Turecki strój narodowy

Środek XV wieku upłynął pod znakiem aktywnego rozwoju kultury tureckiej. Powodem tego był podbój Konstantynopola przez sułtana Mehmeta, po którym miasto zostało dumnie nazwane Stambuł.

Turecki strój narodowy można bezpiecznie nazwać prawdziwym dziełem sztuki, a wielu historyków i współczesnych projektantów stosuje się do tej opinii. Stroje Imperium Osmańskiego przez wiele stuleci nadal ekscytują umysły kobiet, które aspirują do wielkości.

Turcja wyróżnia się wieloma gałęziami kultury, które uderzająco łączą się z wielowiekowymi tradycjami. Projekt stroju narodowego został oparty na motywach religijnych.

Odzież turecka pomogła określić status społeczny danej osoby. Strój w pełni odzwierciedlał poziom zamożności rodziny, przynależności do konkretnej religii, miejsca służby i stanu cywilnego.

Każda kobieta mieszkająca w Imperium Osmańskim była zobowiązana do przestrzegania dekretu zatytułowanego „Ferman”, który ściśle wskazuje, który strój należy nosić. Zasada ta dotyczyła także chrześcijan.

Islam instruuje przedstawicieli pięknej połowy ludzkości, aby zachowali swoje piękno dla mężczyzn i ukryli swoje cnoty na ulicach pod specjalnymi ubraniami. Przedstawiciele duchowieństwa, w oparciu o przykazania Koranu, stanowili Fermana.

• Muzułmanki musiały nosić luźne spodnie pod ubraniem, a także obszerne koszule wykonane z bawełny lub muślinu. Kołnierz koszuli do noszenia może być trójkątny lub okrągły.
• Obowiązkowym atrybutem kobiecego stroju narodowego jest welon. To ona zapewnia ochronę piękna przed oczami nieznajomych.Zasłona zakrywa ramiona z tyłu iz przodu, szyję i twarz - tylko oczy mogą być wolne od czarnego materiału.
• W przypadku kobiet wyznających inną religię zasady były nieco łagodniejsze. Wiele rodzin greckich, węgierskich, żydowskich i ormiańskich mieszkało w Turcji. Dziewczęta mogły nosić te same luźne spodnie w różnych kolorach (głównie niebiesko-białe) i spódnicę fastanella. Greckie kobiety pojawiały się na ulicach w atłasowych szalikach, a Ormianie pojawiali się w galanterii skórzanej.

Obszary w Turcji różniły się od siebie. W jednym mieście ludność składała się głównie z zamożnych kupców, w drugim nie było bardzo zamożnych kupców, w trzecim tylko rzemieślnicy. Dlatego każda dzielnica może pochwalić się pewną specyfiką swoich strojów narodowych. Główne szczegóły tradycyjnego stroju tureckiego nie uległy zmianie, jednak styl i kolory różniły się od siebie.

Świetnym przykładem są workowate spodnie salvara, które po rosyjsku są zwykle nazywane majtkami. Ten element garderoby pozostał niezmieniony w całym Imperium - od wschodniej Anatolii po regiony Marmara i Morza Egejskiego.

Turcy cenili sobie luksus, a ta cecha znajduje odzwierciedlenie w kolorystyce ubrań. Chociaż mężczyźni preferowali stroje ludowe w ciemnych odcieniach (brązowy, fioletowy, niebieski, zielony), ich strój nadal wyglądał bogato i zachwycająco z powodu haftu i innych elementów dekoracyjnych.

Pomimo faktu, że krajowa odzież damska w Turcji była wielowarstwowa, muzułmankom nadal udało się nadać sylwetce tajemniczą atrakcyjność, stworzyć kuszącą atmosferę, niezwykłą dla innych dziewcząt, wokół nich.

Stroje tureckie różniły się od arabskich szat. Arabowie nosili zbyt masywne, obszerne rzeczy, które całkowicie ukryły sylwetkę, tak że nie można było zgadywać nawet o budowie ciała osoby. W Turcji poszliśmy w drugą stronę. Styl stroju umożliwił rozpoznanie głównego konturu sylwetki.

