Opis akrofobii i metod walki

Lęk wysokości jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych fobii, która występuje zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Przyczyny niepokoju, lęku i paniki związane z wzrostem są różnorodne i w dużej mierze indywidualne. Obecnie fobia ta jest z powodzeniem leczona z pomocą wykwalifikowanych psychologów lub psychoterapeutów.

Lęk wysokości w psychologii nazywa się akrofobią. Ta fobia pojawia się u ludzi z różnych powodów, zapewniając raczej nieprzyjemne i poważne doświadczenia. Jednak zgodnie z teorią ewolucji człowiek potrzebuje strachu, aby rozwinąć wewnętrzne zasoby w ekstremalnych warunkach życia, strach jest niezwykle szkodliwy dla organizmu, a nawet niebezpieczny dla zdrowia.

We wczesnych stadiach akrofobii towarzyszy depresyjny stan psychiczny, lęk, ale objawy somatyczne są również powiązane w późniejszych stadiach: niekontrolowane drżenie, ból, kołatanie serca, zwiększone pocenie się.

Lęk wysokości jest dla człowieka czymś naturalnym, chroni nas przed ryzykownymi czynami i sprawia, że ​​zachowujemy ostrożność na wzgórzach, na których możesz upaść i kaleczyć. Jednak kiedy ona jest wszechstronny i nachalny, a jej objawy powodują znaczny dyskomfort, możemy mówić o fobii.

W medycynie i nauce zwykle rozróżnia się naturalną ostrożność na dużych wysokościach od patologicznego, niekontrolowanego strachu przed byciem w najlepszym wydaniu. W pierwszym przypadku dana osoba boi się, ale może kontrolować siebie, odczuwa lekki dyskomfort, ale kontroluje siebie i sytuację. W drugim przypadku choroba jest obsesyjny strach, którego nie da się pokonać, znacznie zaburza codzienne życie.

Zwykły lęk pojawia się tylko wtedy, gdy pojawia się niebezpieczna sytuacja (na przykład, gdy dana osoba ma swój pierwszy lot samolotem lub skacze do wody) i staje się silniejszy, gdy brakuje pełnych informacji, a także brakuje czasu na przestudiowanie sytuacji, wybranie właściwego rozwiązania i przygotowanie. Jest to charakterystyczne dla wszystkich zdrowych ludzi i jest absolutnie normalne.

Ma różne objawy kliniczne - zarówno na poziomie psychologicznym, jak i fizjologicznym. Pomiędzy normalnym strachem a patologią w psychologii istnieje niezmiennie dość cienka linia. Przeprawa jest bardzo łatwa - wystarczy wejść w niesprzyjające okoliczności i u każdego z nas większe lub mniejsze prawdopodobieństwo rozwoju akrofobii.

Obsesyjny lęk wysokości jest zdeterminowany nawet w naszej podświadomości, a u niektórych osób predysponowanych do tego, może stać się silniejszy, bardziej namacalny i pojawiać się częściej i obsesyjnie, stając się oczywistym zaburzeniem. To nie jest racjonalne uczucie, ale niekontrolowany strach. Sam pacjent nie rozumie, dlaczego tak przeraża go wzrost, nie może wyjaśnić swojego zachowania i nie może się kontrolować. Właśnie dlatego pozbycie się fobii jest bardzo trudne - o wiele trudniejsze niż pozbycie się zwykłego strachu.

Akrofobia to prawdziwy horror paniczny, który z czasem chwyta pacjenta coraz bardziej i rozprzestrzenia się na wszystkie dziedziny jego życia. Takie zachowanie może prowadzić do izolacji społecznej - zarówno częściowej, jak i prawie całkowitej. Osoba będąca pod wpływem takiego zaburzenia jest pozbawiona wolności, ograniczona, nie może uczestniczyć w wielu wydarzeniach towarzyskich, a czasem nie boi się reakcji na wysokości przed innymi ludźmi.

Akrofobia jest dużą niedogodnością. Osoba staje się naprawdę zależna od swojego nieświadomego i wszechogarniającego strachu. Nie może chodzić z przyjaciółmi, odpoczywać w ośrodkach narciarskich, latać samolotem, a nawet spokojnie chodzić po schodach. Często zdarza się, że akrofobia odmawia wizyty krewnym i przyjaciołom mieszkającym w wieżowcach.

Przezroczysta podłoga w nowoczesnych budynkach i mosty nad rzekami również powodują bolesny dyskomfort. Na podobne przedmioty u chorego w dosłownym sensie zaczyna się panika: dosłownie nie może się poruszać, często siada, próbuje zakryć twarz, złapać coś stabilnego lub ścisnąć dłoń osoby w pobliżu.

Na poziomie fizjologicznym fobia ma również oczywiste objawy: silne zawroty głowy lub omdlenia, nudności, drżenie. Należy pamiętać o tym takie objawy zagrażają życiu, ponieważ na wysokości musisz kontrolować swoje ruchy, a niekontrolowane objawy somatyczne są niebezpieczne z możliwymi obrażeniami.

