Wszystko, co musisz wiedzieć o szmaragdzie

Klejnoty zostały przynitowane i zawsze przyciągają wzrok ludzi. Ale tylko tak dokładnie, jak to możliwe, wyobrażając sobie wszystko, co jest z nimi związane, możesz docenić zalety minerałów.

Postrzeganie szmaragdu przez większość ludzi jest bardzo powierzchowne. Zwykle pamiętają tylko, że wygląda jak zielony kryształ. Ale znaczenie szmaragdów w kulturze i mitologii jest bardzo duże. Wiele osób przypisało temu minerałowi bardzo ważne miejsce. Geolodzy od dawna ustalili, że zielony klejnot jest podgatunkiem berylu.

Wraz z głównym kolorem może mieć niebieskie nuty. Wysoki koszt, pozwalający przypisać szmaragdy do liczby kamieni szlachetnych, wynika z jego atrakcyjnego koloru. Zielony ton wynika z faktu, że w składzie kamienia występuje niewielka ilość chromu. Niektóre odmiany tego minerału mogą zawierać wanad zamiast chromu. Charakterystyka surowych próbek zależy przede wszystkim od miejsca, z którego zostały pobrane.

Są uważane za jedną z najtrwalszych naturalnych substancji na Ziemi. Niektórzy geolodzy uważają, że im dłużej skała znajduje się pod ziemią, tym trudniej się staje. Kluczowe znaczenie dla ustalenia wartości próbki ma jej przejrzystość.

Szmaragd, diament i rubin - ten „triumwirat” biżuterii mineralnej, niewątpliwie wiodący w cenie. Najczystsze kamienie po cięciu mają oczywiście najwyższą cenę. Dodatkowym plusem jest brak widocznych deformacji. Czciciele szmaragdu najbardziej cenią około 6 karatów. Są gotowi zapłacić prawie nieograniczone pieniądze za swoje marzenie.

Należy zauważyć, że w różnych szmaragdowych regionach planety minerał może mieć inną gęstość. Kamienie wydobywane w Rosji i Kolumbii mają ciężar właściwy 2,712. Gęstość produktów z Republiki Południowej Afryki wynosi 2,77. W Brazylii ten parametr jest zauważalnie mniejszy - tylko 2,67. Ustalono, że najgęstsze kamienie zawierają cez i rubid.

Nigdy nie będzie można dowiedzieć się, kiedy szmaragdy zostały celowo wydobyte ze złóż. Jednak niezawodnie wiadomo, że w IV wieku pne Babilończycy rozpoczęli handel tym minerałem. Pierwsze dane o poważnym rozwoju pola pojawiły się 37 wieków temu. W starożytnym Egipcie wydobycie szmaragdu rozpoczęło się w pobliżu wybrzeży Morza Czerwonego. Ale te złoża, które były eksploatowane w starożytności, a nawet w średniowieczu, nie są już szczególnie interesujące dla przemysłu.

Na początku XXI Kolumbia jest niekwestionowanym liderem w przemysłowym wydobyciu szmaragdu. Około 1 na 5 zielonych kamieni jest eksportowanych z Zambii. Pomimo mniejszej sławy, produkty zambijskie są znacznie lepsze. W naszym kraju głównym regionem przemysłu szmaragdowego jest Ural. Około 300 lat temu był uważany za część Syberii i dlatego wszystkie starożytne odniesienia do szmaragdów syberyjskich faktycznie należą do Uralu.

Jak każdy inny minerał dekoracyjny, szmaragd w wielu kulturach tradycyjnie posiadał magiczne właściwości. Ten kryształ miał:

• tłumi bóle głowy;

• eliminuje koszmary;

• stabilizuje sen;

• pomaga zwalczać choroby zakaźne, łuszczycę;

• eliminuje ślepotę nocną, zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Zarówno starożytni, jak i współczesni mistycy uważają, że szmaragd jest świetny do medytacji. Istnieje wiele innych uprzedzeń, w szczególności dotyczących wpływu szmaragdu na charakter właściciela. Jakby pomaga to aktywizować ludzi, radzić sobie z chęcią kradzieży, oszukiwania i prowadzenia rozproszonego stylu życia. Uważa się, że cenny kryształ, zachowując stare przywary, może wyrządzić szkodę właścicielowi, a jeśli to nie zmieni sprawy, wówczas sam się rozpadnie. Kamień oczyszcza także mityczną „energię” domu.

