Wszystko o fagofobii

Ludzkie obawy są różnorodne i wieloaspektowe. Czasami wpływają na takie naturalne obszary naszego życia, o których większość ludzi po prostu nie myśli. Jedzenie jest przyjemne, naturalne i niezbędne do utrzymania życia. Ale są ludzie, dla których proces wchłaniania pożywienia jest bolesny i nieprzyjemny, ponieważ boją się, że mogą się zadławić i umrzeć. To są fagofobie. Konkretna fobia nie jest tak rzadka i możliwe, że wśród twoich przyjaciół są również tacy ludzie.

Fagofobia lub dysfagia psychogenna to patologiczny, irracjonalny lęk przed jedzeniem, ponieważ wiąże się z procesem połykania. Fagofobowie skarżą się na trudności w połykaniu, ale otolaryngolodzy nie znajdują dobrego uzasadnienia fizjologicznego. - gardło nie boli, nie ma nowotworów. Neurolodzy nie znajdują powodu - odruch połykania jest normalny. Dlatego fagofobia jest klasyfikowana jako zaburzenie psychiczne typu fobicznego.

Fagofobia jest uważana za szczególną fobię, pożywienie. Czasami psychiatrzy przypisują to zaburzeniom odżywiania, ponieważ w ten czy inny sposób osoba zmienia swoje nastawienie do jedzenia - albo w ogóle go odmawia, albo przestawia się wyłącznie na miękkie jedzenie, na płyny, aby wykluczyć wypadek i nie udławić się podczas połykania pokarmów stałych.

Wygląda na to, że taki strach jest rzadki. W rzeczywistości nawet 6% dorosłych zwraca się do laryngologa z powodu skarg związanych z trudnościami w połykaniu. A w około połowie przypadków specjaliści medyczni nie stwierdzają u takich pacjentów procesów zapalnych krtani ani problemów z przewodem pokarmowym.Znaczna część tych 3% osób to fagofobowie. Osoby z tym zaburzeniem zwykle mają znacznie zwiększone ogólne tło lękowe. Brak odpowiedniego leczenia, ignorowanie problemu może prowadzić do dość poważnych konsekwencji w przyszłości.

Fagofob staje się zakładnikiem dwóch najsilniejszych emocji - z jednej strony istnieje naturalne zapotrzebowanie na jedzenie, z drugiej - silny lęk przed jedzeniem. Niemożliwe jest normalne życie w takim dylemacie, musisz zrewidować całą jego drogę, zaplanować swój harmonogram w taki sposób, aby zawsze mieć dostęp do rodzaju jedzenia, który jest uważany za akceptowalny (płynny, miękki, puree itp.).

Osoba musi odmówić zaproszenia do restauracji, kawiarni, kolacji biznesowych i romantycznych randek, ponieważ nie może jeść w takich miejscach. Aby ukryć swoją „dziwność” przed innymi, fagofob musi znacznie ograniczyć kontakty społeczne, ponieważ o wiele łatwiej jest ograniczyć krąg przyjaciół niż wszyscy, aby wyjaśnić, dlaczego dorosły je tylko apteki dla niemowląt.

Trudno też odwiedzać przyjaciół fagofobów, ponieważ goście są zwykle traktowani z wizytą. Z tego samego powodu konieczne jest ograniczenie kontaktów z krewnymi. Wszystko to sprawia, że ​​pacjent dokładnie przemyśla swoje menu, odczuwa niepokój, napięcie i depresję. Utrzymuje się krytyczne podejście do samego siebie podczas fagofobii, osoba doskonale zdaje sobie sprawę, że boi się solidnego jedzenia lub jedzenia bez żadnego dobrego powodu, irracjonalnie, ale zwykle nie radzi sobie ze strachem.

Eksperci uważają, że główną przyczyną fagofobii są traumatyczne wspomnienia, które miały miejsce w dzieciństwie. Najczęściej są to sytuacje, w których dziecko dusiło się jedzeniem tak bardzo, że odczuwało uduszenie. Ostry brak tlenu spowodował atak paniki, który na zawsze utrwalił w podświadomości bolesne połączenie między procesem połykania a występowaniem strachu.

Uważa się, że istnieje pewna dziedziczna predyspozycja. Podstawowe czynniki układu nerwowego są przekazywane z rodziców na dzieci, więc dziecko może mieć dziedziczne procesy biochemiczne w mózgu - niedobór neuroprzekaźników często wywołuje szeroki zakres lęków i zaburzeń fobicznych.

