Lista fobii: od najpopularniejszych do najrzadszych

Obawy są różne. To, czego się obawia jedna osoba, może wydawać się absurdalne i absurdalne dla drugiej, ale to wcale nie umniejsza samego strachu. Lista fobów znanych nauce i wystarczająco zbadanych przez współczesną psychiatrę ma ponad sto nazwisk, a każda z nich ma pewien lęk, który może zmienić życie człowieka nie do poznania.

Fobia jest nazywana objaw, który jest niewyjaśnionym i irracjonalnym strachem przed czymś. Osoba zwykle nie jest w stanie kontrolować tej emocji. Fobie są bardzo stabilne, mogą prześladować osobę od dzieciństwa do starości. Ludzie cierpiący na fobiczne zaburzenia psychiczne starają się unikać sytuacji i okoliczności, które powodują ich wielki niepokój. Z reguły dobrze zdają sobie sprawę ze zbyt daleko idącego, a nawet absurdalnego strachu, ale nie mogą nic z tym zrobić.

Manifestacja fobii wysoki poziom lęku, utrata samokontroli, ataki paniki, a czasem utrata przytomności. Rozumiejąc, że dana osoba nie jest w stanie kontrolować swojego horroru, często podejmuje decyzję o pozostawieniu potencjalnie niebezpiecznej sytuacji. Ludzie stają się więc dobrowolnymi samotnikami (z obawy przed ulicą, ze strachu przed wyjściem z domu), socjofobowie (z obawy przed komunikowaniem się z ludźmi, ze strachu przed niezrozumieniem, niedopuszczalne). Ludzie z niektórymi fobiami nie mogą tworzyć rodzin, znaleźć normalnej pracy, podróżować, cieszyć się życiem.Lęki znacznie ograniczają ludzkie możliwości.

Uważa się, że prawie 70% światowej populacji ma pewne typy zaburzeń fobicznych, podczas gdy specyficzne fobie występują w około 8-10% przypadków. Według statystyk większość fobii żyje w Europie i na Zachodzie, tylko 4% to Azjaci, Afrykanie i Latynosi. Według istniejących danych WHO kobiety cierpią na różne koszmary około dwukrotnie częściej niż mężczyźni.

Chodzi o psychiatrów, mówiąc o fobii patologiczny przejaw reakcji strachu na bodźce. Uważa się, że radzenie sobie z fobiami jest znacznie łatwiejsze na początkowym etapie. Długie, złożone i zaniedbane koszmary rzadko są całkowicie wyleczone. Psychoanalityk oznacza fobię stan nerwicy obsesyjnej, w której stan lękowy zaczyna faktycznie kontrolować zachowanie i myślenie pacjenta.

Nie każdy strach można uznać za diagnozę. Zaburzenie psychiczne mówi się tylko wtedy, gdy jeśli uporczywy irracjonalny horror jest obecny przez ponad sześć miesięcy, a jego objawy znacznie ograniczają życie człowieka.

Lista tych lęków jest imponująca, ponieważ w pewnym stopniu wszyscy martwią się o swoje zdrowie i przebywanie w kosmosie. Oto główne obawy związane ze stanem zdrowia, a także fobiami przestrzennymi.

• Ablutofobia - To jest strach przed myciem, kąpielą, czyszczeniem, myciem. Jednocześnie osoba może nie bać się otwartych zbiorników, ale wszelkie procedury higieniczne są dla niego wyjątkowo nieprzyjemne, a czasem nawet powodują trwałe odrzucenie.

• Agirofobia (dromofobia) - horror ulic. Niektórzy boją się perspektywy przekroczenia szerokiej ulicy z masą samochodów, inni patologicznie boją się wąskich i cichych uliczek wsi.

• Agorafobia - strach przed otwartymi przestrzeniami, placami, tłumami ludzi. W surowej formie może to objawić się całkowitą odmową opuszczenia granic twojego mieszkania.

• Eichmofobia - patologiczny irracjonalny horror ostrych przedmiotów, noży, strach przed zranieniem. Eichmofobowie zwykle starają się unikać ostrych przedmiotów kuchennych w takim stopniu, w jakim odmawiają gotowania, kupując artykuły spożywcze, aw 90% przypadków boją się obcinać paznokcie.

• Acliophobia - Rzadkie zaburzenie, któremu towarzyszy nieuzasadniony strach przed ogłuszeniem. Osoby z taką fobią unikają głośnych dźwięków, starają się bardzo uważać na zdrowie ucha.

• Trądzik - Silny strach przed trądzikiem, trądzikiem. Często towarzyszy temu zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, w którym osoba zawsze stara się wytrzeć ręce i twarz czystymi chusteczkami.

• Apopatopatia - Niewytłumaczalny strach przed pójściem do toalety. Niektórzy obawiają się jedynie pójścia do publicznych toalet, podczas gdy inni (rzadko) mają prywatne latryny.

