Biotyt: jakie są jego właściwości i jak można użyć kamienia?

Biotyt to minerał znany również jako mika do ubrań i żelaza. Reprezentuje półprzezroczyste płytki lub mniej przezroczyste kryształy. Ten minerał można zobaczyć w różnych odcieniach: brązowym, żółtym, ciemnozielonym, czerwono-brązowym i czarnym.

Badania tego minerału rozpoczęto w XIX wieku. Jego badania i opis były aktywnie zaangażowane przez Jean-Baptiste Bio, wojskowego specjalistę, akademika, fizyka i matematyka, na którego cześć nazwano ten kamień. Mineralog Johann Hausmann kontynuował prace francuskiego naukowca i wyznaczył oddzielną grupę substancji biotytowych. Dopiero na początku XXI wieku znajomość kamienia można nazwać względnie całkowitą.

Biotyt często występuje w naturze, w sumie w skorupie ziemskiej jego obecność wynosi około 2-3%, co jest znaczącym wskaźnikiem. Najczęściej słowo biotyt oznacza brązową lub czarną błyszczącą mikę, ale również koncepcja biotytu może zastąpić grupę ferrodominujących członków serii flogopit - annite.

W naturze widać bardzo duże kamienie, kolekcjonerzy chętnie je kupują. Nie jest to zaskakujące, ponieważ nawet wśród tych pozornie niepozornych kamieni można znaleźć duże talerze, które w swojej zdolności do odbijania obrazu przypominają lustro.

Zauważ, że jeszcze niedawno była opinia, że Biotytu nie można klasyfikować jako minerału. Naukowcy zdecydowali, że jest to solidne rozwiązanie różnych naturalnych substancji.Ale na razie skupimy się na tradycyjnym punkcie widzenia, który implikuje status minerału w biotycie.

Istnieje kilka rodzajów minerałów według pochodzenia, W zależności od tego parametru biotyty dzielą się na następujące grupy:

• granitzawarty w skałach magmy;
• metamorficzny - znalezione w łupkach lub gnejsach;
• pegmatyt - obecny w osadach bazaltowych.

Kryształy tego minerału mają różne kolory, które są określone przez zanieczyszczenia skały. Wyróżnia się czarne i brązowe okazy, czasem w naturze występują kamienie o zielonym lub czerwonawym odcieniu. Kryształy minerału mają kształt kolumnowy lub tabelaryczny. Ulotki można scharakteryzować jako elastyczne, ten minerał jest bardziej elastyczny niż wiele innych. Światło może przenikać przez płytki biotytowe.

Topliwość kamienia jest różna dla różnych gatunków. Na przykład biotyt Miassa topi się od 11,5 tysiąca stopni. Skład chemiczny kamienia również się różni i można go wytyczyć tylko w określonych granicach. Z reguły struktura kamienia implikuje następujące składniki: tlenek potasu zajmuje od 4,5 do 8,5%, tlenek magnezu od 0,3 do 28%, tlenek żelaza - od 2,8 do 27,5%, tlenek glinu - z 9,5 do 31,5%, krzemionka od 33 do 45%, woda od 6 do 11,5%.

Tlenki litu, sodu, baru, tytanu, manganu, strontu, cezu itp. Znajdują się również w biotycie jako zanieczyszczenia, które mogą nadać kamieniu niewielkie promieniotwórcze tło. Aby rozłożyć minerał, należy na niego oddziaływać koncentratem kwasu siarkowego.

Jak już powiedzieliśmy, kolor biotytu kamienia zmienia się w zależności od zanieczyszczeń. Podajemy główne rodzaje biotytu, w zależności od tego parametru.

• Lepidomelany - mają nasycony czarny kolor.
• Meroksyny - ze względu na niskie stężenie zanieczyszczeń żelazo jest przezroczyste.
• Różyczki - wyróżniają się brązowymi lub terakotowymi odcieniami.
• Sideofyllity - brakuje im magnezu, ale jest wiele zanieczyszczeń żelaza. Dlatego kolor tych niezwykłych kamieni jest zielonkawy.

W złożach wykrywa biotyt, który ma różnorodne formy. Występuje w postaci płytkowych, łuszczących się i kolumnowych formacji. Często ten kamień leży w skałach obok skaleni, granitów, muskowitów i andaluzytów. Biotyt jest tak rozpowszechniony, że wśród miki ustępuje tylko muskowitowi. Dlatego warto odnotować tylko najbardziej znane depozyty.