Istnieją inne mitologiczne właściwości szmaragdu. Mówią na przykład, że ten kamień jest odporny na różne choroby i „złe oko”. Uważa się, że jest to ważne w czasie ciąży i laktacji. Mistycy twierdzą, że zielony kamień pomoże poradzić sobie z negatywnymi właściwościami charakteru. Jakby był w stanie poradzić sobie z konfliktami i kłótniami między ludźmi.

Odpowiednie mity są zakorzenione w starożytnym Egipcie. Jeśli chodzi o późniejsze religie i nauki mistyczne, przypisują szmaragdowi właściwości łączenia się z „innym światem”. Duże kryształy są aktywnie wykorzystywane w rytuałach okultystycznych, są związane z nieśmiertelnością i reinkarnacją. Ale mistycy twierdzą, że kamień może „gromadzić ujemną energię”. Istnieją inne powiedzenia - na przykład, że szmaragd z dnia na dzień może nadać wodzie właściwości szklarskie przeciwdziałające starzeniu.

Kolumbijskie zielone kamienie są pomalowane trawiastym odcieniem. Charakterystyczne są tylko niewielkie odkształcenia. Oprócz głównej odmiany w Kolumbii wydobywa się tak zwane „trapechi”. Ten rodzaj kamienia ma wzór koła. Sześć „szprych”, podobnie jak promienie, rozciągają się od środka minerału.

Gatunek zambijski wyróżnia się spośród wszystkich innych swoim wspaniałym pięknem. Kryształy dostarczane z tego afrykańskiego kraju wyróżniają się doskonałą czystością i przejrzystością. Gęsty zielony kolor jest dla nich typowy. Niektóre zambijskie kamienie są w kolorze żółtym lub niebieskim. Szmaragd Uralu jest zawsze duży i pomalowany na ciemnozielony odcień. Lekkie kryształy są wydobywane w Afryce Południowej, jednak są raczej zachmurzone; Tylko kaboszon nadaje się do przetwarzania.

Dość znaczne złoża znajdują się w:

• Austria

• Egipt

• Norwegia

Mniej więcej duża produkcja została zorganizowana we Francji i we Włoszech, w Hiszpanii i Niemczech. Pewna ilość surowca szmaragdowego jest dostarczana z Kazachstanu lub pochodzi ze Szwajcarii. Brazylijski szmaragd jest przejrzysty i wysokiej jakości. Charakteryzuje się żółtawymi nutami.

Szmaragdy Ural są czasami nazywane szmaragdami Malyshev (według głównego depozytu). Ich złoża odkryto dość przypadkowo, na początku XIX wieku. Wspomina się, że raz podczas wyrywania drzewa zauważono dziwne zielone kamienie. Nawet nie od razu przywiązali wagę do tego faktu. Kiedy znaleziska były do ​​dyspozycji specjalistów, uderzyło ich nie tylko sama sprawa, ale także jakość minerału.

Czasami wytwarzanie zielonych kamieni odbywa się poprzez wytwarzanie sztucznego produktu. Rosyjski przemysł opanował produkcję szmaragdowych szczotek. Otrzymuje się je przez osadzanie na berylu. W wielu innych krajach taki produkt jest również wytwarzany; otrzymał imię szmaragd.

Chemicznie i fizycznie syntetyzowany minerał jest prawie gorszy od naturalnych próbek. Różnica dotyczy tylko ceny. Ściśle mówiąc, towarów otrzymanych w fabryce nie można uznać za podrobione. Jednak jego pochodzenie powinno być wyraźnie wskazane w opisach lub w załączonej dokumentacji. Umiejętne naśladowanie można ustalić tylko przy pomocy specjalistów. Oba rodzaje szmaragdów mogą mieć wady. Jedyna różnica polega na tym, która z tych wad. Kamień naturalny ma małe pęknięcia i smugi.