• Apopleksyfobia - strach przed udarem. Warto zauważyć, że na fobię wpływają głównie młodzi i zdrowi ludzie, którzy mają minimalne ryzyko krwotoku mózgowego. Rozwija się najczęściej u osób, które widziały skutki udaru u krewnych, przyjaciół.

• Ataksjofobia - patologiczny silny horror z perspektywy utraty równowagi i zdolności do koordynowania ich ruchów. Często spotykany u profesjonalnych sportowców, artystów cyrkowych, u osób, których działalność zawodowa wiąże się z potrzebą zachowania równowagi.

• Automizofobia (misofobia) - strach przed zanieczyszczeniem ciała, skóry, strach przed zabrudzeniem i zarażeniem się niebezpiecznymi chorobami. Ten strach jest zwykle ściśle związany z depresją. W ciężkiej postaci zaburzenia osoba ogranicza dotykowe kontakty z ludźmi i przedmiotami do minimum lub próbuje niczego nie dotykać.

• Aerofobia - strach przed poruszaniem się samolotem, przebywaniem w kabinie, a także strach przed przeciągiem. Bardzo powszechny rodzaj strachu, w ciężkiej formie, może objawiać się całkowitym odrzuceniem transportu lotniczego.

• Aeroemfizofobia - Niewyjaśniony strach przed rozwojem choroby kesonów. Często spotykany wśród zawodowych nurków, nurków, pilotów, astronautów. Ale każdy może się rozwinąć, a nawet zrozumienie, że dekompresja w zwykłym życiu nikogo nie zagraża, nie może zagwarantować braku rozwoju odpowiedniego koszmaru.

• Bazofobia - strach przed chodzeniem bez wsparcia. Może objawiać się lękiem przy braku poręczy, poręczy, a także rąk przyjaciela, towarzysza, partnera lub bliskiego. Ludzie z tym zaburzeniem są spokojni tylko wtedy, gdy poruszają się fizycznie (przynajmniej laska lub piechur).

• Bakteriofobia (Bacillophobia) - Jest to silny strach przed zarazkami, bakteriami, strach przed staniem się ofiarą infekcji bakteryjnej. Przejawia się obsesja stworzenia wokół siebie sterylnej przestrzeni. Ataki paniki mogą wystąpić w dowolnym momencie, gdy obcy przedmiot, osoba itp. Wejdzie do znanego siedliska, ponieważ mogą one być źródłem patogenów.

• Blutofobia - strach przed zranieniem, zranieniem kogoś lub czegoś. Często rozwija się na tle depresji. Blaptophoby są niezdecydowane, niespokojne, że ich działania mogą być niebezpieczne dla innych, a lęk ten może objawiać się drżeniem, histerią, skurczami, skurczami mięśni oddechowych i kołataniem serca.

• Bromhydrofobia - bój się, że inni zauważą zapach potu lub zapach ciała. Choroba nazywana jest również chorobą o nadmiernej czystości. Często ta forma strachu występuje u osób o wyjątkowo niskiej samoocenie. Fakt, że się pocisz, wywołuje panikę, trzeba natychmiast wyjść pod prysznic lub przynajmniej użyć dezodorantu. Bromhydrofoby często nadużywają perfum.

• Vaccinophobia - strach przed szczepieniami i możliwe komplikacje z ich strony. Stosunkowo młoda fobia, która stosunkowo niedawno znalazła się na liście obaw. Może objawiać się albo przez strach tylko przed pewnym rodzajem szczepionki, na przykład szczepionek „żywych”, i może być kojarzona ze wszystkimi lekami bez wyjątku w przypadku szczepień zapobiegawczych.

• Venereophobia - strach przed zarażeniem się chorobą przenoszoną drogą płciową. Może objawiać się w strachu przed niechronionym stosunkiem, nawet ze stałym partnerem, lub może przejawiać się w przekonaniu, że choroba już istnieje, podczas gdy większość wenerofobów boi się wizyty u lekarza - są bardzo nieśmiali.

• Verminophobia - strach przed małymi robakami, pasożytami, zarazkami, infekcją. Dość obszerna lista obaw, na które zarabiają producenci mydła antybakteryjnego i sterylnych chusteczek domowych. Istnieją nawet specjalne klawiatury komputerowe dla szkodników. Strach przed infekcją i śmiercią zwykle opiera się na negatywnych doświadczeniach z przeszłości (w dzieciństwie osoba miała infekcję i teraz boi się nawrotu).

• Zawroty głowy (dinofobia) - strach przed zawrotami głowy i utratą równowagi.Często rozwija się u osób, które naprawdę mają problemy ze zdrowiem serca, naczyń krwionośnych, aparatu przedsionkowego i nerwu słuchowego. W tym samym czasie osoba postrzega zawroty głowy jako oznaki niebezpiecznej choroby i sama zaczyna bać się objawów.

