Rodzaje haptophobii i metody kontroli

Haptophobia jest jedną z najbardziej niewygodnych fobii, która znacznie komplikuje życie i socjalizację osoby w społeczeństwie. Pacjent doświadcza silny niekontrolowany strach, a nawet ataki paniki wywołane dotykiem innych ludzi. W tym artykule dowiesz się, dlaczego może pojawić się taka fobia, jak ją zdiagnozować i jakie opcje leczenia są dostępne.

Nazywa się haptophobia strach przed dotykiem nieznajomych, aw rzadkich przypadkach każdy dotyk w zasadzie. Czasami ta choroba jest również nazywana taktykofobią. Warto zauważyć, że zgodnie ze światową praktyką psychologiczną i psychiatryczną patologia ta jest jedną z najrzadszych fobii. Często niekontrolowany strach objawia się w związku z dotykiem nieznajomych, ale czasami kontakt dotykowy z przyjaciółmi i krewnymi powoduje również panikę.

Znaczny dyskomfort jest powodowany nawet sporadycznym dotykiem innych osób, na przykład w transporcie publicznym. Ta diagnoza znacznie obniża jakość życia ludzi i pociąga za sobą poważne konsekwencje, aż do całkowitej izolacji.

Haptophobia wiąże się z ustanowieniem osobistych granic i naruszeniem osobistej przestrzeni. Na przykład każda zdrowa osoba czuje się niekomfortowo, jeśli rozmówca zbliży się zbyt blisko, tylko odległość uważana za zbyt różną będzie dla każdej osoby. Haptophobe ma bardzo wąską przestrzeń osobistą, a reakcja na jego naruszenie jest zaostrzona. Jeśli zdrowa osoba ma sporadyczny kontakt dotykowy z nieznajomym, spowoduje to tylko lekką niechęć osoba cierpiąca na fobię może zacząć panikować.

W psychologii zwyczajowo dzieli się przyczyny fobii na wewnętrzny i zewnętrzny: pierwsza kategoria obejmuje cechy naszego postrzegania, niezależnie od środowiska, a druga kategoria obejmuje wszystkie czynniki środowiskowe.

Wśród przyczyn wewnętrznych brane są pod uwagę przede wszystkim cechy charakteru. Są ludzie, którzy są naturalnie podatni na haptofobię: zwykle są to osoby zamknięte, nieśmiałe, zanurzone w sobie, z wyraźną introwersją. Zwykle postrzegają innych jako wrogów, odpowiednio, każde naruszenie przestrzeni osobistej, które ludzie postrzegają bardzo ostro. Czasami pojawia się haptophobia z powodu napięcia nerwowego lub przejściowej agresji.

Przewlekłe choroby układu nerwowego i organiczne uszkodzenie mózgu mogą również prowadzić do strachu przed dotykiem. Leczenie w takich przypadkach jest szczególnie trudne, ale sytuacje te są niezwykle rzadkie. Również czasami wśród powodów brakuje tolerancji dla niektórych grup społecznych, na przykład przekonań rasistowskich. Ponadto kobiety czasami doświadczają paniki z powodu dotyku mężczyzn.

Jeśli haptophobia jest spowodowana przyczynami wewnętrznymi, można ją odziedziczyć i wiele takich przypadków jest znanych psychologom. Genetyka odgrywa tutaj rolę, ponieważ dziedziczymy cechy charakteru od naszych rodziców. Z kolei niektóre cechy charakteru mogą stwarzać predyspozycje do strachu przed dotykiem - mogą nie objawiać się za życia lub mogą objawiać się w niesprzyjających warunkach zewnętrznych.

Przyczyny zewnętrzne są również bardzo zróżnicowane. Na przykład negatywne doświadczenie może prowadzić do haptofobii, na przykład doświadczona przemoc sprawia, że ​​jesteś bardzo wrażliwy na każdy dotyk. Może to być przemoc domowa lub seksualna.

Psychozy i nerwice wywołane czynnikami zewnętrznymi mogą również odgrywać znaczącą rolę w powstawaniu i rozwoju fobii. Mogą pojawić się w wyniku ciężkiej pracy, wielkich wstrząsów życiowych, utraty, stresu psychicznego lub fizycznego. Z kolei psychozy i nerwice czynią osobę wrażliwą psychicznie, bardzo pobudliwą i wrażliwą, więc inwazja w przestrzeń osobistą jest postrzegana znacznie ostrzej. W takich przypadkach bezużyteczne jest zwalczanie fobii osobno - musisz leczyć psychozę lub nerwicę. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z kompetentnymi lekarzami, którzy mogą postawić diagnozę tak dokładnie, jak to możliwe.

