Jak wziąć chleb: widelcem lub ręką?

Żadna uczta nie obejdzie się bez chleba. Przysłowia, powiedzenia, a nawet bajki piszą o nim. Nawet lekarze mówią o jego zaletach. Niezmiennie pełne szacunku podejście do tego cennego produktu znalazło odzwierciedlenie w standardach zachowania przy stole. To nie wydawałoby się skomplikowane, ale istnieją pewne zasady.

Siedząc przy stole, ważne jest nie tylko prawidłowe zachowanie, ale także jedzenie zgodnie z zasadami etykiety. Istnieją dla chleba.

Jeśli jesteś w restauracji, przed tobą będzie talerz ciasta, na którym musisz położyć chleb. Jeśli przed tobą nie ma takich naczyń, możesz położyć plasterek na krawędzi talerza z przekąskami. Najpierw jest serwowana. Nawiasem mówiąc, ciasto, ciastka i owoce są również pobierane ręcznie. Co ciekawe, nawet cukier w kostkach można wziąć palcami, jeśli szczypce są gdzieś przechowywane.

Jedzą chleb, pomagając sobie wyłącznie lewymi rękami, odłamując małe kawałki. Aby to zrobić, musisz najpierw uwolnić rękę z wtyczki. Urządzenie umieszcza się na krawędzi płytki z zębami do góry. Nóż pozostawiono w prawej ręce. Spróbuj przyzwyczaić się do tej zasady, w przeciwnym razie możesz automatycznie wziąć chleb sąsiada.

Nikt nie kroi przekąsek. Można na niego nakładać wyłącznie produkty w postaci pasty - olej lub pasta. Podnosi się je ze wspólnego talerza i przenosi na talerz. Kawior ze wspólnego talerza można natychmiast położyć na chlebie.

Nałożyć olej również zgodnie z przepisami. Odłam mały kawałek z plasterka i dociśnij palec do talerza. Następnie możesz rozprowadzić olej. Nie jest zwyczajowo nakładać na cały kawałek, tylko na krawędź, przeznaczony do jednego kęsa. Jeśli chcesz szynkę lub ser z chlebem, możesz je jeść osobno.

Z reguły olej ma kształt prostokątny; jest do niego specjalny nóż. Ostrze takiego noża jest zaokrąglone. Na krawędzi są goździki. Jest to konieczne, aby delikatnie oddzielić niewielką ilość oleju, włożyć do miski, a następnie rozłożyć na plastrze.

Czasami restauracje serwują oliwę z oliwek. Jest to konieczne, aby można było zanurzyć w nim chleb. Jest podawany porcjami dla wszystkich. Zanurzenie jest konieczne w bardzo małych kawałkach, które natychmiast trafiają do ust.

Istnieje jednak wyjątek - zasady etykiety na śniadanie. Są znacznie prostsze. Przy stole możesz zrobić kanapki z różnych przekąsek. Okazało się duże - następnie połóż go na talerzu i pokrój na małe kawałki, które są wygodne do nakłucia goździkami widelca.

Nadal możesz posmarować dżemem lub miodem plasterek. Przedtem pokrój plasterek na długie kawałki.

Chleb jest zawsze obecny na naszym stole. Może to być zwykłe śniadanie lub uroczysty posiłek. W każdym przypadku nie możesz zapomnieć o zasadach etykiety stołu.

Istnieją jeszcze dwie opcje. Pierwszym z nich jest pobranie kawałka ze schowka za pomocą szczypiec, jeśli takie istnieją.

Druga metoda jest podobna do głównej, ale wykorzystuje serwetkę. W takim przypadku, jeśli wziąłeś kawałek, ale ci się nie podobało, masz prawo odłożyć go z powrotem i wziąć inny. Ale jeśli wziąłeś chleb rękami bez serwetki, nie możesz kategorycznie go odłożyć!

Zwykle plasterek leży na stole w pudełku z chlebem lub w koszu. Jeśli jest pokrojony, weź kosz i najpierw zaoferuj go sąsiadowi po prawej, a dopiero potem weź go sam. Jeśli chleb nie jest krojony, musisz zrobić to sam.

Zanim weźmiesz kawałek, zaoferuj sąsiadowi po lewej, a następnie sąsiadowi po prawej. Kiedy ostatni plasterek pozostanie na stole, zanim go zabierzesz, zajmij się resztą.

Zgodnie z etykietą zabrania się dokonywania następujących manipulacji chlebem:

• Weź sztućce: widelcem lub nożem!
• Stawianie na stole lub serwetce.
• Zmiel ręce i wrzuć talerz.
• Trzymaj w dłoni i posmaruj olejem.
• Nie jedz i nie pozostawiaj na talerzu.

• Gryząc od wspólnego kawałka.
• Wytnij kawałek posmarowany masłem.
• Kładzenie przekąsek na chleb. Wyjątkiem jest śniadanie.
• Wytrzyj kawałek talerza.
• Rzuć kulki z miękiszu.
• Trzymaj plasterek w jednej ręce, a drinka w drugiej.
• Pozostaw ugryzione kawałki na talerzu.

