Funkcjonowanie każdej firmy produkcyjnej oznacza, że każdy pracownik musi spełniać swoje funkcje i dawać określone wyniki pracy. Ostateczne decyzje o tym, jakie dokładnie powinny być, są podejmowane przez inżyniera w dziedzinie standardów pracy. W naszej recenzji zajmiemy się cechami tego zawodu.
Funkcje
Inżynier normalizacyjny jest uważany za jednego z głównych pracowników każdego przedsiębiorstwa produkcyjnego. Nadzoruje wszystkie kwestie związane z przestrzeganiem ustalonych standardów kosztów czasu dla wszystkich wewnętrznych procesów pracy. Obowiązki inspektora racjonowania pracy obejmują dość szeroki zakres różnorodnych funkcji. Pracownik ten tworzy bieżące koszty pracy w danych warunkach produkcji dla każdej kategorii pracowników. Należy zauważyć, że koledzy bardzo często nie lubią tego specjalisty, ale mimo to przynosi on bardzo wymierną korzyść dla firmy - pozwala zaoszczędzić koszty na produkcji produktów i usług.
Organ regulacyjny często musi radzić sobie ze zmniejszeniem płac z powodu wprowadzenia zaawansowanych innowacji naukowych i technologicznych., prowadzi to do tego, że poszczególne rutynowe procesy stają się zautomatyzowane i odpowiednio tańsze. Ten specjalista monitoruje prawidłowe spełnianie przez pracowników wszystkich wymagań technicznych dotyczących świadczenia usług i wydajności produkcji - nie jest tajemnicą, że wielu pracowników akordowych często je narusza w celu zwiększenia ogólnej produkcji.
Należy zauważyć, że profesjonalne podejście do pracy wymaga od specjalisty normalizacyjnego przeprowadzenia wszystkich niezbędnych obliczeń w celu ustalenia planów rozliczeniowych. Jednocześnie nie robi tego wcale, stojąc ponad każdym pracownikiem ze stoperem w ręku - inżynier ten wykorzystuje swoje umiejętności i doświadczenie zawodowe w swojej pracy, dlatego najwyższe wymagania stawiane są wiedzy i kompetencjom tego specjalisty.
Jak każda inna specjalność, pozycja inżyniera w regulacji procesów pracy ma swoje zalety i wady.
Zacznijmy od profesjonalistów.
- Popyt na zawód. Obecnie na rynku brakuje tych specjalistów, więc zapotrzebowanie na profesjonalnych inżynierów normalizacyjnych pozostaje niezmiennie wysokie.
- Wygodna praca. W przeciwieństwie do wielu innych kategorii inżynierów, ten specjalista nie jest bezpośrednio zaangażowany w zakłady produkcyjne; wykonuje wszystkie niezbędne obliczenia na biurku.
- Możliwość wzrostu i rozwoju zawodowego. Faktem jest, że określenie standardów produkcji dla personelu przedsiębiorstwa wymaga znajomości dużej liczby różnych subtelności i niuansów procesu produkcyjnego. Po ich pełnym opanowaniu standaryzator może liczyć na dobrą karierę w swojej branży.
Z minusów emitują niewystarczająco wysoki poziom wynagrodzenia. Zdecydowana większość przedstawicieli tej specjalizacji w naszym kraju, według 2019 r., Maksymalna płaca wyniosła 30 tysięcy rubli (dane są prezentowane średnio dla Rosji).
Obowiązki
Zgodnie z ETKS, w którym ustalony jest standard standaryzatora, Poniższa lista prac znajduje się w opisach stanowisk dla głównych obowiązków pracowniczych tego specjalisty:
- prowadzenie badań nad cechami wykonywania niektórych procesów pracy w produkcji, a także przeprowadzanie podstawowych obliczeń, na podstawie których opracowuje się technicznie solidne normy produkcyjne dla każdej kategorii pracowników;
- obliczanie standardów koszty czasowe dla ogólnego cyklu produkcyjnego i jego poszczególnych etapów;
- planowanie rachunkowości wykorzystanie czasu personelu;
- wprowadzanie wszystkich zatwierdzonych standardów do elektronicznych baz danych firmy, w razie potrzeby ich korekta i aktualizacja;
- udział w tworzeniu i wdrażaniu zestawu środków mających na celu optymalizacja procesów pracy w produkcji;
- identyfikacja wewnętrznych rezerw pracy zwiększenie produkcji w różnych oddziałach firmy poprzez pomiar czasu, obserwacje i inne metody badawcze;
- identyfikacja najskuteczniejszych metod pracy, planowanie działań w celu ich wdrożenia w firmie;
- analiza wydajności przedstawiać propozycje racjonalizacji we wszystkich działach i działach zarówno jednostki produkcyjnej, jak i administracyjnej;
- podczas wprowadzania najnowszych technologii do cyklu produkcyjnego inżynier projektu musi dokonać przeglądu aktualnych standardów pracy i, zgodnie z danymi z badań, przeprowadzić podstawowe działania organizacyjne i wyjaśniające z pracownikami firmy.
