Kim jest elektryk okrętowy i co robi?

Dziesiątki - czasem setki - ludzi pracuje na statkach morskich i rzecznych. Konieczne jest jasne zrozumienie cech każdej specjalizacji i jej subtelności. W szczególności musisz zrozumieć, kim jest elektryk statku i co robi.

Warto od razu powiedzieć, że praca elektryka na statku ma bardzo intensywny charakter. Liczba układów elektronicznych i elektrycznych jest bardzo duża, a bez generatora diesla normalne życie załogi i realizacja transportu jest niemożliwa. W zależności od przemieszczenia i liczby załogi elektryk statku albo pracuje z jednym partnerem, albo działa w ramach zespołu kierowanego przez głównego elektryka.

Na rzekach i jeziorach wszystko jest nieco lepsze, ale nawet tam wędrówki przez 2-3 tygodnie nie są tak rzadkie. Dlatego tylko ci, którzy mogą wytrzymać taką wymuszoną izolację, mogą być elektrykami morskimi; jako student można dostać pracę bez doświadczenia do 27–28 lat (kadet, jak mówią w marynarce wojennej). Według statystyk z miejsc pracy średnia pensja takiego specjalisty w Rosji wynosi 41 800 rubli. Na wodach śródlądowych szczyt odnotowano w regionie Irkucka, gdzie wynosi 39 800 rubli. 35 tysięcy rubli i więcej otrzymuje się na terytorium Primorskiego, Chabarowska i Kamczatki, a także w regionie Archangielska.

Główne funkcje zawodowe elektryka morskiego obejmują:

• uzyskiwanie informacji o stanie systemów (po wejściu na stanowisko);

• sprawdzanie normalnej pracy infrastruktury elektrycznej i automatyki;

• terminowe powiadamianie kierownictwa o wszystkich wykrytych problemach, których nie można samodzielnie rozwiązać;

• mechanizmy odłączające zasilanie w przypadku jakiegokolwiek niebezpieczeństwa;

• demontaż części i komponentów morskich urządzeń elektrycznych;

• regulacja i testy techniczne powierzonego sprzętu;

• konserwacja techniczna i krótkoterminowa naprawa sprzętu.

Ponadto elektryk na statku musi z zawodu wykonywać prace hydrauliczne niezbędne do normalnej konserwacji instalacji elektrycznych. On także:

• przekazuje informacje dotyczące ochrony pracy;

• nie opuszcza miejsca pracy, chyba że jest to absolutnie konieczne;

• kontroluje użyteczność użytego narzędzia i sprzętu;

• stosuje odpowiednie środki ochrony indywidualnej;

• rejestruje wszystkie swoje działania i faktyczne działanie systemów elektrycznych w dziennikach połowowych;

• wykonuje zmianę zgodnie z ogólnym harmonogramem na równi z innymi członkami załogi;

• spełnia wymogi ochrony pracy, bezpieczeństwa przemysłowego, elektrycznego, przeciwpożarowego;

• spełnia inne wymogi bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę charakter ładunku, obecną sytuację.

Wymagana wiedza i umiejętności elektryka morskiego będą:

• informacje o strukturze wewnętrznej, zasadach działania urządzeń elektrycznych;

• wymagania techniczne dotyczące jego działania;

• procedura rejestracji odczytów przyrządów pomiarowych;

• zasady zgłaszania alarmów i reagowania na nie;

• schematy użycia osobistego i zbiorowego sprzętu ratowniczego, systemów gaśniczych;

• cechy pomocy ofiarom na morzu;

• przepisy wewnętrzne mające zastosowanie do konkretnego statku;

• zrozumienie zasad organizacji wewnętrznej komunikacji na statku, procedury naprawy tych kompleksów;

• jasny obraz działania i funkcjonowania automatyki, pomiarów i kontroli, środków sygnalizacyjnych;

• możliwość określenia zapotrzebowania na różne urządzenia i części statku (pojedyncze kabiny, ładownie, przedziały) na energię elektryczną;

• możliwość wyboru właściwego trybu zasilania dla każdego dostarczonego obiektu.

W naszym kraju tylko kilka wyspecjalizowanych organizacji zajmuje się szkoleniem elektryków morskich. Należy je przeszukiwać głównie w miastach, w których znajdują się duże porty morskie, lub w osadach położonych nad dużymi rzekami. Przykładami mogą być:

• St. Petersburg College of Makarov University;

• Navy Lomonosov College i Senyavin Marine Technical College (także w Petersburgu);

• College w Moskiewskiej Akademii Transportu Wodnego;

• szkoła rzeczna Niżnego Nowogrodu;

• Omsk i Nowosybirsk dowodzą szkołami rzecznymi;

• Instytut Transportu Wodnego w Krasnojarsku;

• kolegium stoczniowe we Władywostoku;

• Chabarowskie i Wołgogradzkie szkoły techniczne transportu wodnego;

• Wyższa Szkoła Transportu Wodnego w Tiumeniu.

Osoby z wykształceniem średnim zawodowym mogą być również kandydatami do przekwalifikowania. Oprócz specjalnego szkolenia będziesz musiał uzyskać więcej:

• dopuszczenie do pracy ze sprzętem elektrycznym;

• książka medyczna;

• dokument dotyczący przejścia komisji lekarskiej;

• dokument na temat znajomości języka obcego (głównie na morzu, chociaż nie będzie zbyteczny dla rzek);

• certyfikat OSPS-6/2;

• instrukcja przeżycia.