Salgir na Krymie: opis rzeki, jej położenie

Jedną z najdłuższych rzek na Krymie jest rzeka Salgir. Ta rzeka pochodzi z krymskich gór. Długość kanału wynosi około 232 km.

Według historyków nazwa rzeki ma pochodzenie taurańskie, przedtatarskie i indoaryjskie. W tłumaczeniu z języka tureckiego „salgir” oznacza „imię męskie”. Ponadto wielu badaczy twierdzi, że nazwa rzeki ma korzenie czerkieskie, ponieważ „sal” oznacza „dopływ”, a „sprzęt” tłumaczy się jako „woda”. Warto to zauważyć Obecnie istnieje kilka nazw używanych dla tej rzeki. Na przykład jest to Salgir Baba, Salgir ojciec.

Największa droga wodna Krymu rozpoczyna się na zboczach łańcucha górskiego, który znajduje się w południowej części gór Krymu i nazywa się Chatyr-Dag.

Istnieje kilka wersji, z których pochodzi Salgir. Według jednej wersji Salgir wypływa z najdłuższej jaskini półwyspu - Kizil-Koba. Ale niektórzy lokalni historycy uważają również, że rzeka „zaczyna się” na przełęczy Angarsk.

Ta rzeka wpada do jeziora Sivash. To ten staw oddziela półwysep od lądu stałego. Ponadto warto zauważyć, że Salgir przekracza prawie cały Środkowy Krym.

W sumie z Salgiru wypływa około 14 dopływów, a łączna długość rzeki i jej dopływów, według niektórych danych, wynosi około 900 km. Jeden z najgłębszych lewych dopływów rzeki. Salgir to Ayan. Na tym dopływie zbudowano zbiornik, który zapewnia miastu Symferopol zasoby wodne. Powierzchnia tego zbiornika wynosi 3,5 m².

Ponadto rzeka Biyuk-Karasu jest jednym z dużych prawych dopływów Salgiru. Jego długość wynosi 86 km. W tłumaczeniu z języka tureckiego oznacza „wielką czarną wodę”. To są nazwy rzek, które wyłaniają się z ziemi jak źródła.

Jako dopływy rzeki. Salgir jest znany z innych rzek Krymu. To jest Kuchuk-Karasu, a także Small Salgir, Kurts, Tavel, Zuya, Besh-Terek. Rzeka ma również wiele dopływów w postaci małych strumieni, które całkowicie wysychają w lecie.

Jeśli przejdziemy do historii, to w książce „Przewodnik po Krymie” Marii Sosnogorovej, wydanej w okresie przedrewolucyjnym, znajduje się następujący wpis: „… Salgir… wybucha… w powodzi…”.

Ponadto niektóre informacje i opis głównych cech tej rzeki przedstawiono w ekonomicznym i geograficznym opisie Ak-Mosque i hrabstwa z 1798 r. Z tych danych wynika, że ​​rzeka Salgir była wcześniej uważana za w pełni płynącą i zdolną do rozlewu do 700 metrów wiosną i latem. Tak więc podczas powodzi rzeka ta stanowiła zagrożenie dla mieszkańców osad położonych na jej brzegach.

Warto również to zauważyć mianowicie r. Salgir był niezwykle niezawodną obroną dla jednej z najbardziej znanych fortec Scytów na starożytnym Krymie - Scytianu z Neapolu. W czasach starożytnych miasto to było także stolicą późnego państwa Scytów. Salgir działał również jako linia obronna w 1777 r., Kiedy obóz wybitnego rosyjskiego dowódcy Aleksandra Wasiliewicza Suworowa znajdował się na jednym z brzegów rzeki.

Jak już zauważyliśmy, Salgir jest główną drogą wodną półwyspu krymskiego. Dlatego rzekę tę można bezpiecznie nazwać jednym z głównych źródeł słodkiej wody, która jest niezbędna do zapewnienia środków utrzymania ludziom mieszkającym na półwyspie.

W upalne letnie dni brzegi Salgiru są ulubionym miejscem wypoczynku zarówno mieszkańców, jak i turystów. Dziś na tej rzece znajdują się następujące duże osady: miasto Symferopol, miasto. Gresovsky, położony 8 km od poprzedniej metropolii, miasta. Strażnicy - centrum wiejskiej wioski Strażników, z. Amur

To ta rzeka zaopatruje półwysep w wodę i uczestniczy w pracach Simferopol TPP, które z kolei zaspokajają około 40% zapotrzebowania miasta na ciepło w Symferopolu, a także zasilają pobliskie wioski, takie jak Gresovsky, Komsomolsky i inne.

W czasach starożytnych Salgir, rozlewając się, zmył budynki wioski wrzącymi prądami i stał się przyczyną śmierci ludzi. Dziś rzeka jest płytka i bezpieczna. Rzeka Salgir jest część krymskiego systemu nawadniania rolnego, dostarcza wodę do większości przedsiębiorstw rolnych w środkowej części półwyspu krymskiego. Na brzegach Salgiru znajdują się sady i winnice. Tak więc rzeka znalazła swoje zastosowanie gospodarcze.

