Strach przed ciemnością: przyczyny i metody uwolnienia

Każdy przynajmniej raz w życiu musiał doświadczyć niewytłumaczalnego niepokoju w nieoświetlonym pokoju. Niektórzy przesadnie wyolbrzymiają niebezpieczeństwo ciemności, a potem strach stopniowo przekształca się w fobię. Aby rozpocząć leczenie, konieczne jest zrozumienie cech pojawiania się strachu wieczorem i wieczorem.

Paniczny strach przed ciemnością nazywa się nikofobią. Słowo to jest tłumaczone z greckiego jako „strach przed nocą” (z greckiego. Nyktos - „noc” i fobos - „strach”). Szkofobia (z greckiego. Skotos - „ciemność”), achluofobia i ecluofobia są synonimami, oznaczającymi nieodparty strach przed ciemnością.

Najczęściej choroba objawia się u dzieci. Świat nocy kojarzy się z tajemnicą, wyobrażonymi obrazami, koszmarem. Następnie u większości dzieci horror zmroku maleje i znika całkowicie. Ale zdarza się również, że z biegiem lat brak fobii tylko się nasila. 10% światowej populacji cierpi z powodu patologicznego strachu przed ciemnością.

Osobliwością tej fobii jest to wszechogarniający horror nie powoduje samej ciemności, ale brak światła. Strach wynika z niemożności uzyskania informacji o środowisku. Nieznany sprawia, że ​​bogata wyobraźnia osoby ciężko pracuje. Przerażające, nieistniejące zjawiska i przedmioty pojawiają się w fantazjach.

Osoba cierpiąca na skotofobię doświadcza niesamowitego strachu, nawet w swoim całkowicie bezpiecznym mieszkaniu. Częściej niż inni cierpią ludzie o wysokiej inteligencji, niekonwencjonalnym myśleniu i silnej wyobraźni.

Często ludzie w całkowitej ciemności są niewygodni z możliwością zderzenia z dowolnym przedmiotem i niczym więcej. Fobia różni się od zwykłego strachu tym, że lęk stopniowo narasta i zamienia się w przerażenie. Wraz z nadejściem ciemności czasami u osoby cierpiącej na fobię obserwuje się następujące objawy:

• tachykardia;
• dyskomfort w przewodzie żołądkowo-jelitowym, skurcze żołądka;
• częste oddawanie moczu;
• trudności w oddychaniu;
• silny ból głowy;
• gwałtowny wzrost lub spadek ciśnienia krwi;
• Zawroty głowy
• zwiększone pocenie się;
• zrelaksować się w całym ciele;
• dreszcze, drżenie, drżenie rąk;
• Lęk
• stan omdlenia;
• furia
• jąkanie, dezorientacja i spowolnienie mowy;
• suchość w ustach, utrata głosu;
• zmniejszenie lub zwiększenie napięcia mięśniowego;
• osłabienie wiotkich nóg;
• stan neurotyczny;
• paranoja.

Na poziomie emocjonalnym fobia może objawiać się w płytkim śnie i dręczeniu koszmarów. Mężczyzna nagle budzi się z zimnym potem. W tej chwili nie jest w stanie natychmiast zrozumieć, co się stało. Aktywność fizyczna i nieodparte pragnienie ucieczki gdzieś pojawiają się ze strachu i rozpaczy. Następnie rozwijają się podejrzenia i nerwowość.

Fobia może być korzystna: osoba, która boi się ciemności, nie jest narażona na ryzyko. Uważność i ostrożność przejawia się nie tylko w ciemnym pokoju, ale wszędzie. Sporty ekstremalne i zażywanie narkotyków nie przyciągają nikofobowa. Tacy ludzie mają dobrze rozwinięty instynkt samozachowawczy.

