Co to jest złocenie i jak szybko się zużywa?

Złota biżuteria we wnętrzu i biżuteria w smaku wielu, ale nie każdy może je kupić. Aby zaoszczędzić, zamiast złota często stosuje się produkty złote. Technika złocenia powstała kilkadziesiąt lat temu i jest pożądana do współczesności.

Złocenie nazywa się powlekaniem powierzchni cienką warstwą czystego złota. Grubość może wynosić 1-25 mikronów, a jednocześnie zyskuje bezbłędne podobieństwo do złota. Sztuka złocenia powstała w starożytnym Egipcie. To właśnie w tym kraju wydobycie metali szlachetnych osiągnęło poziom produkcji przemysłowej. Kiedy faraon był właścicielem wszystkich kopalń, artykuły gospodarstwa domowego rządzącej rodziny były przede wszystkim złote.

Według innej wersji praktyka złocenia pochodzi z Chin. Ale przy korelacji faktów historycznych prymat w realizacji złocenia nadal należy do Egiptu. Odkryte pozłacane sarkofagi mają ponad 5 tysięcy lat, aw chińskim mieście Lao Tang (miejsce narodzin techniki złocenia) najcieńsze warstwy złota powstają od około 2 tysiącleci.

W starożytnej Rosji sztuka złocenia otrzymała silny bodziec do rozwoju, który posunął się o krok do przodu. Złoto dało status prestiżu i było czczone jako boski symbol wierzących. Popularność złocenia pociągnęła za sobą stworzenie szkoły złocenia poprzez wprowadzenie unikalnych metod i subtelności opanowania aplikacji. Mistrzowie od najmłodszych lat uczyli chłopców zawiłości ich pracy. Tylko nielicznym udało się osiągnąć wyżyny doskonałości.

Kolejny skok w rozwoju oryginalnej sztuki złocenia ułatwili architekci, przede wszystkim Bartolomeo Rastrelli. Słynny architekt był założycielem stylu barokowego z charakterystycznymi złoconymi meblami i sztukaterią. Jego wkład wiele znaczy w historii złocenia. W XIX wieku odkryto metodę galwaniczną Jacobi, która ułatwiła złocenie i uczyniła ją znacznie bezpieczniejszą i tańszą.

Główną różnicą między złoceniem a złotem jest skład. Wizualnie nie zawsze można je odróżnić nawet przez profesjonalistę. Główną zaletą złotej biżuterii jest ich trwałość, a pozłacana warstwa jest szybko usuwana. Ponadto złocone produkty są znacznie tańsze. Nie są przeznaczone do noszenia na co dzień i wymagają ostrożnego obchodzenia się. Pierwsze różnice są łatwe do zauważenia już w sklepie.

Przede wszystkim musisz uważnie przeczytać informacje na etykiecie produktu. Na produktach pozłacanych powinien być napis złoty z przedrostkiem: wypełniony, lutowany lub platerowany. Oznaczają sposób, w jaki zastosowano się do tematu złocenia. Na przykład wypełnione złotem oznacza powlekanie za pomocą cynkowania, warstwa złota o grubości 1 mikrona przy użyciu 999 złota.

Również specjaliści od lombardów określają wartość produktów z mniej traumatycznymi igłami. Ostry koniec jest zgrabnym nakłuciem wnętrza biżuterii. Igła jest zanurzona w grubości 0,6 mikrona, co jest niewidoczne dla oka. Następnie jubiler może dokładnie ocenić skład i wartość przedmiotu.

Kupując niecertyfikowaną pozłacaną biżuterię, ważne jest, aby najpierw sprawdzić autentyczność. Koszt produktu zależy od tego, jaki procent złota jest w nim zawarty. Możesz nabyć specjalne odczynniki i niezależnie sprawdzić autentyczność zakupu w domu. W przypadku braku odczynników pomocne w tej kwestii będą proste manipulacje.

Jest to całkowicie darmowa wersja testu, ale nie wiadomo, jak skuteczny jest ten test. Dekorację należy przynieść do płomienia świecy na 20 sekund. Jeśli na powierzchni pojawią się ciemne plamy i plamy - rzecz jest pokryta złoceniem.

Bezsprzeczne zalety złocenia można rozważyć:

• przystępny koszt produktów w porównaniu z analogami złota;
• reprezentacyjny i niepowtarzalny wygląd, który wygląda identycznie jak złoto;
• umiejętność podkreślania statusu.