Oczywiście w złożach czasami znajdują się minerały o równych kolorach. Ale są one niezwykle rzadkie, a koszt takich produktów jest bardzo wysoki. Dlatego jeśli bardzo czysty szmaragd jest sprzedawany po przystępnej cenie, nie ma wątpliwości, że jest to podróbka. D.Aby symulować szmaragdy, zastosuj:

• zagęszczony proszek kwarcowy;

• proste beryle poplamione różnymi pigmentami;

• niedrogie zielone kamienie.

Określenie podróbek jest niemożliwe bez dokładnej wiedzy o właściwościach gemologicznych naturalnego produktu. Wraz z chromowaną diopsydą fałszerze używają tsaworytów, fluorytu, turmalinu, szmaragdu drzewca (aktynolit). Oszuści, nie zamierzając zbytnio skomplikować swojego życia, mijają szmaragdową cyrkonię, a nawet zwykłe szkło. Różnice będą następujące:

• minimalna gęstość;

• cechy wyglądu;

• odczucia po dotknięciu.

Tradycyjnie wielu ludziom wydaje się, że wszystkie szmaragdy są wycinane, a następnie przekazywane do jubilerów. Ale tak nie jest. Warto zauważyć, że tylko czasami taki kamień jest używany do przygotowania materiałów ściernych i do obróbki metalu. Wiele minerałów drugiej klasy jest używanych w przemyśle.

Zdecydowana większość szmaragdów jubilerskich charakteryzuje się nierównomierną, nieregularną geometrią. Dlatego jubilerzy wolą wycinać go w wzór kaboszonu. To rozwiązanie pozwala na bardziej nasycony kolor kamienia. Dodatkową korzyścią jest zmniejszone ryzyko podziału kątów.Szmaragdowe przedmioty dekoracyjne są cenione nie tylko przez prywatnych właścicieli; sporo z nich gromadzonych jest w muzeach, Funduszu Diamentów (i jego zagranicznych odpowiednikach).

Szmaragd techniczny jest potrzebny do produkcji niektórych laserów na ciele stałym. Sztucznie syntetyzowane kamienie są wykorzystywane w tak obiecującej branży, jak elektronika kwantowa. Wracając do głównego (szmaragdowego) wykorzystania surowców szmaragdowych, należy podkreślić, że wciąż stosowane są starożytne (cofanie się do starożytnego Egiptu) techniki cięcia. Bardziej nowoczesnym podejściem jest tak zwane przetwarzanie etapowe. Dzięki niemu wycina się 4 rogi, co pozwala zmniejszyć do minimum obciążenie udarowe, które może zniszczyć kamień.

Znaczenie zielonego kamienia dla człowieka zależy pod wieloma względami od osobistych preferencji i upodobań. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą nosić go w biżuterii. Ale należy wziąć pod uwagę wagę, jaką przywiązuje się do tego kamienia w astrologii. Tak, był już wielokrotnie i gruntownie odsłonięty, jednak wręczenie prezentu raczej nie posłuży jako uzasadnienie „oświecającej mowy”. Jeśli ktoś naprawdę w to wierzy, możesz przynajmniej znaleźć inne miejsce i czas na komunikację na ten temat.

Astrologowie zauważają, że szmaragd jest doskonały dla Bliźniąt i Raka. Jest kategorycznie przeciwwskazany dla skorpionów. Wszystkie pozostałe znaki mogą nosić ten kamień, ale nie powodują, że to zalecenie jest obowiązkowe. Orientalne horoskopy klasyfikują również szmaragdy jako „kamienie w powietrzu”. Wskazują, że nie należy ich nosić z:

• perły;

• opale;

• aleksandryty;

• topazy;

• heliotrop.

