Co to jest filofobia i jak się jej pozbyć?

Zakochanie jest normalnym warunkiem dla osoby. Mobilizuje psychikę i ciało jako całość, popycha do wielkich czynów i osiągnięć. Zakochanie jest stanem, który zaczyna się u osoby jeszcze przed osiągnięciem wieku dojrzewania. A kiedy dzieci stają się dorosłe, możliwość zakochania pomaga im tworzyć własne rodziny, rodzić dzieci i czuć szczęście. Ale nie wszyscy mogą sobie pozwolić na tak łatwe zakochanie. Ludzie cierpiący na filofobię nie zgadzają się doświadczać takich uczuć dla dobra.

Filofobia jest dość powszechnym problemem. To zaburzenie psychiczne, które się objawia. w patologicznym strachu przed zakochaniem. Ten strach jest bardzo złożony i wieloaspektowy, może być przejściowym zaburzeniem, które nastąpiło po ciężkim osobistym doświadczeniu zakochania, lub może być przewlekłym zaburzeniem.

W każdym razie filofob potrzebuje pomocy, w przeciwnym razie ryzykuje życiem samotnie, doświadczając lęku przed paniką za każdym razem, gdy potencjalni partnerzy, atrakcyjni i interesujący ludzie, którzy mogą sprawić, że filofob jest idealną parą spotykającą się na swojej drodze.

Zaburzenie to nie jest tak zwane przypadkowo: po grecku phileo oznacza „kochać”. Definicja znajduje się w wykazie zaburzeń psychicznych podanym przez Międzynarodowy Klasyfikator Chorób ICD-10 pod kodem 40.2 - zaburzenia fobiczne. Nazwa tej fobii mówi sama za siebie. Strach może osiąść u każdego; cierpią z tego powodu zarówno młodzi mężczyźni, jak i dorośli mężczyźni i kobiety. Co więcej, u kobiet problem występuje nieco częściej niż u mężczyzn.Strach powstaje z reguły na podstawie osobistego doświadczenia danej osoby lub w dzieciństwie, gdy percepcja staje się ostra, w tak zwanych okresach wrażliwych.

Elementy filofobii mogą wystąpić u każdego, kto doznał utraty miłości - pozostawiając partnera, cudzołóstwo, zdradę, śmierć. Ale takie uczucia są tymczasowe i stopniowo strach przed nową miłością maleje, osoba staje się gotowa na nowy związek. Jeśli rozwinie się prawdziwa filofobia, najprawdopodobniej nie będzie nowego związku.

Często filofobowie zaczynają nadużywać alkoholu i narkotyków, aby „zmiażdżyć” swój wewnętrzny strach i konflikty. (u człowieka lęk przed zakochaniem zwalcza naturalną potrzebę relacji z płcią przeciwną). Alkohol i substancje psychoaktywne tymczasowo przyniosą ulgę, przynajmniej dopóki się nie uzależnią.

Miłość jest niesamowitą siłą i efektem, która może podnieść osobę do siódmego nieba ze szczęścia lub uczynić ją najbardziej nieszczęśliwą na świecie przez subiektywne odczucia. Nic dziwnego w tym, że przyczyną rozwoju filofobii jest także miłość. Strach przed zakochaniem może być odczuwany przez osoby w różnym wieku - od nastolatków po seniorów.

Psychiatrzy twierdzą, że pod wieloma względami rodzaj relacji rodzinnych, które dziecko obserwuje w dzieciństwie, wpływa na prawdopodobieństwo takiego zaburzenia psychicznego. Jak się okazało, nawet 95% przypadków filofobii ma swoje korzenie właśnie w dzieciństwie i okresie dojrzewania.

Najczęściej dziecko stwarza warunki wstępne dla tej fobii ze względu na skandale w rodzinie, trudne relacje między rodzicami. W tym samym czasie filofobię kobiet kładzie się zwykle w sytuacji, gdy ojciec działa jak tyran, dręczyciel. Dziecko widzi, jak cierpi matka, i nie chce dla siebie takiego samego losu, utożsamiając związek rodziców z pojęciem „miłości”.

Fobię męską kładzie się, jeśli matka działa jak despota, a ojciec cierpi upokorzenie, dokuczanie. W tym przypadku chłopiec formułuje również błędne przekonanie o kobietach w ogóle i, w wieku dorosłym, stara się unikać zakochania, aby zapobiec poważnym związkom. W każdym razie filofobia działa jako mechanizm ochronny, więc mózg próbuje chronić osobę przed sytuacjami, które są przez niego postrzegane jako niebezpieczne.

Poczucie niebezpieczeństwa - takiego właśnie doświadczyło dziecko za każdym razem, gdy jest świadkiem kolejnego skandalu rodziców. Psychologia osoby z takim zaburzeniem fobicznym dość dokładnie daje mu odpowiedzi na wszystkie pytania wewnętrzne. Bliskość, miłość, małżeństwo, rodzina to dla niego terytorium działań wojennych, których obecność wiąże się z bólem i cierpieniem. Aby temu zapobiec, mężczyzna lub kobieta stara się nie zakochać.

