Chatyr-Dag na Krymie: z czego słynie ta góra i jak się tam dostać?

Krym jest bogaty w atrakcje przyrodnicze. Góra Chatyr-Dag jest popularna wśród turystów ze względu na blask otwierających się krajobrazów i różnorodność jaskiń.

Chatyr-Dag znajduje się na Krymie w pobliżu autostrady Simferopol-Ałuszta, dokładna lokalizacja to miejscowość Mramornoye. Tłumaczenie z tatarskiego krymskiego to „namiotowa góra”, ponieważ Chatyr jest tłumaczony jako „namiot”, a Dag to „góra”. Góra składa się z 2 płaskowyżów: dolnego (północnego) i górnego (południowego). Niższe zbocza łagodnie opadają na północną stronę, która porośnięta jest trawą stepową. Na południowym krańcu (w pobliżu stromego zbocza) dolny płaskowyż porastają lasy bukowe i jałowcowe polany. Istnieje wiele szlaków turystycznych i kilka pięknych jaskiń. Po wschodniej stronie dolnego płaskowyżu znajduje się cisowy gaj.

Górny płaskowyż masywu górskiego ma kształt gigantycznej misy, na jego obrzeżu zaznaczono najwyższe szczyty na mapie. Wszystko pokryte jest alpejskimi łąkami, stoki są bardzo strome i oferują kilka tras do wspinaczki wielodniowej.

Wysokość najwyższego szczytu Eklizi-Burun wynosi 1527 m npm

Nie oznacza to, że Chatyr-Dag jest górą, raczej tablica, która wyróżnia się, wyróżnia się. Jego długość na południu wynosi 10 kilometrów, a na wschodzie od zachodu - 4,5 kilometra. Według geologów, którzy tu przeprowadzili badania, masyw, kiedy właśnie powstawały góry Krymu, stanowił z nimi jedną całość. Pod wpływem rzek i erozji Chatyr-Dag rozdzielił się.

Struktura składa się z dwóch rodzajów skał.Poniżej znajduje się trudniejszy, który może wytrzymać atak wody - mułu i piaskowca. Luźny wapień leży na powierzchni i zajmuje powierzchnię 1 kilometra wysokości. To właśnie piaskowiec stał się przyczyną tak wielu jaskiń na Chatyr-Dag, w których starożytni ludzie osiedlili się nawet w epoce neolitu, i istnieją niezaprzeczalne dowody na to w postaci znalezisk archeologicznych.

Znana jest inna nazwa, którą Grecy wyrazili płaski żal - Trebizond. Przetłumaczone to słowo oznacza „montaż na stole”. Kiedy przybyła ludność mówiąca po turecku i osiedliła się w tym miejscu, nic nie zmieniła radykalnie, po prostu poprowadziła własną drogę i okazała się „namiotową górą”.

Istnieje wiele szlaków turystycznych, które prowadzą do zabytków. Jeśli jest to zbyt trudne, wymyślili dobrą polną drogę, wzdłuż której wielu dojeżdża do Chatyr-Dag samochodem. Tor został zachowany od czasów, kiedy działała tu baza wojskowa, dziś organizują tu liczne wycieczki lub przyjeżdżają samochodem.

Aby dostać się z Jałty i Ałuszty na górę, należy najpierw dojechać komunikacją miejską, która jedzie do Symferopola, a następnie w kierunku Jałty, gdzie po 1,5 godziny należy wysiąść na przystanku Angarsky Pass. Z drogi prowadzi mała leśna droga prowadząca do bazy turystycznej o tej samej nazwie. Stąd ścieżka zaczyna się w górę. Zbliżając się do rozwidlenia, musisz skręcić w lewo. Po kilku minutach podróży pojawi się linia energetyczna, a następnie ponownie widelec. Teraz droga biegnie w prawo.

Będąc w Bukovaya Polyana, musisz iść oznakowanym szlakiem ze znakami wskazującymi drogę. Jeśli potrzebujesz zaopatrzyć się w wodę, powinieneś zrobić to wiosną tutaj. Szlak będzie coraz bardziej stromy i chłodniejszy, dopóki nie znajdziesz się na płaskowyżu. Istnieją dodatkowe znaki, dzięki którym można łatwo dotrzeć do centrów turystycznych i jaskiń.

To nie jedyna ścieżka, która może poprowadzić górę. Możesz poruszać się przez Zarechnoye, potem przejść przez wieś Mramornoye, a potem tylko przez las, ale ta droga zajmuje znacznie więcej czasu, ponieważ transport publiczny do osad rzadko jeździ.

Własny transport ułatwia zadanie. Drogi są tu przejechane, pokryte wysokiej jakości żwirem, dość szerokie, aby kierowca czuł się komfortowo. Możesz wezwać górę, gdy nie ma śniegu.

Na szczycie góry klimat jest bardzo podobny do tego, z którego może się pochwalić Petersburg. Często może być silny wiatr. Na samej górze śnieg utrzymuje się do początku maja. Poniżej klimat górski jest umiarkowanie ciepły i raczej wilgotny, im wyższy, tym chłodniejszy. Na każde 100 metrów w górę temperatura powietrza spada o 0,6 C. Dlatego średnia roczna stawka wynosi + 7 ° C poniżej, ale tylko u góry + 4 ° C.

Tutaj rocznie spada około 1000 mm opadów, a 40% z nich to śnieg. Zimą dominują tu wiatry północno-wschodnie, więc czasami temperatura może spaść do znaku 32 ° C, co należy wziąć pod uwagę. Padający śnieg nie zawsze leży na płaskowyżu, ale wszystko dlatego, że czasami wieją tu ciepłe wiatry południowe. Jeśli chcesz jeździć na nartach, powinieneś dowiedzieć się wcześniej. Najlepszy czas na jazdę na nartach to druga dekada listopada, w marcu i kwietniu śnieg zaczyna się topić, więc staje się za mało.

