Największe mastify tybetańskie

Legendy o wielkich psach molosów zamieszkujących ziemie Azji Środkowej znane są od czasów starożytnych. W średniowieczu słynny podróżnik Marco Polo wspomniał w swoich notatkach o lewopodobnych zwierzętach żyjących w klasztorach Wyżyny Tybetańskiej. Jednak Europejczycy mogli zobaczyć tych gigantów na własne oczy dopiero w XIX wieku. W domu w Chinach mastify zdobyły chwałę świętych psów, które są wysoko cenione ze względu na ich piękno, siłę i lojalność.

Mastify tybetańskie są uważane za jedną z najstarszych ras psów na świecie, która została wyhodowana w celu ochrony klasztorów buddyjskich. Legendy o tej niesamowitej rasie sięgają czasów starożytnych - na przykład Arystoteles i wielu innych autorów, którzy odwiedzali kraje azjatyckie w czasach starożytnych, z wielkim entuzjazmem opowiadali o tych wspaniałych olbrzymach, obdarzonych niesamowitą siłą i przyjaznym usposobieniem.

Opiekunowie psów poświęcili wiele czasu na zbadanie historii pochodzenia rasy i miejsca, w którym psy te zajmowały kulturę Tybetu, ale ich pochodzenie pozostało tajemnicą. Wiadomo tylko, że w Europie królowa Wiktoria została pierwszym właścicielem ogromnych psów w 1847 r., A nieco później zwierzęta pojawiły się w Anglii. W 1898 r. Kilku Tybetańczyków nabyło berlińskie zoo, w którym urodziło się pierwsze potomstwo.

Jak wszystkie inne psy, w wieku szczeniąt mastify są niespokojnymi i aktywnymi Skodami, ale z wiekiem ten pies zyskuje mądrość, a w wieku dorosłym jest już dość inteligentnym, zrównoważonym psem.

Ten gigant jest gotowy, aby być ze swoim panem przez wiele dni i nocy, jednocześnie nie wymaga ciągłego pieszczot - jeśli nagle mastiff chce zwrócić na siebie uwagę, na pewno da ci o tym znać. Jest to bardzo odpowiedzialny stróż, który w razie niebezpieczeństwa ochroni swoje terytorium i członków rodziny nie na całe życie, ale na śmierć.

Pomimo imponujących rozmiarów Pies jest bardzo przyjazny dla dzieci i może stać się dobrym towarzyszem w grach dla dzieci w każdym wieku. Nawet gdy te psy stają się duże, nadal nie miałyby nic przeciwko wygłupianiu się z chłopakami, pozwalając dzieciom właściciela na zrobienie czegokolwiek ze sobą.

Mastif tybetański jest spokojny i powściągliwy, ale zawsze reaguje agresją agresją. Pożądane jest, aby jego właściciele byli surowymi i silnymi osobowościami, w przeciwnym razie zwierzę może stać się nieprzewidywalne, a nawet niebezpieczne.

Sierść tych psów jest długa i dość gruba, podszerstek jest bardzo masywny i tworzy rodzaj lwiej grzywy - dlatego pies może żyć przez cały rok, a nawet nie musi budować woliery - nie będzie biegał po podwórku, zamiatając wszystko, co okaże się w drodze. Zwierzęta mają silną budowę ciała, dzięki czemu psy są w stanie pokonywać duże odległości nawet na skalistym terenie.

Ale trzymanie takiego psa w mieszkaniu będzie dość problematyczne, a wadą nie jest rozmiar psa, ale ten sam płaszcz - Mastify topią się przez cały rok, więc hodowcy będą zmuszeni codziennie odkurzać mieszkanie.

Najdroższym mastifem tybetańskim na świecie jest pies nazywany Hong Dong - w naszym kraju nie można go zobaczyć, właściciel psa został multimilionerem z Chin - potentatem węglowym, który kupił psa za 1,5 miliona dolarów (10 milionów juanów).

Rekordowy pies został sprzedany na aukcji w wieku 11 miesięcy. W tym czasie jego wysokość w kłębie wynosiła 80 cm, a jego masa ciała osiągnęła 90 kg, a zwierzę było nadal w fazie aktywnego wzrostu. W wieku trzech lat pies osiągnął 113 kg - wtedy Hong Dong został uznany za największego psa na świecie.

