mogą przewidzieć ich występowanie, rozwój i zniszczenie. Oznacza to, że dana osoba umie systematycznie myśleć.

Istotę tego pojęcia można wyrazić prostymi słowami. Każdy obiekt należy do dowolnego systemu. Wszystkie jego części są uporządkowane i połączone ze sobą, dzięki czemu cały proces idzie w dobrym kierunku, aby osiągnąć jeden cel. Spójność pozwala każdej pojedynczej cząsteczce posiadać wszystkie atrybuty holistycznego systemu.

Na przykład osoba jest złożonym tworem, składającym się z wielu oddzielnych elementów. Struktura ludzkiego ciała składa się z układu sercowo-naczyniowego, trawiennego, oddechowego, mięśniowo-szkieletowego, reprodukcyjnego, integralnego, wydalniczego i odpornościowego.Innymi słowy, wszystkie narządy ludzkie są połączone w określone systemy. Człowiek może istnieć tylko przy ich jednoczesnym funkcjonowaniu.

Wszystkie poszczególne elementy są połączone złożonymi, wielowymiarowymi więzami w jedną całość. Każda awaria jednego z systemów prowadzi do zmian w innych jego częściach. Ważne jest, aby zrozumieć, że ciało ludzkie jest systemem całościowym. W przypadku choroby jednego z narządów leczenie należy przeprowadzić kompleksowo, biorąc pod uwagę wszystkie połączenia ogólnoustrojowe. Dlatego każdy system zawiera wiele podsystemów podzielonych na mniejsze części. Każdy, nawet najbardziej nieistotny element wpływa na stan całego systemu.

Ale obiekt holistyczny jest częścią większej formacji strukturalnej. Osoba działa jako członek rodziny. Komórka społeczeństwa odnosi się do jakiejś grupy etnicznej należącej do określonego państwa. To z kolei jest częścią ludzkości, która jest częścią żywej natury ziemi. Glob jest elementem wszechświata. Ponadto każda osoba może być członkiem jakiejś pracy lub drużyny sportowej, społeczności w sieciach społecznościowych, klubach.

Myślenie systemowe opiera się na zdolności mózgu do obiektywnej oceny istniejącej rzeczywistości.. Diagnozowanie pacjenta u lekarza lub myślenie specjalisty na urządzeniu samochodowym, ustalenie jego awarii wiąże się z bezpośrednim przeglądem formy i wewnętrznej struktury lokalnych systemów. Innymi słowy, podejmowanie decyzji na podstawie tego, co widzisz oczami, odnosi się poziom lokalny. Pokrycie mentalne modelu ekonomicznego i zdolność do reprodukcji jego obrazu poszerzają świadomość poziom globalny.

Zarządzanie wszystkimi procesami zachodzącymi z daną osobą wymaga zastosowania myślenia systemowego. Często porównuje się go z logicznym procesem myślowym, obejmującym analizę i syntezę operacji umysłowych. Ale zasada określonego algorytmu nie zawsze jest skuteczna w rozwiązywaniu trudnych problemów życiowych. Nie pozwala spojrzeć na problem z różnych punktów widzenia, aby zobaczyć wszystkie jego relacje wewnętrzne i zewnętrzne. Rozwiązanie problemu poprzez logiczną analizę bez użycia systemowej aktywności umysłowej może prowadzić do błędu.

Przykładem jest rekultywacja gruntów, która miała miejsce wszędzie w czasach radzieckich. Logiczne rozumowanie pozwoliło ludziom dojść do wniosku, że skroplone i nieprzyjemnie pachnące połacie ziemi nie są potrzebne. Zdecydowano o osuszeniu mokradeł w celu uzyskania dodatkowych obszarów wyposażonych w żyzną glebę. Zniknięcie bagien miało zniszczyć stada komarów, węży, pozbyć się wysokiej wilgotności.