• Halitofobia - strach przed nieświeżym oddechem. Mężczyzna bardzo się boi, że inni uznają go za cuchnący. Nie zawsze istnieje najmniejszy powód do takich obaw. Strach szybko zamienia się w zaburzenie lękowe, w nerwicę stanów obsesyjnych, w których osoba nieustannie, jakby zraniona, wykonuje ten sam program działań, aby odświeżyć oddech i sprawdzić jego świeżość.

• Hemofobia (hematofobia) - strach przed krwią (własną lub cudzą). Najczęściej rozwija się po urazach lub interwencji medycznej związanej z utratą krwi w dzieciństwie. Jednocześnie samo wydarzenie może być bezpiecznie zapomniane z upływem lat, ale strach jest gęsto odciskany w podświadomości. Przejawia się ostro, gwałtownie - mogą wystąpić mdłości, zawroty głowy, drżenia, obsesyjny zapach krwi, szum w uszach, utrata przytomności.

• Hydrosofobia - strach przed poceniem się. Zwykle dana osoba boi się pocić z dwóch powodów - albo ze strachu przed przeziębieniem, albo ze strachu przed nieprzyjemnym zapachem, co inni zauważą. Hydrosofoby są zwykle bardzo zaniepokojone, gdy widzą innych pocących się ludzi, dlatego zwykle starają się nie chodzić na siłownie, stadiony, łaźnie.

• Gymnofobia - strach przed nagością. Pacjenci obawiają się, że ktoś zobaczy ich nago. W niektórych przypadkach nagość obcych jest również niepokojąca, dlatego też jej hymnofobowie również starają się tego uniknąć. Najczęściej naruszenie wiąże się z negatywnymi doświadczeniami z dzieciństwa, a także z niską samooceną, gdy dana osoba uważa swoje ciało za wstydliwe, brzydkie.

• Dentofobia - strach przed dentystami, dentystami. Według ekspertów co trzeci mieszkaniec planety cierpi z powodu tego rodzaju strachu. Dentofobowie udają się do dentysty tylko w ostateczności, dlatego zwykle mają problemy ze zdrowiem zębów.

• Dermatopatopatia - strach przed zarażeniem dolegliwości skórnych. Strach przed perspektywą zostania pacjentem dermatologa powoduje, że dana osoba częściej używa mydła, detergentów i środków dezynfekujących. I to ich częste stosowanie powoduje problemy skórne, co zwiększa panikę człowieka. Okazuje się błędne koło, z którego trudno się wydostać.

• Jatrofobia (iatrofobia) - strach przed lekarzami, pielęgniarkami, sanitariuszami i wszystkimi, którzy noszą biały płaszcz. Może przejawiać się w postaci odmowy odwiedzenia kliniki, wykonania badań.

• Jofobia - strach przed trucizną, strach przed zatruciem. Osoba może obawiać się nie tylko zatrucia pokarmowego lub narkotyków, ale także trucizn, które mogą dostać się na skórę i pod nią z ukąszeniami owadów podczas uścisku dłoni. Preferencje żywieniowe jofobe są zwykle rzadkie - je tylko ograniczone grupy produktów, nie może być karmiony niczym poza domem, jeśli nie wie, z kogo i z czego przygotował przysmak. W domu osoba z takim zaburzeniem może zawsze mieć imponującą kolekcję środków owadobójczych. Ludzie mogą regularnie odczuwać oznaki zatrucia.

• Rakotwórczość - strach przed zachorowaniem na raka, rak. Najczęściej rozwija się u osób w wieku 40+. Przyczyny mogą leżeć w przykładzie krewnych, a także w ogólnym wyobrażeniu o niebezpieczeństwie i nieuleczalności raka. Często lęk przed śmiercią i udręką spowodowany chorobą onkologiczną rozwija się na tle istniejącej depresji, a także innych patologii psychicznych.

• Kardiopatofobia - strach przed chorobami serca, drgawki. Częściej rozwija się u osób, których rodzina zmarła z powodu chorób serca.Uważa się również, że prawdopodobieństwo wystąpienia takiego strachu wzrasta z wiekiem. W większym stopniu narażeni są na to emeryci, którzy często odwiedzają lekarzy i zdają testy.

• Kenofobia - strach przed dużymi pustymi przestrzeniami, salami kinowymi, teatrami, holami i salami. Jednocześnie strach jest wywoływany nie tyle przez duże przestrzenie, co przez fakt, że nie są one niczym wypełnione, ale dlatego, że mózg kenofobu natychmiast „czerpie” z różnych niebezpieczeństw, które można ukryć w dużej sali.

• Klaustrofobia - patologiczny strach przed ograniczoną przestrzenią i perspektywa bycia w gęstym tłumie. Klaustrofobowie pozostawiają otwarte drzwi, unikają poruszania się windą, często boją się wagonów i kabin samolotów.

