Kamienie szlachetne: klasyfikacja, wydobycie i cięcie

Kamienie szlachetne towarzyszą ludzkości w całej jej historii. Ich pochodzenie i wzrost w trzewiach ziemi jest wielką tajemnicą. Ich produkcja i dekoracja to ogromne dzieło. Towarzyszą im legendy, plotki i często przestępstwa. W ich historii jest wiele niejednoznaczności. Ale są nieśmiertelni, jak pragnienie piękna człowieka.

Kamienie pochodzenia mineralnego są przezroczyste, bezbarwne lub pomalowane na zwykły niebieski, zielony lub czerwony kolor. Rzadkość, trudność w wydobyciu i przetwarzaniu, wysoka twardość i przezroczystość czynią je cennymi. Jest diamenty, szmaragdy, szafiry, rubiny. Organiczne klejnoty to perłyktóry powstaje i rośnie w skorupkach mięczaków.

Kamienie mineralne i organiczne są bardzo odporne na zużycie. Dzięki odpowiedniemu przechowywaniu i dobrej pielęgnacji zachowują kolor i połysk przez wieki. Są odporne na działanie substancji aktywnych chemicznie (kwasy i zasady). Kamienie szlachetne są kamieniami pierwszego rzędu. Są one umieszczone w ramach wykonanych z metali szlachetnych. Najdroższa biżuteria jest z nich wykonana. Ich zakup to nie tylko zakup pięknej rzeczy, ale także niezawodna inwestycja pieniędzy, uznany zasób bankowy.

Wydobywanie klejnotów to złożony i drogi biznes. Złoża są rozrzucone po całym świecie, wiele z nich znajduje się w odległych miejscach o nieodpowiednich warunkach naturalnych. Minerały leżą głęboko w ziemi, ich wydobycie wymaga dużych kosztów pracy. Jest to niezbędny składnik wysokiej ceny biżuterii.

Wszelkie prace związane z wydobyciem kamieni szlachetnych rozpoczynają się od poszukiwań. W miejscach prawdopodobnych złóż przeprowadzane są wiercenia próbne, wykopywane są doły diagnostyczne. Miejsca te są najczęściej określane przez zejście „skały” na powierzchnię, na której ludzie okresowo znajdują piękne przezroczyste bryłki kamieni.

1. Placery. Są to miejsca, w których cenne skały docierają na powierzchnię ziemi. Kamienie są wydobywane przez ręczne mycie w specjalnych tacach.

2. Moje działania. Kopią kopalnię i wydobywają kamienie przy pomocy pracy fizycznej.

3. Otwarte jamy. To przemysłowy sposób wydobycia. Ogromne wykopane stopnie w ziemi, gdzie pracują koparki i ciężarówki górnicze.

Postęp technologiczny miał niewielki wpływ na sposób wydobywania klejnotów.

Naturalna lub dzika perła morska wydobywane na morzu przez połowy. Nurkowie wyjmują muszle z perłami z dna morskiego. To wielowiekowe rybołówstwo związane z każdą minutą zagrożenia życia. Pod koniec XIX wieku odkryto metodę uprawy pereł w sztucznych warunkach. Drażniący jest wszczepiany do muszli - rdzenia przyszłej perły i hodowany na specjalnych farmach. Ta metoda pozwala uzyskać tańsze perły w dużych ilościach.

Najtwardszy i najbardziej przejrzysty ze wszystkich klejnotów. Idealnie bezbarwne (takie są droższe), ale są też niebieskie, zielone, różowe odcienie. Te kolory diamentów nazywane są fantazyjnymi. Mówią o pewnej defekcie w sieci krystalicznej minerału, w której atomy węgla są zastępowane innymi pierwiastkami. Takie diamenty są tańsze, ale bardziej oryginalne.

Główną cechą fizyczną diamentu jest twardość. Ma najwyższy wynik (10) w skali Mohsa. Jest to ośmiościenny kryształ węgla, który pojawił się pod ultra wysokim ciśnieniem i temperaturą podczas wzmożonej aktywności wulkanicznej Ziemi. Tylko 1/5 wydobytych diamentów służy do wyrobu biżuterii. 80% jest wykorzystywane w przemyśle. Główne złoża znajdują się w Australii, Afryce Południowej, Indiach, Brazylii. W Rosji większość diamentów jest wydobywana w Jakucji.

Należy do grupy beryli - krzemianów glinu i berylu. Zielony i ciemnozielony dają związki chromu, wanadu lub żelaza. Zachowują kolor w sztucznym świetle. Wydobywane są w Kolumbii, USA, Australii, Afryce Południowej. W Rosji duże szmaragdowe złoża znajdują się na Uralu. Najcenniejszymi kamieniami są 5-6 karatów, jasnozielone, bez zanieczyszczeń, doskonale przezroczyste. Może kosztować więcej niż diamenty tego samego rozmiaru, ale jest to rzadkie.