Zwracamy uwagę na fakt, że w warunkach każdego przedsiębiorstwa te lub inne funkcje można modyfikować - pełny zakres zadań zależy całkowicie od zakresu zastosowania pracy specjalisty-standaryzatora oraz specyfiki polityki wewnętrznej firmy.
Edukacja
Osoba posiadająca wyższe wykształcenie specjalistyczne, a także doświadczenie na stanowisku inspektora ochrony i organizacji procesów pracy przez co najmniej 5 lat, może zostać powołana na stanowisko inżyniera ds. Organizacji i regulacji pracy w firmie. Specjaliści w tej dziedzinie są szkoleni na uniwersytetach ekonomicznych, inżynieryjnych i ekonomicznych. Absolwent wyższej uczelni lub technikum może również zajmować odpowiednie stanowisko, ale tylko pod warunkiem, że jego doświadczenie w zakresie regulacji procesów pracy wynosi co najmniej pięć lat, musi przejść obowiązkowe kursy odświeżające i dokształcające.
Takie rygorystyczne wymagania są uzasadnione, ponieważ inżynier inżynier standaryzacji pracy wymaga ogromnej wiedzy. Osoba ubiegająca się o to miejsce pracy powinna znać obowiązujące przepisy dotyczące branży, w której działa przedsiębiorstwo produkcyjne, materiały metodyczne opisujące organizację procesów pracy. Należą do nich:
- TCS;
- wytyczne dotyczące systemu premiowania w przedsiębiorstwie;
- procedura przeglądu istniejących standardów pracy;
- procedura opracowywania środków mających na celu zmniejszenie kosztów pracy w przedsiębiorstwie;
- cechy procesów technologicznych stosowanych w firmie;
- ustalone warunki produkcji;
- formy systemu pracy;
- ogólne zasady wdrażania standardów technicznych;
- aktualne standardy produkcji;
- metodologia badania procesów pracy;
- rodzaje analizy efektywności spędzania czasu przez pracowników;
- nowoczesne komputery i programy komputerowe, które optymalizują pracę specjalisty ds. normalizacji;
- podstawy ergonomii przedsiębiorstwa;
- podstawowe zasady zarządzania przedsiębiorstwem;
- obecny kodeks pracy Federacji Rosyjskiej;
- stanowisko w sprawie cech psychologii i fizjologii pracy;
- System wymagań bezpieczeństwa pracy.
Inżynier ustalający stawki powinien znać pozytywne doświadczenia innych firm w zakresie standardów pracy i sposobu ich wypłacania. Wskazane jest, aby studiował nie tylko doświadczenie rosyjskich przedsiębiorstw, ale także najlepsze praktyki firm zagranicznych. Dlatego inspektor regulacji procesów pracy powinien zwrócić szczególną uwagę na ciągłe doskonalenie swoich kompetencji i przechodzić obowiązkowe kursy odświeżające co 3-5 lat.
Gdzie to działa?
Specjalista ds. Racjonowania żywności może pracować w dowolnej branży, czy chodzi o produkcję towarów, świadczenie usług, prowadzenie badań czy biuro projektowe. W rzeczywistości specjalista ten jest niezbędny w każdym przedsiębiorstwie, w którym wprowadzono system wynagrodzeń na podstawie stawki akordowej, a wysokość wynagrodzenia zależy bezpośrednio od ilości wykonywanej pracy. Ten specjalista ma szeroki zakres uprawnień. Może zaoferować swoje przywództwo za rozważenie własnych pomysłów związanych z poprawą efektywności zarządzania zasobami pracy, premiowaniem podwładnych, wprowadzeniem systemu kar dla osób naruszających prawo pracy.
Regulator ma prawo wysyłać żądania do dowolnych działów firmy w celu uzyskania niezbędnych danych w celu dostosowania do aktualnych standardów pracy w firmie. Inżynier ds. Racjonowania pracy ma prawo być świadomym wszystkich kwestii związanych z planowaniem strategicznym firmy jako całości. Jednocześnie odpowiedzialność tego pracownika jest niezwykle wysoka.
Na przykład niespełnienie obowiązków zawodowych lub niepełne wypełnienie obowiązków zawodowych, a także naruszenia w trakcie rozliczeń pociągają za sobą odpowiedzialność administracyjną, a nawet kary.