• Menopauza - strach przed schodami, potrzeba chodzenia po nich. W tym samym czasie sama klatka schodowa i proces jej przejścia mogą wywoływać przerażenie. Przyczyny stanu patologicznego nie są oczywiste, nadal nie są całkowicie jasne dla medycyny. Zaburzenie jest rzadkie.

• Kopofobia - strach przed przepracowaniem. Często rozwija się u dorosłych oraz u mężczyzn i kobiet, którzy do niedawna mieli miejsce w życiu, którzy słyszeli o niebezpieczeństwach przepracowania lub sami doświadczyli skutków chronicznego zmęczenia. Zaburzenie objawia się nietypowo dla fobii - osoba nie próbuje unikać biznesu i odpowiedzialności, a nawet odwrotnie - próbuje się bardziej obciążać. Im więcej się na siebie bierze, tym silniejszy jest poziom lęku i lęku przed możliwym zmęczeniem.

• Koprofobia - strach przed kałem. Nie tylko pojawienie się kału (przyjaciół, nieznajomych, psów itp.), Ale także rozmowa na temat wypróżnień, a czasem nawet reklamowanie środków przeczyszczających może wywołać atak paniki i obrzydzenia. Dłonie i usta zaczynają drżeć, pojawiają się zawroty głowy, może stracić przytomność.

• Lalofobia - strach przed mówieniem podczas jąkania. Spowodowane strachem przed staniem się śmiechem w oczach innych. Występuje nie tylko u osób jąkających się, ale także u tych, którzy nigdy się nie jąkają, ale bardzo obawiają się, że to oni mogą doświadczyć nagłego i niewytłumaczalnego jąkania.

• Maniofobia - strach przed niezdolnością umysłową. Maniofobia jest dosłownie nawiedzona obsesją, że pewnego dnia oszaleją i dlatego regularnie znajdują objawy różnych zaburzeń psychicznych. „Pułapka” polega na tym, że wraz z postępem fobii osoba naprawdę wariuje. Dlatego warunek koniecznie wymaga leczenia, w przeciwnym razie jest to rzut kamieniem do prawdziwego szaleństwa.

• Menofobia - strach przed miesiączką. Może być łączony z hemofobią (lęk przed krwią) lub może być izolowanym lękiem, na przykład kobieta obawia się dyskomfortu podczas menstruacji.

• Mizofobia (hermofobia) - strach przed zarażeniem się. Misofobowie boją się dotykać obcych przedmiotów, kontaktować się z ludźmi, którzy nie wzbudzają w nich zaufania. Często unikają transportu publicznego, publicznych łaźni i miejsc, w których teoretycznie mogą zostać zarażeni jakąkolwiek chorobą zakaźną.

• Nosofobia - strach przed zachorowaniem. Pojęcie to obejmuje liczne lęki przed określonymi chorobami (lizofobia - lęk przed schizofrenią, trofobię - lęk przed trądem, speedofobia - lęk przed zakażeniem HIV itp.), A także ogólny lęk przed zachorowaniem na coś. Tacy ludzie obawiają się o swoje zdrowie, higienę, odżywianie, czytają wiele informacji o objawach chorób, a nawet znajdują lwią część z nich samych.

• Nosocomophobia - patologiczny strach przed szpitalami, szpitalami, szpitalami.Przeciwnie, osoby z takim zaburzeniem nie mogą zostać zwabione do szpitala, który sam w sobie jest niebezpieczny, ponieważ w przypadku braku diagnozy i szybkiego wykrycia wielu chorób osoba jest poważnie zagrożona. Najczęściej objawia się w dzieciństwie. U dorosłych ma ciężki przebieg.

• Onanofobia - horror możliwych konsekwencji masturbacji. Rozwija się częściej u nastolatków, może mieć ciężki przebieg, w którym osoba ogólnie odmawia zbudowania pełnego życia intymnego. Zwykle wiąże się z przerażającymi opowieściami o niebezpieczeństwach związanych z masturbacją (często nieprawdziwe), które dorośli straszą nastolatków. Najczęściej chłopcy cierpią z powodu tej formy strachu.

• Patroyophobia - strach przed chorobami dziedzicznymi. Zwykle rozwija się u tych, którzy naprawdę mają pacjentów w rodzinie, a także osób, które mają bardzo trudne relacje z krewnymi: zaczynają się obawiać, że wykażą również negatywne cechy i że ich relacje z własnymi dziećmi również będą trudne. Nieleczony strach może przerodzić się w zaburzenie paranoiczne.

• Parurez - strach przed oddawaniem moczu u ludzi. Odrębna choroba i zaburzenie nie są brane pod uwagę, ale często towarzyszą różnym niepokojącym fobiom społecznym. Częściej u mężczyzn.

• Peladofobia - strach przed łysieniem. Może rozwijać się zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Przejawia się to w tym, że ludzie zaczynają szybko unikać kontaktów z łysymi, ponieważ w ich obecności zaczynają odczuwać silne podniecenie.

