Cechy myślenia mitologicznego

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego wielu ludzi tak bardzo lubi mity i legendy, a niektórzy są pewni, że większość z tych opowieści wcale nie jest fikcją? Istnieje teoria, że ​​myślenie mitologiczne jest pierwszym krokiem w ewolucji ludzkiego światopoglądu.

W czasach, gdy pierwsi ludzie na planecie nie byli w stanie wyjaśnić naukowo tego lub innego zjawiska naturalnego, pojawiło się myślenie mitologiczne. Uważano, że opady deszczu lub ich brak w mocy pewnego bóstwa. Ptaki są posłańcami stwórcy na ziemi, a wilki mogą rozmawiać z księżycem. W każdym zakątku ziemi powstały mity.

Nieco później najprawdopodobniej pewna osoba z głębszą wiedzą zdała sobie sprawę, że ta forma myślenia pozwala wpływać na masy. W ten sposób pojawiły się różne ruchy religijne. Ludzie niewykształceni łatwo wierzyli w cud, który byłby dostępny, gdyby złożono ofiarę.

Wszędzie i zawsze niektóre osoby tworzą i wzbogacają mity kosztem tego, podczas gdy inni szczerze w nie wierzą i liczą na cudowne wydarzenia. Na przykład w Grecji wciąż są ludzie, którzy czczą Zeusa. W różnych częściach Rosji istnieje wiele osad, w których pogaństwo jest głoszone w XXI wieku.

Co możemy powiedzieć o plemionach żyjących w gęstych lasach Afryki i Ameryki. Niektóre z nich nadal nie noszą ubrań, odprawiają rytuały zalecane przez zwyczaje, oparte przede wszystkim na mitach. Jednak dla tych, którzy przybyli ze stanu pierwotnego, wymyślono nowe mity. Są używane przez wiele firm kosmetycznych na świecie.

Legenda, że ​​przy użyciu kremów kobieta zawsze będzie miała 18 lat, przenika do naszej świadomości na lata.Dostajemy te informacje prawie z mlekiem matki za pomocą telewizora, radia, a nawet matki mojej mamy. W rzeczywistości nie zawsze fundusze te mają cudowny efekt, a częściej - wcale ich nie mają.

Istnieje kilka znaków charakterystycznych dla myślenia mitologicznego.

• Pierwszą i główną cechą odróżniającą mit od rzeczywistości jest kategoryczny brak dowodów. Jakakolwiek legenda o bohaterze lub wyglądzie nie ma wątpliwości. Fakty wręcz przeciwnie, najlepiej powinny być owinięte jak największą tajemnicą. Wówczas potencjalnym konsumentom nie przychodzi szukać zarówno dowodów, jak i obalenia legendy.
• Jedną z głównych metod są alegoryczne mity. Brak terminów naukowych. Im bardziej tajemnicze jest piękno bohaterów lub wydarzeń, tym bardziej stają się atrakcyjne.
• Brak związku przyczynowego - Kolejna cecha mitów. Obecność lub brak jakiegokolwiek naturalnego zjawiska w nich tłumaczy się chęcią lub niechęcią jakiejś wszechmocnej istoty, aby dać ją ludziom lub jej nie dać. To samo dotyczy chorób wysyłanych do budzącej zastrzeżenia osoby o wyższej mocy.

W miarę rozwoju osoby rozwijało się jego myślenie mitologiczne. Jeśli początkowo zjawiska naturalne tłumaczyły mity, na których w tym czasie każdy mieszkaniec planety polegał na codziennych sprawach, później towarzyszące im legendy i rytuały rozwinęły się na inne tematy. Nawiasem mówiąc, to właśnie obrona przed różnymi nieszczęściami stała się pierwszym etapem rozwoju myślenia mitologicznego. Spróbujmy skomponować naszą własną kronikę.

Na początku był strach. Przed siłami natury (deszcz, wiatr, słońce, burza), dzikie zwierzęta (w tym mamuty) i dopóki człowiek nie wymyślił praktycznych środków zaradczych, stosował mitologiczne. Niektóre z nich są nadal używane przez wiele osób. Uważa się, że kobieta z pustym wiadrem, spotkana po drodze, jest znakiem, który z pewnością obiecuje kłopoty. Ptak wlatujący do domu przynosi chorobę, a nawet śmierć. Istnieje wiele takich przekonań, które są powszechne w naszym stuleciu.

