Kazań to zastawa stołowa o wielowiekowej historii, która nie straciła na aktualności. Przygotowane w nim dania wychodzą bardzo soczyste, aromatyczne i przepyszne. Żeliwo jest uważane za najlepszy materiał do produkcji kotłów.
Opis
Kazan jest uważany za narodowe danie mieszkańców Azji Środkowej - Tadżykistanu, a także Uzbekistanu i Turkmenistanu. Tradycyjnie jest wykonany z żeliwa, a to naczynie ma wielką sławę - w takich potrawach jedzenie nie jest gotowane, ale jakby marniejące, proces ten zajmuje sporo czasu, ale potrawy otrzymuje się bez smaku.
Kocioł to duży metalowy kocioł z pogrubionymi ścianami i zaokrąglonym dnem; idealnie nadaje się do gotowania mięsa, pilawu, shurpy i wielu innych potraw. Ponadto kocioł nadaje się równie dobrze do stosowania na kuchence, jak i na otwartym ogniu.
Gotowanie w kotle ma swoją specyfikę i obejmuje dwa etapy.
- Jedzenie początkowo gotuje się w ogniu. - płomień pali się bezpośrednio pod dnem. W tym momencie tłuszcz topi się, a także smażenie produktów mięsnych.
- Na drugim etapie nie ma już otwartego ognia, ale ciepło pochodzi z pozostałych węgli. W tym momencie możesz dodać zboża i warzywa do kotła, które do gotowania wymagają delikatnego trybu ogrzewania o niskiej intensywności.
A propos im starsze potrawy, tym smaczniejsze i apetyczne potrawy. Wyjaśnia to po prostu - podczas użytkowania na ścianach i dnie zawsze pojawia się film, który nie zmywa się, więc wszystkie pory, nawet te najmniejsze, z czasem zapychają się tłuszczem.
Folia zapobiega przywieraniu produktów do ścian, a tworzona jest bardzo skuteczna powłoka zapobiegająca przywieraniu produktów.
Plusy i minusy
Żeliwne kociołki mają swoje zalety i wady.
Plusy obejmują:
- powolne ogrzewanie;
- jednolita redystrybucja ciepła;
- długotrwałe utrzymywanie temperatury po usunięciu kotła ze źródła ciepła;
- gęsta osłona nie pozwala na wydostawanie się pary na zewnątrz;
- praktyczność i trwałość.
Mięso, warzywa i zboża gotowane w kotle prawie całkowicie zachowują wszystkie swoje składniki odżywcze i witaminy. Podczas gotowania toksyny i substancje rakotwórcze nie są uwalniane - jedzenie jest wyjątkowo zdrowe i zdrowe.
Minusy obejmują:
- ciężkość - żeliwne naczynia kuchenne mają dość imponującą masę, dlatego nie zawsze są wygodne w obsłudze;
- podatność na korozję i rdzę;
- żeliwne naczynia nie są szczególnie estetyczne.
Odmiany i rozmiary
Z reguły w kociołkach żeliwnych przygotowują różnorodne ilości żywności - od 2 do 20 litrów. Najczęstsze kociołki to 8 litrów i 12 litrów. Kupując kocioł, pamiętaj, że producent zwykle wskazuje maksymalną pojemność, a nie parametr roboczy, ponieważ kocioł zwykle nie jest całkowicie wypełniony.
Całkowitą pojemność pojemnika należy obliczyć na podstawie całkowitej liczby osób, na podstawie których oblicza się głównie gotowanie potraw. Tak więc dla 2-3 osób wystarczy kocioł o pojemności 5 litrów, dla 5-6 osób warto preferować kocioł na 8-10 litrów, dla 10 i więcej osób lepiej kupić duże kociołki zaprojektowane na 16-20 litrów.
W zależności od konfiguracji kotły są dostarczane z pokrywą lub bez, z wyjmowanymi uchwytami. Dno może być emaliowane lub pokryte nieprzywierającą powłoką, a kształt może być płaski lub zaokrąglony.
Sprzedawane są specjalne kotły z kuchenką, co ułatwia proces gotowania każdego dania. Zwykle do takich produktów dołączane są różne przydatne akcesoria - łyżka cedzakowa, pokera, tack, zestaw przypraw.
Przegląd producentów
Uważa się, że kociołami najwyższej jakości są uzbeckie, szczególnie te wykonane w Namangan. To tutaj prawdziwe klasyczne naczynia kuchenne wykonane są z żeliwa najwyższej jakości. Jest to główna zaleta produktów w porównaniu z kotłami produkowanymi w Rosji, na Ukrainie i Białorusi, które oprócz żeliwa używają dodatków aluminium i miedzi.
