Przegląd zabytków Balaklava na Krymie i ich opis

Kominiarka miała status miasta do 1957 r., Potem stała się centrum dzielnicy Sewastopola. W czasach radzieckich Bałakława z podziemnymi bazami wojskowymi była uważana za miejsce zamknięte dla publiczności. Na jego terytorium były ślady obecności cesarskiej armii rosyjskiej. Od XIV wieku istniała forteca genueńska, która atakowała wrogów. Kominiarka znajduje się w strategicznym miejscu Krymu, przez wiele stuleci doszło do niej starcia wojskowe między różnymi narodami.

Niezwykle pięknym miejscem na Krymie jest morze, górski krajobraz, ukryta zatoka, stawy i różnorodna roślinność. Pierwsza wzmianka o tej ziemi znajduje się w Homer na Odysei. Od tego czasu żyły tu różne ludy - Rzymianie, Grecy, Turcy, Tatarzy, Brytyjczycy i Niemcy walczyli o te otwarte przestrzenie. W 2004 roku miasto obchodziło 2500-lecie istnienia. Balaklava otrzymała miejscowość wypoczynkową już w XIX wieku, wielu Rosjan przybyło tutaj, aby poprawić swoje zdrowie.

Aleksander Kuprin i Lesya Ukrainka odwiedzili te miejsca. Bałakława znajduje się pięć kilometrów na południowy zachód od Sewastopola, do 1941 r. Między miastami kursował tramwaj. To miejsce jest bogate w wydarzenia i naturalne krajobrazy, nawet w okresie wakacyjnym Kominiarka nie traci uroku spokojnego spokojnego miejsca.

Balaklava, jako kurort na Krymie, mało kto wie, ponieważ długi pobyt w stanie zamkniętego miasta sprawił, że miejsce to było mało znane. Ale osada ma się czym pochwalić i co pokazać. Dla tych, którzy chcą odwiedzić, zapewniamy opis atrakcji.

Unikalna naturalna zatoka utworzona w procesie przesunięcia tektonicznego i uskoku. Z morza schodzi głęboko na półtora kilometra, a następnie rozszerza się, a następnie zwęża do szerokości 50 metrów. Z powodu tej konfiguracji jest praktycznie niewidoczny z Morza Czarnego, dlatego zatoka jest również nazywana „Sekretem”. W przeszłości kapitanowie chowali w nim swoje statki przed wścibskimi oczami.

Na Wzgórzu Fortecy przy wejściu do zatoki w XIV wieku zbudowano ufortyfikowane miasto Cembalo w Genewie. W ciągu siedmiu stuleci mury twierdzy wiele doświadczyły, ich ruiny można dziś oglądać. Twierdza została zdobyta przez Mongołów. W XV wieku Turcy przejęli go w posiadanie, wykorzystali miasto, by odnieść się do budzących zastrzeżenia chanów. Podczas wojny krymskiej Grecy przebywali w Chembalo, bronili się przed żołnierzami armii angielskiej.

Początkowo do budowy nasypu wykorzystano drewno. Został zbudowany przez Brytyjczyków podczas wojny rosyjsko-tureckiej. W XIX wieku drzewo zastąpiono kamieniem. Dziś na ich nasypie. Nazukin można znaleźć w kinie, muzeum, centrum nurkowym, klubie jachtowym, restauracjach, miejscach do cumowania, z których odpływają wszystkie łodzie wycieczkowe i turystyczne. Z wału widać ruiny twierdzy Chembalo i zatoki Balaklava, a wzdłuż niej budynki z XIX i początku XX wieku.

Muzeum znajduje się na słynnym nasypie Nazukin, zawiera dokumenty historyczne dotyczące życia miasta Balaklava w różnych okresach. Budynek może pomieścić grupę do 50 osób. Muzea organizują wycieczki, które oświetlają historię miasta, z wizytą w zatoce i fortecy Chembalo, z degustacją lokalnych potraw i dostępem do otwartego morza.

Autorem pomnika jest rzeźbiarz S. A. Chizh. Zainstalował rzeźbiarski wizerunek pisarza w 2009 roku. Miejsce zostało wybrane na nabrzeżu miasta, niedaleko Grand Hotelu, gdzie zgodnie z udokumentowanymi informacjami Kuprin mieszkał z żoną podczas wizyty w Balaklavie. Tutaj napisał swój esej „Pamięci Czechowa”. Czas życia w Kominicy (1904–1906) zbiegł się z wydarzeniami pierwszej rewolucji rosyjskiej.