Zielony kamień szlachetny może sięgać białej metalowej ramy. Bez względu na to, czy jest to złoto czy platyna, tak naprawdę nie ma to znaczenia. Musisz podać sztuczne kamienie w srebrnej skorupie lub te wykonane na zamówienie osobiste. Szmaragd może być stosowany w dowolnej biżuterii. Musisz jednak zrozumieć, że taka biżuteria jest noszona tylko w szczególnie uroczyste okazje.

Jeśli masz duże fundusze, możesz dać szmaragdowi otoczony rozproszonymi diamentami i otoczony platyną lub złotem. Ale to jest najbardziej szykowna decyzja. Należy podać pierścionki ze szmaragdem na ślub lub zaręczyny.

Przedstaw szanowanym mężczyznom:

• potężne srebrne lub platynowe pierścienie;

• spinki do krawatów;

• spinki do mankietów z prostokątnymi kamieniami.

Przedstawiciele Czech coraz częściej noszą niedbale wyglądającą dużą biżuterię, w którą wkładane są kamienie. W tych akcesoriach można również zastosować czarne srebro. Duży kryształ musi być noszony sam. W przeciwnym razie jego działanie może zostać osłabione. Do codziennego użytku zalecane są wisiorki, wisiorki lub kolczyki ze szmaragdami.

Uważa się, że im jaśniejsza i gęstsza tonacja kamienia, tym jest on droższy. Nawet jeśli jasnozielony kamień ma wtrącenia, będzie doceniony bardziej niż niewystarczająco zabarwiony przezroczysty minerał. Ale nie każde włączenie zostanie zatwierdzone. Na rynku preferowane są nietypowe wtrącenia.

Ważną rolę może odegrać doskonałość przetwarzania. Ale tutaj musimy wziąć pod uwagę ważną różnicę. Sprzedawane w sklepach jubilerskich szmaragdy fasetowane są droższe. Ale kolektory preferują te przypadki, które są minimalnie zmodyfikowane lub w ogóle nie są fasetowane.

Kolejnym czynnikiem wpływającym na cenę będzie z pewnością masa minerału. Zwykle ciężkie próbki są droższe. Szmaragdy o wadze do 0,5 karata są uważane za małe. Jeśli masa jest większa niż ta wartość, ale mniejsza niż 1 karat, kamień jest uznawany za średni. Od 1 do 10 to duże próbki. I na koniec, minerał zawierający ponad 10 karatów zostanie przypisany do bardzo dużej grupy.

Jasnozielone kamienie kosztują około 2 tysięcy dolarów za karat. Przy jasnym kolorze cena wynosi około 500 USD. Sztucznie wytwarzane minerały kosztują około 200 konwencjonalnych jednostek. Przy wyborze ważne jest, aby wykluczyć zakup podróbek. Prawdziwe szmaragdy należy odróżnić od:

• zsyntetyzowane kamienie;

• chryzoberyle;

• korund;

• turmalin;

• cyrkonie;

• witraże;

• chryzolit;

• Verdeita.

Autentyczne próbki mają lekko wyciszony, ale niezmiennie zielony kolor o wyraźnym odcieniu. Tonalność „butelki” i „bagna” jest niedopuszczalna. Jeśli minerał jest lżejszy niż zwykle, to prawie na pewno jest beryl. Syntetyki mają niezwykły połysk diamentu.

Warto spojrzeć na krawędź kryształów - z natury są wyraźne i ostre, z dobrymi konturami. Jeśli krawędzie są wygładzone, prawie zawsze jest to charakterystyczna cecha podróbki. Wysokiej jakości kamień naturalny, jeśli go obrócisz, powinien zmienić złoty ton na niebieskawy odcień lub odwrotnie. Jeśli chodzi o strukturę wewnętrzną, w kamieniach naturalnych jest niezmiennie jednolita i nie wykazuje żadnych odchyleń od jednorodności. Tylko bardzo duże minerały zawierają małe pęknięcia lub niewielkie deformacje.

