Strój narodowy Buriacji

Strój narodowy odzwierciedla nie tylko przynależność do niektórych osób, grup etnicznych, ale także łączy kulturę tego ludu. Jego styl życia, tradycje i tożsamość.

Strój narodowy Buriacji nie był wyjątkiem i wyraźnie pokazuje styl życia i styl życia, który był nieodłącznym elementem tego ludu od wielu stuleci.

Buriaci mieszkają na Syberii - w Republice Buriacji, w regionie Irkucka i na terytorium Bajkał. Historia wie również, że w Mongolii Wewnętrznej ChRL, w Mongolii i Mandżurii istnieją rozległe osady Buriacji.

Kostium Buriacki jest podobny do wielu kostiumów ludów mongolskojęzycznych i tureckich. Buriaci od dawna są nomadami, zajmowali się hodowlą i polowaniem bydła, żyli w trudnym klimacie syberyjskim. To w dużej mierze wpłynęło na obecność w stroju narodowym wielu elementów, które zapewniają wygodę i swobodę ruchów, praktyczność i porę roku na każdą pogodę.

Początkowo w kostiumie Buriacji zastosowano improwizowane materiały - owczą skórę, futro (lis polarny, lis, sobolówka i inne), prawdziwą skórę, wełnę. Później, wraz z pojawieniem się stosunków handlowych, do kombinezonu dodano jedwab, aksamit, bawełnę, biżuterię z kamieni, srebra i złota.

Istnieją również różnice plemienne w wierconym garniturze. Tradycyjnie Buriaci dzielą się na wschodnie i zachodnie rodzaje w stosunku do jeziora Bajkał. Tradycyjna religia jest wiercona - szamanizm i lamaizm (buddyzm) również przyniosły własne odcienie.

Tradycyjny męski degel w postaci szlafroka z górną i dolną częścią uszyty był szarfą wykonaną z jedwabiu, skórzanym paskiem ozdobionym srebrem i kamieniami. Degel - zimowa wersja szlafroka została uszyta z owczej skóry, obszyta u góry tkaniną - jedwabiem, aksamitem. Wersja letnia nazywała się terlig - cieńsza, bez izolacji. Codzienne degele były wykonane z bawełny.

Męski degel był koniecznie ozdobiony trzema wielokolorowymi paskami na górze zwanymi Enger. Każdy kolor miał specjalne znaczenie: czarny - żyzna gleba, kolor niebieskiego nieba, zielony - ziemia, czerwony - oczyszczający ogień. Pasy Engera miały wyraźny układ kolorów, górny pasek mógł różnić się przynależnością do określonego rodzaju, plemienia - Enger znajdował się kilka kroków na piersi.

• Kołnierz został ozdobiony w postaci wieszaka, sam szlafrok nie był obcisły, dawał swobodę ruchów.
• Rękawy degal lub terlig były jednoczęściowe, aby chronić przed wiatrem i zimnem. Szlafrok zapinany był z boku na guziki. Liczba guzików i ich rozmieszczenie miały również święte znaczenie - trzy górne guziki na kołnierzu przynosiły szczęście, na ramionach i pod pachą - symbol dobrobytu, dolne guziki w talii były uważane za symbol honoru. Guziki były srebrne, koralowe, złote.
• Rękaw miał mankiet - turuun (kopyta) w kształcie stożka. Na mrozie mankiet odwrócił się i chronił jej ręce. Przednią część mankietu ozdobiono haftem, wzorami symbolizującymi liczbę bydła, bogactwo.
• Długość szaty była taka, aby zakrywać nogi podczas chodzenia i jazdy na koniu. Ponadto na jednym piętrze degelu można było położyć się, a na drugim schronić się z koczownikami.

Bawełniana koszula i spodnie wykonane ze skóry i tkaniny były noszone pod degel lub terlig. Obowiązkowym elementem męskiego garnituru był pasek. Był uszyty z różnych materiałów i miał różne długości i szerokości, ozdobiony kamieniami, srebrnymi klamrami. Na pasku noszono nóż, tabakę i inne akcesoria.

Kostium damski zmieniał się z wiekiem. Dziewczęta nosiły regularne kołki i szelki z szarfą aż do okresu dojrzewania.

Wraz z nadejściem 13-15 lat zmienił się krój sukienki - odcięto ją w talii, na szwie wszyto warkocz - as.

Wraz z małżeństwem do damskiego garnituru dodano kurtkę bez rękawów. Może być krótki w postaci kamizelki lub długi, w zależności od przynależności do określonego rodzaju. Przednie krawędzie kamizelki ozdobiono ornamentem, haftem, kontrastowymi wstążkami lub warkoczem.

Dolna koszula była uszyta z bawełny, noszono także spodnie.

Najbardziej złożonym systemem była biżuteria damska. Oprócz tradycyjnych kolczyków, pierścionków, bransoletek i naszyjników, Buriaci mieli także inne - pierścionki czasowe, biżuterię na piersi, eleganckie paski, koralowe koraliki, srebrne wisiorki. W niektórych rodzajach były ozdoby na ramionach, boczne zawieszki na pasku, ozdoby do włosów, amulety. Biżuteria damska pokazuje nie tylko przynależność do rodziny, ale także bogactwo rodziny, status społeczny.

Kobieca biżuteria Buriacja została wykonana ze srebra z kamieniami z korala, bursztynu, turkusu i innych kamieni naturalnych. Biżuteria srebrna miała kute filigranowe ozdoby narodowe, wzory.

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety zawsze nosili kapelusz. Nakrycia głowy były różnorodne i zróżnicowane w zależności od różnych rodzajów.

