Wszystko o degu

Wiewiórka degu w Rosji jest zamknięta wyłącznie w niewoli. Na zewnątrz to zabawne zwierzę jednocześnie wygląda jak wiewiórka i jerboa, wygląda całkiem uroczo, podczas gdy zwierzę jest bezpretensjonalne, nie wymaga specjalnej opieki i prawie nie emituje nieprzyjemnych zapachów.

Ozdobny szczur całym swoim wyglądem przypomina raczej chomika, jerboa lub dużą myszniż skaczącego mieszkańca parków, placów i lasów, można go jednak pomylić z egzotyczną szynszylą - z tym zwierzęcym degu, kształt uszu i dość gruby podkład są ze sobą powiązane. Małe zwierzę ma południowoamerykańskie korzenie, więc jego lud najczęściej nazywany jest chilijskim.

W naturze żyje na piaszczystych, skalistych i zalesionych obszarach w pobliżu Andów, wraz z innymi rodakami, a także gatunki australijskie. Zniewolony, ozdobny szczur bardzo szybko przyzwyczaja się do swoich właścicieli i cały czas wymaga większej uwagi.

W naturalnym środowisku można spotkać szarawe i podpalane osobniki, ponieważ hodowcy domowi zostali wyhodowani kilka ras z piaskiem, czernią i nierównym kolorembrzuch zwykle nieco lżejszy od pleców.

Charakterystyczne cechy degu:

• długość ciała - 10-20 cm;
• wydłużony pysk;
• uszy są zaokrąglone, długie;
• ogon osiąga 105 mm, na czubku jest pędzel;
• waga - około 500 g;
• płaszcz jest krótki, gruby, bardzo miękki.

Gryzoń widzi dość słabo, co tłumaczy się cechami struktury i umiejscowienia oczu, jednak rekompensuje to więcej niż doskonały zmysł węchu i dobry słuch. W warunkach naturalnych degu może nawigować nie tylko w ciągu dnia, ale także w ciemności.

Osoba, która postanowiła zostać właścicielem tego uroczego małego zwierzaka, musi wiedzieć, że jest to dekoracyjna wiewiórka bardzo ciekawe zwierzę, które lubi rozmawiać z rodziną. Jeśli uruchomisz kilka gryzoni naraz, zwierzęta będą zawsze w wyjątkowo dobrym nastroju, ale jeśli gryzonie żyją same w twoim domu, bądź przygotowany na to, że będzie musiał zwracać dużą uwagę - stale głaszcząc i rozmawiając.

W ten sposób rekompensujesz brak komunikacji z krewnymi. Przydatne będzie nauczenie go, jak brać jedzenie z rąk. Pozostawione w spokoju zwierzę zacznie wykazywać agresję wobec hodowców, ponadto często załamanie nerwowe prowadzi do słabego zdrowia białka.

Trzymając degu w domu, należy wziąć pod uwagę kilka ważnych punktów.

Pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów gryzoni potrzeba im dużo miejsca. Faktem jest, że białka są bardzo mobilnymi stworzeniami, więc do gier i wygodnego ruchu potrzebują dużych komórek.

Minimalny dopuszczalny rozmiar woliery wynosi 60 x 60 x 60 cm, ale komórka o parametrach 120 x 60 x 100 cm jest uważana za idealną. Pożądane jest, aby obudowa była wykonana ze stali nierdzewnej, wszystkie inne materiały tutaj nie są odpowiednie, ponieważ zarówno drewno, jak i plastikowe zwierzę mogą po prostu gryźć ostrymi zębami w dosłownie kilka minut.

Optymalnie jest wyposażyć dwa lub trzy poziomy w środku, a także stworzyć w każdej wolierze komorę na nocny sen i resztę zwierzęcia w hamaku, zwykle do tego dostają mały dom. W klatce z pewnością musi być taca z trocinamiNawiasem mówiąc, mogą również zakrywać dolną część komórki. A jeśli nie masz pod ręką wiórów lub trocin, możesz je zastąpić białymi arkuszami zwykłego papieru lub prasowanymi kaczanami kukurydzy.

Chilijskie wiewiórki zachowują się jak dzieci: lubią chować się w różnych schroniskach, pamiętaj więc o zaprojektowaniu takich miejsc. Zwykle troskliwi właściciele umieszczają w klatce małe gliniane doniczki, drewno lub ozdobne gałęzie - zwierzęta z wielką przyjemnością wskakują na nie, a jednocześnie wyostrzają zęby.