Należy do grupy korundów. Korund to tlenek glinu. Są one stosowane głównie w przemyśle jako materiały ścierne. Biżuteria z korundami - rubin (czerwony) i szafir (niebieski).

Cenione są również rubiny z efektem asteryzmu. Kiedy światło pada na powierzchnię kamienia, powstaje rozbłysk w kształcie gwiazdy. Wynika to z włączenia kryształów rutyny do rubinu.

Czerwony rubin daje tlenek chromu. Kolor może mieć różną głębokość i gęstość - od jasnoróżowego do ciemnoczerwonego. Od czasów starożytnych kolor symbolizował krew, a rubin kojarzył się z pasją, miłością i odwagą. Stara rosyjska nazwa rubinu to Yachont.

Złoża rubinu znajdują się w Azji Południowej i Afryce Środkowej. W Rosji rubiny są wydobywane na północnym Uralu. Wysokiej jakości i czyste rubiny mogą konkurować z diamentami. Jest to jednak wysoce zależne od warunków rynkowych i aukcyjnych.

Minerał z dominującymi odcieniami niebieskiego. Z grupy korundów jubilerskich. Związki tytanu i żelaza nadają mu niebieski kolor.

Szafiry są wydobywane w Australii, Azji Południowej i Afryce Środkowej. W Rosji duży depozyt szafirów znajduje się w Primorye.

Aleksandryt jest czasem także odnoszony do listy kamieni szlachetnych. Według podstawowych opisów jest geologicznie zbliżony do szmaragdu, ale może zmieniać kolor w zależności od oświetlenia. Ale wśród uczonych nie ma zgody co do jego cenności. Jest to raczej rzadki kamień półszlachetny.

Kamień pochodzenia organicznego. Powstaje w ciele małży. Jest uważany za najstarszą cenną biżuterię. Nie wymaga dodatkowej obróbki, ponieważ perły początkowo mają prawidłowy kształt - podłużny lub kulisty.

Uprawa pereł to reakcja ochronna mięczaka na ziarnko piasku lub inną drażniącą cząsteczkę, która wpadła do skorupy. Mięczak otacza ziarno piasku kryształami węglanu wapnia. Perła rośnie do wielkości grochu w ciągu 12 lat.

Kolor perły może być biały, żółty, czerwony, szary, czarny. Lista kolorów jest niekompletna, możliwe są różne odcienie. Naturalne perły są obecnie wydobywane w Morzu Czerwonym i Zatoce Perskiej. Różnorodność ozdobną stanowią perły słodkowodne. Wydobywany jest w rzekach. Połowy te były szeroko rozpowszechnione na północy Rosji. Perły ozdabiały zarówno świąteczne stroje zwykłych ludzi, jak i szaty mężów stanu i duchowieństwa.

Historycznie istnieją dwie główne metody przetwarzania kamieni szlachetnych. To się przewraca i tnie.

Upadki - To jest szlifowanie i polerowanie kamieni w specjalnym bębnie bębnowym. Rezultatem jest opływowy kamień kopułowy bez krawędzi. Minerały przetwarzane w ten sposób nazywane są kaboszonami. Upadek stosuje się głównie do półszlachetnych półprzezroczystych i nieprzezroczystych kamieni, ale czasami rubiny i szafiry są przetwarzane w ten sposób, aby podkreślić niektóre subtelności gry światła (na przykład asteryzm).

Wytnij - To jest kształtowanie wielościanów naturalnych minerałów. Technicznie znacznie bardziej skomplikowane niż upadki. Stał się w pełni dostępny wraz z rozwojem technologii i pojawieniem się materiałów ściernych o wystarczającej twardości. Fasety (lub fasety) są geometrycznie poprawnymi obszarami na powierzchni kamienia, nadają mu gracji i specjalnego wewnętrznego blasku.

Istnieje kilka klasycznych rodzajów wycinania klejnotów.

Jest to najczęstszy i najbardziej wszechstronny rodzaj cięcia. Służy do dowolnej dekoracji. Obrobiony duży kamień ma z reguły 57 powierzchni. Mniejsze kamienie poddawane są uproszczonemu cięciu o 33 lub 17 powierzchniach. Tak wycięty kamień jest wyraźnie widoczny i kontrastowy; jego powierzchnia jest maksymalnie otwarta na światło. Istotną cechą tego rodzaju cięcia jest duża utrata masy oryginalnego kamienia.

Rodzaj okrągłego cięcia kamieni na naszyjniki, wisiorki, bransoletki. Obszar twarzy jest większy niż w przypadku okrągłego cięcia. Jest ich 57.