Ale ta decyzja nie jest świadoma. Tak zdecydował mózg, który jako środek zapobiegawczy zbudował silny, czasem paniczny strach, którego dana osoba doświadcza za każdym razem, gdy tylko przychodzi mu do głowy zakochać się.

Przyczyną filofobii u dziewczynki może być instalacja odziedziczyła po samotnej matce, że „wszyscy mężczyźni są szumowinami, potrzebują tylko jednego”. Te same błędne oceny, uprzedzające sądy (ale tylko wobec kobiet) są czasami przekazywane synom przez samotnych synów.

Negatywne doświadczenia osobiste są uważane za dość powszechną przyczynę filofobii, zwykle występuje w okresie dojrzewania i młodości. W tym przypadku strach przed perspektywą zakochania rozwija się pod wpływem szyderstwa ze strony rówieśników.Z pewnością miała miejsce dramatyczna i nierozerwalna pierwsza miłość, wyjątkowo negatywne pierwsze doświadczenie seksualne lub utrata ukochanej osoby.

Jeśli młody mężczyzna lub dziewczyna dorastają pod gradem wyśmiewania, wówczas zwykle są pewni, że są nieatrakcyjni i zasadniczo nie zasługują na wzajemne uczucia. W takim przypadku mechanizm ochronny powstaje jako środek zapobiegawczy - jeśli nie chcesz zostać odrzucony, nie ma się czym zakochać. Tę samą tarczę psychoemocjonalną tworzą filofobowie, którzy przeżyli nieodwzajemnioną pierwszą miłość.

Jeśli ukochana osoba umiera lub przechodzi na inną (inną) - jest to najsilniejszy stymulujący powód rozwoju fobii u nastolatka. Osobie dorosłej łatwiej jest zaakceptować taką stratę niż nastolatkowi, dla którego cały świat można zawrzeć w jednym obiekcie miłości. Ból psychiczny sprawia, że ​​człowiek zamyka swój wewnętrzny świat na romantyczne doświadczenia - to także ochrona, ale już przed bólem, co jest możliwe również w nowych związkach.

Strach przed zakochaniem objawia się na różnych poziomach. Możesz łatwo zidentyfikować filofobię, ale zmiana go samemu lub próba nawiązania z nim bliskiej relacji bez pomocy psychoterapeuty lub psychiatry zakończy się niepowodzeniem.

Objawy objawiają się zarówno w sferze emocjonalnej, jak i w zachowaniu. Sam Philophobe doskonale zdaje sobie sprawę z patologicznego strachu przed budowaniem nowego związku z płcią przeciwną. Przyznaje to, nie odmawia i może łatwo argumentować, dlaczego tak jest, jakie ma powody takiego zachowania. I chociaż na horyzoncie nie ma potencjalnych romantycznych partnerów, jest on dość spokojny, ale czasami ostrych objawów nie da się uniknąć w obliczu potencjalnej miłości.

Filofobia prawie zawsze wpływa na charakter osoby. Zmienia się, staje się coraz bardziej paskudny, sam człowiek jest raczej samolubny, robi wszystko, co możliwe, aby inni nawet nie myśleli o zbliżeniu się do niego jako możliwego partnera życiowego. W ciężkich przypadkach filofobe ma za każdym razem ataki panikikiedy spotyka osobę, która jest jak najbliżej idealnego obrazu, który istnieje w świadomości każdego z nas. Jednocześnie fobie męskie i żeńskie mają różne objawy.

Mają skłonność do krótkotrwałych romansów, jednodniowych spotkań w celu zaspokojenia naturalnych potrzeb seksualnych. Często zmieniają partnerów, robią to łatwo i naturalnie. I może się wydawać, że „nie mają nic świętego”. Ale tak nie jest. Tylko dla osoby takie zachowanie stanowi opcję ochrony przed możliwym niebezpieczeństwem, jakie może nieść poważna miłość.

Jeśli jeden z tych przelotnych partnerów zdecyduje się przeciągnąć filofob w przejściu lub po prostu daje cień długiego związku, pacjent może wykazywać liczne oznaki zaburzenia fobicznego - bicie serca staje się szybsze, silniejsze uczucie niepokoju, a czasem beznadziejności, pojawia się uczucie braku powietrza, nudności, niechęci do ogólnie rzecz biorąc, chcę uciec jak najszybciej i jak najdalej.