• Pettofobia - strach przed przypadkowym puszczeniem bąka w miejscu publicznym. Strach może osiągnąć taką siłę, że osoba przestaje odwiedzać miejsca publiczne, boi się stać w kolejce w sklepie, ponieważ niekontrolowana emisja gazów jelitowych, zgodnie z pettophobe, może wystąpić w dowolnym momencie.

• Tokofobia - strach przed porodem. Najczęściej kobiety są tocofobią, ale są też przedstawiciele silniejszego seksu, którzy cierpią na ataki strachu i paniki, wspominając o ciąży i porodzie. Strach może być wieloaspektowy - jest to strach przed zostaniem dobrym rodzicem, strach przed bólem podczas porodu oraz negatywne doświadczenie aborcji w przeszłości, a nawet strach przed utratą dobrej figury po porodzie. W ciężkiej postaci strach przed porodem powoduje, że kobieta dobrowolnie odmawia kontynuowania porodu.

• Topofobia - strach przed pozostaniem w jakimś pokoju sam. Mówimy o konkretnym pokoju lub rodzaju lokalu (piwnice, strychy, magazyny) lub o wszystkich pokojach bez wyjątku (rzadko). Dla takiej osoby bardzo ważne jest, aby ktoś był z nim stale, nawet jeśli jest to kot lub pies.

• Traumatofobia - strach przed zranieniem. Występuje z przerośniętym instynktem samozachowawczym. Traumatofobowie w przeszłości często doznali obrażeń, zwykle dzieje się to w dzieciństwie. Zaburzenie przejawia się w zwiększonej ostrożności, w stosowaniu środków ochrony osobistej, nawet w okolicznościach, w których wydaje się to nieodpowiednie.

• Tremofobia - strach przed drżeniem, drżenie. Często jest to objaw innych zaburzeń fobicznych, gdy dłonie lub usta zaczynają drżeć w stanie podniecenia u osoby.

• Trypanofobia - strach przed zastrzykami, igłami, strzykawkami, kolczykami itp. Wszelkie nakłucia na ciało (nawet jako możliwe zdarzenie) powodują silny niepokój w trypanofobii, pozbawiają go odpoczynku i snu, w ciężkiej postaci zaburzeniu może towarzyszyć całkowita odmowa wykonania badań, leczenia .

• Gruźlica (fisziofobia) - strach przed zarażeniem gruźlicą. Zwykle rozwija się u wrażliwych ludzi po zapoznaniu się z objawami i drogami przenoszenia tej niebezpiecznej choroby.Nie chcą uścisnąć dłoni, starają się unikać przebywania w tym samym pokoju z tymi, którzy kaszlą (niezależnie od przyczyn kaszlu), często myją ręce, robią sobie wdechy w domu. W surowej formie unikają komunikacji z nieznajomymi i starają się nigdzie nie zabierać klamek.

• Tunnefobia - bój się pokonać tunel. Jest to forma fobii przestrzennej. Może objawiać się zarówno całkowitą odmową dostania się do jakichkolwiek tuneli, jak i odmową samodzielnego ich pokonania, bez osób towarzyszących.

• Farmakofobia - strach przed przyjmowaniem leków. Często graniczy ze strachem przed lekarzami, ze strachem przed możliwym zatruciem. Czasami rozwija się jako długoterminowa pamięć o skutkach ubocznych przyjmowania leków w dzieciństwie, ale może być konsekwencją negatywnych informacji z zewnątrz (doniesienia o fałszywych lekach, niebezpiecznych fałszerstwach itp.).

• Phirofobia - strach przed wszy, wszy. Osoba tak boi się kurczenia się wszy, że stara się unikać każdego, kto nie tylko podrapie się po głowie, ale także dotknie jego włosów. Często phyriophobes narzekają na swędzenie skóry głowy, biorąc ją za objawy wszy, ale prawdziwym niebezpieczeństwem jest próba samodzielnego stosowania różnych chemikaliów i środków owadobójczych, z którymi ludzie cierpiący na takie zaburzenie próbują pozbyć się nieistniejącego problemu.

• Emetofobia - strach przed wymiotami. Jedna z najsłabiej rozumianych fobii, choć cierpi na nią około połowa ludzi na naszej planecie. Może to objawiać się lękiem przed wymiotami u ludzi, a także lękiem, którego może doświadczyć dana osoba, kontemplując wymioty innej osoby.

• Epistaksofobia - strach przed krwawieniem z nosa. Naprawdę niemożliwe jest kontrolowanie stanu, takiego jak krwawienie z nosa (krwawienie z nosa). A jeśli dana osoba ma skłonność do częstych krwawień z nosa, może rozwinąć się taka fobia.