Profesjonalni jubilerzy i rzeczoznawcy aktywnie korzystają z testu ultrafioletowego. Kryształy zsyntetyzowane w roślinie po napromieniowaniu światłem ultrafioletowym emitują brązowo-pomarańczowy blask. Wadą takiego sprawdzenia jest to, że niektóre naturalne minerały mogą również świecić. Korzyści z filtrowania kolorów według schematu Chelsea.

Przy takim filtrowaniu uzyskuje się następujący wynik:

• odcienie różowe i czerwonawe - w przypadku kamienia naturalnego;

• nasycony czerwony kolor - jeśli został wyprodukowany w fabryce;

• czysty zielony kolor w przypadku podróbki.

Chryzolity w kolorze żółtym pokazują kolor żółty. Jeśli zostaną oświetlone światłem elektrycznym, pojawi się charakterystyczny zielonkawy odcień. Kolejnym testem jest przyciemnienie. Prawdziwe szmaragdy nie ciemnieją, jeśli pojawiają się w wodzie lub przez długi czas są oświetlone światłem słonecznym.

Z tego powodu ogromna większość próbek „poprawia się” przy użyciu różnych odczynników. Impregnację kolorową żywicą można wykryć, wkładając kamień do roztworu detergentów lub detergentów. Pigment stopniowo się rozpuści, a naturalny kolor powróci. Jednocześnie zostaną ujawnione wszystkie deformacje, które dostawcy próbują ukryć.

Wysoka wytrzymałość szmaragdów sprawia, że ​​prawie niemożliwe jest ich przypadkowe uszkodzenie. Bardzo trudno jest nawet stworzyć takie warunki w domu, kiedy kamień został mechanicznie zniszczony. Musimy jednak pamiętać, że ten minerał ma słaby kontakt z kosmetykami, chemią gospodarczą i czystą wodą. Musisz przechowywać szmaragd w ciemnym, chłodnym miejscu. Całą biżuterię, a także pojedyncze kamienie, należy usunąć po zaangażowaniu:

• pranie

• gotowanie

• czyszczenie;

• drobne naprawy;

• prace ogrodowe;

• inne prace domowe.

Nałożenie biżuterii i biżuterii z nimi jest możliwe tylko po nałożeniu makijażu. Wiele kosmetyków i perfum może uszkodzić klejnot. W domu musi być przechowywany w pudełku lub w innym zamkniętym pudełku. Jeśli nie jest to możliwe, kamień jest owinięty miękką szmatką. Biorąc pod uwagę cenne właściwości, szmaragdy należy przechowywać w silnym sejfie: zbyt wielu chce je przywłaszczyć.

Jeśli biżuteria jest zatkana, zabrudzona, należy ją namoczyć w ciepłym roztworze mydła toaletowego. Bardzo silne blokady są usuwane za pomocą miękkiej szmatki lub małej szczotki. Wskazane jest nie tylko kupowanie szmaragdów, ale także płacenie za pokrycie ich warstwą ochronną. Każdy jubiler może go zastosować. Taka osłona pomaga nie obawiać się deformacji.

Wracając do wyboru szmaragdów, należy wspomnieć, że pochodzenie minerału powinno być jasno opisane w kabinie. Te produkty, które są hodowane sztucznie, czasem wyglądają piękniej niż naturalne okazy. Ale powinny kosztować mniej.

Najdroższe i wysokiej jakości kamienie wydobywane są w okolicach Bogoty. Mają średni lub ciemnozielony odcień. Warto pamiętać, że mieszkańcy Rosji mają prawo oficjalnie kupować i sprzedawać szmaragdy dopiero po zarejestrowaniu się jako przedsiębiorcy w odpowiedniej specjalizacji. Jednocześnie należy przeprowadzić analizę gemologiczną dla 100% kamieni. Opcjonalne, ale wysoce pożądane certyfikaty EGL.