W górach Ilmen kamień pojawia się jako niewielki minerał w żyłach pegmatytowych. Tam leży w postaci płytek o średnicy do pół metra lub w postaci krystalicznej. W grzebieniu Borszczów biotyt obserwuje się na rzece Slyudyanka. Duże płyty biotytu znajdują się na Grenlandii, a także w Skandynawii - nawet te siedmiometrowe płyty znajdują się na tych ziemiach, które są dużych rozmiarów. W Niemczech ten minerał występuje w granitach; w Górach Granulitu często występują pegmatyty biotytowe. Znane źródła mineralne znajdują się na obszarach Burgmau i lasu Turengen.

Kamień charakteryzuje się szklanym połyskiem, jego ciężar właściwy wynosi 2,8-3,4 g / cm3. Dla niektórych gatunków obecność cechy jest charakterystyczna. Ma idealne rozszczepienie, można go rozłożyć na liście. Zabarwienie interferencyjne w odcieniach czerwonym, niebieskim i zielonym. Twardość kamienia nie jest bardzo wysoka - nie może zarysować szkła.

Jeśli dojdzie do erozji, biotyt przybierze formę placera ze wszystkimi jego znakami, łatwo oddzielonego najlepszym materiałem ilastym w stojących wodach. Pojawia się mineralny biotyt-wermikulit. Po pewnym czasie uzyskane kamienie zyskują złoty kolor z powodu iskier, które po umyciu wytrącają się.

Litoterapeuci zwracają uwagę na zdolność tego minerału do leczenia zaburzeń nerwowych, eliminowania lęku, stabilizowania pulsu i zapewniania zdrowego snu osobom cierpiącym na bezsenność. Biotyt poprawia funkcje ochronne organizmu, a także stabilizuje układ hormonalny, pomaga normalizować poziom cukru we krwi. Wśród koneserów minerałów biotyt jest znany jako kamień o pewnych magicznych właściwościach. Mogą się różnić w zależności od kolorów, w których malowany jest biotyt.

• Aby znaleźć dobrobyt materialny, musisz włożyć do portfela kawałki minerałów w odcieniach brązu.
• Aby spokój i cisza panowały w duszy, eksperci zalecają noszenie ze sobą zielonych okazów.
• Różowo-czerwone kamienie chronią rodzinne palenisko. Pomagają również znaleźć szczęście w relacjach osobistych.

Praktyczne zastosowanie biotytu obejmuje różne obszary.

• Inżynieria mechaniczna. Ponieważ biotyt, podobnie jak wszystkie inne miki, doskonale izoluje, jest aktywnie wykorzystywany w elektronice, a mianowicie w tworzeniu urządzeń niezbędnych w przemyśle stoczniowym i lotniczym. Płytki znalazły zastosowanie w rozwoju urządzeń nawigacyjnych. Do produkcji drobnego sprzętu minerał jest również szeroko stosowany, na przykład w produkcji kuchenek mikrofalowych.
• Konstrukcja Biotyt jest częścią wermikulitu, dlatego jest stosowany jako wypełniacz do tworzenia izolacji akustycznej i termicznej w domach. Doceniane są również jego właściwości dekoracyjne - można go stosować do okładzin drewnianych paneli, nadając im piękniejszy i droższy wygląd. Ponadto do płytki czasami dodaje się proszek mineralny.
• Ogrodnictwo. Ze względu na dobrą wymianę jonową kamień jest nasycony płynnymi nawozami z pierwiastkami śladowymi przydatnymi dla roślin.
• Naprawa Do produkcji różnych farb i emalii dodaje się biotyt, aby uzyskać odporne na ciepło kompozycje powłokowe.
• Przemysł kosmetyczny. Małe perłowe cząstki są uzyskiwane z kamienia, które są dodawane do proszków i innych kosmetyków dekoracyjnych.
• W biżuterii. Stosując metodę kaboszonów, rzemieślnicy zdobywają kamyki ozdabiające różne biżuterię: pierścionki, kolczyki, wisiorki, wisiorki itp. Placer z biotytu w kompozycji skalenia daje kamień zwany awenturynem. Ciekawym faktem jest to, że rzadki efekt dla szmaragdów - sześcioramienna gwiazda jest uzyskiwana, jeśli cząstki biotytu wpadną do kryształu.
• W geologii. Naukowcy wykorzystują izotopową metodę geochronologiczną do określania wieku fragmentów górskich od biotytu.
• Wystrój. Minerał może służyć do tworzenia cekinów do zabawek i scenografii teatralnej.

Pomimo tego, że zakres tego minerału jest już dość szeroki, wciąż jest on dokładnie badany i znajdują się nowe obiecujące kierunki. Biotyt jest więc bardzo popularnym minerałem występującym w różnych częściach planety. Służy jako materiał do tworzenia technologii, w tym dużych jednostek w inżynierii mechanicznej, budownictwie, przemyśle kosmetycznym i innych dziedzinach.

W następnym filmie możesz zobaczyć biotyt w ruchu.