W naturalnym środowisku degu są w ciągłym ruchu. W domu nie mają zdolności poruszania się tak intensywnie, ponieważ zwykle umieszczają koło w wolierze. Poruszając się po nim, zwierzęta spędzają energię i czują się bardzo dobrze. Pamiętaj, aby umieścić kilka podajników dla różnych rodzajów żywności i miskę do picia.

Po zakupie tego zabawnego gryzonia pierwszym pragnieniem każdego właściciela jest jak najszybsze umieszczenie go w nowym środowisku. Nie należy tego jednak robić - faktem jest to degu potrzebuje czasu, aby przyzwyczaić się i dostosować do nowych czynników środowiskowych. Wskazane jest pozostawienie go na krótko w pudełku do przenoszenia, umieszczając go w pobliżu klatki.

Z czasem zwierzę przyzwyczai się do niego i zacznie zachowywać się spokojniej w nowym domu, dopiero potem będzie można go usunąć i przenieść do przestronnej klatki. Należy to zrobić z całą ostrożnością, w żadnym wypadku nie powoduj niepotrzebnego niepokoju u zwierzęcia.Nawet przed zmianą „miejsca zamieszkania” konieczne jest umieszczenie części ściółki z nosidełka w klatce - w tym przypadku degu wyczuje swój zapach w nowym miejscu, a to złagodzi jego stan, pomoże poradzić sobie z silnym podekscytowaniem.

Kiedy zwierzę osiedli się w wolierze, będzie musiało być od czasu do czasu wypuszczane na spacer. Nie powinieneś pozwalać mu swobodnie chodzić po domu, wystarczy niewielka ogrodzona przestrzeń w salonie, należy jednak pamiętać, że to miejsce powinno być wolne od przewodów elektrycznych i gniazd, szklanych przedmiotów, a także niektórych roślin domowych (dla wiewiórek sansevieria jest niebezpieczna, lilie calla, rododendron i bluszcz).

Często po przyjemnym spacerze gryzoń nie ma ochoty wracać do klatki - wtedy klatkę należy umieścić obok niej, a drzwi pozostawić otwarte. Gdy tylko zwierzę będzie głodne, z pewnością wróci do środka. Jeśli nie masz okazji długo czekać, spróbuj przyciągnąć jego uwagę smakołykiem i wyzywająco włóż go do podajnika, tym manipulacjom najlepiej będzie towarzyszyć cichy gwizdek. Zapewniam cię wiewiórka zapamięta taki dźwięk i na pewno na niego zareaguje, natychmiast zbliżając się do karmiciela w oczekiwaniu na smaczną ucztę.

Chilijskie białka w naturze są roślinożernymi stworzeniami, więc dieta ich pożywienia w domu powinna być głównie roślinna, ale jednocześnie kompletna i zróżnicowana. Jedzenie powinno zawierać:

• mieszanka ziaren;
• kruszone krakersy;
• suszony zielony groszek;
• płatki owsiane i inne płatki zbożowe.

Pamiętaj, aby w menu włączyć zboża, warzywa i nasiona. Owoce są dozwolone, ale muszą być niesłodzone (na przykład zielone jabłka), w przeciwnym razie zwierzę może zachorować na cukrzycę. Nie zaleca się włączania do diety przejrzałych owoców, a także suszonych owoców. Surowe tabu dotyczy wszystkich rodzajów produktów mlecznych, a także produktów mięsnych i rybnych, niedopuszczalne jest spożywanie resztek ze stołu.

Wielu hodowców z pewnością doceni fakt, że nie muszą myć chilijskich wiewiórek. Są to bardzo czyste stworzenia z natury, które nie potrzebujesz dodatkowej kąpieli. Te urocze małe zwierzęta całkowicie poradzą sobie z samoopieką - w tym celu wystarczy umieścić w klatce małą kąpiel z piaskiem rzecznym. Zwierzęta przewracają się na piasku, usuwając wszelkie przylegające cząsteczki kurzu i brudu z wełny.

Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na higienę domu zwierzęcia. Co 2-3 dni będziesz musiał zmieniać miot, co najmniej raz na 10 dni musisz umyć klatkę ciepłą wodą i szczotką, bez wątpienia używając domowego lub antybakteryjnego mydła. Pod koniec prania paleta jest wycierana do sucha, układane są na niej kartki papieru, trociny są wylewane na wierzch.

