Fobie

Heterofobia: przyczyny i charakterystyka choroby

Heterofobia: przyczyny i charakterystyka choroby
Spis treści
  1. Opis
  2. Powody
  3. Objawy i znaki
  4. Jak się pozbyć?

O heterofobii mówiono ostatnio na całym świecie. W przypadku odrzucenia osób odmiennej płci i ogólnie związków heteroseksualnych, nie mówią nawet o chorobie, ale raczej o zjawisku w społeczeństwie. Niemniej jednak heterofobowie często potrzebują pomocy psychoterapeuty.

Opis

Jeśli słowo „heterofobia” zostanie rozłożone na składniki i przeanalizuje jego pochodzenie, tłumaczenie ze starożytnej greki spowoduje wyrażenie „Strach przed innymi” (inni). Termin nie zawsze odnosi się bezpośrednio do zaburzenia psychicznego, jest często używany opisywać niektóre procesy społeczne, dyskryminację osób o orientacji heteroseksualnej.

Termin ten pojawił się po raz pierwszy w latach 90. ubiegłego wieku.

Często heterofobią są homoseksualiści i lesbijki, które wyrażają wrogość wobec osób o tradycyjnej orientacji.

Pierwsza wzmianka o heterofobii pojawia się w książce Echela Kinsey, Sex and Forgery. Później słynny raper Eminem napisze piosenkę, w której zaśpiewa także o homofobii - Homophobic? Nie, jesteś po prostu heterofobiczny (Homofobiczny? Nie, jesteś po prostu heterofobiczny).

Na heterofobię można patrzeć na różne sposoby. Ale eksperci w dziedzinie seksuologii i psychoterapii zwykle w to wierzą wciąż nie jest to choroba, ale wieloczynnikowa wrogość jednej osoby do jakichkolwiek przejawów heteroseksualności. I mówimy nie tylko o relacjach z płcią przeciwną, ale także o agresji w stosunku do klasycznego i ogólnie akceptowanego stylu życia, który jest typowy dla tradycyjnych heteroseksualnych rodzin.

Dzieci, pikniki w weekendy, wesela, rozwody, obowiązki rodzinne, domagają się rezygnacji z miejsca dla kobiety - wszystko to powoduje wielkie rozdrażnienie w heterofobii. A ponieważ na szczęście tradycyjne rodziny nadal dominują na świecie, heterofobiczny stosunek do nich stanowi wrogość wobec społeczeństwa jako całości i zasad, według których żyje.

Heterofobe nie lubi swojej płci, z którą się urodził, wydaje się mu obcy, a także często w nim występuje silny niepokój i irytacja na widok wszystkiego, co obce, w jego rozumieniu norma, na przykład na widok bezdomnych, niepełnosprawnych.

Heterofobia nie należy do listy fobii przewidzianej w międzynarodowej klasyfikacji chorób (ICD-10), nie jest uważana za pełnoprawne zaburzenie psychiczne.

Ale oto niektóre przejawy heterofobii na liście diagnoz psychiatrycznych. Na przykład strach przed mężczyznami nazywany jest androfobią, a strach przed kobietami nazywany jest ginekofobią i takie zaburzenia psychiczne istnieją.

Heterofobowie często doświadczają strach przed intymnością iw tym przypadku lekarz diagnozuje „koitofobię” i dokładnie leczy to zaburzenie. Jeśli przedstawiciele mniejszości seksualnych cierpią z powodu heterofobicznych nastrojów, może to częściowo być dla nich nawet normą psychiczną, ale ogólnie mówi o dyskryminacji społecznej.

Powody

Przyczyny, które mogą doprowadzić do dołączenia do szeregu heterofobów, są liczne i tylko jeden z nich nie zawsze ma miejsce, często jest to połączony wpływ czynników na psychikę.

Heterofobia może stać się ludźmi, którzy mają bardzo słabą wiedzę o seksie i nie mają odpowiednich umiejętności.

Dziewczyna lub chłopak, którzy wcześniej nie odbyli stosunku seksualnego, z którego regularnie wyśmiewali się dziewczyny i przyjaciele, mogą stać się heterofobiczni, ponieważ sama perspektywa nawiązania relacji z płcią przeciwną może wywołać u nich stan lęku, strachu i odrzucenia, wrogości.

Heterofobia często rozwija się u ludzi którzy są nieśmiali wobec swojego ciała (na przykład w obecności dysmorfofobii), cierpiących na kompleksy niższości, a także po negatywnych doświadczeniach seksualnych, na przykład po ośmieszeniu partnera seksualnego, zastraszaniu, poniżeniu, gwałcie.

W większości przypadków zdarzenie negatywne występuje w dzieciństwie lub w wieku dojrzewania i jest mocno zakorzenione w świadomości i podświadomości osoby.

U mężczyzn pojawia się najczęstszy lęk przed związkami z członkami płci przeciwnej na tle strachu przed nagłą utratą normalnej erekcji, wątpliwości co do ich zdolności do sprawienia kobiecie przyjemności. U kobiet przyczyną mogą być cechy pierwszego kontaktu seksualnego - na przykład, jeśli wystąpił silny ból. Z punktu widzenia rozwoju heterofobii pierwszy kontakt seksualny jest również niebezpieczny, co natychmiast zakończyło się niechcianą ciążą, a następnie aborcją.

