Te interesujące i inteligentne zwierzęta są często niedoceniane, nielubiane i trzymane w domu jako zwierzęta domowe rzadziej niż inne zwierzęta domowe. Ale musisz tylko dowiedzieć się więcej o ozdobnych domowych szczurach, a umysł zmienia biegunę.
Opis
Dekoracyjne szczury domowe są udomowioną formą i podgatunkiem szarych szczurów mysiej rodziny. Obecność tego zwierzęcia w życiu człowieka obserwuje się od czasów starożytnych. Obecnie istnieje wiele nowych gatunków hodowanych szczurów. Początkowo były używane tylko jako eksperymentalne zwierzęta laboratoryjne. Ale w czasach współczesnych zaczęto je zakładać jako zwierzęta - „towarzyszy”.
Różne rodzaje szczurów dekoracyjnych mają różne rozmiary, różnią się właściwościami i kolorem wełny, strukturą ciała i zachowaniem. Ich osobliwością jest to, że kiedy pojawia się nawet najmniejsze niebezpieczeństwo, wydzielają określoną ciecz, która pachnie nieprzyjemnie, a tym samym odstrasza wrogów.
Na ciele zwierzęcia znajduje się gruba i dość gęsta sierść.
Jego kolor jest zróżnicowany: od ciemnego lub jasnoszarego do czarnego lub pomarańczowo-czerwonego z żółtym odcieniem.
Wydłużony kufa szczura ma ostry kształt, małe zaokrąglone uszy i małe podłużne oczy, które mogą mieć różne kolory: czerwony, czarny lub rubinowy, a także różne kolory - jeden jest czarny, a drugi rubinowy lub czerwony. Zwierzęta o czerwonych i rubinowych oczach widzą nieco gorzej niż szczury o czarnych oczach.
Ich szczęki mają również cechy: zęby trzonowe górnych i dolnych zębów przylegają do siebie, tworząc gęste rzędy.Taka struktura pozwala szczurowi szybko i energicznie żuć pokarm.
Siekacze bez korzeni są znacznie dłuższe niż inne zęby. Rosną stale i intensywnie, więc szczur miażdży je regularnie, abyś mógł zamknąć usta. Pomiędzy siekaczami znajduje się odcinek bez zębów.
Wszystkie jej zęby wyróżniają się niezwykłą siłą i ostrością, szczury gryzą boleśnie i mogą łatwo gryźć dowolną twardą powierzchnię (cegła, twardy metal, beton).
Ich ogon jest bardzo długi: jego długość jest równa lub znacznie dłuższa niż ciało, z wyjątkiem gatunku szczurów z krótkimi ogonami. W prawie wszystkich odmianach nie ma wełnianego płaszcza, ale z pojedynczymi szczecinami i jest pokryty charakterystycznymi łuskami.
Tylko czarny szczur ma grube włosy na ogonie.
W naturze szczur żyje albo w dużej społeczności, albo w klanie rodzinnym, albo w izolacji. W przypadku mieszkań wybierają norki pozostawione przez inne zwierzęta, porzucone gniazda ptaków, naturalne schronienia lub różne budynki, w których odpoczywają i śpią.
Szczury mają silny węch i słuch, co kompensuje słaby wzrok. Nie żyją długo: na wolności do około 1,5 roku. Oczekiwana długość życia często zależy od rodzaju szczura. Dekoracyjne szczury domowe żyją nieco dłużej - do około 2 lat, a przy dobrej opiece mogą żyć około 4 lat.
Domowe szczury, podobnie jak wspólne cechy dzikich gatunków, mają różnice. Przede wszystkim różnią się temperamentem: nie mają tak agresywnego, spokojniejszego zachowania. Zwierzęta spokojnie reagują na jasne światło. W przeciwieństwie do dzikich zwierząt, szczur domowy nie jest tak wyraźny jak na nocny tryb życia, aw konfliktach z innymi zwierzętami wydaje dźwięki, ale nie jest tak surowy.
Domowy dekoracyjny szczur szybko przyzwyczaja się do właściciela, jest bardzo bystry i łatwy do nauczenia.
Gatunek
Różnorodność gatunkowa tych gryzoni wynosi kilkanaście, co odzwierciedla charakterystyczne cechy koloru i jakości włosów, budowy ciała i koloru oczu. Najczęstsze są te rodzaje szczurów.