Z logicznego punktu widzenia proces miał przynieść korzyści ludzkości. Okazało się jednak, że tereny podmokłe zasilały małe strumyki i strumienie. Po zniszczeniu duże rzeki spłycono, zmniejszyła się liczba źródeł, zmniejszyła się wydajność, zniknęły łąki wodne, na których pasły się zwierzęta. Logiczne myślenie nie pozwoliło na wieloaspektowe połączenie ekosystemu. W wyniku rekultywacji wymarły niektóre gatunki owadów, zwierząt i roślin.

Każdy system jest całościowym i niepodzielnym bytem, ​​którego poszczególne części oddziałują na siebie na różne sposoby. Funkcjonowanie całego systemu nie zależy od elementów, ale od sposobu ich interakcji. Czasami mogą być sprzeczne i paradoksalne, ale myślenie systemowe pozwala zobaczyć i wziąć pod uwagę wszystkie niuanse interakcji elementów systemu.

Konieczne jest systemowe myślenie ludzie zaangażowani w naukę, sztukę, edukację, politykę, biznes i zarządzanie. Jest stosowany jako konkretne i ustrukturyzowane narzędzie w dziedzinie inżynierii, fizyki i logistyki. Technologia rachunkowości rozproszonej nadaje nowe życie systemom informatycznym w dziedzinie inżynierii oprogramowania. Systematyczne podejście pomaga ludzkości nawigować w splątanym świecie nowych i starych sposobów pracy. Wskazuje najlepsze z wielu praktyk przedsiębiorstwa i przyczynia się do skutecznego rozwoju projektu.

Wybór właściwych metod zarządzania i wprowadzenie nowych technologii pomaga wyeliminować błędy. Stosując myślenie systemowe, rozwiązują różne problemy związane z produkcją, badaniami i życiem. Ten rodzaj aktywności umysłowej jest ważnym elementem dla liderów, ponieważ osoba nastawiona na system ma wiele właściwości:

• umiejętność skutecznego zarządzania dowolnymi systemami, w tym organizowania pracy innych osób;
• elastyczność umysłu, gotowość do rozwoju i zmiany swoich przekonań;
• możliwość przełączania się z jednego obiektu na drugi;
• umiejętność rozpoznawania prawidłowości procesów i informacji zwrotnych;
• umiejętność kompetentnego budowania celów i znajdowania sposobów ich osiągnięcia;
• możliwość postrzegania sytuacji z różnych punktów widzenia;
• umiejętność oceny zdarzeń i informacji w kompleksie, to znaczy całościowo;
• umiejętność rozróżnienia między poszczególnymi częściami całego układu, a także obiektami znajdującymi się poza nim;
• sztuka tworzenia modeli prawdziwych wydarzeń, z którymi można nawiązać związki przyczynowe i zobaczyć różne opcje ich rozwoju;
• umiejętność przewidywania i wyboru odpowiedniej taktyki zachowania w danej sytuacji.

Systematyczne podejście służy do tworzenia nowych systemów technicznych i organizacyjnych, łącząc wiedzę z różnych danych teoretycznych. Umożliwia prawidłową analizę sytuacji. Jasne zrozumienie struktury świata zmniejsza liczbę popełnianych błędów. Myślenie systemowe służy budowaniu osobistych relacji, pomaga jednostce zrozumieć, co dzieje się wokół wydarzenia.

Osoba, która umie myśleć systemowo, jest trudna do wprowadzenia w błąd.

Ludzie, którzy potrafią myśleć systemowo, mają różne poziomy wiedzy na temat takiego myślenia. Niektórzy mogą zauważyć tylko jeden znak z dużej liczby cech całego systemu. Inni widzą wszystkie znaki, ale nie mogą ujawnić interakcji między nimi. Trzeci jest związany z umiejętnością rozpoznawania wszystkich znaków i znajdowania połączeń między nimi. Wreszcie są ludzie, którzy mają najwyższy poziom systemowej aktywności myślowej, którzy sami mogą projektować znaki i tworzyć własny system.