To jednak wszystkie plusy. Patologiczny stan strachu często negatywnie wpływa na jakość życia. Koszmary zakłócają codzienne życie. Brak snu, zmęczenie i ospałość uniemożliwiają koncentrację i prowadzą do rozproszenia. Istnieje szansa na stworzenie nerwicy stanów obsesyjnych, która nie jest związana z ciemnością.

Mężczyzna boi się wieczorem iść ulicą. Nieoświetlone pomieszczenie prowadzi pacjenta do stresującego stanu. Regularne lęki, zmartwienia, wstrząsy emocjonalne są szkodliwe dla organizmu. Być może zaostrzenie utajonych chorób. Skutkiem ciągłego napięcia nerwowego może być rozwój cukrzycy, artroza, onkologia.

Strach przed ciemnością może powstać z kilku powodów.

• Kod genetyczny jest dziedziczony. Starożytni ludzie byli przerażeni nadejściem ciemności z powodu możliwego ataku na nich ze strony wrogiego plemienia lub drapieżnych zwierząt. U współczesnego człowieka poczucie samozachowawczości wysyła do mózgu sygnał o zbliżaniu się do najbardziej niebezpiecznej pory dnia - nocy.
• Wizja w ciemnościach gwałtownie spada, człowiek zaczyna odczuwać całkowitą bezradność i bezbronność. Z powodu utraty ostrości wzroku, pogorszenia zapachu w nocy istnieje niebezpieczeństwo wypadku.
• Prawie wszystkie dzieci są przerażone ciemnością. Niepokój zaczyna się w ciemności z powodu nieobecności matki w pobliżu. Obawy dzieci mogą przerodzić się w nerwicę. Ułatwiają to wszelkiego rodzaju przerażające historie o przerażających nocnych mieszkańcach i nauczanie dziecka, aby zasypiało samotnie przy wyłączonym świetle.
• Są rodzice, którzy sami inspirują dziecko z przerażeniem przed zmierzchem. Manipulując dzieckiem, programują je z obawy przed ciemnością. Zastraszanie dzieci bajkowymi i mitycznymi postaciami wywołuje w nich wielkie podniecenie, istnieje obawa, że ​​zostaną pozostawione same sobie w nieoświetlonym pokoju. Strach przed złymi duchami, duchy się zaczynają, czasem strach nasila się z powodu pojawienia się dźwięków nieznanego pochodzenia.
• Nadmierna opieka rodzicielska przyczynia się do występowania tchórzostwa i zwątpienia, co przyczynia się do pojawienia się silnego niepokoju.
• Niekompletna rodzina powoduje u małego człowieka poczucie niepewności.
• U dorosłych nekofobia jest zakorzenieniem obaw dzieciDlatego bardzo ważne jest wyeliminowanie choroby na wczesnym etapie. Najczęściej strach przed ciemnością postępuje z biegiem lat. Istnieje możliwość przekształcenia się w zaburzenie psychiczne.
• Strach przed pozostawieniem w ciemności samemu może wywołać nienormalne fantazje. Wyobraźnia ma na celu zniekształcenie niektórych rzeczy w pokoju. Burzowa fantazja przyczynia się do tworzenia przerażających obrazów.
• Wiele osób odzwierciedla nadmierne wrażenie wieczornego oglądania kroniki kryminalnej, kryminału lub horroru. W słabym świetle, a nawet przy niewielkim przyciemnieniu, zbyt wrażliwe osoby zaczynają wyobrażać sobie potwory, wyobrażone obrazy.
• Niektórzy kojarzą ciemność z nieistnieniem.. Strach przed śmiercią powstaje z powodu jego częstego występowania w ciemności. W tym przypadku psychologowie pracują nad wyeliminowaniem strachu przed śmiercią.
• Poczucie samotności powoduje potrzebę obecności bliskiej osoby. Bliskość żywej duszy budzi spokój i ciszę.
• Stres, nerwowość, konflikty często wywołują fobię. Kłopoty w pracy, brak stałych zarobków, choroby krewnych zniekształcają mechanizm instynktu samozachowawczego. Jest poczucie niepewności. Dziecko, nastolatek, a nawet osoba w odpowiednim wieku, może odczuwać lęk przed ciemnością z powodu początkowych nieporozumień z bliskimi.
• Niedobór mikroelementów spowodowany ograniczeniem żywności podczas diety, pogarsza zdrowie emocjonalne osoby i wpływa na pojawienie się koszmarów.
• Uraz psychiczny może pozostać przez wiele lat po nieprzyjemnym incydencie, który miał miejsce w nieoświetlonym pokoju lub wieczorem na ulicy. Według statystyk tylko 20% osób obrabowanych w ciemności w ciągu dnia pozbywa się z czasem fobii.