Szary szczur lub pasyuk
Ten szczur występuje wszędzie, na wszystkich kontynentach i we wszystkich krajach, w tym w Rosji. Jedynym miejscem, w którym nie mieszkają, są regiony poza kołem podbiegunowym. Szare szczury lubią osiedlać się na wsi, w miejscach, gdzie trzymane są zwierzęta gospodarskie. Są karmione karmą dla zwierząt domowych i ptaków.
W warunkach życia na wolności osiedlają się przy źródle wody i żywią się ptasimi jajami lub pisklętami, myszami polnymi lub padliną. W miastach osiedlają się w koszach na śmieci, piwnicach, różnych pomieszczeniach gospodarczych i gospodarczych. Dlatego często nazywane są szczurami ze stodoły.
Rozmiar tych szczurów jest dość duży: dorastają do około 25 cm długości, ogon - do 20 cm, a waga może wynosić od 150 do 400 g. Twarz Pasyuk nie jest spiczasta, ale tępa i szersza. W porównaniu do innych gatunków szary szczur ma większą sztywność. Kolor sierści zależy od warunków i miejsc jej siedliska i zmienia się od odcieni szarości do czerwieni. Płaszcz zmienia także kolor z wiekiem zwierzęcia.
U młodych gryzoni jest zwykle jasnoszary, au osób starszych nabiera czerwonawego odcienia.
Czarny szczur
Ta różnorodność szczurów występuje w krajach europejskich i azjatyckich, w Ameryce, Australii i Afryce. Ulubionymi miejscami osadnictwa tych szczurów są miasta, w których zamieszkują ostatnie piętra wieżowców. Na wsi często mieszkają na strychach farm, dla których nazywano je zadaszeniami.
Na wolności żyją w lasach i na terenach zielonych. Do budowy gniazd przy użyciu trawy i gałęzi. Ich pokarmem są orzechy, ziarna i nasiona słonecznika. Można je jeść i zwierzęta.
Kolor ich wełny ma również kilka odcieni: czerń może zmienić kolor na jasnobrązowy. Brzuch jest szary lub popielaty. Gruby ogon jest obecny na ogonie.Wymiary tego szczura są nieco mniejsze niż szare: dorosły gryzoń ma ciało o długości od 16 do 22 cm i wadze od 130 do 300 g. Kufa z dużymi zaokrąglonymi uszami ma węższy kształt.
Istnieją również takie rodzaje dzikich szczurów:
- Turkestanmieszkający w Azji (w miastach Indii, Taszkentu i Samarkandzie);
- czarnoogoniasty mając ogon o grubych ciemnych włosach;
- małe szczury (Gryzoń pacyficzny lub polinezyjski) - najmniejszy ze wszystkich gatunków, o długości od 11 do 15 cm i wadze od 40 do 80 g.
Ponadto istnieją dekoracyjne szczury, które można trzymać w domu. Liczne są także ozdobne rasy szczurów. Najpopularniejsze gatunki domowe.
Standard Ten gatunek zwierzęcia domowego jest przodkiem wielu innych ras dekoracyjnych. Szczur ma mocne, wydłużone ciało, gładkie i lśniące krótkie włosy, szerokie uszy i ogon z rzadkim włosiem. Samce są nieco większe niż kobiety, ale bardziej pasywne.
Sfinks Charakterystyczną cechą tej rasy jest brak wełny na ciele. Oddzielne szczeciny można zobaczyć tylko na głowie, na nogach i brzuchu. Gryzonie mają różową i pomarszczoną skórę.
Bezogonowa. Jego znakiem rozpoznawczym jest brak ogona. Na ciele, w kształcie gruszki, wełna może rosnąć zarówno w standardowej formie, jak i kędzierzawej. Kolory sierści mogą się różnić. Wąsy kręconych szczurów nie są zbyt długie i poskręcane. Zwierzęta te wyróżniają się bardzo wysoką aktywnością, żywym umysłem i towarzyskością.
Dumbo To urocze małe zwierzę ma krótki pień w kształcie gruszki z długim ogonem. Na tępym kufie z wystającym karkiem zaokrąglone i wystające uszy są osadzone nisko, co sprawia, że jego wygląd jest słodki i zabawny.
