Ergofobia: co to jest i jak się go pozbyć?

Lęk przed procesem pracy, odpowiedzialnością, zatrudnieniem w nowym miejscu powoduje, że niektórzy unikają działań zawodowych. Czasami zaczyna się nieuzasadniona przesada potencjalnego niebezpieczeństwa, a następnie strach stopniowo przekształca się w fobię. Aby rozpocząć leczenie, musisz zrozumieć przyczyny horroru pracy.

Nieodparty strach przed wykonywaniem pracy wymagającej pewnych umiejętności, wiedzy, umiejętności i profesjonalizmu nazywa się ergofobią. Słowo to jest tłumaczone z greckiego jako „strach przed pracą” (z greckiego dzieła ergon + strach fobos). Czasami nazywa się to ergosiofobią.

Niektórzy uważają, że lęk przed pracą wynika z elementarnego lenistwa. Tak nie jest. Fobia od lenistwa wyróżnia się wzrostem niewytłumaczalnego lęku przed ukończeniem zadania z powodu strachu przed zrobieniem czegoś złego. To znacznie komplikuje życie ludzi. Nie należy jednak wykluczać, że niektórzy leniwi ludzie zasłaniają lenistwo ergofobią.

Lęk przed pracą wywołuje poważne zaburzenia psychiczne z kategorii zaburzeń lękowych. Ich przedmiotami mogą być:

• horror paniczny, który przed zakończeniem zadania wstępnie programuje osobę na niepowodzenie;
• zwiększone poczucie odpowiedzialności za ich działania powoduje lęk przed znalezieniem nowej pracy lub utrudnia pozostanie w przedsiębiorstwie;
• zmiana personelu, zarządzanie, jeśli to konieczne, przejście do innej organizacji jest bardzo niepokojące.

Fobia może przejawiać się w postaci niewytłumaczalnego lekkiego podniecenia, a także osiągnąć atak paniki.. Patologiczny strach najczęściej faluje.Wraz z utratą szans na zdobycie prestiżowej pracy osoba wpada w panikę, która czasami prowadzi przegranego do stylu włóczęgi. Ergofobia może powodować uzależnienie od alkoholu lub narkotyków. Człowiek stopniowo zsuwa się na dno społeczne.

Nerwica stanów obsesyjnych wyczerpuje układ nerwowy. Motywacja do pracy spada. Istnieje obawa przed utratą środków do życia. Na tym tle pracownik przestaje radzić sobie ze swoimi obowiązkami. Ten warunek jest szczególnie prawdziwy dla osób, których działalność zawodowa wiąże się z zagrożeniem dla zdrowia i życia, a także, w razie potrzeby, z maksymalną koncentracją uwagi.

Strach przed pracą może pojawić się u kobiet i mężczyzn, którzy pracują i nigdy wcześniej nie pracowali w miejscu pracy. Każde zaburzenie psychiczne wymaga popchnięcia. Wygląd Następujące czynniki mogą służyć jako przesadne podniecenie i silne obawy o pracę.

• Najczęściej ergofobia jest zakorzeniona w głębokim dzieciństwie. Niemożność dostrzeżenia krytyki może wynikać z ciągłego rodzicielstwa i nieuczciwej krytyki. Bezlitosna krytyka matki lub ojca często prowadzi do zaburzeń psychicznych. Z czasem poczucie winy z powodu własnej niedoskonałości, strach przed najdrobniejszym błędem przekształca się w lęk przed działalnością zawodową.
• Niska samoocena prowadzi do kopania, trudnej analizy działań, negatywnego wniosku, obwiniania się za wszystkie grzechy.
• Już pierwsza praca często wywołuje u człowieka strach. Przeraża go niedostateczna wiedza, brak doświadczenia, możliwe wyśmiewanie innych przez prawdopodobne niepowodzenia. Młody specjalista czuje się niepewnie: czy właściwie wykonuje zadania swoich przełożonych, czy postępuje zgodnie z opisem stanowiska.
• Urządzenie w nowe miejsce przeraża swoim nieznanym. Niedostateczna wiedza na temat przyszłych obowiązków zawodowych, wątpliwości co do własnych mocnych stron i możliwości, lęk przed nowymi szefami rodzą poczucie beznadziejności. Czasami powodem do strachu może być zwolnienie z poprzedniego miejsca pracy z inicjatywy kierownictwa, redukcja personelu.
• Przeszłe negatywne doświadczenia zawodowe mogą również wpływać na degenerację łagodnego lęku w zespół obsesji. Odmowa znalezienia pracy jest głęboko pamiętana i po chwili pojawia się jako fobia.
• Długie doświadczenie zawodowe w stałym miejscu prowadzenia działalności nie gwarantuje braku fobii. Osoby samokrytyczne i bardzo odpowiedzialne boją się, że nie będą w stanie poradzić sobie z zadaniem przed wyznaczonym terminem. Boją się wykonać zadanie na niewłaściwym poziomie. Czasami systematyczne kontrole, codzienne raporty i ciągłe monitorowanie przez szefa prowadzą do fobii związanej ze strachem w pracy. Niechęć do pracy może być spowodowana przerażeniem na okrzyki lidera.
• Strach przed podjęciem obowiązków zawodowych po dekrecie wynika ze strachu przed utratą pewnych umiejętności i zdolności, pojawieniem się nowych technologii, których wcześniej nie można było opanować. Często lęk zaczyna dręczyć z powodu możliwej porażki, potencjalnego wstydu, jeśli nagle osoba nie może poradzić sobie z zadaniem.
• Wynikłe z tego wypadki przy pracy budzą obawy o powtórzenie się sytuacji. Ktoś zachowuje się ostrożniej, a drugi zaczyna się bać przepływu pracy.
• Przyczyną fobii czasami staje się depresja, zaburzenia snu, zmęczenie psychiczne lub fizyczne, skutki uboczne przyjmowanych leków.
• Ergofobia może powodować słabe relacje w zespole.Lęk przed krytyką, żrącymi uwagami, zniewagami, upokorzeniami i ukośnymi poglądami sprawia, że ​​pobyt w miejscu pracy jest niewolą karną.
• Są ludzie, u których ergofobia wynika bezpośrednio z socjofobii.