Cechą fobii jest unikanie ciemnych miejsc. Mieszkanie ludzi cierpiących na fobię jest oświetlone ze wszystkich stron: wszędzie, gdzie pali się światło. Nieoświetlony pokój sygnalizuje niebezpieczeństwo. W ciemności zwykłe przedmioty postrzegane są nieco inaczej. Rysowane są przerażające zdjęcia. Każdy szelest przeraża i powoduje silną panikę.

Czasami fikcyjne obrazy zaczynają unosić się na twoich oczach, jak w rzeczywistości. Procesy w podświadomości są tak zaburzone, że dochodzi do pseudo-halucynacji. Niemożność odróżnienia wymyślonych przerażających obrazów od rzeczywistości może powodować poważne zaburzenia psychiczne. Niektóre mają destrukcyjne zachowanie: ucieczka lub dziki płacz.

Czasami dorośli, na wszelki wypadek, przed snem zostawiają obok nich latarkę. Są ludzie, którzy wolą zasnąć przy dźwięku telewizora. Ktoś boi się zobaczyć cień zmarłych krewnych, ktoś jest uciskany poczuciem napięcia. Wszelkiego rodzaju pisk, szelest nie pozwalają spać spokojnie. Niektórzy usilnie słuchają grzechotki i zaglądają w ciemność. Inni, wręcz przeciwnie, starają się szczelnie zamknąć oczy i zakryć uszy kocem.

W przypadku bydła największą tragedią jest nagłe zaciemnienie lub awaria urządzeń elektrycznych. W takim przypadku są one fabrycznie zaopatrzone w świece, latarki i telefon komórkowy z jasnym ekranem. W przypadku braku dodatkowego źródła światła tacy ludzie uciekają. Jeśli nie można znaleźć oświetlonego obszaru, zaczynają panikować, krzyczeć, wzywać pomocy.

W dzieciństwie nekofobia jest znacznie łatwiejsza niż w wieku dorosłym. Wzrost fobii dziecięcej nie powinien być dopuszczalny i należy go przekształcić w poważną chorobę. Od najmłodszych lat konieczne jest dostrojenie dziecka w pozytywny sposób, aby pod każdym względem przyczynić się do utrzymania dobrego nastroju dziecka.

Przedmiotami obaw dzieci są często bajeczne i mityczne postacie. Dzieciom bardzo trudno zasnąć z powodu zastraszania ich potworami i opowieści grozy. Trzeba wyjaśnić małemu człowiekowi, że w prawdziwym życiu te potwory nie istnieją. Są owocem czyjejś dzikiej fantazji. Imponujące dzieci nie powinny oglądać telewizji w nocy.

Dziecko, czując niesamowity horror, płacze, budzi w nocy rodziców. W żadnym wypadku nie należy go winić i nazywać tchórzem. Konieczne jest przytulenie dziecka, spokój, wsparcie. Jeśli mały człowiek zbyt się boi, możesz włączyć lampkę nocną lub zostawić otwarte drzwi do pokoju.

Współczesna psychologia oferuje wiele interesujących metod przemieszczania fobii pozytywnymi emocjami.