Daegu to bardzo komunikatywne stworzenia, które szybko przyzwyczajają się do ludzkich rąk i zaczynają rozpoznawać właściciela po zapachu. Uwierzyłem, żenajbardziej inteligentne stworzenia spośród wszystkich gatunków gryzoni, możesz nawet nauczyć te wiewiórki reagować na ich nazwy i uczyć prostych poleceń. Każda osoba ma swój indywidualny temperament, ale jednocześnie wszystkie wykazują wigor, aktywność i mobilność.

Pomimo tego, że te egzotyczne gryzonie są bardzo ostrożne i raczej nieśmiałe, najczęściej przeważa nad nimi ciekawość i jako pierwsi podejmują inicjatywę, próbując nawiązać relacje z właścicielem. Jednak każde ostre słowo lub głośny dźwięk może ich odstraszyć.

Na początek powinieneś rozmawiać z nim tak często, jak to możliwe, nawet łagodnym głosem, ciągle wołając po imieniu. Komunikacja powinna odbywać się regularnie i towarzyszyć głaskaniu. Pierwsze próby oswojenia gryzonia muszą być wykonane ostrożnie - ręka musi być rozciągnięta tyłem do dołu. Minie kilka tygodni, zanim zwierzę przyzwyczai się do ciebie i zacznie się radośnie spotykać w oczekiwaniu na smakołyki.

Należy pamiętać, że to zwierzę nie toleruje zażyłości i jeśli ktoś spróbuje nawiązać z nim kontakt siłą, wówczas ukąszenia o dość ostrych zębach będą odpowiedzią na takie działania. Uwierzcie mi, gryzą boleśnie, a nie odczujecie najprzyjemniejszych doznań. Z tego powodu degu nie można nazwać dobrym wyborem dla małych dzieci.

Aby uzyskać zdrowe i silne potomstwo, samice w wieku od jednego do pięciu lat o masie ciała większej niż 200 g mogą rozmnażać się. Teoretycznie kobiety w ciąży mogą zajść w ciążę natychmiast po porodzie, ale w tym przypadku matka po prostu nie ma wystarczającej siły, aby już się karmić lekkie dzieci i stwórz nowe. Optymalne jest przechodzenie między porodami przez co najmniej 1 rok, dlatego świeżo upieczona młoda matka jest natychmiast wysyłana do osobnej klatki.

Ciąża trwa około 3 miesięcy, i aby zrozumieć, że pojawienie się nowych białek jest już bliskie, jest to możliwe dopiero pod koniec pierwszego miesiąca ciąży. W tym momencie zwierzę jest zauważalnie zaokrąglone, a wszystkie ruchy degu stają się niezdarne i niezręczne.

Zwykle samica rodzi od 1 do 10 młodych, średnio liczba dzieci w każdym miocie wynosi 4-8. Pamiętaj o tym poród w domu w degusie zwykle staje się dość trudny, często z poważnymi komplikacjami, więc kobieta wymaga specjalistycznej pomocy. Wskazane jest, aby udać się do szpitala weterynaryjnego, ponieważ istnieje wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia ekstremalnych przypadków, w których konieczne może być cięcie cesarskie lub inne specjalne zabiegi, a także zastrzyki.

Chilijskie wiewiórki rodzą się z otwartymi oczami i gęstymi włosami. Dlatego dość szybko się rozwijają i rosną po sześciu tygodniach stają się niezależni i mogą równie dobrze oddzielić się od komórki macierzystej do swojej własnej, oddzielnej.

Zdarzają się sytuacje, w których kobieta umiera podczas porodu lub krótko po nim z powodu komplikacji - w takim przypadku hodowca będzie musiał zająć się noworodkami. Konieczne jest karmienie niemowląt mieszanką dla noworodków, która jest sprzedawana w każdej aptece w zoo. Karmienie odbywa się co 2-2,5 godziny za pomocą strzykawki lub specjalnej butelki z gumową końcówką. Po każdym posiłku masuj brzuch młodego.

Jeśli chodzi o wygląd dzieci, prawie niemożliwe jest ustalenie, kto to jest - chłopiec czy dziewczynka Wiewiórki chilijskie całkowicie pozbawione są dymorfizmu płciowego. Ale nadal można je odróżnić, ponieważ warto spojrzeć na gryzonie pod ogonem. Jeśli odległość między odbytem a cewką moczową dotyczy małego palca, najprawdopodobniej masz przed sobą mężczyznę, a jeśli ten obszar jest prawie niewidoczny dla oka, masz do czynienia z młodą kobietą.