- Satyna. Ten rodzaj szczura jest bardzo popularny w krajach kontynentu europejskiego. Mają długi i gęsty wełniany płaszcz, błyszczący jak satyna.
Oprócz nich istnieją inne rasy szczurów domowych:
- rex - ten dość duży szczur wyróżnia się spośród innych gatunków długimi grubymi i kręconymi włosami, zwierzę wygląda jak miękka pluszowa zabawka;
- biały - bestia o idealnie czystym białym płaszczu;
- niebieski - piękny szczur z niebieskimi tonami.
Oswojony szczur każdej rasy domowej jest inteligentny, bardzo towarzyski i przywiązany do właściciela zwierzaka. Recenzje właścicieli charakteryzują je nawet jako osoby, które mają własną postać, znają swoje imię i na nie reagują.
Jak ustalić płeć i wiek szczura?
Często płeć przyszłego zwierzaka nie jest bardzo ważna dla właścicieli. Ale czasami preferuje się mężczyznę lub kobietę lub istnieje chęć rozmnażania się. Następnie musisz rozpoznać płeć zwierzaka. Narządy płciowe są w pełni uformowane w wieku 1,5 miesiąca u szczurów. I dopiero wtedy dojrzewa i szczur staje się zdolny do rodzenia potomstwa.
Aby odróżnić samca od samicy i wybrać właściwego gryzonia, konieczne jest poznanie głównych różnic płciowych u szczurów, które są następujące.
- Samiec ma duże i łatwo rozpoznawalne jądra (jądra). Jest to jego główna pierwotna cecha płciowa i różnica w stosunku do kobiety. Jądra są wyczuwalne również podczas dotykania. Podczas badania zwierzęcia nie trzeba podnosić ogona, ponieważ w tej pozycji jądra mogą zejść głęboko w brzuch i nie można ich wykryć.
- Samica ma gruczoły sutkowe umieszczone w dwóch rzędach na brzuchu i mające małe sutki. Mężczyźni nie mają takiego znaku.
- Innym znakiem, za pomocą którego można rozpoznać płeć szczura, jest różna szczelina między odbytnicą (odbytu) a cewką moczową. U kobiet różnica ta jest znacznie mniejsza i wynosi od 2 do 3 mm, podczas gdy u chłopców wynosi około 5-6 mm.
- Podczas badania ważne jest, aby ustawić zwierzę w prawidłowej pozycji: połóż je plecami na dłoni, trzymając zwierzę za głowę. Ogon powinien być opuszczony.W żadnym wypadku nie możesz trzymać go za ogon, ponieważ w tej pozycji szczur odczuwa niedogodności i odczuwa niepokój.
- Płeć zależy również od cech drugorzędnych - koloru ogona. Młody samiec szczura ma głęboki różowy ogon, a samica ma biały odcień. Z wiekiem (o około 6 miesięcy) u samca ogon staje się albo ciemnopomarańczowy, albo ciemnoróżowy. A u samicy w wieku 7-8 miesięcy ogon uzyskuje poprzeczne paski brązowego koloru.
Ponadto kobiety są mniejsze, nie mają tak muskularnej i silnej budowy ciała w porównaniu do mężczyzn. Sierść u mężczyzn jest nieco grubsza niż u kobiet.
Jeśli chodzi o wiek, jest prawie niemożliwe, aby dowiedzieć się dokładnie. Przybliżony (ale nie dokładny) wiek można ustalić tylko u młodych szczurów w wieku do jednego roku. U starszych szczurów nie można ustalić dokładnego wieku. Tylko bardzo ciemnopomarańczowy lub czerwony kolor zębów wskazuje, że zwierzę ma więcej niż rok.
Wiek młodych gryzoni zależy od takich znaków.
- Oczy młodych szczurów są całkowicie czarne, a tęczówka nie jest wykrywana. Następnie tęczówka stopniowo staje się jaśniejsza i dopiero w wieku od 5 do 8 miesięcy tworzy białą obwódkę.
- Wiek zależy od wielkości piątego palca na przednich kończynach. Do 3-3,5 miesiąca są bardzo małe (lub całkowicie nieobecne). Po osiągnięciu tego wieku dochodzi do pierwszego stopienia, po którym palce stają się większe.
- Brązowe poprzeczne paski na ogonie pojawiają się u kobiet w wieku 7-9 miesięcy, au chłopców w wieku 6 miesięcy ogon staje się pomarańczowy.