Aby zwalczyć chorobę, musisz zacząć od pojawienia się pierwszych objawów. Obawy dzieci są znacznie łatwiejsze do pokonania. Im starsza osoba, tym trudniej pozbyć się choroby. Ważne jest, aby dziecko czuło delikatność, miłość i opiekę rodzicielską. Przytulanie i całowanie matki lub ojca może być najlepszym lekarstwem na wszystkie obawy.

Przede wszystkim dziecko boi się w ciemności nieznanego. W całym pokoju możesz przykleić świecące gwiazdy i półksiężyc. Bardzo ważne jest, aby poprosić dziecko o zamknięcie oczu przed pójściem spać. Następnie musisz pozbyć się oświetlenia słowami: „Wyłączam światło”.

Dobry środek terapeutyczny to miękka zabawka lub zwierzę domowe. Pozwól dziecku spać ze swoim zwierzakiem. Aby uniknąć rozwoju infantylizmu lub nadmiernego przesądu w przyszłości, niektórzy psycholodzy zalecają usunięcie „obrońcy”, gdy tylko zajdzie taka potrzeba.

Należy dowiedzieć się od dziecka, kogo lub czego konkretnie się boi w ciemności. Następnie powinieneś narysować przerażający obiekt oświetlony jasnym słońcem i żarówką. Z ulotki ze zdjęciem musisz zrobić łódź, którą dziecko popłynie w rzece.

Czasami dziecko nie potrzebuje pomocy z zewnątrz. Przez 8-10 lat sama fobia mija. Jako środek zapobiegawczy można zaprosić dziecko do dotyku, aby szukało czegoś w ciemnym pokoju. Jednocześnie musimy z nim wesoło porozmawiać, żartować, śmiać się. Jeśli istnieje strach, dziecku można zaproponować latarkę. Musi czuć się całkowicie bezpieczny przy braku światła.

Możesz przenieść się z dzieckiem z oświetlonego pokoju do ciemnego pokoju. Czynność należy powtórzyć kilka razy. Możesz zorganizować grę z włączaniem i wyłączaniem światła, podczas gdy musisz skupić uwagę dziecka nie na świetle i ciemności, ale na piosenkach, klaskaniu, odbijaniu się, zabawnych słowach.

Psychika dzieci jest plastikowa. Jest łatwy w leczeniu. Leki nie będą potrzebne. Fobię można łatwo wyeliminować za pomocą kreatywnych technik. Bajkowa terapia, ćwiczenia z piaskiem, specjalne gry sprawiają, że dziecko przeżywa swoje lęki, upewnij się, że nie ma zagrożenia. Opowieści o dziecku o własnych okropnościach związanych z ciemną porą dnia mogą mu pomóc poradzić sobie z fobią.

W takim przypadku musisz dać osobie możliwość wyrzucenia emocji i oczyszczenia się z emocji. Arteterapia, dramat symboliczny i niektóre inne techniki mają na celu naprawienie sytuacji. Terminowy dostęp do terapeuty zapewnia całkowite wyeliminowanie tej fobii.

Jeśli strach przed ciemnością nie powoduje poważnych niedogodności, istnieje prawdopodobieństwo jego niezależnego usunięcia. Możesz pokonać fobię w następujący sposób.

• Stopniowo zmniejszaj jasność oświetlenia, tym samym odsuwając się od światła. Najpierw musisz przystosować się do zmierzchu. Następnie wraz ze wzrostem ciemności trzeba znaleźć moment strachu.Trzeba patrzeć na ten strach z zewnątrz, analizować przedmioty lub zjawiska wywołujące horror. Aby przetrwać, należy zrozumieć, skąd pochodzi obraz. Strach stopniowo zanika.
• Konieczne jest zrozumienie, co dokładnie zagraża w nocy w wyobraźni i wyzwanie.
• W ciągu dnia należy okresowo relaksować się, aby uzyskać pełny relaks w nocy. Musisz nauczyć się sprawować kontrolę nad swoim ciałem. Gimnastyka oparta na czasie wydechu sprzyja relaksacji. Najpierw musisz zamrozić, całkowicie wstrzymać oddech. W czasach starożytnych robiono to, aby drapieżniki nie zauważyły. Spokojny i długi wydech jest wykonywany przy liczeniu w umyśle do 8-10.
• Zazwyczaj strach przed ciemnością pojawia się, gdy dana osoba znajduje się w nieoświetlonym pokoju. Możesz zaprosić ukochanego na chwilę i zostać z nim do całkowitej ciemności, a następnie pozostać tam w samotności.
• Ważne jest, aby patrzeć na ciemność z zupełnie innej perspektywy: noc pozwala człowiekowi cieszyć się głębokim snem i odpoczynkiem.