Najgorsza jest więc zamieć zimą lepiej nie pojawiać się na górze ani być przygotowanym na burzę. Wiosna zaczyna się w połowie marca, kiedy temperatura powietrza zaczyna gwałtownie rosnąć. Liczba chmur na niebie maleje, pojawia się zielona trawa i pierwsze kwiaty. Jeśli wiosną nastąpi gwałtowny wzrost temperatury, to latem jego wzrost spowalnia i zatrzymuje się w okolicach 16-17 C. Już pod koniec sierpnia znów robi się mniej ciepło, do końca września szare chmury ponownie przyciągają niebo.

Pierwszy śnieg pada w listopadzie, grubość pokrywy wynosi około 13 centymetrów. Musisz to zrozumieć w różnych częściach płaskowyżu warunki klimatyczne mogą się różnić. Tam, gdzie są wąwozy, światło praktycznie nie przenika odpowiednio, a powietrze ogrzewa się minimalnie, na otwartych polanach jest nieco jaśniejsze i cieplejsze. Wiosną jest chłodniej niż jesienią.

Flora obszaru jest bardzo bogata, na górnym poziomie są:

• buk;
• grab;
• dąb;
• sosna;
• popiół;
• drzewo klonowe.

Czasami wzdłuż wąwozów można spotkać pojedyncze krzewy cisu. W rzeczywistości na tym obszarze znajduje się wiele roślin owocowych, w tym gruszka, jabłonie, dereń, a nawet czereśnie. Możesz znaleźć gęste zarośla derenia. Ale lasy nie są wszędzie, dolna część stoku pozostaje bezdrzewna, a na szczycie praktycznie nie ma krzaków. Ale na całej górze jest dużo trawy stepowej.

Jeśli chodzi o przedstawicieli świata zwierząt, jest tutaj nie mniej zróżnicowany. Jeleń jest jednym z największych ssaków żyjących w tych miejscach. Zimą, kiedy brakuje paszy, zwierzęta te schodzą do podnóża góry, rzadko schodzą na szczyt. Jest tu wiele lisów o jasnym, wręcz ognistym kolorze i atrakcyjnym srebrnym wzorze. Jego głównym siedliskiem są szczeliny w skałach i małe jaskinie.

Znacznie trudniej jest zauważyć kuny, których jest tu wiele, ale to zwierzę zachowuje się ostrożniej. Borsuki żyją również na górze, która nie hibernuje, ale doskonale znajduje jedzenie nawet pod grubą warstwą śniegu. Wiewiórka została sprowadzona z Terytorium Ałtaju. Dzisiaj jest to bardzo powszechne, ponieważ ma tu coś do jedzenia. Odwiedzając liczne jaskinie, nie zapomnij o nietoperzach żyjących w środku. Zimą śpią z głowami w środku, a wraz z nadejściem wiosny zaczynają się tuczić.

Góra Chatyr-Dag słynie z górskiego szczytu Eklizi-Burun i licznych jaskiń, które leżą pod górnymi i dolnymi płaskowyżami. Szlak Ishach prowadzi do niektórych. Najbardziej znane to Marmurowa Jaskinia i Emine-Bair-Khosar. Marmurowa jaskinia o głębokości 68 metrów i długości prawie 2 km to lokalna atrakcja, wewnątrz której znajdują się dziwne kształty stalaktyty i stalagmity, nazwane tak od różnych zwierząt, postaci z bajek, a nawet budynków, takich jak Krzywa Wieża w Pizie.

Ze względu na swoją wyjątkowość Marmurowa Jaskinia stała się znana na całym świecie. Cavers uważają go za jeden z pięciu najpiękniejszych na świecie i jeden z 7 cudów natury Krymu. W 1992 roku został włączony do Międzynarodowego Stowarzyszenia Jaskini Wyposażonych. W 1987 r. Zespół jaskiniowców Simferopol odkrył grotę ze złożonym systemem sal i galerii między Bin Bash-Kobo a Suuk-Kobo.

Nowa jaskinia znajduje się na wysokości 920 metrów nad poziomem morza. Nazywano go marmurem (pierwotnie używano również nazwy „Afghani”), ponieważ tworzy go marmurowy wapień. W 1988 roku Centrum Turystyki Speleologicznej Onyx-Tour organizowało wycieczki, układało betonowe chodniki i zapewniało oświetlenie.

Kolejna jaskinia - Emine-Bair-Khosar krąży po spirali do głębokości 120 metrów. Wewnątrz są nefrytowe stalagmity i krystaliczne kwiaty. Ta jaskinia wyróżnia się tym, że ma piękne jezioro. Według legendy Emine rzuciła się na dno jaskini po tym, jak jej kochanek został zabity przez rodzinę ojca.

Jaskinia Vyalova znajduje się na dolnym płaskowyżu góry Chatyr-Dag. Jest wyposażony w pionowe wejście o głębokości 31 m, które stopniowo (na głębokości około 16 m) przechodzi w stromy, prawie pionowy szyb. Całkowita głębokość wynosi 124 metry.Nazwany na cześć rosyjskiego jaskini Vyalov. Ponadto na zboczach góry znajduje się system jaskiń Vyalova, składający się z trzech obiektów znajdujących się na dolnym płaskowyżu.

O Górze Chatyr-Dag na Krymie, patrz poniżej.