Care
Opieka nad dekoracyjnym gryzoniem nie jest trudna, wystarczy monitorować zdrowie zwierzaka, utrzymywać jego klatkę w czystości oraz regularnie i całkowicie ją karmić. Wychodząc, musisz przestrzegać takich zasad.
- Konieczne jest umieszczenie klatki z gryzoniem w suchych i ciepłych pomieszczeniach, niedostępnych dla przeciągów. Nie powinno na nią padać bezpośrednie światło słoneczne.
- Każdego dnia musisz wyczyścić klatkę: wyrzuć resztki jedzenia, usuń zanieczyszczone obszary wypełniacza i dodaj świeże, umyj podajnik i poidło, napełniając je świeżą żywnością i wodą.
- Dwa razy w ciągu 7 dni konieczne jest przetworzenie klatki i palety za pomocą specjalnych środków dezynfekujących.
- Jeśli to konieczne, możesz kąpać swojego zwierzaka tylko w ciepłej, ale nie gorącej wodzie, używając specjalnych szamponów dla gryzoni.
Domowe szczury muszą okresowo obcinać paznokcie za pomocą specjalnych szczypiec lub obcinaczy do paznokci.
Co jedzą gryzonie?
Szczury mogą jeść pokarm pochodzenia roślinnego i zwierzęcego: są wszystkożerne. Ich optymalna dieta obejmuje zboża, różne zboża, nasiona i orzechy, niewielką ilość świeżych owoców i warzyw. Dzienna norma pożywienia dla szczurów wynosi około 20-30 g, należy ją podawać 2 razy dziennie, dzieląc normę na pół.
Głód szczurów jest niezwykle trudny do zniesienia: bez jedzenia gryzonie mogą umrzeć po 3 dniach. Dzienne spożycie wody wynosi około 25-30 ml, a ich pragnienie jest gorsze niż głód.
Zwierzęta zwykle nie są wybredne w kwestii jedzenia, ale każdy może mieć swoją ulubioną ucztę. Odżywianie domowych szczurów musi być zrównoważone, aby uniknąć otyłości i występowania chorób układu pokarmowego.
Codzienna dieta zwierzęcia obejmuje takie pożywienie:
- różne zboża w postaci rozdrobnionej na sucho;
- różne zboża - gryka i ryż, kukurydza i jęczmień, pszenica - to główny składnik diety szczura;
- orzechy, siemię lniane, nasiona słonecznika i dyni;
- warzywa uzupełniające dietę w witaminy: latem liście mniszka lekarskiego, koniczyny i sałaty, koperku, a zimą - kiełkujące zboża - owies, proso, pszenica;
- sfermentowane produkty mleczne - twaróg i jogurt, sfermentowane pieczone mleko i kefir, które są źródłem wapnia i poprawiają mikroflorę jelit gryzoni;
- gotowane jajka i produkty mięsne jako źródło białka - kurczak, serce, nerki i wątroba, a także ryby;
- suche i świeże owoce i warzywa, jagody, które są suplementami witaminowymi i źródłem błonnika poprawiającego czynność jelit.
Nie można traktować szczurów czekoladą i alkoholem, grillem i innym pikantnym lub smażonym mięsem, słodyczami, surową kapustą i ziemniakami, szpinakiem i zielonymi bananami. Ser jest również szkodliwy dla szczurów, mimo że bardzo go kochają.
Możesz rozpieszczać swojego zwierzaka plasterkiem arbuza, jabłka i marchwi, winogron i truskawek, popcornu i ryżu, a sok pomidorowy jest również dla nich przydatny.
Możesz karmić swojego szczura domowego specjalnymi przygotowanymi suchymi karmami, które obejmują, oprócz ziarna, kawałki suszonych warzyw i granulki witamin.
Suche jedzenie należy uzupełnić świeżymi warzywami (marchew, cukinia, bakłażan) i owocami (jabłka, śliwki, dojrzałe banany).
Funkcje rozmnażania
Szczury są niezwykle płodnymi zwierzętami. Samica w jednym miocie może mieć 14 lub więcej młodych. Samica może ponownie zajść w ciążę nawet podczas karmienia piersią szczeniąt.