• Erytrofobia - strach przed zarumienieniem. Niektórzy rumieni się, kiedy kłamią, inni - w czasach wielkiego podniecenia. Erytrofobiczny obawia się, że zaczerwienienie z jakiegokolwiek powodu złapie go w niewłaściwym czasie w niewłaściwych okolicznościach, kiedy będzie publicznie.

Lęki przed zjawiskami naturalnymi oraz przedstawiciele świata zwierząt i roślin są jednymi z najstarszych. Powstały u zarania ludzkości i pozostaną na długo jako przejaw instynktu samozachowawczego. Ale dla niektórych obawy te wykraczają poza racjonalność i prowadzą do utraty samokontroli za każdym razem, gdy ktoś staje wobec tego, czego się obawia.

Takie obawy nie zawsze powstają w wyniku negatywnych osobistych doświadczeń. Często przyczyną jest wielowiekowa „pamięć przodków”. Takie obawy są często dziedziczone. Oto lista najczęstszych fobii tego typu:

• aylofobia (felinofobia) - strach przed kotami;
• akarofobia - patologiczny horror kleszczy i ich ugryzień;
• anemofobia - strach przed burzą, możliwe naturalne zniszczenie;
• anthofobia - strach przed kwiatami (zarówno dzikimi, jak i w doniczkach);
• afofobia - strach przed pszczołami, osami i ich ugryzieniami;
• arachnofobia - strach przed pająkami;
• astrofobia - strach przed gwiazdami, gwiaździste niebo, gwiaździsta przestrzeń;
• brontofobia - strach przed grzmotami;
• galeofobia - patologiczny strach przed rekinami;
• heliofobia - strach przed przebywaniem na otwartym słońcu;
• herpetofobia - strach przed wężami i gadami;
• gilofobia - strach przed zagubieniem w lesie;
• bestialstwo - strach przed zwierzętami w szerokim tego słowa znaczeniu (wiele terminów wymienionych na liście to odmiany zoofobii, jej szczególne przypadki);
• zemmiphobia - strach przed kretami;
• insektofobia (entomofobia) - strach przed owadami;
• keraunofobia - strach przed błyskawicami;
• kinofobia - patologiczny strach przed psami dowolnej wielkości i rasy;
• myrmekofobia - strach przed mrówkami;
• musofobia (lub pewna fobia) - strach przed myszami, szczurami i innymi gryzoniami;
• martwica - strach przed nocą, ciemnością.
• ombrofobia - strach przed zamoknięciem w deszczu;
• ornitofobia - strach przed ptakami i ich piórami;
• pirofobia - strach przed ogniem;
• psychofobia - strach przed zimnem;
• radiofobia - strach przed promieniowaniem;
• ranidofobia - strach przed żabami;
• talasofobia - strach przed morzem (sam zbiornik i proces kąpieli w nim);
• uranofobia - strach przed spojrzeniem w niebo;
• chiropofobia - strach przed nietoperzami;
• równonofobia - strach przed końmi.

W obawie dominują obawy społeczne. Zazwyczaj wiąże się to z potrzebą budowania kontaktów społecznych, a także zmianami psychiki związanymi z wiekiem. Należą do nich:

• agrafobia - strach przed molestowaniem seksualnym;
• androfobia - patologiczny strach przed ludźmi;
• antropofobia - strach przed towarzystwem ludzi;
• autoobia - strach przed samotnością;
• gamofobia - strach przed małżeństwem;
• haptophobia - strach przed dotykiem innych ludzi, potrzeba dotykania kogoś;
• żelotofobia - nieuzasadniony silny lęk przed staniem się przedmiotem ośmieszenia;
• genofobia (koitofobia) - strach przed seksem;
• gerontofobia - strach przed starością;
• heterofobia - nieuzasadniony strach przed członkami płci przeciwnej;
• ginofobia - patologiczny strach przed kobietami;
• gravidofobia - rzadki horror kobiet w ciąży, strach przed perspektywą spotkania kobiety w ciąży;
• demofobia (okhlofobiya) - horror przed zgromadzeniem ludzi, tłumem, bandą;
• logoophobia - silny irracjonalny strach przed procesem rozmowy w obecności innych osób;
• porażenie dziecięce - obawiają się, że każde błędne działanie osoby może zaszkodzić jego rodzinie, przyjaciołom, bliskim mu osobom;
• pediofobia - irracjonalny horror dzieci;
• zanik mięśni - bój się, że inni ludzie będą na ciebie patrzeć;
• fobia społeczna - strach przed społeczeństwem, publiczne potępienie, niepowodzenie;
• transfobia - patologiczny strach przed osobami transpłciowymi, ostre odrzucenie oznak transseksualizmu;
• filofobia - strach przed zakochaniem, doświadczanie serdecznej miłości do kogoś;
• efebifobia - patologiczny strach przed nastolatkami.

