Kolej zrodziła wiele bardzo ważnych odmian ludzkiej działalności. Ale zanim się z nim skojarzysz, musisz znaleźć podstawowe niuanse poszczególnych rodzajów pracy. Być może najważniejszym tematem w tym kontekście jest poznanie zawodu maszynisty.
Funkcje
Ten rodzaj działalności, jako maszynisty, ma dość długą historię. Ogólnie jest to akceptowane w naszym kraju zawód ten pojawił się w 1836 r. Wtedy rozpoczął się pierwszy praktyczny ruch na odcinku pierwszej rosyjskiej kolei z Bolszoj Kuźmin (obecnie część miasta Puszkin) do Pawłowska. Jeśli policzymy historię pierwszego pełnego przejścia wzdłuż całej linii kolejowej, datę zawodu można uznać za 11 listopada 1837 r.
Oczywiście można sobie przypomnieć daty uruchomienia kolei za granicą. Ale aby opisać istotę zawodu, nie jest to wymagane. Co ważniejsze dziś kierowca zasadniczo różni się od kierowcy z pierwszej połowy XIX wieku. A jednak istnieje między nimi niewątpliwe podobieństwo. W kabinie pociągu elektrycznego, a także w staromodnej lokomotywie parowej, będziesz musiał skupić się na jeździe i nie rozpraszać się. Wysoka technologia znacząco zmieniła nie tylko proces ruchu lokomotyw, ale także zarządzanie nim. Jednak konsekwencje błędu są nadal śmiertelne. Co więcej: poziom wiedzy i umiejętności, które powinien posiadać kierowca, wzrósł o dwa rzędy wielkości w ciągu ostatnich 180 lat. Bez tych specjalistów nie można sobie wyobrazić ruchu zarówno na głównych liniach kolejowych, jak i na stacjach.
Zespół lokomotyw, zarówno towarowy (towarowy), jak i pasażerski, pożarniczy, remontowy, wojskowy, sanitarny i każdy inny pociąg, odnosi się do „trakcji”. I pomimo wszystkich zmian, jakie przeszły krajowy transport kolejowy, kierowcy od momentu jego powstania pozostają elitą.
Ich poziom wynagrodzeń jest wyższy niż w przypadku innych pracowników kolei, którzy nie zajmują stanowiska kierowniczego. Ale teraz musimy spojrzeć na pozytywne i negatywne aspekty takiej pracy.
Plusy i minusy
Oczywiście do wspomnianych wyżej zalet należy zaliczyć prestiż i stosunkowo wysoką pensję. Warto również podkreślić, że sterowniki będą potrzebne przez co najmniej kilka dekad. Nawet jeśli nagle zacznie się pełna automatyzacja ruchu lokomotyw (co jest bardzo wątpliwe), ci, którzy wejdą do zawodu, mają teraz wszelkie szanse, aby ćwiczyć do końca kariery. Jak widać, jest to dość stabilny obszar ludzkiej działalności. Na pewno warto wspomnieć o romantycznym składniku podróży koleją. To prawda, że profesjonaliści rzadko poświęcają czas na podziwianie piękna. A „romantyczny stukot kół” stopniowo stanie się rutyną. Ale jest to w dużej mierze zrównoważone przez szereg korzyści i przywilejów, o które mogą ubiegać się pracownicy kolei. W trudnych przypadkach starają się zapewnić pomoc materialną.
A teraz warto wspomnieć o oczywistych wadach zawodu kierowcy:
- szkoda dla zdrowia - ciągła praca siedząca, nie można ponownie wstać i rozciągnąć;
- wysokie wymagania wstępne dotyczące stanu zdrowia - z ich powodu wielu, którzy sobie tego życzą, jest selekcjonowanych podczas selekcji na szkolenie;
- szkolenie trwa bardzo długo, znacznie dłużej niż w przypadku kierowców pojazdów, skrętaków lub operatorów pojazdów budowlanych;
- poziom odpowiedzialności jest zawsze wielki, co powoduje ciągłe napięcie;
- cały czas musisz być w monotonnej atmosferze - nawet najczęściej podróżują mniej więcej tymi samymi trasami;
- specjalizacja jest bardzo wąska - aby zająć inną pozycję na kolei, trzeba będzie ją przekwalifikować.
