Sztywność myślenia: cechy, odmiany i wskazówki do przezwyciężenia

Są ludzie, którym trudno jest przystosować się do nowych okoliczności. Nie mogą odbudować myślenia, gdy sytuacja się zmienia, uparcie podtrzymują wcześniej zarysowany plan, nie chcąc go zmieniać. Powodem jest sztywność procesu myślowego.

W tłumaczeniu z języka łacińskiego sztywność oznacza „sztywność”, „twardość”, „drętwienie”. Fizjologowie podają następującą definicję tego zjawiska: sztywność jest rozumiana jako brak reakcji na określone bodźce lub ich odporność z powodu gwałtownego wzrostu tonu struktur anatomicznych.

Osoby o podobnym procesie myślowym charakteryzują się bezwładnością myślenia, niezdolnością przystosowania się do zmieniających się wydarzeń. Trudno im wyjść poza normy zachowania, reguły ustanowione przez społeczeństwo. Nie są przyzwyczajeni do zmiany decyzji po jej podjęciu.

Tworzenie się sztywności rozpoczyna się w dzieciństwie. Prowadzi to do nadmiernych wymagań wobec dziecka, nieufności do jego działań, przejawów agresji rodzicielskiej. Dziecko boi się, że dojdzie do niewłaściwego wyniku. Chce stale demonstrować swoje znaczenie, dąży do absolutnego prymatu.

Powszechnie przyjmuje się, że sztywność jest wadą, która utrudnia osobistą samorealizację. Ludzie o umiarkowanym sztywnym myśleniu mają dobre wyniki, zdolność do przejęcia przywództwa. Sztywni ludzie nadają się do nauk ścisłych.Są wspaniałymi księgowymi, ekonomistami, finansistami i matematykami. Wykonują dobrą robotę monotonną pracą z tego samego rodzaju dokumentami lub na przenośniku.

Wśród osób sztywnych często spotyka się zwolenników zdrowego stylu życia. Takie osoby chętnie jedzą zdrowe, ale bez smaku jedzenie. Dorastające dziewczęta z agresją dostrzegają niewłaściwe odżywianie i mogą doprowadzić do anoreksji. Czysta sztywność może znacznie skomplikować życie człowieka. Wysoka sztywność jest często źródłem nadmiernego konfliktu i obsesji na punkcie paranoicznych pomysłów.

Sztywnym osobom trudno jest dostosować się do środowiska. Są podejrzliwi wobec innych ludzi, nieufni. Zachowują ostrożność wszędzie, ponieważ obawiają się, że ktoś ich oszuka. Samoocena jest zwykle zawyżona. Każda krytyka w stosunku do własnej osoby powoduje poważne podrażnienie.

Chociaż sami dość surowo mówią o innych. Interakcja z ludźmi często odbywa się poprzez rywalizację. Poszukiwanie pomocy jest niezwykle rzadkie. Zwykle same rozwiązują wszystkie problemy. Nie dzielą się swoimi problemami z bliskimi.

Na zewnątrz starają się zachować spokój, przekonać się, że wydarzenia wokół nich ich nie dotyczą. Pod niewrażliwością znajdują się wrażliwe osoby ukrywające swoje duchowe doświadczenia przed wścibskimi oczami.

Ten typ mentalny charakteryzuje się następującymi cechami:

• przestrzeganie ustalonych zasad;
• niezdolność do porzucenia długoterminowych nawyków;
• niechęć do przyznania się do własnych błędów;
• niezdolność do analizy twojego zachowania;
• nadmierny upór;
• silna emocjonalność;
• zwiększona wrażliwość;
• wielka sugestia;
• nadmierny konserwatyzm;
• odrzucenie i obawa przed innowacjami technicznymi;
• niezdolność do dostosowania swoich działań;
• pracowitość i ciężka praca;
• pedanteria i dokładność;
• dokładność;
• umiejętność organizowania materiału.