Wpływa na prawdopodobieństwo rozwoju zaburzenia i temperamentu. Nieśmiałe, nieśmiałe, podejrzane dzieci, złapane w traumatyczną psychikę, mogą później zacząć doświadczać ciągłego strachu. Wpływ rodziców jest wielki: jeśli matka często ciągnie dziecko za jedzenie, ostrzega przed kłopotami („możesz się udławić”), jeśli jedno z rodziców cierpi na taką fobię, dziecko może przyjąć model rodzicielski za pewnik i stopniowo narasta lęk przed uduszeniem się jedzeniem.

Zaburzenia psychiczne pojawiają się na dwóch poziomach.

• Zmiany psychologiczne są dość żywe, charakterystyczne - mężczyzna stara się unikać takiego przerażenia. Może odmówić jedzenia i tylko pić lub odmawiać przyjmowania gęstych i stałych pokarmów, ponieważ kiedy próbujesz jeść, pojawia się skurcz krtani, niemożliwe staje się przełknięcie. Niepokój i strach mogą pojawić się zarówno na widok opakowania krakersów, jak i na samą myśl o solidnym jedzeniu.
• Na poziomie fizycznym (wegetatywnym) zaburzenie objawia się przyspieszeniem akcji serca, nadmiernym poceniem się, blednięciem skóry, oddychanie staje się powierzchowne, może wystąpić w ciężkich przypadkach duszności (trudności w oddychaniu, epizody uduszenia). Osoba staje się wybredna, nerwowa, drażliwa. Połączenie ze światem zewnętrznym może zostać chwilowo utracone, pojawia się poczucie nierzeczywistości tego, co się dzieje.

Samo pozbycie się fagofobii jest prawie niemożliwe. Specjaliści - psychiatrzy i psychoterapeuci powinni to robić. Tylko wtedy, gdy pacjent pozostaje w bliskim kontakcie z lekarzem i ma silną motywację do przezwyciężenia swojego strachu, możemy mówić o korzystnych prognozach wyleczenia. Leczenie jest bardzo ważne - pomoże przywrócić osobę do normalnego stylu życia, komunikować się w społeczeństwie, pomóc w utrzymaniu zdrowia, a czasem uratować mu życie.

Do tej pory rozważana jest najbardziej skuteczna metoda psychoterapia. Wpływ programowania neurolingwistycznego, hipnozy, a także terapii poznawczo-behawioralnej pozwala nie tylko odkryć prawdziwe przyczyny strachu, jeśli dana osoba nie pamięta zdarzenia, które w dzieciństwie wpłynęło na powstawanie patologii, ale także zmienić jego ustawienia, co pomoże pacjentowi spojrzeć na problem świeżo, który dręczy go przez wiele lat.

Nie zakładaj, że leczenie będzie szybkie. Pacjent i jego rodzina będą musieli być cierpliwi, a także dokładnie przestrzegać wszystkich zaleceń specjalisty - uczęszczać na zajęcia (indywidualne i grupowe) jest konieczne bez pominięć, podczas leczenia należy całkowicie wykluczyć spożywanie alkoholu, narkotyków, leków psychotropowychmusisz chronić osobę przed stresującymi sytuacjami. W ciężkich przypadkach wskazane jest leczenie szpitalne i karmienie przez zgłębnik. Oprócz metod psychoterapeutycznych można stosować leki - pigułki lub zastrzyki (według uznania lekarza). Najczęściej stosowane są leki przeciwdepresyjne, które zapewniają wychwyt zwrotny serotoniny (SSRI). Poziom emocjonalny podczas przyjmowania narkotyków jest wyrównany, nastrój rośnie, przebieg podawania wynosi zwykle od 1,5 do 3 miesięcy. Ale oprócz psychoterapii leki nie będą działać.

Jeśli fagofobii towarzyszy wysoki lęk, mogą być zalecane leki przeciwlękowe, które pomagają zmniejszyć lęk. Ale jako ogólna zasada leczenia fobii, przyjmowanie takich leków jest ponownie przeprowadzane na tle leczenia psychoterapeutycznego. Pacjent będzie również potrzebował niezależnej pracy nad swoim strachem - zaproponuje mu opanowanie technik głębokiego rozluźnienia mięśni, jogi lub medytacji, aromaterapii, prysznica kontrastowego i technik autohipnozy. Prognozy są zwykle korzystne.