Niektórym trudno jest rozpocząć działalność w przedsiębiorstwie po długiej przerwie, zwłaszcza iść do pracy po zakończeniu regularnego urlopu macierzyńskiego lub długiej choroby.

Stałe napięcie wewnętrzne przed wykonywaniem swoich bezpośrednich obowiązków, paniczny strach z powodu prawdopodobieństwa wezwania władz, strach przed zwolnieniem i utratą dochodów zamienia życie człowieka w kompletny koszmar. Jakość wykonywanej pracy zaczyna cierpieć. Doświadczenia można zwiększyć dzięki powierzonemu nowemu biznesowi, który charakteryzuje się większą złożonością.

Fobiczną manifestację choroby obserwuje się na poziomie psychicznym i fizycznym. Osobom trudno jest poradzić sobie z problemami psychologicznymi:

• wygórowany lęk;
• oczekiwanie negatywnych zdarzeń;
• utrata samokontroli i samokontroli;
• pragnienie płaczu i ukrywania się;
• koszmary;
• niepewność co do własnych umiejętności i możliwości;
• pesymistyczne spojrzenie na przyszłość;
• nieuzasadniona samokrytyka.

Ergofobie mają następujące objawy fizjologiczne:

• kołatanie serca;
• brak powietrza;
• zwiększone pocenie się;
• silne zawroty głowy;
• migrena
• mgławica w oczach;
• poczucie nierzeczywistości tego, co się dzieje;
• rozmycie myśli i mowy;
• ogólna słabość, letarg;
• nudności
• drżenie
• blednięcie skóry;
• drętwienie ciała;
• dreszcze;
• uderzenia gorąca;
• stan omdlenia;
• pogorszenie stanu ogólnego.

Chcąc ukryć swoje uczucia i przejąć kontrolę nad niewytłumaczalnym lękiem, osoba może tymczasowo ukryć objawy przed innymi.

Bardzo trudno jest samodzielnie pokonać chorobę. Zwalczanie fobii musi rozpocząć się wraz z pojawieniem się pierwszych objawów. Współczesna nauka oferuje wiele interesujących technik wypierania ergofobii z pozytywnymi emocjami. Kompleksowe leczenie pomaga: autotrening, terapię poznawczą, medytację, relaksację i leki.

Tylko doświadczony specjalista pomoże pokonać lęk przed pracą i dostosować się do istniejących realiów. Konieczne jest zwrócenie się do profesjonalnego psychoterapeuty, który jest w stanie znaleźć indywidualne podejście do każdego klienta.

Specjalista, który nie będzie pracował dla młodych ergofobów, zwiększy poczucie własnej wartości i wyeliminuje istniejące kompleksy. Wysiłki psychoterapeuty są ukierunkowane na poszukiwanie ukrytych krzywd dziecięcych, obrażeń i innych przyczyn patologicznych zwątpień.

Jeśli dana osoba nie cierpiała przed pójściem do pracy, mówimy o nabytych zaburzeniach psychicznych w świadomym wieku. Będzie to wymagało zmiany podejścia do wydarzeń, które miały miejsce, oraz wyeliminowania ustalonego stosunku do nadmiernej odpowiedzialności, nieuzasadnionych niepokojów lub sytuacji traumatycznej.

Człowiek może sobie pomóc, zmieniając swoje nastawienie do strachu. Autogeniczna medytacja, prowadzona niezależnie w domu, pomaga zwiększyć poczucie własnej wartości i daje pewność siebie. Konieczne jest wymyślenie scenariusza sprzyjającego sytuacji, która wywołuje grozę, mając tylko jedno wspomnienie. Konieczne jest przejęcie kontroli nad strachem przed pracą. Byłoby miło pozyskać wsparcie bliskich.