Sztywne osobowości charakteryzują się zdrowym rozsądkiem i zimną kalkulacją. Kochają punktualność, ale sami często się spóźniają z powodu przedłużających się spotkań i przygotowań. Stereotyp myślenia pozbawia ich możliwości doskonalenia się. Na rozwój nowych technologii ma wpływ wiarygodna opinia, a nie ich doświadczenie. Sztywni ludzie są podatni na zaburzenia paranoidalne.

Z perspektywy behawioralnej w otoczeniu konfliktu Ten typ wyróżnia się złożonością natury. Możesz podać przykład: sztywna osoba jest przygotowana na trudną rozmowę, a przeciwnik wykazuje powściągliwość, spokój i grzeczność. Podmiotowi powołanemu do konfliktu trudno jest poradzić sobie z jego niegrzecznością i przejść do pokojowego dialogu.

Rosnące emocje znajdują odzwierciedlenie w jego zachowaniu. Zawsze jest niezadowolony. Wszystkie otaczające rzeczy, ludzie, wydarzenia są krytykowane i po mistrzowsku deprecjonowane przez sztywny temat. Jest w stanie podzielić zespół na walczące grupy. Sztywny człowiek blokuje manifestację swojej miłości i przywiązania do bliskich, boi się ujawnić innym i nie może w pełni zaakceptować ich delikatnych emocji z powodu strachu przed afiszowaniem się z jego wrażliwością.

U osób o sztywnym myśleniu brak elastyczności w zakresie dostosowywania swoich działań do zmieniających się okoliczności, co znacznie zmniejsza szanse adaptacji w ekstremalnych lub nietypowych warunkach. Ciągle wykazują zachowania konserwatywne. Wszelkie zmiany sytuacji powodują odrzucenie i wprowadzają je w osłupienie.

Sztywny proces myślowy ma kilka charakterystycznych cech:

• stabilność przekonań, postawy moralne nie podlegają wpływom zewnętrznym;
• brak plastyczności w chwilach zmieniających się okoliczności, niemożność zaakceptowania faktów zmiany i odbudowania myślenia;
• upór, zarozumiałość, podtrzymywanie własnego, w tym błędnego punktu widzenia;
• niemożność obiektywnego krytykowania krytyki skierowanej do najbardziej sztywnych osobowości;
• Nadmierne wrażenie z najbardziej nieistotnych wydarzeń może powodować poważne wstrząsy, których nie można ukryć przed wścibskimi oczami.

Sztywny człowiek, wybierając dla siebie pewną rolę, nie chce brać pod uwagę wszystkich innych. Na przykład dąży do kariery. Jego myśli są całkowicie skoncentrowane na awansie po szczeblach kariery. Badany nie uważa się za głowę rodziny ani dobrego sportowca. Jednostronne myślenie nie pozwala założyć rodziny, dać się ponieść emocjom.

W oczekiwaniu na powszechną akceptację w jednym obszarze, inne obszary pozostają na marginesie. Sztywne myślenie prowadzi do wyczerpania, oddzielenia od rzeczywistości, pogorszenia relacji i problemów związanych z samooceną.

Sztywność, brak plastyczności aktu mentalnego znajduje odzwierciedlenie w mowie. Czasami sztywność mowy oznacza powolną mowę, wypełnioną częstymi przerwami i pasożytniczymi słowami. Sztywny proces mowy charakteryzuje się monotonnymi słowami, wyrażeniami szablonowymi, wytłoczonymi frazami.

Przyczyny mogą być trudność zmiany uwagi w momentach komunikacji, niska szybkość przejścia mentalnego z jednego przedmiotu na inny, nieświadome naśladowanie rozmów innych ludzi, ubóstwo słownictwa. Cechy temperamentu mogą również wpływać na zachowanie mowy.

W psychologii znane są 3 rodzaje sztywnej osobowości.

