Autofobia: znaki i metody walki

Autofobia jest obecnie dość powszechnym zaburzeniem psychicznym. Opiera się na obsesyjnym strachu przed samotnością. Obsesyjne myśli o potrzebie ludzkiego społeczeństwa i niespokojnym stanie bez ludzi są niezwykle trudne.

Autofobia charakteryzuje się lękiem, paniką i dyskomfortem w samotności lub z myślami o samotności. Zaburzenie fobiczne jest uważane za poważny problem, jednak przy odpowiednim leczeniu można sobie z tym poradzić. Choroba jest niebezpieczna nie tylko z obsesyjnym uczuciem niepokoju, ale także z ryzykiem samookaleczenia. Spośród liczby autofobów, według statystyk, najwięcej osób popełnia samobójstwo.

Dla wielu osób krótki pobyt sam z nimi to przyjemność - pozwalają odpocząć od szybkiego tempa życia i miejskiego zgiełku, uporządkować myśli, podjąć świadomą decyzję lub, przeciwnie, pozwolić sobie na przyjemne ulubione zajęcia. Jednak samotność sprawia innym dyskomfort. Problem nazywa się fobią tylko w skrajnym stopniu: jeśli po prostu kochasz hałaśliwe firmy i tęsknisz za ludźmi, nie jest to patologia.

Strach przed samotnością często powstaje, gdy osoba zostaje po prostu wyrzucona z kręgu społecznego. Potem odczuwa niebezpieczeństwo przeciwstawienia się większości. Samotność powoduje dyskomfort pacjenta, ponieważ nie odczuwa pewności siebie, ale odczuwa swoją zależność od innych. Również taka fobia jest wspierana przez naturalne pragnienie bycia częścią społeczeństwa.

Autofobia jest bardzo trudna u osób starszych, które czują się wykluczone z życia. Często fobia powstaje u nastolatków podczas narastającego kryzysu: w młodym wieku bardzo ważne jest bycie częścią pewnego kręgu społecznego i osiedlenie się w społeczeństwie, a odrzucenie przez rówieśników może być początkiem poważnej choroby. Czasami fobia powstaje od dzieciństwa, aw niektórych sytuacjach może również tworzyć się w stanie dorosłym: wszystko będzie zależeć od konkretnych okoliczności.

Często fobia powstaje w pierwszych latach życia, kiedy obawiamy się, że nasi rodzice zostaną porzuceni. Autofobia często występuje również po bolesnej przerwie z bliskimi: występuje to zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, najczęściej po 30. roku życia. Nawet specjalistom bardzo trudno jest precyzyjnie określić, dlaczego konkretna osoba stała się autofobem, ponieważ w prawdziwym życiu wpływa na nas kombinacja wielu czynników.

Ale wciąż istnieje możliwość znalezienia najbardziej prawdopodobnych i podstawowych powodów.