Złocenie nie tylko uszlachetnia wygląd produktu, ale także chroni powierzchnię przed utlenianiem i biokorozją. Oczywiście na właściwości powłoki wpływa przede wszystkim grubość powłoki i jakość metalu szlachetnego. Grubość aplikacji złocenia określa, ile produktu pozostanie lśniące. Złoto to miękki i giętki metal, który szybko się ściera z powierzchni.

Dlatego projektanci słynnych domów jubilerskich nie mają zwyczaju tworzyć wyjątkowo cienkiej warstwy złocenia. Tradycyjnie nowoczesne produkty pokryte są warstwą złocenia 0,04-0,1 mm.

Współcześni mistrzowie sfery biżuterii pracują z różnymi złoceniami, tworząc niezwykłe kolory poprzez włączenie innych metali do stopu złota. Aby uzyskać biały kolor, musisz połączyć zwykłe żółte złoto ze srebrem (rzadziej zamiast srebra stosuje się nikiel lub pallad). W celu uzyskania różowawego odcienia niewielki procent miedzi wprowadza się do stopu. Próbka wpływa również na odcień złocenia.

W Europie tradycyjnie stosuje się 750. test, aby uzyskać żółknięcie produktu, aw Rosji 585. test z lekkim różowawym odcieniem pierwszeństwa. Cała biżuteria, w tym pozłacana, musi mieć stempel. W rosyjskim przemyśle jubilerskim zwyczajowo stempluje się znakowanie próbki metalu, z którego wykonany jest produkt. Na produktach importowanych umieszczają próbkę specjalnie złotej powłoki w karatach, z dodatkiem oznaczenia literowego. Wskazuje sposób pokrycia dekoracji.

Rozwój technologii doprowadził do pojawienia się innych metod złocenia. Pozwoliło to na zastosowanie grubszej warstwy złocenia. Żywotność takiej biżuterii jest znacznie dłuższa, ale koszt jest wyższy niż w przypadku tradycyjnego złocenia. Pierwsza pojawiła się metoda złocenia liści - liść złoty. Technika ta jest obecnie stosowana w dekoracji wnętrz, żywności i kosmetyce. Następną metodą była rtęć. Ogrzewanie amalgamatów złota i rtęci negatywnie wpłynęło na ciało panów. Dlatego ta technologia jest obecnie praktycznie nieużywana.

Inną metodą jest galwanika. Jest dziś popularny i dzieje się tak: przedmiot zanurza się w roztworze chemicznym i nakłada na niego złoto za pomocą prądu. Pozłacana warstwa jest jednolita, łatwo jest określić grubość powłoki. Współcześni naukowcy nie nauczyli się jeszcze spryskiwać złota aerozolem. Dlatego w ten sposób niczego nie złocicie. A w puszkach można kupić wyłącznie farby o złotym odcieniu. Przedmiot objęty nim nie będzie uważany za złocony i nie będzie oznaczony. W ostatnich latach wśród grona dekoratorów technika pozłacania Potal była poszukiwana jako tańsza i tańsza metoda.

To jest nazwa cienkiej blachy z 960-tą próbką. W Rosji złoty liść był tradycyjnie używany do przykrycia kopuł w świątyniach. W Rosji sprzedawany jest w formie książki z oprawą i 60 arkuszy o powierzchni 10 cm2. Nie ma regulacji grubości, ale najpopularniejsze arkusze są 10 razy cieńsze niż ludzkie włosy. Służą do ozdabiania przedmiotów sztuki oraz projektowania wnętrz. W dekoracji zewnętrznej (fontanny, posągi) stosuje się grubsze prześcieradła.

Potala zastępuje słynny złoty liść. Wygląda jak złote warstwy lub paski stopu miedzi i cynku, a czasem z dodatkiem aluminium. Potal imituje złoto, srebro lub brąz. Warstwy mogą mieć dowolny wzór. Osobliwość potalu polega na tym, że metal szlachetny nie jest w nim zawarty. Ma to pozytywny wpływ na jego cenę.

Główną zaletą jest stosunkowo przystępny koszt wylewania, gdy jest spektakularny. Ponadto złocenie chroni metal przed erozją, ponieważ złoto nie utlenia się. Złocenie elementów dekoracyjnych z czasem nie ciemnieje i zachowuje atrakcyjność wizualną. Brak złocenia wynika tylko z jego kruchości.