W zachodnich Buriackach nakrycie głowy miało kształt czapki obszytej futrem na dolnej krawędzi. Góra została uszyta z aksamitu lub innego materiału, ozdobiona haftem, koralowymi koralikami, warkoczem. Futro używano z wydry, jelenia, rysia, soboli.

Noszono także czapki z nausznikami z futerkiem z długą drzemką - lisy, lisy.

Głowa wschodnich Buriacji miała kształt stożka z wysokim szczytem i zakrzywionymi krawędziami. Popularny był również kapelusz w postaci jurty lub wzgórza z ostrym końcem ozdobiony koralikiem lub frędzelkiem - najbardziej charakterystyczny dla mieszkańców Buriacji i Mongolii.

Czapki różniły się także geografią zamieszkania - Chorinsky, Aginsky itp.

Nakrycie głowy Buriacji było symbolem nieba, witalności i wychowania. Nie można było rzucić go na ziemię, przejść nad nim, traktować go bez szacunku.

Wiercone buty składały się ze skórzanych butów, filcowanych na płaskiej podeszwie z wygiętymi palcami.Wygięte skarpety zostały zaprojektowane tak, aby nie szkodzić ziemi i żywym zwierzętom podczas chodzenia.

Zarówno mężczyźni, jak i kobiety nosili takie buty. Oryginalne buty skórzane były wygodne, higieniczne i praktyczne. Buty ozdobiono haftem u góry lub kontrastowymi szwami w formie ozdób i wzorów.

Buty zimowe miały ocieplenie wykonane z owczej skóry, dzikich zwierząt. Opcje zimowe prezentowane są również w postaci wysokich butów.

Letnia wersja butów została uszyta z włosia końskiego na płaskiej podeszwie.

Nowoczesna stylizacja stroju narodowego jest niezwykle popularna w Buriacji. Zastosowano stylizację degel o różnych długościach, w postaci stroju wieczorowego, odzieży wierzchniej. Oryginalny krój rękawów, bram, z wstawkami z engerem - zastosowano wzór krokowy w kolorowe paski, mankiety.

Na uwagę zasługują tkaniny jedwabne, satynowe z rysunkami i teksturowanym haftem, z przeplataniem srebrnych i złotych nici, tradycyjne jasne kolory - niebieski, czerwony, zielony, żółty, turkusowy.

W nowoczesnym stylu popularna jest stylizacja stroju Buryat w postaci sukienki wieczorowej, bluzki, płaszcza, haftu z ornamentem, popularne są tradycyjne wzory, do dekoracji wykorzystywane są satynowe wstążki i warkocz. Aktywnie używana jest srebrna biżuteria z koralami, turkus, agat.

W życiu codziennym coraz częściej można zauważyć stylizowane buty narodowe w postaci butów na wysokim obcasie, butów. Oprócz czapek z futrem w stylu narodowym w połączeniu z prawdziwą skórą, zamszem.

Tradycyjny strój Buriacki jest noszony podczas głównych świąt narodowych - Sagaalgan (Biały miesiąc - początek Nowego Roku według kalendarza księżycowego), Surkharban (letnie wakacje sportowe), przedstawienia teatralne, święta religijne, spotkanie honorowych gości.

Nowoczesne modele sukien ślubnych w stylu narodowym stają się coraz bardziej popularne. Wielu artystów używa narodowego stroju Buriacji do swojego wizerunku scenicznego.

W ostatnich latach zaczęły się międzyregionalne konkursy projektantów mody, wykorzystując stylizowane stroje narodowe i motywy etniczne w swoich kolekcjach. Wiele interesujących modeli z takich pokazów wpada w „masy” i zyskuje popularność wśród młodych ludzi.

Niezwykle ciepłe i wygodne modele wełny owczej z dodatkiem kaszmiru są bardzo przydatne w mrozach syberyjskich. Może to być wersja spodni ze stylizowanym topem na strój narodowy Buryat - stójka, schodkowa strona na piersi, niezwykły rękaw, kaptur. Lub jest to opcja o miękkiej sylwetce, ciasnym, ale nie ograniczającym ruchu, z spódnicą lub suknią o maksymalnej długości, z etnicznymi wzorami. Wełna jest cienkim i oryginalnym materiałem, który zapewnia ciepło na zimno i oddycha ciepłem. Dodając oryginalny kapelusz w etnicznym stylu, Twój wizerunek stanie się niezapomniany.

Oryginalny strój w kolorze białym ze srebrnym kontrastującym wzorem w postaci lamówek i akcentów nadaje się na wieczór i jako suknię ślubną. Ciekawy projekt gorsetu i asymetria ramienia ze srebrnym obramowaniem wygląda jak schodkowa wstawka Engera, boczna ozdoba w talii i w miejscu przymocowania zasłony nadaje obrazowi etniczności i lekkości. Pionowy srebrny pasek na spódnicy ponownie przywołuje narodowe motywy. Jednocześnie długość sukienki powyżej kolan nie wygląda wyzywająco. Dodanie do głowy wyjątkowej biżuterii za pomocą srebrnych zawieszk bocznych z pewnością będzie nie do odparcia.

Kolejne spojrzenie na wieczorne wyjście lub wesele w kolorze białym ze złotem będzie niezapomniane. Od narodowego stroju Buriacji znajduje się odpinana spódnica z topem, oryginalny złoty haft w formie ornamentu, narodowa biżuteria - bransoletki, naszyjnik na piersi i bogaty nakrycie głowy. Sukienka ma krótki rękaw obszyty złotym brzegiem, jak stanik. Złota czapka z biżuterią na czole i zawieszkami nadaje kobiecości, piękna i szyku. Blask i długość spódnicy podkreślają smukłość talii.