• Brak wczesnego wsparcia dla dorosłych. Rodzice często i przez długi czas opuszczają swoje dziecko, krewni rzadko rozmawiają z dzieckiem, nie uczęszcza do przedszkola i jest pozbawiony komunikacji z innymi dziećmi, dziecku często grozi porzucenie go, jeśli jest kapryśny, ignoruje lęki i łzy dzieci. Taka oderwana edukacja może prowadzić do fobii samotności - deprywacji społecznej i poczucia bezbronności bez rodziców zwiększa ryzyko panicznego odrzucenia samotności.
• W dzieciństwie dorośli przywiązują niewielką wagę do edukacjiNie ucz syna ani córki, aby stawali w obronie własnej, nie próbuj rozwijać go intelektualnie i nie wpajaj pożytecznych hobby. Z tego powodu dziecko nie czuje się pełne, pewne siebie, ma niewiele zainteresowań. W przyszłości prowadzi to do bolesnej zależności od innych.
• Dzieciaka często grożono, że go opuścirzucaj na ulicę lub dawaj obcym. Nie możesz więc wchodzić w interakcje z dzieckiem, ponieważ właśnie takie zagrożenia powodują fobię.
• Kontakty z firmami znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji w młodości mogą również rozwinąć autofobię. Dzieje się tak, gdy nastolatek z trudem przyjmuje się do społeczeństwa, którego chce być częścią. To powoduje chorobliwy strach przed odrzuceniem.
• Kryzys nastolatków, poważny brak zrozumienia rozmówcy może być również przyczyną autofobii. Niemożność dzielenia się uczuciami z kimkolwiek jest poważnym problemem psychologicznym, który prowadzi do chorób psychicznych.
• Strach u osoby dorosłej nie ma czasu na założenie rodziny i posiadanie dzieci - Jest to częsta przyczyna autofobii dorosłych. Dla każdej osoby ten wiek jest inny, ale strach staje się najbardziej obsesyjny po 30 latach. Jest to szczególnie trudne, gdy krewni i przyjaciele pogłębiają sytuację.
• Zaufanie i intymność z niewiarygodnymi ludźmi są niebezpieczne. Osoba uzależnia się od nich, ale nie znajduje wzajemnej miłości i zrozumienia. Powoduje to również paniczny strach przed całkowitym brakiem bliskich. Systematyczne niepowodzenia w miłości często poprzedzają autofobię, a same niepowodzenia często wynikają właśnie z faktu, że jednostka nie wie, jak wybrać „odpowiednich” ludzi.
• W obliczu śmierci bliskiej osoby Jest kolejną możliwą przyczyną, która prowadzi do autofobii. Jednostka zdaje sobie sprawę, jak kruche są relacje z bliskimi i jak krótkie jest nasze życie, obawia się, że bliskich można bardzo łatwo stracić.
• Niska opinia o sobie, trudności w komunikacji, nieśmiałość prowadzą również do fobii o dowolnej samotności. W tym przypadku wrodzona predyspozycja jest połączona z niekorzystnymi wypadkami, które mogą łatwo okazać się wyzwalaczem początku autofobii.
• Miłość do porażki niezwykle trudne i nieoczekiwane zerwanie, zdrada ukochanej osoby - są to częste przyczyny niebezpiecznej fobii zarówno u kobiet, jak i mężczyzn w każdym wieku. Jeśli separacja jest bardzo trudna, czasami powinieneś szukać pomocy psychologa, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji.
• Dla osób skłonnych do refleksji nawet nieprzyjemne wspomnienia o samotności mogą wywoływać autofobię. Być może osoba znajdowała się w trudnej sytuacji, w której był sam ze sobą, a teraz brak ludzi wokół niego wiąże się z negatywem.
• Aktywne życie i świetne zatrudnienie w dzisiejszych czasach (Dotyczy to szczególnie dużych miast) może również stanowić problem. Ludzie po prostu nie mają czasu na relacje i pełną komunikację, są stale w społeczeństwie, ale jednocześnie czują się samotni, ponieważ nie mogą zbudować bliskiej relacji z kimkolwiek.

Musisz zrozumieć, że ponieważ wiele czynników wpływa na osobę ze wszystkich stron, niezwykle trudno jest ustalić jeden powód: czynniki nakładają się na siebie i działają razem. Doświadczony psycholog może pomóc zidentyfikować najważniejszą przyczynę i pozbyć się choroby, ponieważ każdy przypadek jest zawsze indywidualny.

Obsesyjny strach jest bardzo nieprzyjemnym uczuciem, które znacznie obniża jakość życia. Jeśli jest to niewielki problem lub jednorazowy atak paniki, jest za wcześnie, aby mówić o chorobie: zaburzenie jest wyłącznie systematyczne i kompleksowe. Jednak fobia może być bardzo niepozorna, więc w niektórych przypadkach nie można jej samodzielnie zidentyfikować.

Objawy autofobii są następujące.