Amerykańscy psychiatrzy od wielu lat badają akrofobię, a wyniki ich badań pokazują, że zdaniem zdecydowanej większości osób cierpiących na fobię, ludzie ci nie są w stanie kontrolować siebie, kontrolować swoich uczuć, decyzji i działań, gdy znajdują się w stanie lękowym w krytycznej dla siebie sytuacji.

Według osób cierpiących na fobię myślą, że upadną, a od czasu do czasu mają sprzeczne pragnienie skakania. Należy zauważyć, że prawie wszystkie osoby, z którymi przeprowadzono wywiad, nie miały widocznych objawów depresji i absolutnie nie było skłonności do samobójstwa.

Akrofobia jest niezależna od płci i wieku - może występować u mężczyzn, kobiet, dorosłych, młodzieży, małych dzieci lub osób starszych. Obecnie specjaliści nie mają wspólnej i jednolitej interpretacji przyczyn akrofobii. Powszechnie przyjmuje się, że takie zaburzenie wynika z niekorzystnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które działają kompleksowo na psychikę.

Wiodącą rolę w tworzeniu i rozwoju wszelkiego rodzaju fobii odgrywają warunki kształtowania osobowości: już od dzieciństwa można kłaść predyspozycje do pewnych rodzajów zaburzeń psychicznych. Bardzo często lęk wysokości jest zdeterminowany przez nosicieli „obciążonej” dziedziczności, czyli tych, którzy mają w przeszłości zaburzenia psychiczne. Czasami fobia może być związana z organicznym uszkodzeniem struktur mózgu.

Wystąpienie akrofobii jest często poprzedzone następującymi sytuacjami.

• Regularnie doświadczane stresy: może to być trudna odpowiedzialna praca lub niepowodzenia w życiu osobistym. Liczy się nie tylko czynnik wywołujący stres, ale nasza reakcja: jeśli dana osoba jest niespokojna i ma skłonność do paniki z powodu drobiazgów, a takie sytuacje w życiu stają się coraz większe, ryzyko wystąpienia zaburzeń fobicznych wzrasta wielokrotnie.
• Nadużywanie alkoholu i niekontrolowane stosowanie środków psychostymulujących może również prowadzić do fobii. Pamiętaj, że nie możesz nadużywać alkoholu, a leki należy przyjmować pod nadzorem i stałym nadzorem lekarza.
• Doświadczenie negatywnego wzrostu Wraz z nadmierną surowością, odwiązaniem i krytycznością rodziców może również zwiastować fobię. Niespójne wychowanie i niewystarczająca uwaga na lęki z dzieciństwa lub negatywne odczucia wynikające z komunikacji w złym towarzystwie leżą u dziecka predyspozycją do rozwoju fobii, która może objawiać się w każdym wieku.

Wśród akrofobów często występują osoby o budowie psychastenicznej, z przewagą takich właściwości jak podejrzliwość, nieśmiałość, sentymentalizm, nieśmiałość, nieśmiałość, a także nadmierna wrażliwość. Tacy ludzie są podatni na zaburzenia od urodzenia - są bardzo niespokojnymi i bardzo pobudliwymi osobami.

W niektórych rzadkich przypadkach silny i irracjonalny strach przed wysokimi miejscami może być bezpośrednio związany z osobistym negatywnym doświadczeniem, jednak taki bezpośredni związek nie jest rejestrowany zbyt często. Zazwyczaj tworzenie fobii wymaga wielu czynników w połączeniu. Rzadko można zidentyfikować jakikolwiek, ale doświadczony lekarz będzie w stanie wykryć najbardziej dominujące czynniki. Aby pokonać fobię, konieczne będzie precyzyjne zwalczanie jej głównych przyczyn.

Zaburzenia akrofobowe mogą być wrodzone lub z powodu różnego rodzaju negatywnych okoliczności z dawnej lub niedawnej przeszłości. Ta fobia jest całkowicie niezwiązana z samą wysokością. Często akrofobia może pojawiać się u wrażliwych obiektów z bogatą wyobraźnią, więc dzieci są często na nią narażone.

Niektórzy z tych pacjentów mogą odczuwać lęk wysokości nawet podczas snu. Innym interesującym faktem jest to Akrofobia może powodować wielki niepokój i atak obsesyjnego strachu, nawet gdy nie jest na wysokości.

Wielu profesjonalnych psychologów zgadza się, że każda prawdziwa fobia jest determinowana obecnością jakichkolwiek negatywnych doświadczeń u osoby doświadczonej w przeszłości. Jednak ostatnie badania w dziedzinie psychologii obalają tę teorię. Wiele osób w przeszłości nie miało najmniejszych wymagań dotyczących akrofobii. Akrofobia jest chorobą, która może już występować u osobnika od urodzenia. Czasami łączy się to z nietolerancją głośnych, ostrych dźwięków - psychologowie nie byli jeszcze w stanie zidentyfikować przyczyn takiego wzorca.