Dania z Azji Środkowej są wytwarzane głównie ręcznie, zautomatyzowany sprzęt praktycznie nie jest używany.
Żeliwne kociołki Mallony są bardzo popularne wśród konsumentów. Ten towar pojawił się w przedsiębiorstwach handlowych naszego kraju w 2004 roku i natychmiast zdobył uznanie Rosjan ze względu na jego wysoką jakość i dobry sprzęt. Jednak te kociołki mają swoje własne cechy.
- Po pierwsze, nie zaleca się przechowywania w nich żywności.w przeciwnym razie procesy korozji rozpoczną się dość szybko. Po każdym umyciu osusz ściany zewnętrzne i zewnętrzne i potraktuj je rozgrzanym olejem roślinnym.
- Po drugie, model nie ma nieprzywierającej powłoki.dlatego spalanie produktów nie jest wykluczone.
- Po trzecie, kotły tej marki bardzo boją się zmian temperaturyDlatego można je stosować tylko w piecach - aby podpalić kocioł, a także w piekarniku, nie jest tego warte. Nie wkładaj zimnych produktów do naczyń i wlewaj zimną wodę.
Wszystkim tym niedociągnięciom znacznie przewyższa dość przystępny koszt - po prostu nie będzie można znaleźć tańszych kotłów w sklepach, a przy prawidłowym stosowaniu będą wiernie służyć przez wiele lat.
Mayer i Boch - Kolejny popularny producent żeliwnych kotłów. Produkty tej marki są optymalne do gotowania pilawu, gulaszu, wszystkich rodzajów gulaszu, a nawet zup.Dno jest pokryte wysokiej jakości nieprzywierającą powłoką, dzięki czemu żywność gotuje się bez przypalania, a sam produkt charakteryzuje się trwałością i trwałością. Kociołki są wyposażone w szklaną pokrywę i stalowe uchwyty, możesz gotować w takim kotle na dowolnym piecu, w tym indukcyjnym, dozwolone jest używanie w piecach i w otwartym płomieniu.
Żywotność takich kotłów sięga 30 lat.
Seaton - Kolejny producent kotłów żeliwnych. Ważne jest, aby producent zastosował system do ochrony materiału przed kwasami spożywczymi, które często psują metal. Charakterystyczną cechą kotłów tej marki jest matowy czarny kolor i wyjątkowa trwałość.
Naczynia są wyposażone w pędzelek do nakładania oleju.
Z minusów - duża waga, przenoszenie i mycie takich naczyń jest dość trudne. Podczas gotowania pokrywa nagrzewa się, dlatego podczas pracy należy używać rękawiczek. Jednak takie naczynia są myte w ciągu kilku minut, produkty nie palą się i nie przyklejają się podczas gotowania. Kocioł może być używany na dowolnym piecu, piecu, a także na ogniu.
„Biol” - Jest to firma, która produkuje autentyczne tatarskie żeliwne kotły, które nadają się do gotowania dowolnych potraw na otwartym ogniu, ale mogą być również stosowane w piecach. Takie naczynia doskonale zatrzymują ciepło i nadają potrawom niezwykły smak. Firma ma bardzo dobrą reputację, ale kupujący ostrzegają, że producent nie oszczędza oleju maszynowego do obróbki ścian naczynia, więc przed pierwszym użyciem kocioł musi zostać kalcynowany.
Potrzebne są również kotły marek Kama Posuda i Dobrynya.
Jak wybrać
Wybierając kocioł, należy wziąć pod uwagę kilka ważnych aspektów.
- Większość dostępnych na rynku produktów ma półkulisty kształt z zaokrąglonym dnem. Ta konstrukcja pozwala używać naczyń do gotowania w otwartym płomieniu, zwykle używanych ze statywem.
- Wskazane jest kupowanie kotłów, których gęstość ścian wynosi 3-5 cm. Jeśli kupisz model o cieńszych ścianach, produkt nie wytrzyma tak długo. Pomimo niskiego kosztu takiego modelu, nie jest pożądany.
- Należy pamiętać, że im gęstsze są ściany kotła, tym bardziej wydajnie gromadzi się w nim ciepło, a tym bardziej smaczne i soczyste wynikowe danie.
- Bardzo ważne jest sprawdzenie wewnętrznej wnęki ścian pod kątem wgłębień, uderzeń, wiórów i pęknięć - każda z tych wad jest powodem do odmowy zakupu, ponieważ znacznie komplikują ogrzewanie przygotowanych produktów.
