Surb-Khach klasztor na Krymie: cechy i lokalizacja

Szczególnie interesujący dla turystów jest Stary Krym, obejmujący podnóża Gór Klasztornych. Na samym szczycie tego malowniczego zalesionego obszaru widać zarys kościoła apostolskiego. To tutaj znajduje się Surb Khach - Najstarszy działający klasztor ormiański.

W XIII wieku, za zgodą khan Hordy, duża liczba Ormian przeniosła się do Tauridy z miasta Ani, zniszczonego przez silne trzęsienie ziemi. Znaleźli schronienie w mieście Krym. Istnieje legenda, że ​​duchowy przywódca Ormian Hovhannes Sebastatsi zobaczył na niebie ogromny krzyż ognia, który uważał za dobry omen i postanowił zbudować duży klasztor na tym miejscu. Stąd nazwa - Surb-Khach, co oznacza „święty krzyż”.

Wraz ze swoim bratem Hovhannes Sebastatsi kupili 50-hektarową działkę od Genueńczyków, aw 1358 r. Przystąpili do wznoszenia klasztoru, a na jego dachu postanowiono wznieść główną relikt narodu ormiańskiego - krzyż ze świątyni miasta Ani.

Istnieje wśród historyków opinia, że klasztor ten stał się rodzajem symbolu oporu przeciwko nawróceniu Ormian na katolicyzm. I tak rozpoczęła się historia Ormiańskiego Kościoła Świętego Krzyża, przez dziesiątki, a nawet setki lat wiązała się ze zniszczeniem - w wyniku ataków Genueńczyków, Tatarów i Turków budynek był ciągle niszczony i przebudowywany, korpus braterski był wielokrotnie przebudowywany i pojawiały się nowe komórki.

W całej swojej historii klasztor Surb-Khach był nieaktywny tylko dwa razy. Pierwszy raz wydarzyło się, gdy Ormianie zostali wydaleni z Krymu na stepy Zadonsky.Drugi przypadek miał miejsce już w czasach sowieckich, kiedy w 1925 r. Na terenie klasztoru założono przychodnię gruźlicy, a rok później pionierski obóz dla uczniów.

Podczas drugiej wojny światowej klasztor został całkowicie opuszczony i stopniowo zaczął gnić i rozpadać się. Trwało to do lat 70. ubiegłego wieku. W tym czasie na terenie kompleksu rozpoczęły się wykopaliska archeologiczne, budynek częściowo odnowiono, a na terenie byłej celi zbudowano sanatorium.

Życie duchowe powróciło do Surb Khach dopiero na początku lat 90. ubiegłego wiekukiedy krzyż został ponownie wzniesiony nad świątynią i zaczęły się nabożeństwa. W 2002 r. Klasztor został oficjalnie przekazany Ormiańskiemu Kościołowi Prawosławnemu, ale został otwarty dopiero w 2008 r., Kiedy dostarczono prąd, ustalono drogi dojazdowe i wyznaczono rektora. Krótko przedtem przywieziono z Armenii krzyże z zaszyfrowanym napisem „Surb-Khach”, które umieszczono przy drzwiach świątyni. Dziś klasztor jest aktywny.

Surb-Khach dla prawosławnych Ormian jest siedzibą mężczyzny, kobietom surowo zabrania się wchodzenia tutaj. Do zwiedzania są tylko ruiny starego budynku - budynek braterski, pokój refektarza, a także dziedziniec. W czasach starożytnych ten klasztor był dość sławny, mieścił własną szkołę, najsłynniejsze święte księgi i duchowe notatki korespondujące z klasztorem. Nawet atak wojsk tureckich w 1475 r. Nie powstrzymał życia edukacyjnego i moralnego w klasztorze Surb Khach.

Do XVIII wieku klasztor pozostawał głównym ośrodkiem pielgrzymkowym dla wierzących Ormian na całym Krymie, a także w regionie Morza Czarnego Północnego. Wiadomo, że początkowo ministrowie mieszkali w jednej wspólnej komórce, ale wraz ze wzrostem liczby nowicjuszy wzrosła liczba wewnętrznych pomieszczeń mieszkalnych. Same pokoje były małe - 2x2 metry, z kominkiem w każdym pokoju.

Teraz trudno sobie wyobrazić, jak możesz żyć w tak ograniczonej przestrzeni, ale nie zapominaj o tym w celach mnisi spali i czytali modlitwy, a to wcale nie wymaga dużo miejsca.

W osobnej wieży urządzono pokój dla opata, który odprawiał liturgię w każdą niedzielę. Pozostał w swojej celi w całkowitej samotności od poniedziałku do soboty i przygotowywał się do nabożeństwa, po czym zszedł po schodach i poszedł prosto do ołtarza.

Bramy świątyni są ozdobione majestatycznymi krzyżami, przy których można zobaczyć nagrobki - są to starożytne pochówki pierwszych nowicjuszy i założyciela Surb Khach. Zgodnie z obyczajami ormiańskiego kościoła pochowanie przy wejściu do klasztoru lub świątyni jest zawsze uważane za wielki zaszczyt.