Warto zauważyć, że w ostatnich latach wymagania zdrowotne tylko się zwiększają. W końcu rosną prędkości transportu, podobnie jak ich napięcie. Będzie musiał:
- zarządzać pociągiem przez wiele godzin z rzędu, a na niektórych trasach przez kilka dni, choć sporadycznie;
- być bardzo uważnym;
- mieć nienaganny wzrok, słuch, aparat przedsionkowy;
- wyeliminuj problemy z sercem, oddychaniem, ośrodkowym układem nerwowym;
- być przygotowanym na długie i systematyczne podróże służbowe;
- rozwijać umiejętności najwyższej dyscypliny i samodyscypliny.
Obowiązki
Oczywiście najłatwiej powiedzieć, że praca kierowcy sprowadza się do tego, że powinien on zabrać powierzony mu personel „z punktu A do punktu B” w wyznaczonym czasie. Ale w praktyce natychmiast pojawiają się inne niuanse. Opis stanowiska mówi na przykład, że kierowca powinien zawsze mieć certyfikat potwierdzający jego prawo do kontroli określonego rodzaju lokomotywy. Są wskazane i takie zadania jak:
- ciągłe podnoszenie kwalifikacji i ogólnej kultury technicznej;
- wyjątek przeciążenia i innych naruszeń podczas przemieszczania się kompozycji;
- przestrzeganie ogólnie przyjętych zasad negocjacji z dyspozytorami i innymi przywódcami ruchu;
- zapobieganie wypadkom, wypadkom i zniszczeniom mienia;
- racjonalne wykorzystanie materialnej części kolei, aw szczególności taboru;
- monitorowanie stanu zdrowia i normalnej pracy urządzeń bezpieczeństwa, silników, komunikacji radiowej;
- prowadzenie dokumentacji;
- niezwłoczne usunięcie wszystkich usterek lokomotywy, jeśli nie jest to możliwe - zwolnienie zaciągu i komunikacja z odpowiednimi służbami;
- eliminacja przeszkód dla innych pociągów;
- eliminacja ingerencji w prace naprawcze i restauracyjne;
- Realizacja zamówień dyspozytorów i innych osób odpowiedzialnych;
- kontrola części tocznej na każdym przystanku;
- powiadomienie dyspozytorów o wszystkich przypadkach, w których inni pracownicy kolei naruszyli zasady bezpieczeństwa.
Więcej obowiązków kierowców to:
- powiadamianie o wszelkich przypadkach hamowania nagłego i innych sytuacjach awaryjnych;
- eliminacja wycieków ropy, uwalnianie innych substancji lub towarów;
- oszczędność materiału i innych zasobów (nie zakłócając normalnej pracy);
- dostarczenie na koniec zmiany całej niezbędnej dokumentacji;
- zgodność z normami bezpieczeństwa pracy, ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska, bezpieczeństwa sanitarnego;
- podczas transportu towarów specjalnych - zgodność z normami ochrony chemicznej, radiologicznej i biologicznej;
- zgodność z ustalonymi zasadami technologii dla ruchu wzdłuż głównych tras, manewrowanie;
- monitorowanie zdrowia zmiany obiektywnej;
- regularne potwierdzanie kwalifikacji;
- zgodność z ustalonymi znakami, sygnałami semaforowymi, innymi wymaganiami, ograniczeniami i powiadomieniami.
Umiejętności i wiedza
Profesjonalny mechanik dokładnie zna urządzenie lokomotywy i cechy jego pracy. Przed lotem na pewno będziesz musiał przestudiować profil trasy i jej inne cechy, najtrudniejsze i najbardziej niebezpieczne odcinki. Bardzo ważne jest, aby znać miejsca stałych sygnałów, znaków, lokalizację skrzyżowań i dozwolone miejsca przejścia torów kolejowych. Ponieważ transport kolejowy jest źródłem zwiększonego niebezpieczeństwa, umiejętności pierwszej pomocy nie można pominąć.
Inny zespół lokomotyw powinien:
- przeprowadzić utrzymanie składu;
- do samodzielnego eliminowania drobnych wad i wad w swojej pracy;
- działać skutecznie i w zrównoważony sposób w krytycznej sytuacji;
- znać zasady kolei;
- być w stanie korzystać z komunikacji radiowej;
- Znać wymagania dotyczące działania i przechowywania zapasów;
- być w stanie sprawdzić przydatność wszystkich systemów lokomotyw;
- ocenić zgodność aktualnego stanu taboru z przepisami urzędowymi.