1. Niemożność podejmowania decyzji brak zaufania do siebie, niepewność charakteryzują tę chorobę. Taka osoba odczuwa stałe i poważne trudności w przystosowaniu się do świata, dlatego zawsze szuka wsparcia i aprobaty stron trzecich. Strach przed prywatnością, odpowiedzialnością i samodzielnością to ważne i nieprzyjemne problemy, które mogą charakteryzować autofobię.
2. Silne pragnienie bycia częścią dowolnej grupy charakteryzuje również patologię. Pacjent boleśnie chce poczuć się częścią społeczeństwa.
3. Próby ustępstwa wobec ludzi w pobliżu i za wszelką cenę, aby ich świadczyć o silnym strachu przed pozostawieniem bez tych ludzi. W skrajnych przypadkach nie jest to dobre.
4. Ataki paniki charakteryzują także autofobię. To kolejny alarmujący sygnał, który wyraźnie pokazuje obsesyjny i nieświadomy lęk przed samotnością. Panika u pacjenta występuje w momencie rozstania z ludźmi. Czasami nawet niemożność skontaktowania się z osobą przez telefon komórkowy powoduje atak.
5. Nielogiczne zachowanie w relacjach z innymi. Pacjenci z zewnątrz mogą wydawać się bardzo nieczytelni w kwestii wyboru bratniej duszy. Zwykle mają krótki i niewiążący związek, mogą bardzo szybko i pochopnie zdecydować się na ślub. Głównym celem autofobu nie jest pozostawienie go w spokoju i porzucenie.

Strach charakteryzuje się dyskomfortem, paniką, a czasem może objawiać się na poziomie fizycznym. Szybkie oddychanie, drżenie, kołatanie serca, ból, pocenie się - Wszystko to można wyrazić autofobią.

Autofobiczne zaburzenie psychiczne może dość skutecznie poddać się wykwalifikowanemu leczeniu. Przy odpowiednim podejściu i przy pomocy profesjonalistów osoba jest w stanie pozbyć się problemu, rozpocząć życie bez codziennego stresu.

Jak radzić sobie z chorobą? Najlepiej zostawić samoleczenie, aby nie pogorszyć sytuacji. Piśmienność i profesjonalni psychologowie lub psychiatrzy. Ze środków samoleczenia powinieneś częściej odwiedzać krewnych i przyjaciół, rozmawiać o problemach oraz korzystać z pomocy i wsparcia.

Autofobię można leczyć na różne sposoby. Na pierwszych łatwych etapach psychologowie stosują różne metody, na przykład pacjent może zostać poproszony o mówienie lub rysowanie swoich obaw, wyrażanie emocji na różne sposoby i pozbycie się wewnętrznej agresji. W późniejszych stadiach choroby psychoterapeuci częściej pracują: pacjenci przyjmują leki przeciwdepresyjne lub inne leki przepisane przez lekarza.

Dobrze znane wskazówki ekspertów pomogą przezwyciężyć fobię na początkowych etapach, częściowo uwolnią cię od lęku i pozwolą ci uspokoić stan lękowy, ale nie są w stanie zastąpić wizyty u lekarza.

1. Bardzo ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tej samotności - Jest to całkowicie naturalny stan każdej osoby, wszyscy jesteśmy niezależnymi i indywidualnymi jednostkami. Przygotuj się do tej konkretnej instalacji. Niemożliwe jest ciągłe przebywanie w pobliżu kogoś, a jeśli takie warunki zostaną zapewnione, będą one tylko szkodzić psychice i rozwojowi osobistemu. Ważne jest, aby nauczyć się być niezależnym i niezbyt zależnym od czynników zewnętrznych, w tym ludzi w pobliżu.
2. Zrób sobie przerwę od nieprzyjemnych myśli i wspomnień przy pomocy hobby lub po prostu przyjemnej rzeczy, kreatywności, sportu lub innej samorealizacji. Znajdź sobie hobby, a jeśli go nie ma, wykonaj znaczące prace domowe lub zanurz się w pracy - odwróci to uwagę od strachu.
3. Nie pozwól, aby rutyna całkowicie pochłonęła Twój czas, koniecznie zrelaksuj się i zadbaj o siebie. Umawiaj się na zakupy, wycieczki z przyjaciółmi do kina, wyjedź z miasta, urozmaicaj swój wypoczynek. Im bardziej twoje życie będzie nasycone jasnymi radosnymi wydarzeniami, tym szybciej odwrócisz uwagę od lęku przed samotnością.