- Przed zakupem upewnij się, dla jakich potraw i na jakich rodzajach ognia zamierzasz używać produktu. Jeśli planujesz gotować na tradycyjnej kuchence gazowej lub elektrycznej, powinieneś preferować modele miedziane lub aluminiowe, żeliwo jest przeznaczone do częstego używania w ogniu, a także w piekarniku, i zaleca się kupowanie ich z pokrywką.
- Wybierając odpowiedni model, należy wziąć pod uwagę konstrukcję pieca i jego głębokość.
Jak przygotować się do pierwszego użycia?
Po akwizycji kocioł powinien być przygotowany do pierwszego użycia w domu, w tym celu należy wykonać kilka prostych operacji.
Najpierw należy zmyć fabryczny smar. Możesz użyć zwykłej wody z kranu z żelowymi środkami czyszczącymi.
Konieczne jest ustawienie maksymalnego trybu ogrzewania i kalcynowanie kotła przez około 2-2,5 godziny; podczas przetwarzania należy od czasu do czasu obracać naczynia z jednej strony na drugą.
Gdy tylko dym z kotła przestanie płynąć, możemy założyć, że smar całkowicie się wypalił. Natychmiast po tym należy wytrzeć wnętrze pojemnika miękką ściereczką, wlać do niego paczkę soli i kalcynować kocioł przez około godzinę - w tym czasie sól pochłonie wszystkie zanieczyszczenia metalowe niepotrzebnymi elementami, a sól zrobi się szara.
Kalcynacja powtarza się, ale teraz z olejem roślinnym. Do przetworzenia potrzebujesz 350-400 ml, procedura trwa około 25-30 minut. W tym czasie olej zaczyna otaczać ściany kotła i zatyka pory materiału. Pozostały olej należy spuścić, po czym kocioł schładza się i wysyła do przechowywania w czystym, suchym miejscu.
Istnieje inny sposób przygotowania kotła do użycia.
Za pomocą papierowych serwetek należy wyczyścić cały olej, po czym kocioł odwraca się do góry nogami i w tej pozycji umieszcza się w rozgrzanym piekarniku.
Naczynia należy piec przez około godzinę w temperaturze 220-230 stopni. Ten czas wystarczy na pełne przetworzenie żeliwa.
Na ostatnim etapie kocioł jest wycierany olejem słonecznikowym i wysyłany do przechowywania.
Jak dbać
Podczas gotowania potraw w kotle powstaje cienki film z oleju i tłuszczu, który skutecznie chroni materiał przed korozją, a także dodaje potrawie soczystości i aromatowi. Jeśli usuniesz taki film, jedzenie w procesie gotowania zacznie się palić, i dlatego Podczas czyszczenia kotła nie zaleca się stosowania środków ściernych i szczotek metalowych.
Jeśli produkty są nadal spalone, musisz wlać trochę wody do kotła, dodać kilka łyżek sody i soli i gotować na średnim ogniu przez około pół godziny. Gdy woda ostygnie, należy umyć wnętrze miękką gąbką i detergentem.
Jak wiesz, żeliwo ma zdolność pochłaniania zapachu, więc od czasu do czasu musisz przeprowadzić następującą obróbkę kotła - naczynia należy postawić na dużym ogniu, wlać paczkę soli i kalcynować przez 30-40 minut. Sól należy stale mieszać i rozprowadzać po ścianach - podczas obróbki pochłania wszystkie zapachy i jednocześnie usuwa sadzę.
Po zakończeniu obróbki sól wylewa się, a wewnętrzną powierzchnię wyciera się serwetką, po czym pojemnik smaruje się rozgrzanym olejem i kalcynuje ponownie przez około 20 minut.
Aby kocioł nie rdzewiał, potrzebuje opieki. Natychmiast po ugotowaniu należy usunąć z niego wszystkie resztki jedzenia, spłukać wodą i detergentem, a następnie wysuszyć papierowymi ręcznikami lub kalcynować.
Jeśli nie można uniknąć korozji, sytuację można uratować. Aby to zrobić, wymieszaj wodę z octem w stosunku 1: 1, wlej do dużej misy i trzymaj w niej kocioł przez około godzinę. Następnie pojemnik suszy się, grubą sól umieszcza się na dnie i wciera we wszystkie ściany i dno. Więc usuwasz rdzę z powierzchni.
Zobacz, jak umyć żeliwny kocioł i jak w następnym filmie.