Zawsze należy przeprowadzać analizę nieprzyjemnych zdarzeń, które miały miejsce. Poszukiwaniu błędów własnego zachowania, które prowadziły do ​​wad, i ich eliminacji powinna towarzyszyć wiara we własną siłę i pozytywne nastawienie do przyszłości.

Należy unikać pod każdym względem negatywnych myśli na temat pracy, zastępując ją pamięcią o przyjemnych i przydatnych chwilach aktywności. Wskazane jest, aby wyrzucić z głowy wszystkie obawy związane z pracą, nie myśleć o nich, ale iść w przyszłość z pozytywnymi emocjami.

Prysznice kontrastowe to świetny sposób na radzenie sobie ze stresem. Ćwiczenia oddechowe są dostępne dla wszystkich. Konieczne jest pełne wdech i wydech. Oddychanie powinno być nieco opóźnione.

Ćwiczenie to wielka odwaga od negatywnych myśli. Psychoterapeuci zalecają robienie przysiadów i pompek.

Leki są ściśle przepisywane przez psychoterapeutę i pod jego nadzorem. Nie eliminuje całkowicie problemu. Ponadto większość leków uzależnia. Jeśli anulujesz, fobia jest zwracana.

Konieczne jest leczenie zaburzenia za pomocą leków w ostrym stadium manifestacji fobii. Środki uspokajające zaleca się znormalizować sen. Leki przeciwdepresyjne chronić przed wystąpieniem ciężkiej depresji. Środki uspokajające przepisany na obsesje związane z nerwicą. Zatrzymują się procesy metaboliczne ośrodkowego układu nerwowego leki nootropowe. Aby wzmocnić układ nerwowy, psychoterapeuci zalecają stosowanie witamin z grupy B.

Istnieją specjalne szkolenia, które uczą, jak wypracować swoje obawy. Wcześniej musisz nauczyć się kontrolować własne emocje, przywrócić normalny oddech i całkowicie się zrelaksować.

Ćwiczenia oddechowe obejmują głębokie oddechy i wydechy. W chwili inspiracji pożądane jest wyobrażenie sobie pachnącego aromatu kwiatu. Podczas długotrwałego wydechu należy wyraźnie wizualizować proces zdmuchiwania zapalonej świecy, znajdującej się około metra od osoby.

Techniki relaksacyjne:

• akupunktura stymuluje punkty akupunkturowe na ciele, zwiększając witalność, a także regulując ciśnienie krwi, poziomy hormonalne i procesy zachodzące w ośrodkowym układzie nerwowym człowieka;
• electrosleep aktywuje procesy hamowania w korze mózgowej, co przyczynia się do normalizacji układu nerwowego i łagodzi stres psychiczny;
• ręczny masaż relaksacyjny poprzez percepcję skóry i mięśni prowadzi do zahamowania i całkowitego rozluźnienia ośrodkowego układu nerwowego, co pozytywnie wpływa na aktywność całego organizmu.

Rozmowy psychoterapeutyczne, indywidualne konsultacje i zajęcia grupowe mają na celu wyeliminowanie strachu przed jakimkolwiek rodzajem aktywności.

Terapia Gestalt zwiększa zrozumienie pełni i sensu życia, pomaga poprawić kontakt ze światem zewnętrznym i ludźmi wokół. Psychoterapeuci często stosują monodram, zwany metodą „pustego krzesła”. Pacjent powinien sobie wyobrazić, że szef siedzi obok niego. Od czasu do czasu psychoterapeuta może interweniować w komunikacji z wyimaginowanym liderem, kładąc nacisk na coś ważnego, pytania i kierując rozmowę we właściwym kierunku.

Po wzmocnieniu integralnego wizerunku osobowości następuje rozwój niezależności jednostki. Uwaga koncentruje się na własnych potrzebach, realizacji marzeń i hobby. Trzeba to zrozumieć powinieneś poszukać pracy według własnych upodobań, w której talent osobowości zostanie w pełni ujawniony.

W przypadku niektórych pacjentów specjalista sugeruje przechodzenie sesji hipnotycznych. Pacjent zostaje wprowadzony w stan transu na krótki czas. Całkowite wyłączenie świadomości i aktywacja podświadomości koryguje przerażające myśli. Osoba jest przeprogramowana pod kątem potencjalnego sukcesu w pracy i chęci do pracy. Technika jest odpowiednia tylko dla ludzi podatnych na hipnozę.

Hipnolog kieruje psychikę we właściwym kierunku. Po ukończeniu pełnego cyklu hipnozy strach stopniowo się rozprasza, ergofobię zastępuje pozytywne podejście do pracy. Za pomocą hipnozy można całkowicie wyeliminować przejaw fobii i całkowicie rozwiązać problem.

Osobiste podejście do każdego chorego na ergofobię przyspiesza powrót do zdrowia. Zadaniem terapeuty nie jest wyrządzanie krzywdy pacjentowi. W końcu stan osoby może przerodzić się w depresję kliniczną. W takim przypadku wymagane jest dodatkowe leczenie.