Osoba jest zanurzona w lęku i beznadziejności, jest dalej chroniona przed społeczeństwem. W takich przypadkach bardzo ważne jest zrozumienie przez krewnych pacjenta. Bliscy powinni delikatnie popychać osobę do zmiany, pomagać wypełniać dni jasnymi chwilami, zdobywać zaufanie i nowe zainteresowania. Zdecydowanie powinieneś przekonać autofobię do odwiedzenia psychologa.

Psychologia poradzi sobie teraz z niemal każdym problemem, jeśli wybierzesz profesjonalistę w swojej dziedzinie.

W niektórych sytuacjach możesz pozbyć się kompleksowego niekontrolowanego lęku za pomocą technik hipnotycznych: skuteczne nowoczesne metody pomagają bezpośrednio wprowadzić niezbędne ustawienia w podświadomości i zastąpić negatywne pozytywnymi. Pacjent następnie przestaje odczuwać prywatność jako przerażające zjawisko, zaczyna odnosić się do niego całkowicie obojętnie, a nawet cieszyć się chwilami samotności.

W szczególnie trudnych sytuacjach stosuje się leki. Są to leki przeciwdepresyjne, różne środki uspokajające. Możesz je wziąć tylko na zalecenie lekarza.

Bardzo ważne jest, aby jak najszybciej szukać wykwalifikowanej pomocy, aby nie pozwolić dryfować fobii, w przeciwnym razie choroba będzie postępować. Po zrównoważonym leczeniu możesz całkowicie wyzdrowieć z autofobii, ustalają swoje zdrowie, zapominają o nieprzyjemnych objawach fizjologicznych, a także stabilizują stan psychiczny. Pozbywając się obsesyjnych lęków, znacząco poprawisz jakość życia, w szczególności dotyczy to rozwoju zawodowego i relacji osobistych.

Samodzielne pokonywanie fobii jest możliwe tylko na wczesnym etapie. Będzie również skuteczny jako profilaktyka, jeśli poczujesz predyspozycje do autofobii. Następujące środki pomogą zapobiegać chorobie lub zapobiegać jej rozwojowi w pierwszych etapach.

• Medytacja i ćwiczenia oddechowe może pomóc ci wyleczyć się z dowolnej fobii, w tym patologicznego strachu przed samotnością. Wynika to z faktu, że uspokajasz się w procesie i łagodzisz nagromadzony stres. Warto poświęcić kilka minut dziennie na medytację, a także pamiętać o głębokim oddychaniu bezpośrednio w niepokojących sytuacjach - to nie pozwoli panikować, a pokój z czasem stanie się nawykiem.
• Powinieneś się rozwijać i wypróbowywać nowe rzeczy.pozbyć się fobii. Szukaj nowych zainteresowań, pokonaj siebie, wykonuj interesującą pracę. Pomoże ci to nawiązać kontakt ze sobą - nie będziesz się już nudzić w samotności, zyskasz pewność siebie i nie będziesz obawiać się nieobecności innych ludzi.
• Sport i kreatywność doskonale pomagają wylać negatywną energię i nie pozostawiają czasu na niepokój lub troskę. Zapisz się na szkolenia, jogę, malarstwo lub śpiew. Będziesz się dobrze bawić, uczyć się nowych rzeczy, a także zyskać zaufanie do siebie i zainspirować się wynikami swojej pracy.