Szkolenie
Oczywiście stanie się dziś maszynistą pociągu jest bardzo trudne. Odpowiednie wykształcenie odbywa się w wyspecjalizowanych szkołach wyższych i technicznych. Uczą nie tylko faktycznej jazdy pociągów, ale także zapewniają podstawy teoretyczne. Wiele uwagi poświęca się takim przedmiotom, jak matematyka, informatyka, fizyka. Uwaga: ci, którzy chcą zostać kierowcami metra, mogą przejść szkolenie bezpośrednio w magazynie.
Niewątpliwą zaletą dla przyszłego kierowcy będzie dostępność edukacji technicznej w powiązanym profilu lub szkolnictwa wyższego w sektorze kolejowym. To prawda, że ta opcja jest odpowiednia głównie dla tych, którzy natychmiast zamierzają przejść na pozycję lidera.
Ważne: kandydaci muszą mieć doświadczenie w służbie wojskowej. Po uniwersytetach lub akademiach transportu kolejowego dodatkowa edukacja w ośrodkach szkoleniowych Kolei Rosyjskich potrwa 2 lata.
Gdzie to działa?
Specjalista kontroli pociągów jest najczęściej zainteresowany koleją rosyjską. Znacznie mniej kierowców pracuje w metrze, na drogach dojazdowych różnych przedsiębiorstw i organizacji (zwykle kopalni i dużych fabryk, ale czasem poszczególnych jednostek wojskowych). Wynagrodzenie kierowcy w kolejach rosyjskich jest zwykle wyższe niż w innych strukturach. W 2020 r. Jego średni poziom wynosi 70 000 rubli. Region pracy odgrywa pewną rolę.
Lokalne zespoły obsługi pasażerów otrzymują więcej przychodów niż ich odpowiedniki towarowi. Wynagrodzenie na liniach zelektryfikowanych przekracza wynagrodzenie kierowników lokomotyw spalinowych. Im większe odległości, tym większa pensja. Uwzględniono również:
- brak czasu;
- doświadczenie;
- poziom umiejętności;
- godziny pracy w dzień lub w nocy.
Punktem wyjścia jest zazwyczaj pozycja asystenta kierowcy. W tej pozycji średni dochód wynosi 40-50 tysięcy rubli miesięcznie.Najbardziej doświadczeni mogą w końcu zostać instruktorami zespołów lokomotyw. Eksperci ci nie tylko przekazują zgromadzone doświadczenie, ale także udzielają praktycznych wskazówek, jak przejść przez trudne obszary, jak rozwiązać niektóre problemy. Ważne: instruktorzy działają również jako nadzorcy jakości pracy podwładnych, ponieważ ich kwalifikacje pozwalają natychmiast zauważyć każdy błąd.
Specjalny mundur dla załóg lokomotyw wydawany jest tak samo obowiązkowo, jak na początku transportu kolejowego. Dzisiaj jest to zestaw do mieszania wełny. Nikt nie stawia specjalnych wymagań dotyczących obuwia. Ale musisz mieć przy sobie kamizelkę odblaskową. Co ciekawe, niektórzy szczególnie namiętni ludzie zostają nawet kierowcami silników parowych. Takie lokomotywy znajdują się dziś w pojedynczych egzemplarzach i są używane głównie na wycieczki i wycieczki rekreacyjne. Ale ponieważ nawet rzadko podróżują, przyciągają najzwyklejszych kierowców, którzy na co dzień zajmują się lokomotywami spalinowymi i elektrycznymi. Bardzo ważne jest dla nich uzyskanie dodatkowego luzu, ponieważ silnik jest oficjalnie uznawany za odrębny typ taboru.
Warto również podkreślić, że zarządzanie każdą serią lokomotyw parowych należy badać osobno, a jest to o wiele bardziej żmudne niż stosowanie automatycznych elementów sterujących.
Perspektywy i kariery
Jak już wspomniano, maszynista może pracować nie tylko na rosyjskich kolejach, ale także w innych organizacjach. Dostępna jest mu tradycyjna „pionowa” kariera. To prawda, że aby zostać dyspozytorem, kierownikiem stacji, kierownikiem toru na odległość lub innym wąskim specjalistą, wymagane jest dodatkowo wykształcenie, a także wykształcenie wyższe. I na wszystkie linie kolejowe zostaną nałożone bardzo surowe wymagania dotyczące jego jakości.
Możliwe ścieżki kariery obejmują:
- operacja;
- utrzymanie
- projekt taboru;
- ogólne zarządzanie (są to właśnie bardzo wzorcowe profile szkolnictwa wyższego).