Dzięki takim dokumentom całkowity koszt kamienia rośnie. Ale do sprzedaży szmaragdów na rynku międzynarodowym (poza granicami Rosji) są one konieczne. Podobne certyfikaty możesz uzyskać w naszym kraju. W celu ochrony przed fałszowaniem dokumenty te nie są gorsze od obcych próbek. Certyfikaty przydają się przy sprzedaży nie tylko biżuterii, ale także szorstkich kamieni.

W niektórych przypadkach fałszerze biorą szmaragdowe talerze i sklejają się z klejem. Z wyglądu takie produkty niewiele różnią się od kamienia naturalnego.

Profesjonalnie hodowane szmaragdy można odróżnić od naturalnych szmaragdów za pomocą refraktometru. To urządzenie jest dostępne nie tylko dla właścicieli laboratoriów gemologicznych, ale także dla osób fizycznych. Będzie jednak musiał zapłacić sporo pieniędzy. Nie można uzyskać właściwego wyniku bez specjalnych umiejętności. Dlatego warto zwrócić się do profesjonalistów. Aby odróżnić szmaragdy od podróbek szkła, możesz zwrócić uwagę na przewodność cieplną; szkło nagrzewa się szybciej niż kamień naturalny.

Najlepsza biżuteria ze szmaragdami to te, w których kamień został umieszczony w ramie gniazdowej. Eliminuje wszelkie możliwe uszkodzenia, pęknięcia, a nawet niewielkie zadrapania. Dodatkowymi minerałami mogą być diamenty i białe szafiry. Skutecznie ochronią kamień przed naprężeniami mechanicznymi.

Podczas mycia szmaragdów niedopuszczalne jest stosowanie zbyt ciepłej wody. Detergent należy stosować w niewielkiej ilości. Trzymaj kamienie w roztworze przez 10 minut. Po umyciu należy je wyczyścić miękką ściereczką lub starą szczoteczką do zębów. Myte minerały lub biżuterię z nimi myje się w ciepłej wodzie. Wytrzyj do sucha przed ponownym użyciem.

Rafinacja mineralna odbywa się maksymalnie 3 lub 4 razy w roku. Nie czyść go parą, ultradźwiękami, benzyną i rozpuszczalnikami organicznymi. Takie substancje mogą rozpuszczać i myć olejki ujędrniające. Rafinacja ropy odbywa się tylko przy pomocy profesjonalistów. Zrób to sam.

Największy na świecie szmaragd o wadze 28 kg znaleziono w brazylijskich kopalniach w 1974 roku. Jeśli mówimy o największej fasetowanej próbce, to ważyła ona ponad 7 kg. Ten przypadek znaleziono również w Brazylii. Nawiasem mówiąc, tam go przetworzyli. W sumie na terytorium Brazylii istnieje ponad 6 tysięcy rozwiniętych złóż, w których wydobywany jest szmaragd.

A w starożytnym okresie rzymskim nikt inny niż niesławny cesarz Nero używał zielonej berylu jako monokl. Przez ten kamień patrzył na bitwy gladiatorów. Jednak ten „monokl” po śmierci cesarza zniknął. Warto pamiętać, że z całą siłą szmaragd jest bardzo delikatny.Nawet niewielki cios może powodować pęknięcia.

Nawet „wybuchowe” szmaragdy są wyodrębnione w osobnej grupie. Stopniowo rozpadną się na wiele kawałków. Przyczyną tych zjawisk jest znaczny stres wewnętrzny. Sama nazwa kamienia pochodzi od sanskrytu i arabskich słów oznaczających zieleń. Inne starożytne języki używają nazwy, która przypomina blask minerału.

Austriackie Państwowe Muzeum eksponuje misę wykutą ze szmaragdu o wysokości 0,1 mw XVIII wieku. Został wyprodukowany we Włoszech z kolumbijskich surowców. Pomimo udokumentowanego pochodzenia arcydzieła istnieją różne legendy. Do początku naszej ery szmaragdy wydobywano tylko w Egipcie. Do dziś zachowało się wiele starożytnych wyrobisk na Morzu Czerwonym.

O diagnozie fałszywych szmaragdów patrz następny film.