Do tworzenia strojów narodowych używano wyłącznie naturalnych materiałów wysokiej jakości. Najpopularniejsze były futro, aksamit, tafta i jedwab. Kobiety ze szlachetnych rodzin mogły sobie pozwolić na ozdabianie ubrań. Aby spełnić życzenia XVI-wiecznej mody, zastosowano srebrne i złote nici.

Odzież turecka stała się głównym nurtem niektórych decyzji projektowych w przyszłości. Na przykład to Turcy wymyślili strukturę rękawa zwaną „nietoperzem”. Taki projekt jest nadal pożądany wśród fashionistek XXI wieku.

Wiele rzeczy z tureckiej garderoby uznano za uniwersalne. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni mieli prawo nosić spodnie haremowe, identyczne koszule z bielizną, paski i swetry rozpinane.

Dziewczęta nosiły fartuchy nad sukienkami. Ten szczegół przyciągnął uwagę swoim niezwykłym wyglądem. Fartuch był ozdobiony ludowymi ornamentami - głównie były to wzory roślinne, z których każdy miał głębokie znaczenie związane z legendami.

Męski garnitur zawierał pas „szarfy”, który był potrzebny nie tylko do wyrobu biżuterii. Pełnił funkcję praktyczną. Turcy wrzucili do kieszeni swoich pasów pieniądze i inne rzeczy, które mogą być potrzebne w ciągu dnia.

Rękawy damskich sukienek miały całkowicie zakrywać ręce aż do samego nadgarstka. Jednak teraz narodowy strój turecki przeszedł wiele modyfikacji i nie ma tak rygorystycznego charakteru. Długość sukienek zmniejszyła się kilkakrotnie - rąbek sięga połowy łydki, w niektórych przypadkach nawet nieco wyżej, a rękawy można podnieść.

W XVI wieku tureckie stroje ludowe dla dziewcząt były prawie identyczne jak stroje dla dorosłych, z wyjątkiem złotego i srebrnego haftu oraz guzików wykonanych z kamieni szlachetnych. Dzieci nosiły skromniejsze sukienki i garnitury, choć wyglądały szykownie. Nie użyto drogich i rzadkich materiałów na odzież dziecięcą.

Kanony islamu nie zabraniają kobietom ozdabiania się różnymi akcesoriami, a dziewczyny zawsze stosowały brak tego zakazu.

• Głównym dodatkiem był po prostu szalik. Aby wyglądać pięknie, zamiast jednego szalika muzułmańskiej kobiety użyto kilku wielokolorowych produktów, dzięki czemu uzyskano ładny design z kilku warstw.
• Wielu nosiło ciekawy nakrycie głowy, do którego przymocowano welon.
• Noga dziewczyny była ciasno otoczona wysokimi skarpetami - zawsze z jasnym haftem ręcznie.

Muzułmańscy mężczyźni również nie przepuścili okazji do dekoracji swojego stroju narodowego. Turcy, którzy zajmują stanowisko w sferze wojskowej, wyróżniają się eleganckimi sztyletami i szablami przymocowanymi do pasów. Głowa mężczyzn była pokryta turbanami i WSE.

Buty uszyto wytrzymałe i niezawodne. Piękno butów wyrażono w ich surowości. Podkreśliła męskość, powagę właściciela. Buty szyto ze skóry byków i baranów.

Z biegiem czasu wiele się zmieniło, a nawet coś trudnego w XVI wieku. Obyczaje stały się inne, a tureckie stroje narodowe nie pozostały takie same.

Kobiety w Turcji mają prawo spacerować po nasłonecznionych ulicach w sukienkach, które zadziwiają ich przeszywającymi, oryginalnymi kolorami. Cień fali morskiej jest powszechny. Geometryczne ozdoby zajmują pierwsze miejsce na kurtkach i szalach muzułmańskich piękności.

Właściciele tureckich strojów narodowych są zachwyceni. Co zaskakujące, nawet chrześcijanie kupują sukienki w orientalnym stylu. Jest to konieczne, aby uczestniczyli w historycznych festiwalach i imprezach tematycznych.

Tradycyjny strój Turcji zapewnia każdej dziewczynie wyjątkową okazję, aby poczuć tajemnicę i dwuznaczność arabskiej nocy.