Należy zauważyć, że zalety zwierzęcia nie kończą się na tym - ma doskonały rodowód, a ponadto ma ognisty czerwony kolor, a przecież wszyscy wiedzą, że to kolor pomarańczowy jest uważany za kolor Buddy. Takie zabarwienie w dużym stopniu wpłynęło na wartość psa, ponieważ liczba czerwonych mastifów na świecie jest znikoma.

Należy zauważyć, że właściciel Hong Dong dokonał dobrej inwestycji - pragnienie, aby hodowcy psów związali swoje zwierzęta z wybitnym gigantem, są tak wielkie, że są gotowi zapłacić za to 15-20 tysięcy dolarów.

Nawiasem mówiąc, mastify tybetańskie w Chinach są traktowane w specjalny sposób. Jest to jedna z najstarszych pracujących ras. Strzegli klasztorów w Tybecie, a także pomagali koczownikom w Himalajach. Według legendy Czyngis-chan, a nawet Budda mieli mastify.

Oprócz Hong Dong istnieje kilku innych mistrzów, którzy robią większe wrażenie niż ich inni bracia. Więc Mastif tybetański o imieniu Wódz zyskał sławę w 2012 roku, kiedy został zaprezentowany na wystawie w Chinach i sprzedany za 1,2 miliona dolarów. W tym czasie pies miał 2 lata, a wzrost zwierzęcia w kłębie wynosił 80 cm, a długość ciała 1,5 m. Z zewnątrz ten pies przypominał czarnego niedźwiedzia z niewielką ilością czarnej opalenizny.

Według właściciela psa wódz ma naprawdę wyjątkową zdolność - może otwierać dowolne zamki. Używając tylko swoich warg i przednich łap, ten gigant otworzy dowolne drzwi za 10 minut - mówią nawet, że w ten sposób pies raz uwolnił wszystkich mieszkańców psiej hodowli, po czym ludzie musieli spędzić dużo czasu, aby zwrócić wszystkie „domostwa” swoim miejsca.

Istnieje opinia, że ​​w ostatnim stuleciu żył mastif tybetański o imieniu Lio Chang, a jego wymiary były jeszcze bardziej imponujące niż w Hong Dong. Według informacji historycznych masa ciała tego zwierzęcia przekroczyła 120 kg. Niewiele wiadomo o tym psie, ponieważ w tamtym czasie Księga rekordów Guinnessa nie była jeszcze szeroko rozpowszechniana, jedyne, co wskazuje na imponujący rozmiar tego psa, to zdjęcia rejestratora przechowywane w głównym archiwum Chin.

W Rosji takie duże psy nie są szeroko rozpowszechnione, jednak istnieją budy, które hodują te wspaniałe olbrzymy. Koszt psa w naszym kraju to średnio 100 tysięcy rubli, a przedstawiciele chińskiego rodowodu różnią się maksymalnym kosztem - charakteryzują się czerwoną lub czarną sierścią.

Chociaż koneserzy chińskiej rasy muszą zachować ostrożność - Ostatnio eksperci zaczęli zauważać dużą liczbę „podróbek” oferowanych na rynku.

Jeśli nie ma okazji kupić psa w jego ojczyźnie, najlepiej zwrócić się do moskiewskich żłobków, wśród nich najbardziej zaufane to Almon Tibet, Lovely z Bordo, Grand Bis i Limar. Koszt tamtejszych szczeniąt zaczyna się od 70 tysięcy rubli.

Jednak w Rosji istnieją inne szkółki oferujące mastify po niższych cenach w porównaniu z Moskwą. Na przykład w hodowli Zatveretsky Posad w Twerze można nawet kupić szczeniaka za 30 tysięcy rubli; wybór w innych miastach będzie niezwykle skromny, ale jednocześnie tani. Średnio w nie-stołecznych regionach mastifa tybetańskiego można kupić za 20-50 tysięcy rubli.

Szkółki zyskały sławę „Spadkobiercy Tybetu”, Liontari Asteri, „Avesta”, BESTMASTIF, „Sen faraona”, a także wiele innych. Jednak w większości przypadków specjalizują się w hodowli kilku ras dużych psów, a nie tylko mastifów tybetańskich.