Poziom zerowy niekompetencja jest nieodłączna. Zazwyczaj ludzie z poziomem zerowym nie posiadają umiejętności myślenia systemowego. Nie mogą analizować sytuacji i działają intuicyjnie. Trudno jest im wyodrębnić główne punkty, ocenić ryzyko i przewidzieć konsekwencje wydarzeń.

Najważniejsze okoliczności sytuacji opuszczają bez należytej uwagi. Takie osoby podejmują pochopne, spontaniczne decyzje. Oni są Nie myśl o konsekwencjach.

Poziom początkowy jest charakterystyczny dla osób, które potrafią rozpoznać czynniki wpływające na zdarzenia, ustrukturyzować informacje informacyjne, zastosować znaczące kryteria i sformułować logiczne wnioski. Systematyczne podejście do sytuacji takiej osoby można prześledzić wyłącznie w tych obszarach, w których osoba jest dobrze zorientowana. Tylko w tych obszarach jest w stanie ustanowić związki przyczynowe.

Osoby z tym poziomem są w stanie analizować wiele różnych informacji, w tym złożone i wieloczynnikowe zjawiska. Mogą oddzielić główne informacje od faktów wtórnych, zobacz relacje przyczynowe. Dobrze analizują sytuacje, które wykraczają poza ich kompetencje zawodowe. Charakteryzują się zmiennością myślenia, co pozwala opracować kilka opcji rozwiązania jednego problemu. Osoby te są w stanie złapać barierę, która utrudnia osiągnięcie celu, ominąć go lub pokonać przeszkody w inny sposób.

Osoba o takim poziomie myślenia systemowego jest w stanie tworzyć nowe koncepcje w celu znalezienia rozwiązania trudnych problemów praktycznych. Osoba jest nieodłącznie związana ze zdolnością do skutecznego uzupełniania brakujących ogniw w systemie. Potrafi wyciągnąć właściwy wniosek na podstawie częściowych lub sprzecznych informacji.

Osoba, która w ogóle nie ma takiej aktywności umysłowej, może nauczyć się systematycznego myślenia. A ludzie z wrodzonymi zdolnościami systematycznego postrzegania rzeczywistości mają okazję je rozwijać, dając im świadomość i organizację.

Tworzenie systemowego procesu myślowego jest ściśle związane z funkcjami poznawczymi. Polega na uważnej i szczegółowej obserwacji otaczającego świata, wnikaniu w głęboką esencję przedmiotów i zjawisk, postrzeganiu wszystkich najmniejszych detali i niuansów. Funkcjonowanie konkretnego systemu, przebieg wszelkich procesów w nim zachodzących, a także jego konsekwencje, pozwalają na badanie działania całego mechanizmu i nauczenie się rozwiązywania problemów za pomocą zdobytej wiedzy.

Poszerzanie własnych horyzontów i rozwijanie różnorodnych zainteresowań pomaga człowiekowi rozwinąć umiejętność systematycznego i harmonijnego myślenia. Konieczne jest pozbycie się stereotypów, które powstały przez całe życie. W niecodziennej sytuacji uniemożliwiają podjęcie właściwej decyzji. Równie ważny jest rozwój pamięci. Ma na celu zapamiętanie zdobytej wiedzy wraz z ich analizą i systematyzacją.

Przy systematycznym podejściu wszystkie rodzaje zapamiętywania aktywnie działają.: słuchowa, wzrokowa, węchowa, dotykowa, motoryczna, sensoryczna, emocjonalna. Musisz zwrócić szczególną uwagę na zdolność koncentracji. Rozwija zdolność szybkiego przełączania uwagi z jednego obiektu na drugi.

Trenuj systemowy proces myślowy u dorosłych poprzez tworzenie sytuacji niepewności. Osoba może znaleźć skuteczne rozwiązanie, tworząc model problemu i jego rozwiązanie. Wymyślanie niepewnych sytuacji i znajdowanie sposobów rozwiązania ucz proces myślenia w systemie. Nabytą umiejętność często stosuje się w życiu. Nie każde zdarzenie ma stuprocentową pewność; okoliczności życiowe czasami zmieniają się nieoczekiwanie. Wymaga to odpowiedniego sposobu rozwiązania problemu.