Jeden ze starych fresków przedstawiających Dziewicę jest widoczny nad wejściem, ale został zachowany bardzo słabo. Według dokumentów, które do nas dotarły, w dawnych czasach w klasztorze było wiele malowideł ściennych, ale teraz są w opłakanym stanie, a kontury twarzy świętych są prawie niewidoczne.

W kościołach ormiańskich nie ma ikonostasu - tylko ołtarz zdobi ikona Matki Bożej. Samo miejsce jest oddzielone od reszty małą zasłoną, pod tym względem ormiańskie tradycje religijne są bardzo zbliżone do tradycji wczesnochrześcijańskich. W pokoju znajduje się chrzcielnica do obrzędu chrzcielnego, a także miejsce, w którym możesz umieścić świecę, jeśli chcesz - świece są umieszczone w spokoju, aby ludzie byli spokojni i zdrowi.

Świątynia Surb Khach mieści słynną ikonę o nazwie „Mrugający Jezus”. Na całym świecie są tylko 3 szkice oryginału, a sam oryginał to nic innego jak całun, którym Jezus był przykryty zaraz po swojej śmierci i na którym zachował się ślad jego twarzy. Jedno takie płótno jest przechowywane w Surb Khach, drugie w Gruzji, a trzecie w Watykanie.

Ikona jest tak wykonana, że ​​kiedy patrzysz na nią z dowolnej pozycji, Jezus albo patrzy na osobę, potem ma zamknięte powieki, a potem są pełne krwi i łez. Ten obraz robi naprawdę trwałe wrażenie na każdym, kto go zobaczy.

Ogród klasztorny jest bez wątpienia jedną z głównych atrakcji klasztoru. Oczywiście jego piękno zanikło w ciągu kilku stuleci - w poprzednich stuleciach słynął z drzew, było tu kilka pięknych fontann, ale tylko dwie przetrwały do ​​naszych czasów. Fontanny wyglądają jak prostokątne konstrukcje wykonane z kamienia, na powierzchni których rzeźbione wzory są wyraźnie widoczne. Ogród znajduje się na kilku tarasach, do których prowadzą schody, które są teraz w opłakanym stanie.

Świętuj w pobliżu klasztoru w środku lata Vardavar jest ormiańskim analogiem Dnia Iwana Kupały, a podczas wakacji odbywają się wystawy prac ormiańskiego rzemiosła ludowego i koncerty zespołów folklorystycznych. Gromadzą się tutaj turyści z pobliskich granic, a każda osoba może uczestniczyć w wydarzeniach niezależnie od płci, narodowości i wyznania.

Na terenie osiedla klasztornego obowiązują surowe zasady postępowania:

• parkowanie samochodu jest dozwolone tylko w wyznaczonych do tego miejscach, podróż do obszaru chronionego jest zabroniona dla wszystkich typów pojazdów, oprócz pojazdów oficjalnych;
• camping jest możliwy tylko po wcześniejszym uzgodnieniu z opatem i na ściśle określonych obszarach;
• włączenie muzyki niereligijnej jest surowo zabronione;
• ścinanie drzew, wypas zwierząt gospodarskich i ptaków, koszenie trawy, zbieranie owoców i roślin w ogrodzie jest zabronione;
• chodzenie z psami jest możliwe wyłącznie w kagańcach i na smyczy;
• na terytorium samej świątyni można wejść tylko w towarzystwie ministrów klasztoru;
• odwiedzający muszą nosić odpowiedni strój.

Obecnie na terenie klasztoru trwają prace rekonstrukcyjne, dlatego wstęp na następujące place budowy jest zabroniony:

• biegi schodów prowadzące z pierwszego na drugie piętro;
• wieże i piwnice;
• pierwsze piętro korpusu braterskiego.

Surb Khach znajduje się w dość malowniczym miejscu - jest jakby zagubiony w podgórskim lesie liściastym. W pobliżu nie ma budynków mieszkalnych i autostrad, miejsce jest niezwykle odosobnione i spokojne. Nie dochodzą tutaj odgłosy miasta, słychać tylko tryle ptaków i melodię kościoła dochodzącą ze świątyni.

Klasztor znajduje się w dzielnicy Kirovsky na Starym Krymie, ale jest to tylko wspólny adres. Aby znaleźć właściwą ścieżkę, potrzebujesz więcej szczegółów. Najlepszy punkt orientacyjny można nazwać podnóżem góry klasztornej. Znajduje się pomiędzy słynnymi kurortami krymskimi - Sudakiem i Feodozją.

Wędrowcy zwykle udają się na stację Stary Krym, po czym poruszają się autostradą w kierunku zachodnim. W miejscu przecięcia z ulicą Lenina powinieneś skręcić w kierunku góry i opuścić wioskę na pierwszym pasie (około 700 metrów). Po przejściu małego strumyczka Churuk-Su należy udać się drogą, do której zabierają podróżni historyczny i duchowy skarb całego narodu ormiańskiego.

Zobacz, jak dostać się do klasztoru Surb Khach na Krymie w następnym wideo.