Owalny krój ze spiczastymi końcami. Jest stosowany w pierścionkach, kolczykach, wisiorkach. 55 twarzy. Taki krój uważany jest za „arystokratyczny”, wyrafinowany smak.

Łączy w sobie cechy twarzy 55-56. Idealny na wisiorki, kolczyki, naszyjniki.

Prostokątny krój. Do 68 twarzy. Szczególnie popularny w produkcji pierścieni. Zaokrąglone rogi są dość delikatne i potrzebują niezawodnej ramy.

Prostokątny krój z zaokrąglonymi narożnikami. 57, 65 i więcej twarzy w zależności od wielkości kamienia. Duże i czyste kamienie są brane do takiego cięcia. Jest stosowany w każdej biżuterii. Minerały przetwarzane w ten sposób dają jasne odwzorowanie po załamaniu padającego na nie światła.

Kwadratowy krój, podobny do szmaragdu, ale z dużą liczbą poziomów. Może mieć do 72 twarzy. Ten rodzaj kroju jest bardzo popularny w męskich pierścionkach.

Kamień o doskonałej czystości i bez uszkodzeń jest przetwarzany. Biżuteria z kamieniami o takim fasecie jest imponująca i bogata. Podobnie jak Asher, jest często stosowany w męskich pierścionkach. 65, 70 i więcej twarzy.

Dekoracyjny lub, jak mówią eksperci, fantazyjny wygląd kroju. Bardzo dobry do zawieszek i zawieszek. Sugeruje dość duży kamień. 57–58 twarzy. Technika przetwarzania jest podobna do cięcia w kształcie gruszki. Mistrzowie starają się zachować ten sam wzdłużny i poprzeczny rozmiar kamienia po obróbce. To gwarantuje wizualną harmonię linii i trwałość.

Trójkąt równoboczny. Może mieć od 19 do 52 lub więcej twarzy. Konfiguracja twarzy zależy zarówno od wielkości kamienia, jak i od kreatywnego pomysłu mistrza.

Są to główne rodzaje cięcia klejnotów. Są inne, bardziej złożone. Wraz z rozwojem technologii przetwarzania materiałów stałych należy spodziewać się nowych odkryć w biżuterii.

Istnieją cztery główne kryteria oceny: kolor, czystość, waga, jakość przetwarzania.

Oszacowanie kosztu koloru w pełni dotyczy tylko diamentów, ponieważ najcenniejsze z nich są bezbarwne, podczas gdy inne mają bardzo wąską skalę kolorów ze względu na pełną przezroczystość. Ocena innych kamieni szlachetnych - rubinów, szmaragdów, szafirów jest bardzo trudna ze względu na subiektywne czynniki i utrwalone przekonania.

Jednak nadal istnieją pewne ogólnie przyjęte kryteria. Jest to jednorodność koloru, jego nasycenie i solidność. Kamień posiadający te cechy w większym stopniu z reguły jest oceniany znacznie wyżej.

Jeden z najważniejszych składników ceny kamienia. Wady naturalne - pęknięcia, zmętnienia, nieregularności strukturalne, wtrącenia obce wpływają na kolor, połysk, jakość wykończenia. Jeśli te wady są oczywiste i wyraźne, to znacznie obniża cenę minerału. Udział czystości w końcowej cenie kamienia wynosi od 30 do 50%.

Bardzo ważny aspekt w sensie estetycznego postrzegania klejnotu. Kosztowna biżuteria powinna być nie tylko piękna, ale także zachwycać. Specjalne metody i sekrety frezów, indywidualne dla każdego kamienia, pozwalają w pełni doświadczyć gry światła, nasycenia i głębi koloru minerału. Na świecie istnieje kilka klasyfikacji jakości cięcia. Jest to konieczne, ponieważ drogie produkty zwykle mają specjalny certyfikat wskazujący główne cechy. Rosyjska klasyfikacja jakości cięcia jest uważana za jedną z najdokładniejszych. Przyjmuje znaki alfabetyczne. A (krój pierwszej klasy), B (dobry), C (średni) i D (zły). Wskaźnik jakości cięcia jest jednym z najważniejszych kryteriów oceny kamienia.

Są to najważniejsze cechy przy ocenie klejnotu. Ciężar kamienia i jego cena są bezpośrednio zależne. W przypadku kamieni szlachetnych pobierana jest specjalna jednostka masy - karat (ct), równy 0,2 g lub 200 mg. Kamienie są ważone na specjalnych skalach biżuterii o wysokiej precyzji. Im większy i cięższy kamień, tym wyższa jest cena karata jego ciężaru.

W Rosji najpopularniejsze diamenty o masie około 0,1 karata. Jubilerzy nazywają ich „ludowymi” i szacuje się je na około 10 tysięcy rubli. Pół karatowy diament będzie kosztował około 170-180 tysięcy, 1 karat - około 500 tysięcy rubli. Ale ceny różnią się znacznie w zależności od cech i właściwości określonych kamieni.