Takie fobie są powszechnymi zaburzeniami psychicznymi, które, według statystyk, dotykają do 12% populacji w mniej lub bardziej wyraźnym stopniu. Oto niektóre z tych fobii:

• fobia winna - patologiczny strach przed piciem wina (a czasem innych napojów alkoholowych);
• sitofobia – strach przed jedzeniem w ogóle;
• trichofobia - przerażenie włosów, które dostały się do jedzenia;
• fagofobia - strach przed połykaniem jedzenia, duszenie się podczas połykania;
• hemofobia - strach przed możliwymi dodatkami chemicznymi w żywności.

Ta grupa fobii dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety oraz dzieci. Wszystko, co ma zawsze mistyczny kolor, było postrzegane jako coś strasznego, ale czasami lęki stają się silne, irracjonalne i zamieniają się w fobię. Oto kilka takich obaw:

• arytmofobia - strach przed określoną liczbą, która ma określone mistyczne znaczenie dla konkretnej osoby;
• hierofobia - paniczny strach przed przedmiotami związanymi z jakimkolwiek kultem religijnym;
• hexacosiohexecontaghexaphobia - strach przed „diabelskim” numerem 666;
• demonofobia (satanofobia) - strach przed demonami, diabłem;
• parasquedecathriaphobia (triskaidecaphobia) - strach przed liczbą 13;
• spektrofobia - patologiczny strach przed duchami, duchami, duchami;
• teofobia - strach przed Bogiem, jego ewentualna ingerencja w sprawy ludzkie, kara boska;
• kulofobia - strach przed wizerunkiem klauna.

Istnieją obawy, które warunkowo dzielą się na nietypową grupę. Oznacza to, że są one dość rzadkie, a przyczyny takich zaburzeń fobicznych zwykle nie są ustalone:

• akriofobia - boją się nie zrozumieć znaczenia odczytanych informacji;
• hippopotomonstrosescipedalofobia - obsesyjny horror z długich słów;
• dorofobia - paniczny strach przed wręczaniem prezentów i otrzymywaniem prezentów od innych;
• dekstrofobia - obsesyjny strach przed wszystkimi przedmiotami znajdującymi się w chwili obecnej na prawo od osoby;
• decidofobia - Strach przed podjęciem decyzji;
• imohypofobia - panika, że ​​zostaniesz źle zrozumiany, kiedy będziesz używać emotikonów w korespondencji;
• retterofobia - strach przed popełnieniem błędu w pisowni słowa, niezauważenie funkcji automatycznego zastępowania;
• autofobia - strach przed nieudanymi selfie, które spowodują potępienie innych;
• hyrofobia - niewytłumaczalny horror jest nieodpowiedni do śmiechu w środowisku, które nie predysponuje do tego, na przykład na pogrzebie;
• chronofobia - horror czasu, jego bieg.

• Nictophobia - strach przed ciemnością, noc. Jest to najczęstszy lęk współczesnego świata, który występuje u ludzi w różnym wieku, płci, poziomie wykształcenia i statusie społecznym. Do 80% dzieci cierpi na nimfobobię, podczas gdy u dorosłych częstość występowania fobii wynosi około 9-10%.

• Acrofobia - paniczny strach wysokości. Wpływa nawet na 8% mieszkańców świata. Każdy pobyt na wysokości, lot, potrzeba patrzenia przez okno z górnych pięter wywołuje silny, nieprzewidziany strach przed upadkiem. A upadek jest całkiem możliwy, ponieważ w czasie ataku paniki człowiek naprawdę traci okazję do kontrolowania siebie i swoich działań.

• Aerofobia - strach przed podróżowaniem samolotem, lataniem samolotem. Do 7% ludzi cierpi na to zaburzenie. Może im towarzyszyć dodatkowy strach, na przykład tanatofobia (strach przed śmiercią).

• Klaustrofobia - strach przed ograniczoną przestrzenią. Występuje u 5-6% ludzi w takim czy innym stopniu. Pacjenci starają się unikać potknięć windą, nie zamykają drzwi, okien. Niektóre osoby mogą nawet spowodować atak paniki napiętym krawatem lub prysznicem.

• Aquaphobia to strach przed wodą. Występuje u 50% ludzi, którzy przeżyli tragedie na wodzie, katastrofy, powodzie itp. Bez wstępnych przyczyn predysponujących występuje u 3% ludzi na Ziemi.

• Ofiofobia - horror węży. Patologiczny strach przed wężami występuje u 3% ludzi. Niektórzy boją się tylko w chwili kontemplacji gada, inni potrafią go „wymyślić” i cierpią z powodu obsesyjnej myśli, że w ich domu może być wąż.

• Hematofobia - Strach przed krwią w jej patologicznej wersji występuje u 2% mieszkańców świata. W prawie połowie przypadków przerażające krwawe filmy oglądane w dzieciństwie, a także niechlujne manipulacje pracowników służby zdrowia, są winne rozwoju strachu.

• Tanatofobia - horror własnej śmierci i śmierci innych. Zwykle spotykany u ludzi religijnych, po niezbyt udanym okresie kryzysu wieku średniego. U dzieci jest to rzadkie.