Dojrzałość płciowa u mężczyzn może wystąpić już w wieku 6 tygodni, a samica jest gotowa do poczęcia jeszcze wcześniej. Jednak pierwsze krycie samicy zaleca się wykonać po osiągnięciu wieku jednego roku. Doświadczeni hodowcy, hodując szczury w domu, otrzymują 1-2 mioty rocznie od każdej samicy, ale nie więcej.
Ciąża u szczura trwa od 21 do 24 dni. Dojrzała kobieta rozwija ruę co 5 dni, a dzieje się tak przez cały rok. Kiedy kobieta osiąga 1,5 roku, zaczyna menopauzę: regularność cyklu staje się niestabilna, a następnie całkowicie się zatrzymuje.
Szczególną cechą szczurów hodowlanych jest to, że nie mają one czasu na krycie: zawsze są w stanie nawiązać kontakt seksualny. Ale największa aktywność ma miejsce w okresie wiosenno-letnim.
Zachowanie i trening
Szczury są przedstawicielami zwierząt społecznych. W ich społeczności często toczą się walki między dorosłymi mężczyznami o status hierarchiczny, dopóki nie zostanie określony lider. Ale przeważnie tolerują młode potomstwo, nie widząc w nich rywali.
Szczury mają swój własny sposób komunikowania się za pomocą gestów, dźwięków lub zapachów. Ten język pozwala im wyrażać przyjemność lub niezadowolenie, niepokój i strach, zagrożenie i miłość, pożądanie.
Podczas hodowli szczurów domowych podczas selekcji preferowano nieagresywne, spokojne okazy. Dlatego ozdobne zwierzaki mają spokojną i dobroduszną postawę. Są jednak również w stanie ugryźć sprawcę: w ten sposób okazują niezadowolenie z czegoś.
Szczury wyrażają niezadowolenie z syczenia i parskania. U agresywnie nastrojonego szczura futro stoi na końcu, obnaża zęby i zgrzyta, naciska uszy i obciąża ciało. Może być agresywna nie tylko w stosunku do swoich krewnych, ale także do ludzi i innych zwierząt. Czasami agresja jest spowodowana strachem lub stresem.
Walki na domowych szczurach są również bardzo gwałtowne. Zwykle występują one w wieku 5-9 miesięcy, kiedy kończy się proces dojrzewania u mężczyzn.
Chociaż szczur domowy jest przedstawicielem gryzoni, jego nawyki znacznie różnią się od zachowania świnek morskich, myszy i chomików. Ze swoim umysłem i manifestacjami emocjonalnymi bardziej przypomina małpy.
Musi komunikować się z osobą i woli komunikować się z krewnymi.
Te zwierzęta są w stanie nauczyć się znaczenia wielu słów, zapamiętać ich imię i właściciela, pseudonimy innych zwierząt. Rozumieją słowa „dawaj”, „nie możesz”, „chodzić”, szybko i łatwo przyzwyczajają się do codziennej rutyny właścicieli.
Ponadto są bardzo wrażliwi i zachwyceni, gdy krzyczą lub ranią. Możesz ukarać szczura za psoty, dmuchając go w twarz lub przewracając na plecy.
Szczury bardzo lubią się bawić i lubią gonić papier za nitkę, lubią studiować nieznane przedmioty (pudełka, papier, szmaty). Każde zwierzę ma swoją własną charakterystykę zachowania i temperamentu.
Szczury rasy satynowej wyróżniają się mobilnością i aktywnością, szybkim przyzwyczajaniem się do środowiska i towarzyskością. Taki szczur jest bardzo ciekawy, ale przebiegły. Woli żyć w stadzie, dlatego zaleca się zatrzymywanie kilku osób.
Charakterystyczną cechą standardu szczurów jest jego dobroduszny charakter, niezdolność do ugryzienia. Pozwala wziąć się w ręce i uwielbia siadać na ramieniu mistrza, doskonale odczuwa niezadowolenie właściciela.
Szczury Dambo są mniej aktywne niż inne rasy. Szybko myślą, nie mają agresywnego charakteru, są bardzo ciekawi i odgadują emocjonalny nastrój właściciela.
Dumbo wolą żyć jako para i nudzą się sami.
Szczury wyróżniają się takimi nawykami.
- Ciekawość i chęć spróbowania wszystkiego na zębach i gryzieniu. Spacerując po mieszkaniu, zwierzę sprawdza wszystkie rzeczy, którymi się interesuje i zaciszne miejsca.