Rzeka Salgir jest zarówno szalejącymi strumieniami, jak i spokojną rzeką, a woda „przykuty” do masywu miasta. Jej postać jest kipiąca i nieprzewidywalna. Górna część Salgiru jest dość niespokojna. Na tym odcinku można spotkać wodospady i burzowy prąd. Ta strona jest typową górską rzeką.

W części stepowej rzeka jest spokojna, stopniowo schodzi w kierunku równiny, gdzie łączy się z dorzeczem jeziora Sivash. Witryna podlega silnemu wysuszeniu w gorące lato.

Znaczna część Salgiru przepływa przez miasto Symferopol. Wydaje się, że dzieli tę metropolię na dwie części.

Ale na promenadzie znajduje się wiele kawiarni i restauracji, a także miejsca dla rodzin z dziećmi, więc wieczorem zawsze możesz przejść się wzdłuż wybrzeża Salgiru, który jest „uwięziony” w betonowym mieście.

Głównym pożywieniem rzeki Salgir jest deszcz i stopiona woda, ale rzeka ta otrzymuje dość dużą ilość wody ze źródeł podziemnych. Jeśli spojrzysz na zmianę poziomu wody w Salgir, zauważymy, że okres od końca lutego do maja jest najbardziej pełny.

Rzeka Salgir słynie z wielu atrakcji przyrodniczych. Jest to na przykład najbardziej malownicza i urzekająca jaskinia Kizil-Koba. Ta czerwona jaskinia jest uważana za jedną z największych na półwyspie. Według naukowców jaskinia powstała około 2,5 miliona lat temu.

Również w dorzeczu rzeki Salgir znajdują się jaskinie pod nazwami Chokurcha i Yeni-Sala (znana jako najbardziej tajemnicza i mistyczna jaskinia Krymu) a także trakt Karasu-Bashi i Wilcza Grota. Na przykład jaskinia Chokurcha jest uważana za jedno z miejsc pierwotnego człowieka. To w nim, nawet w czasach radzieckich, znaleziono szczątki starożytnego człowieka - człowieka neandertalskiego.

Ponadto odwiedzający zawsze mogą cieszyć się doskonałym połowem. Karpiowate występuje w rzece, ale karpie i karpie występują tu rzadziej. Niezłomni rybacy mówią również, że można złowić barwena w wodach Salgiru, a także okonie i szczupaki drapieżników. Ale w górnym biegu rzeki czasem pływa pstrąg.

Uważa się, że roślina ta ma około 600 lat. Chwyt pnia „starca” wynosi 6,22 metra, a jego wysokość wynosi 30 m.

Ostatnio zaobserwowano dość trudną sytuację z sytuacją środowiskową w dorzeczu rzeki Salgir. Większość linii brzegowej jest bardzo zanieczyszczona, a stan wody jest lepszy. Dlatego jednym z głównych problemów władz jest obecnie przyjęcie środków mających na celu poprawę tej sytuacji.

W końcu, jeśli nie poprawisz środowiska w dorzeczu i nie podejmiesz skutecznych działań, całkiem możliwe jest utracenie doskonałego i malowniczego miejsca, w którym można spędzić miło czas i zrelaksować się z przyjaciółmi, urządzając piknik na świeżym powietrzu. Zauważamy również, że ta tętnica wodna była wielokrotnie uwieczniona w wierszach Aleksandra Siergiejewicza Puszkina.

Od czasów starożytnych krążyły plotki, że rzeka Salgir przechowuje w swoich wodach wiele metali szlachetnych, zwłaszcza złota. Dlatego wielokrotnie poszukiwano tego metalu w wodach Salgiru. Wydobycie złota w tych miejscach zakończyło się jednak niepowodzeniem. Jak głosi jedna legenda, żył kiedyś młody chan. Znalazł jaskinię u stóp Chatyr-Dag, w której było dużo złota.

Mężczyzna zaczął zbierać złoto, ale pragnienie zysku pochłonęło go tak, że w obawie przed utratą ofiary zaatakował małą dziewczynkę i pobił ją biczem na wpół śmierci.

Ale natura pomściła chciwego Khana za ten czyn. W tej samej godzinie ściany jaskini zawaliły się, grzebiąc pod nimi złoto i zachłannego i nienasyconego chana. Od tego czasu złoto na Krymie zniknęło. Ostatnia próba wydobycia złota w Salgir miała miejsce w latach II wojny światowej, kiedy Krym był okupowany przez niemieckich najeźdźców.

Ale główną cechą, a nawet tajemnicą tej drogi wodnej Krymu jest to nikt nawet teraz nie jest w stanie powiedzieć dokładnie, skąd pochodzi Salgir i gdzie kończy kurs. Jego źródło nie zostało jeszcze określone, a reżim przepływu jest bardzo krnąbrny.

Recenzja wideo rzeki Salgir, zobacz następne wideo.