Butterbrot jest tłumaczony z niemieckiego jako chleb i masło. Dzisiaj kanapka może być z dowolnym wypełniaczem. Kiełbasa, pasztet, warzywa - wszystko to idealnie nadaje się do nadzienia. Podczas robienia kanapki ważne jest, aby grubość plasterka była nie większa niż 1 cm. Wygląd nie powinien być mocny, a zwłaszcza wypadać z kanapki.

Podczas serwowania zwykle wkładaj serwetkę pod kanapkę, aby nie zabrudzić rąk. Jeśli siedzisz przy stole, zjedz kanapkę z widelcem i nożem. Cięcie z oczekiwaniem na jeden kęs. Kanapki są podzielone na kilka rodzajów, z których każdy musi być spożywany na różne sposoby, ponieważ istnieją pewne zasady.

Classic - chleb i masło oraz dodatek na wierzchu. Takie kanapki są robione codziennie w domu, ale nikt cię tam nie obserwuje, więc możesz je jeść tak, jak lubisz. Jeśli zaproponowano ci spróbowanie takiej kanapki w restauracji, musisz jeść za pomocą sztućców. Mały kawałek należy wyciąć, aby można go było łatwo przeżuć i połknąć.

Kanapka jest wielopoziomowa. Często takie jedzenie nie mieści się w jamie ustnej.Dlatego, aby nie wyglądać niezręcznie, użyj sztućców. Zdarza się, że nie są, w tym przypadku na pomoc przychodzą papierowe serwetki.

Jeśli masz przed sobą gorącą kanapkę, obowiązują ją te same zasady, co w przypadku wielopoziomowej.

Jeśli jesteś przy wspólnym stole, małe kanapki należy przenieść na talerz za pomocą specjalnych urządzeń. Następnie możesz je jeść rękami, bez cięcia i bez użycia widelca.

Kanapki i kanapki są również spożywane ręcznie. Są one podawane głównie przed posiłkiem, przy stole w formie bufetu.

Kanapka to kanapka złożona z dwóch kawałków chleba. Na środku umieść inne wypełnienie. Kanapki mogą być dwojakiego rodzaju: z miękkim nadzieniem i twarde. Aby jeść kanapki, trzymaj szpikulec lub dolną warstwę kanapki.

Każdy naród ma tradycje, do których przestrzega bez wątpliwości. Nie mamy więc ani jednej uczty bez chleba. W innych krajach daleki jest również od ostatniego produktu. Niemcy są w ogóle uważane za kraj mody chlebowej. To Niemcy nauczyli wszystkich jeść chleb z różnymi dodatkami: oliwkami, kapustą, marchewką, orzechami i rodzynkami, nasionami.

Wielka Brytania to kolejny kraj o wysokiej kulturze chleba. W Wielkiej Brytanii wypiekane są różne rodzaje chleba z dodatkiem pełnych ziaren zbóż i nasion. Każdy mieszkaniec może sobie pozwolić na niektóre odmiany, podczas gdy inne są przeznaczone tylko dla bogatych ludzi.

Z Włoch w połowie lat 90. przybyła do nas słynna ciabatta. Kształt tego rodzaju chleba jest podłużny, co uzasadnia w tłumaczeniu nazwę „pantofel”. Zawiera między innymi oliwę z oliwek.

Bochenek może być gęsty i lekki, w zależności od przepisu przyjętego w każdej prowincji, a nawet osadzie. Ale zawsze z ostrością. Użyj dziś ciabatty do robienia kanapek na całym świecie.

Interesujące jest to, że we Włoszech chleb nie jest produkowany w dużych ilościach. Często każdy Włosi piecze to dla siebie.

Poranek Hiszpana zaczyna się również od świeżo upieczonego chleba. Stąd tradycja zanurzania plastry w oliwie z oliwek z czosnkiem. Bułkę kroi się na kilka małych kawałków i za pomocą widelca obniża do aromatycznego oleju.

Francja to nie tylko niedościgniona perfumeria, ale także niezwykle smaczny, przewiewny chleb. Mieszkańcy Francji jedzą to codziennie i nie przytyją. Chodzi o unikalny przepis, który nie przewiduje wykorzystania mleka.

Jeśli odpowiednio ugotujesz bułkę i mądrze z niej skorzystasz, nie poprawisz się. W restauracjach chleb podaje się z daniem głównym, czasem z serem na koniec posiłku.

Owczarki szwajcarskie wynalazły pierwsze fondue. Na pastwisku doszli do wniosku, że jeśli pokroisz chleb na małe kostki, powiesisz je na szpikulcu i umieścisz w stopionym serze, otrzymasz nie tylko bardzo satysfakcjonujący posiłek, ale także niesamowicie smaczny. Stąd tradycja, polegająca na zanurzaniu kromek chleba lub bułek w różne gorące dodatki.

Więcej o tym, jak wziąć chleb, gdy siedzisz przy stole, zobacz następny film.