- Zgrzytanie zębami - zazwyczaj zwierzę wyraża w ten sposób swój dobry nastrój i radość.
Gryzonie domowe to ciekawe, inteligentne i przebiegłe zwierzę, które można łatwo wytrenować. Regularnie ćwicząc szczura, możesz nauczyć go łatwych sztuczek: przynosić różne rzeczy, skakać na niektóre przedmioty, wspinać się na linę i obręcz. Treningowi zawsze powinna towarzyszyć uczta z ulubioną ucztą, czułe podejście i zachęta.
Aby przyzwyczaić gryzonia do pseudonimu, podczas karmienia trzeba czule zawołać, często powtarzając jego imię.
Najtrudniejszą rzeczą jest wytresowanie zwierzęcia w celu pobierania pokarmu z ręki właściciela. To potrwa dość długo, a najpierw zwierzę, biorąc przekąskę, ukryje się w domu.
Podczas szkolenia swojego zwierzaka musisz zastosować takie techniki.
- Używanie pochwały i smakołyków z ulubioną ucztą, której wielkość powinna być niewielka, ponieważ jest to tylko zachęta do posłuszeństwa.
- Przed treningiem nie możesz karmić szczura, powinien odczuwać głód. Możesz go trenować tylko około 40 minut po karmieniu.
Szczur jest w stanie nauczyć się takich sztuczek: unosić się na tylnych łapach, obracać się wokół siebie, skakać z obiektu na obiekt. Podczas treningu smakołyk jest trzymany w pobliżu nosa zwierzaka i jest prowadzony we właściwym kierunku: w górę, dookoła, do przodu lub do tyłu.
Główną zasadą treningu jest opanowanie najpierw prostych, a następnie bardziej złożonych sztuczek.. Dobry kontakt ze zwierzęciem ułatwia jedynie trening.
Dlatego zaleca się częstsze przyjmowanie go w dłonie, głaskanie, rozmowę i pochwałę.
Hodowla
Hodowla szczura domowego jest krytycznym procesem, wymagającym od właściciela dbania o samicę zarówno w okresie ciąży, jak i podczas karmienia. Aby uzyskać zdrowe dzieci, rodzice muszą być zdrowi i dobrze odżywieni.
Do krycia zwykle biorą kobietę w wieku 5-8 miesięcy. Wiek mężczyzny nie jest ważny. Przed kryciem gryzoni muszą przez tydzień trzymać pokarm bogaty w witaminy. Zapewni to narodziny zdrowych, aktywnych i silnych małych szczurów.
Jeśli krycie zakończyło się sukcesem, samica zaszła w ciążę. Czas trwania ciąży wynosi około 21-24 dni. Samica niosąca potomstwo jest mniej aktywna, wybredna na jedzenie. W trzecim tygodniu zmienia się jej kształt ciała: jej żołądek staje się zaokrąglony i wybrzusza się po bokach.
Przed porodem kobiety płci męskiej muszą zostać odizolowane i przeszczepione do innego mieszkania. Wyjmij wszystkie akcesoria z klatki, włóż miękki papier (serwetki, papier toaletowy) do jego domu, aby szczur zrobił gniazdo. Młode rodzą się zwykle w nocy. Poród trwa od 2 do 3 godzin. Szczur domowy przynosi od 9 do 12 małych szczurów, które w chwili urodzenia są ślepe i głuche, a także nie mają sierści.
Kobiety karmiące powinny otrzymywać wysokokaloryczne pokarmy, w tym wysoki poziom wapnia i białka.Zapewni to, że samica wyprodukuje wystarczającą ilość mleka. Szczury są troskliwymi i czułymi matkami: często lizają swoje szczury i regularnie karmią je mlekiem.
Urodzone młode charakteryzują się szybkim wzrostem i już od 4 dni mają słuch. Szybko szczur wyrasta włosy. Do 9 dnia rosną ich pierwsze zęby - siekacze. W dniu 12 otwierają oczy, a po dwóch tygodniach są już w stanie komunikować się z osobą, bardzo aktywne i bawić się.
Ciekawe fakty
Szczury, prowadzące nocny i ukryty tryb życia, są bardzo interesującymi zwierzętami, które potrafią zaskoczyć swoimi umiejętnościami. Oto kilka interesujących faktów na temat tych gryzoni.