Filofobów nie należy mylić z intymofobami i osobami bezpłciowymi. Mają wszystko w porządku z intymnymi pragnieniami i ich realizacją, nie boją się samych przedstawicieli płci przeciwnej. Ale odczuwają jedynie pociąg seksualny i nic więcej. Filofobiczni mężczyźni mogą szczerze odpowiedzieć, jeśli zapytają ich, czego się najbardziej obawiają. Większość wskazuje, że nie zakochują się w nich ze strachu przed utratą wolności osobistej, uzależnienia od działań i nastrojów drugiej osoby, strachu przed odpowiedzialnością nie tylko za siebie, strachu przed zdradą.

Często kierowany przez filofobię strach przed finansową niemożliwością nakarmienia rodziny (często w dzieciństwie chłopiec obserwował, jak jego matka upokarza ojca za to, że niewiele zarabia). Filofobiczni mężczyźni wyglądają trochę niechlujnie, nie przywiązują wagi do drobiazgów w swojej garderobie, lekceważą zasady - na przykład nie golą się. Uwielbiają przebywać w nieznanych firmach, ponieważ nikt nie zadaje w nich niewygodnych pytań dotyczących ich życia osobistego. Osoby z takim zaburzeniem psychicznym często można znaleźć w klubach nocnych.

Seks płciowy z takim zaburzeniem psychicznym zachowuje się prawie tak samo. Mogą flirtować, nie powoduje dyskomfortu. Ale perspektywa długotrwałego związku jest przerażająca. Czasami kobiety nawet przestrzegają zachowań unikowych - staraj się nie poznawać mężczyzn, aby nie przypadkowo się zakochać (Ten objaw jest charakterystyczny dla ciężkich postaci filofobii).

Jeśli fan zacznie przejmować inicjatywę, nalega na poważny związek, kobieta jest przerażona, jest przerażona, staje się agresywna, nerwowa, w stanie niepokoju i próbuje w jakikolwiek sposób zakończyć wszelką komunikację z tym mężczyzną.

Często filofobii u kobiet towarzyszy niechęć do posiadania dzieci. Nie chodzi o niepłodność ani przejściowe trudności finansowe i inne, ale konkretnie o „bezdzietność” - ideologiczne przekonanie o korzyściach płynących z bezdzietności. Jeśli kobieta z takim zaburzeniem nadal decyduje się na dziecko, woli wychowywać go sama, świadomie odmawiając ślubu i wychowania dziecka ze swoim partnerem.

Pamiętaj, że większość ludzi z tym lękiem może kontrolować swoje emocje, aby się nie zakochać. Ale nie mogą kontrolować przejawów grozy w przypadku zderzenia z traumatyczną sytuacją. Chwilowo tracą poczucie rzeczywistości, cały świat zamienia się w ciągły horror, drżenie rąk, przyspieszenie pulsu, częste oddychanie. W ciężkich przypadkach dana osoba może stracić przytomność.

Możesz rozpocząć relacje z filofobami tylko według ich zasad. Dokładniej, zgodnie z zasadami ich zaburzeń psychicznych. Aby porozmawiać o czymś innym, musisz najpierw pomóc osobie pozbyć się strachu. Może to zrobić psychiatra, psychoterapeuta, który określi stopień zaburzenia za pomocą specjalnych testów i zaleci odpowiednią terapię. Do testowania użyj klasycznej skali lęku i konkretnych testów, które obejmują pytania związane z uczuciami po intymności seksualnej, a także pytania o stopień pewności siebie.

Kurs pomocy psychoterapeutycznej jest prawie zawsze konieczny. Tylko łagodne formy filofobii na początkowych etapach można wyeliminować poprzez relaksację i zwiększone zaufanie do osób odmiennej płci. Jeśli strach jest obecny przez ponad sześć miesięcy, nie możesz się obejść bez pomocy specjalisty. Lekarz pomoże ustalić i wypracować prawdziwe przyczyny strachu, wzbudzić wspomnienia z dzieciństwa i dać okazję spojrzeć na nie w nowy, dorosły sposób.

W niektórych przypadkach leki pomagają również pozbyć się filofobii, ale nie są przepisywane osobno, ale podczas psychoterapii i tylko wtedy, gdy dana osoba ma już współistniejące zaburzenia psychiczne, takie jak depresja lub nerwica. W tym przypadku leki odgrywają rolę objawową - na przykład w depresji przyjmują leki przeciwdepresyjne.

Jako metody pomocnicze, które mają na celu nauczyć osobę relaksu, stosują akupunkturę, masaż, elektryczny sen. Pacjent jest bardzo zachęcany do oglądania wzruszających filmów miłosnych ze szczęśliwym zakończeniem, a także do czytania tych samych książek. Przebieg leczenia jest uważany za udaną opcję leczenia, po której pacjentowi udaje się stopniowo i płynnie podejść z partnerem.

W przypadku partnerów lekarze mają własne rekomendacje - w miarę powrotu do zdrowia powinni częściej rozmawiać z byłym filofobem o osobowości, a także wykazywać maksymalną wrażliwość, uwagę i troskę.