Z kolei niektórzy współcześni uczeni twierdzą to akrofobia jest zjawiskiem prehistorycznym. Nasi przodkowie najprawdopodobniej upadli z wysokości i upadli, gdy mieszkali na wolności i walczyli o przetrwanie z innymi osobami. Zatem akrofobia jest zakorzeniona w mechanizmach ewolucyjnych; starożytni ludzie potrzebowali jej dla własnego bezpieczeństwa.

Badania naukowców nad tym zaburzeniem dowodzą, że akrofobia nie jest unikalna dla ludzi. Można go znaleźć u wszystkich rodzajów zwierząt o dobrej wizji. Czasami wśród przyczyn pojawienia się akrofobii wyróżnia się słabo rozwinięty aparat przedsionkowy osoby, ponieważ to on reguluje równowagę pozycji ciała w przestrzeni, a także zapewnia stały związek między naszym wzrokiem a mózgiem przez móżdżek. W ten sposób Dziś wśród psychologów nie ma jednolitej teorii występowania akrofobii.

Objawy akrofobii są bardzo zmienne: zaburzenie to charakteryzuje się zarówno psychologicznymi objawami strachu przed upadkiem z wysokości, jak i psychosomatycznymi. Obsesyjny lęk wysokości u każdego pacjenta może objawiać się na różne sposoby. Często osoby dotknięte akrofobią mówią, że przebywając na dużych wysokościach, nie są w stanie kontrolować swoich działań, myśli, decyzji i możliwych działań. Skrajna sytuacja dla akrofobii wywołuje prawdziwą panikę. Wraz z tym chory może mieć ochotę skakać.

Akrofobia doświadcza zawrotów głowy, które można łączyć z nudnościami, czasem zamieniają się w wymioty. Często na poziomie fizjologicznym objawiają się problemy z przewodem pokarmowym, na przykład biegunka. Oddychanie w chwili paniki staje się bardzo nierówne i przyspieszone, a puls może zarówno zwolnić, jak i przyspieszyć. Wielu ze strachu pot się nasila, odczuwa się ból serca, skurcze, źrenice mimowolnie się rozszerzają.

Czasami u pacjentów z tą fobią zauważalna jest również oczywista hipertoniczność mięśni, wzrasta aktywność ruchowa, która jest widoczna z boku - są to rozproszone ruchy, za pomocą których akrofobia próbuje ukryć się przed niebezpieczeństwem. Takie zachowanie na wysokości jest naprawdę niebezpieczne dla ludzi.

W niektórych sytuacjach, gdy strach i obsesyjny niepokój objawiają się systematycznie, logiczne jest zwrócenie się do specjalistów. Fobia bez kontroli lekarza może dalej się rozwijać i może stać się poważnym problemem, który zepsuje jakość życia pacjenta każdego dnia. U pacjenta cierpiącego na akrofobię w zaawansowanych stadiach swoboda ruchów jest znacznie ograniczona, a jego styl życia ulega zmianie.

Możliwe jest samodzielne przezwyciężenie fobii we wczesnych stadiach. Aby pokonać strach, pacjent musi mieć wystarczającą siłę woli i pozyskać wsparcie bliskich przyjaciół i krewnych. Przezwyciężanie fobii może być względnie szybkie lub długie, w zależności od indywidualnej sytuacji. W trudnych przypadkach lepiej leczyć akrofobię pod nadzorem lekarza - psycholog lub psychoterapeuta.

Zalecenia będą zależeć od przyczyn akrofobii i stopnia zaniedbania choroby.Czasami sugeruje się wypowiadanie swoich obaw lub rysowanie ich w celu wyrzucenia emocji i pokonania fobii, są one również zaangażowane w terapię grupową z pacjentami. Często stosuje się hipnozę. - Takie techniki mogą szybko pozbyć się fobii w każdym wieku. W skomplikowanych przypadkach fobię można wyleczyć leki przepisane przez psychiatrę.

Możesz sam przyczynić się do leczenia. Na przykład przydatne będzie szkolenie aparatu przedsionkowego, gimnastyka jest do tego idealna. Specjaliści uważają również jogę, medytację i ćwiczenia oddechowe za niezwykle przydatne. - aby się uspokoić, złagodzić stres i nauczyć się panować nad sobą. Staraj się poświęcać medytacji kilka minut dziennie, a kiedy pojawi się panika, pamiętaj o prawidłowym oddychaniu.

Inne metody relaksacyjne, takie jak masaż. Możesz również pić napary ziołowe w celu uspokojenia, zapewnienia właściwego odżywiania, ograniczenia spożywania alkoholu. Pomoże oderwać się od fobii kreatywność, interesująca praca, sport i przyjemne spędzanie czasu z bliskimi.