- Szczury nie potrafią rozróżnić kolorów i odcieni. Wszystko wokół nich wydaje się ruchomymi plamami o różnych wymiarach i jasności. Ostrość wzroku jest bardzo niska, ale kompensuje ją bardzo subtelny słuch. Taka pogłoska pozwala im określić kierunek i odległość do najmniejszego hałasu i szelestu, a także zrozumieć ich przyczynę. Mają również wysoce rozwinięty zmysł węchu.
- Inną niesamowitą zdolnością szczurów jest to, że mają wewnętrzną wizję, która może przewidzieć nieszczęścia i katastrofy. Potwierdza to tak dobrze znany fakt, że szczury zawsze uciekają z góry z tonącego statku. Podczas bitwy o Stalingrad szczury masowo opuściły miasto przed niemieckim nalotem.
- Niesamowite wydarzenie, które miało miejsce we Francji na początku XX wieku, potwierdza zdolność szczurów do przewidywania wydarzeń. Z jednego zamykającego się rynku żywności wszystkie szczury żyjące tam jeden dzień przed zamknięciem się przeniosły się dokładnie do miejsca, w którym się przeprowadzał. Gdy szczury się o tym dowiedziały, pozostaje tajemnicą, ponieważ ruch został ogłoszony tylko w gazecie.
- Istnieją zmutowane szczury. Na Nowej Gwinei, w pobliżu krateru Bosawi, amerykańscy naukowcy odkryli szczury osiągające 80 cm długości i ważące około 1,5 kg. Ale z natury, pomimo niesamowitych rozmiarów, są całkowicie nieszkodliwe, nieagresywne i towarzyskie.
- Pod względem rozwoju umysłowego szczur jest wyższy niż koty. Szczury mogą komunikować się ze sobą, wytwarzając dźwięki o wysokiej częstotliwości, które oznaczają określone pojęcia i słowa, i brzmią tak samo u różnych gryzoni. Naukowcy twierdzą, że dźwięki szczurów są podobne do ludzkiej komunikacji.
- Szczury są niezwykłe ze względu na swoją czystość i higienę. Można je myć przez kilka godzin dziennie. Gryzonie absolutnie nie boją się wody i dobrze nurkują.
- Mają też dobrą pamięć i po raz pierwszy pamiętają drogę. Dlatego nie są w stanie się zgubić i ustalić właściwej ścieżki w labiryncie.
- Szczur ma silną odporność i nie jest narażony na prawie żadną chorobę. Jest to konsekwencja nie tylko ich czystości, ale także wrodzonego dobrego zdrowia. Naukowcy odkryli w nich gen, który chroni osoby przed infekcjami narządów płciowych.
- Badania naukowców wykazały podobieństwa między ludźmi i szczurami: struktura ludzkiego mózgu i szczura jest bardzo podobna, a krew jest w 80% identyczna w składowych elementach.
- Fizjologiczną cechą serca szczura jest to, że wykonuje od 300 do 500 uderzeń w ciągu jednej minuty.
- Szczury na naszej planecie pojawiły się 48 milionów lat wcześniej niż ludzie.
- Szczur jest w stanie pływać wiele kilometrów przez trzy dni bez zatrzymywania się i może utonąć tylko wtedy, gdy nie można wydostać się z wody.
- Szary szczur może biegać z prędkością około 10 km / h, odbija się na wysokość 80 cm, a w stanie agresji - do 2 metrów.
- Szczur może ustalić, że pokarm jest zatruty, nawet jeśli jego proporcja jest minimalna.
- Szczur jest jedynym ze wszystkich ssaków, które potrafią się śmiać.
Charakter oswojonych szczurów zasadniczo różni się od temperamentu dzikich krewnych. Można je bezpiecznie utrzymywać w domu, oswoić i otrzymać w odpowiedzi na miłość, zaufanie i przywiązanie.
Ci, którzy zdecydowali się zdobyć to niesamowite zwierzę, muszą wiedzieć, że szczurów nie można trzymać razem z ptakami, chomikami i myszami, ale dobrze dogadują się ze świnkami morskimi i ozdobnymi królikami.
Dowiedz się więcej o opiece nad szczurami domowymi w następnym filmie.