W przypadku homoseksualistów bardzo trudno jest zrozumieć, co było pierwotne - po raz pierwszy pojawiła się heterofobia lub początkowo atrakcja dla osób tej samej płci była zasadniczo oparta. Oba scenariusze są możliwe.

Objawy i znaki

Jeśli mówimy o zwolennikach miłości tej samej płci, to wszystko jest dość oczywiste: nastroje heterofobiczne wybuchną wyśmiewaniem z tradycyjnych par, unikaniem tradycyjnego seksu, demonstracyjną pogardą dla tradycyjnego małżeństwa między mężczyzną i kobietą itp.

W innych przypadkach konieczna będzie dokładna obserwacja w celu „obliczenia” heterofobu. Co może wskazywać na heterofobię:

  • osoba szczerze i przez długi czas, a czasem nawet głośno oburzona na widok całującej się pary na ławce w parku, przy wejściu, na ulicy;
  • pary, które przytulają się na ulicy, w jakiś sposób demonstrują swój związek, są wyjątkowo nieprzyjemne (z obrzydzeniem) dla osoby;
  • jeśli sceny miłosne pojawiają się po przełączeniu telewizora, osoba ta z obrzydzeniem przełącza kanał lub całkowicie go wyłącza;
  • osoba nie ma stałego partnera, pozostaje samotna, pomimo tego, że dobrze wygląda, ma całkiem udaną karierę, studia, ma status społeczny;
  • osoba z irytacją odrzuca wszelkie oznaki uwagi płci przeciwnej;
  • odmawia chodzenia na wesela i chrzciny dzieci swoim przyjaciołom, znajomym, krewnym, zawsze znajdując dobre powody, które rzekomo uniemożliwiały mu udział w uroczystości.

Heterofobiczni mężczyźni często rozwijają zaburzenia erekcji, niepowodowane żadnymi przyczynami medycznymi, chorobami ani infekcjami. Heterofobowie obu płci są nieśmiali nieprzyjemnie odwiedzają plaże, parki wodne, baseny, gdzie ludzie są prawie całkowicie rozebrani.

W ciężkich przypadkach osoba rozwija agresję.

Potrafi pokonać na ulicy całującą się parę, agresywnie atakować sąsiadów rodziny tylko dlatego, że płaczące dziecko lub erotyczne odgłosy małżonków za ścianą uniemożliwiają mu spanie.

Jak się pozbyć?

W społeczeństwie panuje wroga postawa wobec heterofobii, dlatego osoba, która zauważy pierwsze objawy takiego naruszenia, jest bardzo zawstydzona, aby skonsultować się z lekarzem lub psychologiem, aby przyznać się do tego krewnym i przyjaciołom. A to zaburza terminowe uwolnienie się od strachu przed członkami płci przeciwnej i relacji z nimi.

Bardzo często mężczyzna cierpiący na heterofobię uważany jest za geja, co nie zawsze jest prawdą, a kobiecie przypisuje się powieści z innymi kobietami, a teraz nie ma ani kropli prawdy.

Ale obawa, że ​​możesz być podejrzany o przynależność do mniejszości seksualnych w taki czy inny sposób, uniemożliwia heterofobowi rozpoznanie problemu i zwrócenie się o pomoc. I podczas gdy człowiek próbuje ukryć swoje prawdziwe nastroje i lęki, wrogość i lęki, heterofobia postępuje, a jakość życia heterofobii spada. Tymczasem im wcześniej zaczniesz terapię, tym większa szansa na pozbycie się zaburzenia szybko i na zawsze.

W leczeniu prowadzonym przez psychoterapeutów stosuje się metody terapii poznawczo-behawioralnej. Pozwala ustalić przyczynę wrogości wobec heteroseksualnych podstaw, związków, tradycji. Lekarz pomaga ponownie rozważyć nieprawidłowe postawy psychologiczne i zmienić je na bardziej pozytywne., co pozwoli na łatwiejsze i bardziej tolerancyjne podejście do przedstawicieli innej płci.

Zarówno terapia indywidualna, jak i grupowa, psychoanaliza, w ciężkich przypadkach - metody hipnozy i sugestii. Ponadto czasami przepisywane są środki uspokajające, nasenne i witaminy.

Osobno oziębłość u heterofobicznych kobiet i brak erekcji u mężczyzn z takim zaburzeniem nie są leczone. W procesie zastępowania poprzednich psychoanalizy nowymi problem planu seksualnego rozwiązuje się sam.

Trudno, prawie niemożliwie jest pomóc sobie samemu, bez pójścia do lekarza z ciężką heterofobią kontrolowanie swoich emocji jest bardzo, bardzo trudne. Co więcej, wyleczenie jest niemożliwe bez wyeliminowania pierwotnej przyczyny.

Poniższy film przedstawia świat heterofobii.

Napisz komentarz
Informacje dostarczone w celach informacyjnych. Nie samoleczenia. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Odpocznij