Kiedy sytuacja wymknie się spod kontroli, należy zwrócić się o pomoc do wykwalifikowanego specjalisty. Sen przy włączonym świetle nie rozwiązuje problemu. On tylko opóźnia jej decyzję. Należy pamiętać: im ciemniejszy pokój, tym głębszy sen.

Strach przed ciemnością, który powstał z powodu cech osobowości jednostki, jest trudny do skorygowania. Dorosły nie powinien się wstydzić strachu przed ciemnością, ponieważ zdrowy sen poprawia aktywność życiową.

Leczenie farmakologiczne jest możliwe w okresie zaostrzenia, aby złagodzić niektóre objawy. Leki nie pomogą całkowicie pokonać fobii. Środki uspokajające i przeciwdepresyjne chronią przed wystąpieniem ciężkiej depresji, ale nie rozwiązują problemu. Ponadto leki uzależniają.

Terapeuta może oferować sesje nasenne. Fobiczny cierpiący jest na chwilę zanurzony w transie. Włączenie podświadomości umożliwia zastąpienie przerażających myśli rozpoznaniem nieuzasadnionego strachu przed ciemnością. Ta metoda będzie odpowiednia tylko dla tych osób, które dobrze tolerują hipnozę.

Hipnolog koryguje psychikę, „ustawia” ją we właściwym kierunku. Pod koniec kursu hipnozy lęki się rozproszą, fobię wypierają pozytywne myśli:

• nie ma ostrej reakcji na zbliżającą się noc;
• człowiek rozumie, że w ciemności nie ma nic strasznego;
• stan psychiczny jest stopniowo przywracany;
• znika strach przed tajemniczymi cieniami i nieznanymi zjawiskami w nieoświetlonym pokoju.

Wynik terapii jest bardzo długi. Jednak dla każdego klienta musisz „odebrać klucz”, a zadaniem terapeuty staje się pomoc pacjentowi. W przeciwnym razie neurastenia tylko wzrasta, istnieje prawdopodobieństwo powstawania powiązanych fobii, niezwiązanych ze strachem przed ciemnością. Jeśli tak się stanie, terapeuta przepisuje różne leki.

Istnieją specjalne szkolenia, które uczą cię relaksować, przywracać normalny oddech i kontrolować emocje. Początkowo osoba cierpiąca na fobię powinna odpowiedzieć na kilka pytań:

• Kiedy przestraszyłem się moich fantazji?
• Co może się stać, jeśli zasnę przy wyłączonym świetle?
• dlaczego jestem niespokojny i jak go wyeliminować?
• Dlaczego boję się tego wyimaginowanego stworzenia?
• Co stanie się ze mną, jeśli zasnę?
• Czy mogę samodzielnie pokonać strach?

Przed pójściem spać musisz wizualizować swoje marzenie, pamiętać przyjemne chwile życia. Wszystkie twoje myśli muszą być skierowane w pozytywnym kierunku. Byłoby miło przekształcić negatywne skojarzenia w pozytywne w wygodnej pozycji, z zamkniętymi oczami i spokojną muzyką. W tych momentach wskazane jest reprezentowanie przestrzeni lazurowego morza, kruchego złotego piasku, niebieskiego nieba, zielonych krzewów i drzew, pięknych kwiatów.