• Glossofobia - patologiczny strach przed wystąpieniami publicznymi. Zdarza się to w łagodnej postaci u 90% mieszkańców planety, ale w postaci choroby przechodzi u 3%.

• Irremofobia - strach przed głęboką ciszą. Towarzyszyć temu mogą halucynacje, uczucie irracjonalnego strachu, chęć ucieczki. Występuje u około 1,5-2% ziemian, najczęściej - u mieszkańców dużych miast, przyzwyczajonych do hałasu nawet w nocy.

• Gnosiofobia - patologiczny strach przed uzyskaniem wiedzy. Zwykle mieszkańcy megamiast, a także dzieci, które dorastały w niewykształconych plemionach, a dzieci Mowgli cierpią na taką fobię.
• Kumpunofobiya - strach przed guzikami.Bardzo rzadka fobia, która występuje tylko w jednym przypadku na 70 tysięcy osób. Przejawia się to w tym, że osoba ostrożnie unika takich akcesoriów na ubraniach.
• Penterafobia - patologiczny strach teściowej. Bez względu na to, jak może się to wydawać anegdotyczne, są ludzie, którzy naprawdę nie mogą komunikować się z teściową bez śmiertelnego przerażenia w sercach i paniki w oczach. Dokładnie ten sam termin odnosi się do strachu przed teściową u kobiet.
• Pogonofobia - strach przed brodą. Przejawia się to w tym, że pogonofobe ostrożnie unika jakiegokolwiek kontaktu z tymi, którzy mają długą brodę. Jeśli nie można uniknąć komunikacji, wywołuje atak paniki.
• Papafobia - patologiczny strach przed papieżem. W sumie jest tylko kilka przypadków nieznośnego ludzkiego horroru na wspomnienie imienia Papieża, ale zostały one zauważone i zostały umieszczone na oficjalnej liście fobii.
• Lacanophobia - strach przed warzywami. Jeden rodzaj ogórka lub cukinii może wywołać atak terroru, panikę i zawroty głowy u lakanofobów. Zazwyczaj zapach warzyw dla takich osób jest nie do zniesienia.
• Nenofobia - strach przed chmurami. Zmieniają kształt, są w ruchu, a sam ten fakt wywołuje niepokój u osób niebędących fobią.
• Omphalophobia - strach przed pępkiem. Omfalofobowie boją się pępka - własnego, nieznajomego, nigdy nie pozwalają nikomu dotknąć tej części ciała, a oni sami starają się nie dotykać pępka i nie patrzeć na niego.

• Piotr Wielki (Wielki) cierpiał na entomofobię - bał się wielu owadów, a zwłaszcza karaluchów. Kazał mu regularnie sprawdzać komory pod kątem owadów, zanim miał się tam udać. Fakt ten znajduje szerokie odzwierciedlenie we wspomnieniach jego współczesnych.
• Franklin Roosevelt spanikowany boi się ognia, od dzieciństwa cierpiał na pirofobię, kiedy w 1899 roku był świadkiem strasznego pożaru. W nocy Roosevelt zawsze pozostawiał otwarte drzwi, a do obowiązków tajnej służby należały regularne kontrole bezpieczeństwa pożarowego w jego rezydencji.
• Nieustraszony zwycięski wojownik Czyngis-chan cierpiał na kinofobię - bał się psów. Jako dziecko był świadkiem, jak mongolski wilczarz rozdarł człowieka na stepie.
• Psychoanalityk dr Sigmund Freud cierpiał na agorafobię, bał się broni i paproci. Lęk przed otwartymi przestrzeniami uniemożliwił starszemu Freudowi spacery bez studentów.
• Przywódca Korei Północnej Kim Jong Il bał się latać. Jego aerofobia była tak silna, że ​​podczas politycznych podróży zawsze wybierał wyłącznie transport naziemny.
• Klaustrofobia cierpi hollywoodzką aktorkę Umę Thurman. Na planie „Kill Bill-2” postanowiła zagrać w scenie, w której jest pochowana żywcem, czego żałowała - przerażenie było tak intensywne, że Uma potrzebowała później pomocy psychoterapeuty, aby kontynuować pracę nad filmem.
• Najsłynniejszy socjofob naszych czasów - matematyk Grigorij Perelman. Nie opuszcza domu, odmawia uczestnictwa w konferencjach, nie udziela wywiadów, a także odmawia przyjazdu do Paryża i otrzymania zasłużonej premii w wysokości 1 miliona euro.
• Cesarz Oktawian August panikujący boi się burzy. Zbudował nawet świątynię Jowisza Grzmotu, aby ułagodzić bogów, ale strach nie zniknął.
• Hitler bał się dentystów, Napoleona - kotów i białych koni.

W jaki sposób radzić sobie z fobiami i obawami, zobacz dalej.