W Tybecie istnieje bardzo interesująca legenda o pochodzeniu mastifów.

Uważa się, że kiedyś sam Budda wędrował przez równiny tybetańskie i obserwował, jak ciężkie jest życie lokalnych mieszkańców. Na tych ziemiach ludzie mieli ciężkie czasy - długie mroźne zimy, ciągłe burze śnieżne, ulewne deszcze, jałowa ziemia i dzikie zwierzęta atakujące bydło i ludzi. Wszystko to sprawiło, że istnienie populacji było tak wyczerpujące, że miejscowi wierzyli, że nawet złe duchy zbuntowały się przeciwko nim.

Następnie Budda postanowił dać osobie wiernego pomocnika: wziął odwagę i siłę lwa, mądrość wilka, wrażliwość ptaka i serce naiwnego dziecka - i podarował je dużemu psu. Tak narodził się mastif tybetański, który stał się niezbędnym narzędziem dla rolników i pasterzy, handlowców i podróżników. Ten pies stał się obrońcą buddyjskich mnichów i pustelników. Nie ma wątpliwości Tybetańczycy po prostu nie mogliby przetrwać w tak trudnych warunkach bez pomocy tego ogromnego i odważnego psa.

Ta piękna legenda doskonale podkreśla wszystkie cechy, które sprawiły, że pies był tak potrzebny i ważny dla tysięcy tybetańskich mieszkańców w przeszłości, a dziś jest jedną z najpopularniejszych na świecie.

Mastify tybetańskie to potężne psy, które mają ogromną siłę i wytrzymałość fizyczną. Jednocześnie są podobni do kotów zręczności i bardzo ostrożni, w Tybecie mówią nawet, że psy tej rasy cofają się o dwa kroki, aby następnie przejść do przodu - a następnie wygrać lub umrzeć.

Nicholas Roerich w swoich wspomnieniach wspominał o tym, że kiedyś stary mastif tybetański o pseudonimie Tumbal został zawiązany w ogrodzie na silnym łańcuchu, aby nie przestraszyć gości. Świecki odbiór był opóźniony, mastif się nudził i po prostu jednym ruchem zerwał łańcuch, po czym poszedł powoli do domu mistrza. Muszę powiedzieć, że wywarło to miażdżące wrażenie na sędziego i policjanta, którzy zostali w domu - pierwszy wskoczył na stół, a drugi został zmuszony do odskoku.

Mastify z Tybetu - bardzo niezależne psy, a nie głupią niezależność szczeniąt, ale tę, która jest spowodowana potrzebą podejmuj szybkie niezależne decyzje w sytuacji, gdy właściciela nie ma w domu i musisz chronić jego dom lub stado chronione.

Według jednego z najsłynniejszych trenerów mastifów, Liu Jun Peng, temperament tych psów jest podobny do wilka, nie boją się nawet znacznie silniejszego wroga i wycofują się tylko po to, aby ponownie rzucić się na atak. Na wolności takie bitwy o mastifa mogą czasami doprowadzić do poważnych obrażeń - w takim przypadku pies po prostu idzie w góry, by umrzeć samotnie.

Być może powstało więcej legend o wrażliwości tybetańskiego giganta niż o wszystkich jego innych cechach. Na przykład Tybetańczycy szczerze wierzą, że ten pies nigdy nie śpi, a ślady pod jego oczami - to tylko kolejna para oczu, którymi mastif widzi nie tylko ludzi, ale także złe duchy, dzięki czemu nigdy nie omija niebezpieczeństwa.

Należy zauważyć, że te psy naprawdę mają niesamowitą zdolność reagowania na każdy zapach i dźwięk nie do odróżnienia przez ludzi. Psy te nigdy nie śpią i gwałtownie strzegą powierzonego im terytorium.

Serce jest jedyną rzeczą całkowicie bezbronną w mastifie tybetańskim. Ten pies szczerze przywiązuje się do swojego właściciela, służy mu wiernie, jest gotowy oddać swoje życie, a jeśli spotka go zdrada, doświadcza go tak mocno, że może umrzeć nawet z tęsknoty.

Bardziej szczegółowy przegląd mastifa tybetańskiego znajduje się w następnym filmie.