Osoby niepełnosprawne mają również skłonność do obawiania się dotykania innych osób. Czasami fobia może nawet przerodzić się w agresję. Ponadto odnotowano powiązania niektórych zawodów z haptophobią: na przykład dermatolodzy, którzy wiedzą wszystko o chorobach skóry, często reagują bardzo wrażliwie na kontakt dotykowy z osobami z zewnątrz - w niektórych przypadkach może to skutkować pełnoprawną fobią.

W dużych miastach mamy do czynienia z przypadkowymi dotknięciami nieuchronnie i codziennie, więc nie jest potrzebny żaden specjalny test na haptophobię. Jeśli boisz się dotknąć, z pewnością pomoże to ustalić podróż w transporcie publicznym. Dla haptophobe zbliżanie się do innych pasażerów powoduje już strach i wiele negatywnych emocji, ponieważ w takich przypadkach ryzyko dotknięcia jest bardzo wysokie.

Przy bezpośrednim dotyku dyskomfort jest maksymalny aż do bólu fizycznego - Na zewnątrz niektórzy mają wyraźny atak paniki, a niektórzy wyglądają na powściągliwych, ale doświadczają poważnych wstrząsów nerwowych.

Haptophobes są tego świadomi ich fobia nie jest społecznie akceptowana, dlatego starają się ukrywać swoje negatywne emocje pod każdym względem i powstrzymaj zewnętrzne przejawy ich fobii tak bardzo, jak to możliwe: dla kogoś jest to bardziej skuteczne, dla kogoś mniej. Czasami haptophobe można łatwo rozpoznać po wyrazie twarzy i ostrych gestach. Towarzyszą nieoczekiwanemu dotykowi.

Objawy haptophobii są następujące:

• niekontrolowane drżenie, gęsia skórka na całym ciele bezpośrednio po dotknięciu lub z dużą grupą ludzi;
• kołatanie serca i podwyższone ciśnienie krwi - kolejny objaw haptophobii związany ze wzrostem adrenaliny z intensywnego strachu;
• u niektórych pacjentów obserwuje się nadmierne pocenie się;
• czasami dotykowi mogą towarzyszyć skurcze, oparzenia lub ból.

Haptophobia bardzo szybko prowadzi zatem do izolacji społecznej, fizycznej, psychicznej i moralnej degradacji jednostki leczenie fobii najlepiej jest na wczesnym etapie.

Fobia może objawiać się w różnych formach i mieć różne etapy. W najgorszym i najbardziej popularnym przypadku strach przed dotykiem obejmuje wszystkich ludzi. To zwyczajny przechodzień na ulicy, krewny, kolega i ukochany. W tym przypadku obsesyjny strach ma bardzo poważne konsekwencje dla życia społecznego pacjenta: fobia skłania osobę do stopniowej ochrony przed wszystkimi i całkowitego zamknięcia się. Jest to oczywiście szkodliwe dla dalszego zdrowia psychicznego oraz dla rozwoju osobistego i socjalizacji.

Często haptophobia dotyka tylko nieznajomych. Ten formularz można uznać za łatwiejszy, ponieważ pozwala pacjentowi nie zerwać kontaktów z bliskimi. Niemniej jednak w codziennym życiu nawet taka fobia powoduje wiele niedogodności. Zdrowi ludzie nawet nie zauważają, jak wiele przypadkowych dotknięć otacza nas każdego dnia: potrzeba przeniesienia pieniędzy do kasjera w sklepie lub jazdy pełnym autobusem na haptophobe stanie się prawdziwym stresem. Z kolei ciągłe stresy są niezdrowe i mogą nawet wywoływać choroby somatyczne.

Najczęstszą postacią haptophobii jest strach przed dotknięciem określonych kategorii ludzi. Na przykład może to być strach w zależności od płci, wieku lub narodowości.

Dla każdej fobii psychologowie i psychiatrzy wyróżniają 3 etapy.

• Po pierwsze obejmuje lekki dyskomfort i strach przy dotknięciu, tolerancyjną niechęć - To najłatwiejszy etap, z którym niektórzy sobie radzą samodzielnie. Jednak jeśli fobii nie zapobiega się we wczesnych stadiach, często postępuje ona bardzo szybko.
• Próby odejścia od ludzi, unikania kontaktów i komunikacji, rzadziej wychodzenia z domu - Są to niepokojące dzwonki wskazujące, że fobia jest poważna. Po bezpośrednim dotknięciu pacjent doświadcza ekstremalnego stresu, który negatywnie wpływa na ogólne samopoczucie w ciągu dnia. W takich przypadkach nie można tego zrobić bez pomocy specjalisty.
• Wreszcie na zaawansowanym etapie fobia prowadzi do całkowitej izolacji społecznej. Pacjent odmawia opuszczenia domu i kontaktu ze światem zewnętrznym, lęk i stres mogą mieć objawy fizjologiczne.Każdy rozwija fobię inaczej, więc nie można dokładnie określić, w którym momencie ten etap nadejdzie - lepiej zacząć walczyć z haptophobią tak wcześnie, jak to możliwe.