Natura opiekowała się chilijskimi wiewiórkami, nadając im dość silną i stabilną odporność. Lista patologii, na które podatne są te śmieszne zwierzęta, jest niewielka, a wśród nich najczęściej występują następujące choroby.

Jest to choroba, której predyspozycje są nieodłączne od degu genów. Zwykle czynnikami prowokującymi są nieprzestrzeganie zasad żywienia, włączenie do diety słodyczy, a także substancji mlecznych i skrobiowych. Nadmiar orzechów również nie jest szczególnie korzystny dla gryzoni. Pierwsze oznaki cukrzycy to utrata koordynacji, zmniejszenie wigoru i pogorszenie ostrości wzroku.

Częste kąpiele w chłodnej wodzie, silne przeciągi i wahania temperatury - wszystko to często powoduje zimno w stopniach. W tej chwili bestia pojawia się wydzielina z nosa, oczy zaczynają łzawić, temu zwykle towarzyszy odmowa jedzenia. W walce z przeziębieniem eksperci zwykle zalecają picie dużej ilości płynów, odpoczynek i wprowadzenie do diety dressingów witaminowych.

Łysienie u gryzoni ozdobnych może wystąpić z różnych powodów: z powodu błędów w karmieniu, z powodu mechanicznego ścierania sierści, alergii, grzybiczych patologii skóry. W większości przypadków, przy prawidłowo zdefiniowanej przyczynie choroby, łysienie leczy się szybko i bez nieprzyjemnych konsekwencji.

Każdy specjalista powie ci, że odżywianie staje się jednym z najważniejszych aspektów życia degu w niewoli. Brak równowagi w diecie i odstępstwa od zalecanej diety powodują problemy z układem trawiennym.

Wielu hodowców zwraca się do klinik z prośbą o szczepienie swoich zwierząt. I na próżno - chilijskie wiewiórki nie są szczepione, a są tego dwa powody:

• degu nie są podatne na wszelkiego rodzaju choroby zakaźne i wirusowe;
• szczepionka, która byłaby całkowicie bezpieczna dla szczurów ozdobnych, nie została jeszcze wynaleziona.

Na wolności degu żyją przez około 5-6 lat. W niewoli podczas tworzenia komfortowego środowiska życia parametr ten jest dłuższy - do 8-10 lat. Z reguły oczekiwana długość życia zależy bezpośrednio od przestrzegania wymogów higieny, aktywności fizycznej i zrównoważonej diety. Najdłuższe życie degu w domu ustalono na 15 lat.

Nabywając chilijską wiewiórkę, przede wszystkim musisz zwrócić uwagę na jej wygląd i ogólny stan zwierzęcia. Zdrowe białko jest następujące:

• oczy jasne, błyszczące, jasne rzęski nie sklejają się;
• zęby są żółtawe, wyraźnie można rozróżnić parę siekaczy górnych;
• sierść jest gładka, lśniąca, włosy ściśle przylegają do ciała;
• zachowanie jest dość aktywne, ale zwierzę jest ostrożne.

Wiewiórka chilijska to bardzo ciekawe zwierzę, którego zawartość w domu ma wiele zalet:

• zwierzę jest miniaturowe, więc nie potrzebuje dużo miejsca;
• degu je znacznie mniej niż, na przykład, świnka morska;
• biologiczne rytmy gryzoni całkowicie pokrywają się z ludzkimi.

Jednak pomimo wszystkich swoich zalet, degu wciąż jest egzotycznym zwierzęciem i pomimo faktu, że zwierzę to zostało przywiezione do Rosji wiele pokoleń temu, nadal pochodzi z ciepłych krajów o gorącym, wilgotnym klimacie. dlatego degu będzie wymagać pewnych specjalnych cech z sytuacji w jego domu.

• Potrzeba kąpieli piaskowych. Chilijskie wiewiórki uwielbiają pływać w piasku, rozrzucając go w wolierze, więc jeśli jesteś zdeterminowany, aby zdobyć takie zwierzę, przygotuj się na czyszczenie w pobliżu klatki.
• Ostrzenie siekaczy. Degu ma 8 par; rosnące zęby wymagają okresowej rozgrzewki. Jeśli nie dostarczysz wiewiórki odpowiednich materiałów, zwierzę skubie wszystko, co ma pod zębami - meble, zabawki i wiele więcej.
• Degu doświadcza naprawdę fizjologicznej potrzeby komunikacji. Jeśli zwierzę czuje się samotne, traci aktywność, zaczyna więdnąć, a nawet może umrzeć.

10 mitów degu patrz poniższy film.