Wiele dobrze wykształconych ludzi jest tego świadomych kot nie ma realnego niebezpieczeństwa, gdy kot przechodzi przez jezdnię, ale mimo to przestrzegają zasad określonych przez kogoś i na wypadek, gdyby pluli przez lewe ramię. Jest to bardziej akt samozadowolenia niż sposób radzenia sobie z potencjalnie niebezpiecznymi siłami z innego świata, ale nadal istnieje. Niektórzy z nas zawsze patrzą w lustro przed wyjściem z pokoju, w którym wróciliśmy po zapomniane rzeczy. Rzadka panna młoda pokaże suknię panu młodemu przed ślubem. Przykłady takich przekonań można przytoczyć bez końca.

Co więcej, we wszystkich tych mitach i rytuałach jest jedna cecha. Gdziekolwiek spojrzysz - własne zasady i interpretacje mitów. Na przykład w jednej wiosce uroczystość z okazji ślubu musi odbyć się w obecności czarnego kota. Z tej samej okazji świątecznej w sąsiedniej wiosce wszystkie miażdżące stworzenia są wcześniej wypędzane z domu małżonków.

Potem pojawiła się wiara. Niektóre narody wciąż żyją według zasad przyjętych setki lat temu i szczerze wierzą w swoją sprawiedliwość. To, co sprawia, że ​​to robią, to nie brak rozsądku, ale fakt, że mitologiczne myślenie przeważyło nad innymi rodzajami procesów myślowych. Zdarzają się przypadki, gdy całe plemiona wymarły po odwiedzeniu ich przez cywilizowaną osobę. Powód jest prosty - infekcja. Ci ludzie nie są szczepieni. Wierzą w obronę wyższych mocy.

Aby poczuć związek z niezrozumiałym światem, mężczyzna zaczął szukać przewodnika. Powinny stać się rodzajem boskiej istoty, której obraz stworzył każdy naród. Ktoś podniósł zwierzęta do rangi świętych (na przykład w Indiach krowy nie są spożywane nawet w okresach głodu), gdzieś pojawili się bogowie tacy jak ludzie (mitologia grecka jest tego najlepszym przykładem).

Nasi przodkowie zwrócili się do wyraźnie wyglądających bożków, idąc na polowanie, pytali ich o radę przed założeniem konkretnego interesu, wykonywali przed nimi ofiary. Potem były freski, ikony, posągi boskich stworzeń. Człowiek powinien był zobaczyć tego, do którego zwraca się w żałobie i radości.

Istnieje kolejna gradacja mitów. W takim przypadku są one podzielone według tematów.

• Kosmogoniczny - wyjaśnić wygląd zarówno konkretnej planety, jak i całej galaktyki. Mówią o firmamencie, który wyłonił się z wody, o stworzeniu świata z jajka, o wydarzeniach, które spadły na naszą planetę w ciągu ostatnich kilku milionów lat.

• Antropologiczny - powiedz nam o naszym pochodzeniu. Żebro Adama, przodek małpy lub obce pochodzenie - każdy może wybrać dowolną wersję.

• Legendy eschatologiczne Mówią, że prędzej czy później nadejdzie koniec świata. Realizacja złowieszczej prognozy Indian Majów o końcu świata 21 grudnia 2012 roku czekała na miliony ludzi na całym świecie. Nie czekali i zaczęli szukać nowych znaków Apokalipsy. Tak działa nasze myślenie mitologiczne.

• Heroiczny - stwórz idola. Człowiek od zawsze był przekonany, że wierzy w bajkę z księżniczką Żabą w roli tytułowej, przystojnym księciem na białym koniu lub Emely na piecu.

• O zwierzętach - o kotach w drodze, ptakach w mieszkaniu.

Każdy decyduje, dokąd pójść z pomocą mitologicznego myślenia - na polu cudów, do kraju głupców, czy też uczynić mitologię swoim zawodem. Ale do pewnego stopnia myślenie mitologiczne jest charakterystyczne nawet dla przekonanych ateistów i agnostyków.