Obecnie we współczesnej psychologii i psychoterapii możliwe jest leczenie dowolnych fobii. Niemniej jednak nie można podać jednego przepisu na to, jak leczyć haptophobię - jest to bardzo szeroki termin, a specjalista musi zrozumieć konkretne przyczyny pacjenta, które doprowadziły do ​​strachu przed dotknięciem. Rozważ najczęstsze metody walki z tą fobią.

Czas terapii określa lekarz - czasem może to być dość długi czas, ale przy odpowiednim leczeniu i pozytywnym nastroju pacjenta rokowanie będzie korzystne. Bardzo popularny w walce z takimi fobiami, zagrażający izolacji społecznej, jest terapia grupowa. Po pierwsze, haptophobe będzie mógł zrozumieć, że nie jest sam ze swoim problemem. W wygodnym otoczeniu pacjenci będą mogli rozmawiać i pomagać sobie nawzajem przezwyciężyć strach. Ta metoda jest bardzo skuteczna dla wielu różnych pacjentów.

Ale także z pacjentami sesje indywidualnemające na celu zwalczanie strachu i trening cech osobistych. Mówienie o problemach, ich świadomość, a także poszukiwanie przyczyn są ważne w pracy z psychoterapeutą. Ważne jest nie tylko, aby lekarz prawidłowo zdiagnozował, ale także, że pacjent rozumie problem i szczerze chce go rozwiązać. Czasami sesje mogą odbywać się w formie swobodnego dialogu, a czasem w zabawny sposób - istnieje wiele technik psychologicznych, które pozwalają łagodnie walczyć z fobią.

Hipnoza to kolejne skuteczne leczenie. Jest stosowany u pacjentów na różnych etapach. Podczas sesji hipnotycznej lekarz działa na podświadomość i pomaga w ustanowieniu niezbędnych ustawień.

Czasami w leczeniu skomplikowanych przypadków haptophobia lekarz przepisuje specjalne leki. Wśród nich są:

• leki przeciwdepresyjne w celu normalizacji stanu psychicznego i emocjonalnego;
• leki hormonalne potrzebne do zaburzeń hormonalnych;
• środki uspokajające w celu uspokojenia i zapobiegania atakom paniki;
• benzodiazepiny, które hamują pobudzenie nerwów;
• leki przeciwpsychotyczne o działaniu uspokajającym.

Powyższe leki należy przyjmować wyłącznie za radą lekarza i pod jego ścisłą kontrolą.

Możesz pokonać haptophobię samodzielnie, z należytym wysiłkiem - najważniejsze jest wielkie pragnienie, uświadomienie sobie problemu i pozyskanie wsparcia bliskich. Psychologowie zalecają kilka sposobów.

• Ćwiczenia oddechowe - To świetna praktyka uspokajająca nerwy. Przydziel 15 minut dziennie i staraj się oddychać głęboko i prawidłowo. W przypadku niechcianego dotyku staraj się zachować spokój i oddychać głęboko - nie pozwól sobie na panikę.
• Jedz zdrową dietę. Nasza psychologia jest w dużej mierze zależna od procesów biochemicznych zachodzących w ciele. Jeśli komórki otrzymają wszystkie niezbędne składniki odżywcze, wkrótce wrócą do normy, dzięki czemu będziesz mógł lepiej kontrolować siebie.
• Rób medytację i jogę. - To kolejny świetny sposób na relaks i odczucie ciała.
• Sport może również pomóc. - podczas intensywnego treningu spalamy nadmiar adrenaliny i produkujemy hormon radości endorfin.
• Spróbuj rozumować logicznie - w kontakcie z ludźmi nie ma się czym martwić. Spróbuj się o tym przekonać: nie odpieraj problemu, pozwól, aby ludzie cię dotknęli i postarali się wziąć go neutralnie.

Oczywiście, każdy chce tego uniknąć i starać się nie zachorować. Charakter tej diagnozy jest niezwykle niejednoznaczny, chociaż wielu zaleca prowadzenie aktywnego życia społecznego, aby zapobiec pojawieniu się fobii. Jeśli masz już fobię, nawet w początkowej fazie, możesz zapobiec atakom. Z czasem spokojne podejście do dotyku stanie się nawykiem.

Spróbuj głęboko oddychać, rozluźnij mięśnie, jeśli czujesz, że wkrótce nastąpi atak. Przekonaj się, że ludzie wokół ciebie nie są wrogami i nie mają na celu wyrządzić krzywdy - w końcu tak jest. Poproś ukochaną osobę o ostrożne przywrócenie kontaktu dotykowego z tobą, częstsze przytulanie, robienie masażu - z czasem, gdy stanie się to wygodne, dotyk innych również będzie mniej odczuwalny.