Wybór metody determinuje przede wszystkim jakość powierzchni i poziom profesjonalizmu wykonawcy.

• Ogień lub rtęć. Jedna z pierwszych technik stosowanych do złocenia kopuł świątyń. Jego istotą było zastosowanie nieszkodliwej mieszanki na bazie rtęci, która odparowuje podczas pracy. Z powodu zagrożenia dla ciała, a nawet życia wykonawcy, metoda należy już do przeszłości.
• Na bazie oleju Ta metoda znana jest również jako złocenie za pomocą kleju Mordan. Jest równie skutecznie stosowany w pracach wewnętrznych i zewnętrznych. Mordan można kupić w sklepach internetowych według specjalizacji.
• Na bazie gliny. Złocenie polimeru nadaje się wyłącznie do pokrywania drewna i nie nadaje się do stosowania w dekoracjach zewnętrznych. Ta metoda jest uważana za starożytną i jedną z najtrudniejszych i czasochłonnych, ponieważ wymagane są rzadkie i drogie składniki, na przykład dodające do składu naturalnego tłuszczu wieloryba, rozcieńczonego w surowym białku jaja kurzego. Teraz nie trzeba szukać rzadkich składników. W sprzedaży jest wiele gotowych preparatów.
• Czosnek Stary sposób stosowania złocenia ze świeżo wyciśniętym sokiem czosnkowym. Wysuszoną powierzchnię wypolerowano, a następnie zwilżono i przykryto cienką warstwą złotych arkuszy. Jubilerzy zauważają wyjątkowy blask dzięki tej metodzie złocenia.
• Woda syntetyczna. Metoda z użyciem mieszaniny wody. Zaletą jest szybkie przygotowanie powierzchni.

W dzisiejszych czasach miedź i stal są złocone, złocenie stosuje się w biżuterii, w sztuce (dekorowanie antycznych prac sztukatorskich, ram do malowania, bezpośrednio na płótnach obrazów), w aranżacji wnętrz, rzeźbach, w produkcji naczyń (wzdłuż krawędzi kieliszków do wina), motoryzacji, stomatologii oraz kosmetologia w dziedzinie elektroniki (jako przewodniki). Zastosowanie złocenia w kosmetologii jest kwestią sporną.

Ktoś uważa tę metodę za sprytną marketingową sztuczkę rosyjskich kosmetologów. Mimo to japońscy eksperci są zajęci finalizowaniem najnowszych technik złocenia twarzy. Metal ma zdolność wzbogacania naskórka tlenem, zatrzymywania w nim kolagenu i łagodzenia podrażnień. W medycynie alternatywnej istnieje również osobny kierunek przeciwzapalny za pomocą złocenia - chryzoterapia.

Złocenie jest usuwane dość szybko. Dlatego zaleca się stosowanie go do przedmiotów przeznaczonych do piękna i rzadko używanych. Pozłacana biżuteria nie jest zbyt popularna, ponieważ nawet jeśli jest starannie noszona, ostatecznie zostanie usunięta. W takim przypadku górna warstwa wymaga stałej opieki. Z czasem na powierzchni pojawią się rysy i inne ślady uszkodzeń mechanicznych. Z czasem produkt będzie musiał zostać ponownie złocony.

Aby złocenie biżuterii nie ściemniało się wkrótce, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad dbania o produkt.

• Noszenie Obowiązkową pozłacaną biżuterię należy usunąć przed prysznicem, basenem, przed myciem naczyń itp. Unikać kontaktu złocenia z potem i związkami kosmetycznymi. Pamiętaj, że przy codziennym zużyciu produktów ich żywotność jest zmniejszona. Przezroczysty lakier można nakładać na powierzchnię, aby chronić go przed ciemnieniem i korozją.
• Przechowywanie Pozłacaną biżuterię należy przechowywać w osobnym przedziale w trumnie lub w workach z tkaniny, unikając kontaktu z innymi produktami.
• Czyszczenie Do tego celu nadaje się tylko miękki materiał, z wyłączeniem chemikaliów i materiałów ściernych. Ciemne plamy można usunąć, pocierając zwykłym octem, amoniakiem lub piwem. Po takiej manipulacji rzecz należy umyć w wodzie.

W następnym filmie znajdziesz złocenie na srebrnym łańcuszku.