Bardzo trudno jest budować kompetencje dziecka w zakresie myślenia systemowego. Systematyczne podejście do postrzegania świata wokół dzieci można rozwinąć poprzez poszerzenie ich mentalnych przekonań. Ważne jest, aby nauczyć dzieci filtrowania przychodzących informacji, aby mogły wyróżnić ważne informacje i odrzucić niepotrzebne, wtórne fakty. Aby nauczyć się projektowania, musisz stworzyć sytuacje, w których dzieci muszą przemyśleć.

Bardzo ważne jest rozwinięcie zdolności informacji zwrotnej na temat widzenia. Dziecko musi nauczyć się przewidywać zarówno natychmiastowe konsekwencje podjętych decyzji, jak i ich długoterminowe perspektywy.Konieczne jest tworzenie różnych sytuacji, które wymagają wyszukiwania różnych ścieżek.

Systematyczne podejście do realizacji zadań nie ogranicza się do sztywnych ram standardów. Dobrze jest prowadzić gry grupowe z obecnością chwili rywalizacji. W celu opracowania systemowego procesu myślowego zaleca się wybranie absolutnie dowolnego obiektu i podzielenie ćwiczenia na 2 etapy.

1. Wybrana koncepcja musi być napisana na kartce papieru. Następnie konieczne jest zapisanie w dwóch kolumnach różnych podsystemów zawartych w strukturze tego obiektu. Na przykład w środku arkusza słowo „ciasto” jest stałe. Po jego prawej stronie znajdują się takie pojęcia jak „piękny”, „okrągły”, „świeczki”, „smaczny”, „słodycz”, „delikatny”, „deser”, „krojony”, „kawałek”, „warstwa”, „poziom” ”,„ Wypełnianie ”. Po lewej stronie słowa „ciasto” zapisane są słowa „mąka”, „ciasto”, „śmietana”, „śmietana”, „mleko skondensowane”, „miód”, „owoc”, „masło”, „ciasto”, „suflet”, „konfitura” ”,„ Truskawki ”,„ maliny ”,„ orzechy ”,„ cukier puder ”,„ napój gazowany ”,„ drożdże ”.
2. Musisz zdefiniować większy system, który obejmuje tę koncepcję, której jest częścią. Może to być urodziny, rocznica, ślub, bankiet, uroczystość, uroczystość, przyjęcie z herbatą, dział kulinarny, cukiernia.

Istnieje wiele gier dla dzieci mających na celu rozwój myślenia systemowego. Dzieci są zaproszone do stworzenia hierarchii części systemu, do nazwania całego przedmiotu na podstawie jego części, do dalszego zmniejszania lub zwiększania do granic, do znalezienia ogólnego, do wyróżnienia najważniejszej rzeczy. Na przykład gra, w której dzieci muszą dzielić dziesięć myśli z kosmitą lecącym na Ziemię, pomaga ukształtować umiejętność oddzielania głównej własności od znaków wtórnych.

Kolejne zadanie sprowadza się do tego, że dziecko zastanawia się, jakie główne części składają się różne przedmioty (samochód, pralka, łóżko, wózek, patelnia), jak są ze sobą powiązane. Bez których składników nie można gotować zupy, a które składniki są opcjonalne.

Wszelkie rebusy, zagadki arytmetyczne, zadania szachowe rozwijają systemowe myślenie dziecka. Na przykład proste zadanie dla początkujących szachistów sprowadza się do tego, że słoń przebrał się za ducha, aby przestraszyć swoich przyjaciół. Jego zadaniem jest omijanie drzew bez przeskakiwania nad nimi. Nie możesz stać na komórkach, w których łódź może go powalić. Aby zastraszyć postać, musi wejść do celi swoim obrazem. Ile ruchów musi wykonać słoń, aby szybko przestraszyć wszystkich bohaterów?