Osób ze sztywną aktywnością umysłową trudno jest opanować i zastosować innowacyjne technologie. Nowe informacje są przez nich postrzegane przez siłę. Nie korygują wcześniej zweryfikowanych schematów zgodnie ze stale aktualizowanymi informacjami. Nowy plan nie jest przewidziany. Właścicielowi tego typu mentalnego trudno jest spojrzeć na świat z innej perspektywy. Niezależne podejmowanie decyzji jest poza jego mocą.

Nadmierne skupienie na jakimkolwiek zjawisku lub temacie nie pozwala sztywnym ludziom na uchwycenie związku między prawdziwymi wydarzeniami a fantazją. Pacjent podąża ścieżką wcześniej przetestowanego algorytmu, w tym wcześniejszych doświadczeń z doświadczeniami. Tendencja do zapętlania jednego obiektu lub działania często prowadzi do utknięcia w obsesjach, do psychopatii.

Nabycie nowych motywów nie jest typowe dla sztywnych osobowości. Trudno im porzucić wcześniej ustalone potrzeby i metody ich zaspokojenia. Rozpoznanie własnego błędu i jego korekta są podawane z wielkim trudem, podobnie jak znajomość nieznanych stron życia. Nie ma potrzeby zmieniać motywacji w rozwiązywaniu wcześniej ustalonych zadań. Na przykład bankrutujący przedsiębiorca z powodu bezwładności nadal żyje na wielką skalę, pogrążając się w długach i kredytach.

Psychologowie identyfikują sztywność myślenia podczas rozmowy. Osoby z wysokim stopniem przechodzą ciężko na inny temat. Trudno jest się z nimi skontaktować. Sztywni ludzie potrzebują jasnego sformułowania pytania, na które brzmi konkretna odpowiedź bez zsuwania się z tematu. Zwroty wymawia się powoli, ponieważ analizują mentalnie wszystkie informacje. Ich odpowiedzi są logiczne.

Testując uzyskują cechy charakterystyczne dla sztywnej osobowości:

• czas trwania odczucia od dowolnego bodźca;
• długie doświadczenie minionych wydarzeń;
• problemy z rewizją nawykowych działań motorycznych;
• nieprzygotowanie zmiany na osiągnięcie jakiegokolwiek celu;
• obsesja na punkcie pomysłów.

Korekta zachowania sztywnej osobowości jest trudna. Czasochłonny proces może mieć wpływ tylko przy kompetentnym podejściu psychoterapeuty do pacjenta. Człowiek musi mieć pewność, że racjonalne pomysły pochodzą od niego samego, a nie od specjalisty.

Aby rozwinąć elastyczność myślenia, konieczna jest restrukturyzacja połączeń neuronowych. Jednostka jest w stanie przekraczać granice, poszerzać horyzonty, uzyskując dostęp do świata zewnętrznego, zwiększając swoją przestrzeń życiową. Aby to zrobić, musisz ponownie rozważyć swoje poprzednie instalacje. Konieczne jest przywołanie odrzuconych pragnień i przestudiowanie nowego możliwego źródła ich spełnienia. Musisz spojrzeć na sytuację świeżym spojrzeniem i ocenić ją z tej pozycji.

Ważne jest, aby osoba nauczyła się koncentrować na myśli, że wszystko dzieje się tu i teraz. Stopniowe odejście od systemu panujących stereotypów występuje tylko wśród tych, którzy są biegli w działaniu w bieżącym okresie. Powinieneś regularnie zastanawiać się nad bieżącymi wydarzeniami i tymi, które pozostały w przeszłości. W takim przypadku może dojść do zrozumienia, że ​​doświadczenie życiowe i postawy teoretyczne nie zawsze są odpowiednie dla konkretnej sytuacji.

Możliwość dostosowania się do okoliczności jest bardziej korzystna.. Opracowując własną strategię, nowe formuły oparte na starej wiedzy umożliwiają osiągnięcie znacznych wysokości.