Niezwykłe, magiczne, lecznicze właściwości od dawna przypisywane są kamieniom szlachetnym. Diament - symbol doskonałości, siły, elastyczności. Chroni właściciela przed złymi zaklęciami. Starożytni uzdrowiciele wierzyli, że diament rozprzestrzenia pewne fale, które mają korzystny wpływ na ludzkie serce i mózg. Szmaragd uosabia mądrość, spokój, chroni przed czarami, psuciem, złym okiem.Normalizuje ciśnienie krwi. Rubin korzystny wpływ na mózg i serce. Poprawia pamięć. Zapobiega chorobom kręgosłupa i stawów. Wzmacnia układ nerwowy.

Szafir - symbol mądrości, władzy, sprawiedliwości. Indyjscy kapłani przypisywali szafirowi specjalną energię witalną i wierzyli, że pomaga ona w utrzymaniu dobroci i integralności duszy. Uzdrowiciele uważają, że szafir chroni człowieka przed przeziębieniem, nowotworami i zaburzeniami nerwowymi.

Perły uspokaja psychikę, przedłuża życie, odmładza ciało. Produkty perłowe chronią przewód pokarmowy, nerki i wątrobę przed chorobami. Normalizuj ciśnienie krwi, leczyć zaburzenia nerwowe. W kontakcie z ludzką skórą perły stopniowo zmieniają kolor i mogą służyć jako wskaźnik pojawiających się chorób przewlekłych. W starożytności w niektórych krajach uważano ją za wskaźnik trucizn. Perła została wrzucona do miski wina, a jej kolor zmienił się, jeśli wino zostało zatrute.

Astrologowie nie są obojętni na klejnoty. Wierzą, że diament jest kamieniem Słońca i Wenus, a jego „ulubionymi” znakami są Baran, Strzelec i Lew. Ludzie urodzeni pod tymi znakami powinni nosić biżuterię diamentową Według czcigodnych obserwatorów gwiazd Izumrud najlepiej nadaje się do Ryb i Raków, rubin do Lwa i szafir do Strzelca. Perły są wysoce zalecane w przypadku nowotworów, ryb, wodników.

Klejnoty mają swoją historię, a nawet legendy. Jeden taki diament „Kohinur”. Jego historia sięga 1300 roku. Pierwotnie należał do radżasów indyjskiego księstwa Malvy. Następnie, podczas walk domowych, przez długi czas przechodził z rąk do rąk, dopóki nie był w posiadaniu Mogołów. Następnie wylądował w Persji, w Afganistanie, wrócił do Indii, gdzie został schwytany przez Brytyjczyków i zabrany do Londynu. Nadal jest tam przechowywany, który przeżył redystrybucję w 1852 r. I stracił ponad 40 procent masy. Początkowo ważył 191 karatów, a po ponownym cięciu ważył 108,9 karatów. Redystrybucja nadała jasności i przejrzystości wyblakłej rzadkości.

„Orłow” - duży diament, znaleziony w Indiach na początku XVII wieku. Waży 199,6 karata. Należał najpierw do indyjskich radżasów, a następnie do wielkich Mogołów. W połowie XVIII wieku zniknął. Najprawdopodobniej został porwany i zabrany do Europy. W Rosji diament pojawił się w latach 70. XVIII wieku. Legenda mówi, że została podarowana cesarzowej Katarzynie II przez jej ulubionego Grigorija Orłowa. Jednak historycy twierdzą, że Orłow nie mógł zapłacić za kamień 400 tysięcy rubli, po prostu nie miał tego rodzaju pieniędzy. Bardziej prawdopodobne jest, że sama cesarzowa kupiła diament kosztem skarbca, a aby to ukryć, poprosiła Orłowa o wystawienie prezentu, który zrobił. Diament otrzymał nazwę „Orły” i został włożony w szczyty berła cesarskiego. Jest przechowywany w Diamentowym Funduszu Rosji.

Chińczycy i Hindusi czcili perły. Znalezienie perły uznano za wielki sukces i dobry znak. Według jednej z chińskich legend dwa smoki walczyły kiedyś na niebie. Gromadziły się chmury, błyskawica błyskała oślepiająco, grzmotał straszny grzmot. W najostrzejszym momencie burzy pada deszcz z pereł. Wstrząsy się skończyły i nastały spokojne czasy. Indianie wierzyli, że perły to pierwsze krople deszczu spadające do morza. Umywalki podnoszą się z dołu, otwierają skrzydła i łapią te krople. To tworzy perły.

W tym filmie można obejrzeć wydobycie kamieni szlachetnych w Wietnamie.