Został umieszczony na placu miejskim w 2004 roku. Pierwotnie planowano rzeźbić popiersie, ale rzeźbiarz został zabrany i ukończył pół figurę. Został zainstalowany na wysokiej kolumnie postumentu. Leska Ukrainka dwukrotnie odwiedzała Balaclava - z rodzicami w młodości i z mężem w bardziej dojrzałych latach.

Tajny podziemny obiekt „100” został zbudowany w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Nazywano go kompleksem Cliff. Radzieckie systemy anty-balistyczne miały wytrzymać lądowanie w NATO. Po rozpadzie Związku Radzieckiego obiekt został zamknięty i rozebrany. Dziś miłośnicy kamiennych labiryntów chętnie go odwiedzają. Pojawiła się wiadomość o możliwym przywróceniu kompleksu przez wojsko.

Nie w każdym mieście znajdziesz bazę do parkowania łodzi podwodnych; obiekt 825GTS był taki. Przechowywał amunicję i był zaangażowany w naprawę atomowych okrętów podwodnych. Zamknęli bazę w 1993 roku i wyjechali na długie dziesięć lat. W trudnych latach dziewięćdziesiątych lokalni mieszkańcy usunęli zbędne metale nieżelazne ze struktur. W 2000 r. Władze miasta na terenie byłej bazy wojskowej uzasadniały podziemny kompleks muzealny morskiej historii Balaklava. Dziś jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w mieście.

Baterię zaczęto budować nawet za Mikołaja II w 1914 r., A ukończono już pod rządami sowieckimi. Stąd miały zostać wystrzelone wrogie statki. Niestety w latach II wojny światowej bateria nie ochroniła Sewastopola przed atakiem faszystowskiej armii. Ten obiekt wojskowy zakończył się w 1991 roku.

Forty budowano na wysokości 300 m npm z udziałem Brytyjczyków od końca XIX wieku do 1915 roku. Mieli strzec podejść do Sewastopola. Jest to cały system inżynieryjny konstrukcji betonowych, magazynów amunicji, dróg i rowów schronowych, przeznaczony dla wojska. Przed II wojną światową forty zostały odbudowane.

Ten obiekt został zbudowany podczas budowy Fortu Południowego. Wyglądał bardzo nietypowo, w postaci żelaznej beczki trzymanej przez betonową podstawę i zawieszonej nad otchłanią. Miał to być punkt obserwacyjny, ponieważ morze było wyraźnie widoczne z tego miejsca. Miejscowi nazywają to lufą śmierci, ponieważ podczas rewolucji strzelali do niej i wrzucali do niej Armię Czerwoną, a podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Niemcy zrobili to samo z naszymi żołnierzami. W beczce wciąż są ślady pocisków.

Bardzo piękny, nieziemski widok. Wcześniej wydobywano tu wapień, więc zejście odbywa się stopniowo. Kamieniołom wygląda jak krater wygasłego wulkanu z niesamowitym niebieskim jeziorem na dole. Znajduje się 14 metrów poniżej poziomu morza. Roślinność właśnie zaczęła zamieszkiwać to miejsce. Jezioro stało się domem dla wielu ptaków - kormoranów, mew, dzikich kaczek. Możesz zejść do niego wzdłuż drogi w postaci serpentyny, co jest niebezpieczne z powodu częstych upadków.

Po raz pierwszy w tym miejscu świątynia została zbudowana w 1357 roku przez Genueńczyków. Ale nie mógł przeżyć do dziś. To, co widzimy dzisiaj, to budynek z 1794 roku. Po wojnie krymskiej świątynia przeszła odbudowę w 1875 roku. Konstrukcja zbudowana jest z wapienia i jeśli spojrzysz na nią z góry, zobaczysz kształt krzyża.

Klasztor został założony w 891 roku przez greckich żeglarzy. Legenda głosi, że statek wpadł w burzę i był na skraju zniszczenia. Marynarze modlili się do św. Jerzego o zbawienie. Na skale ujrzeli obraz świętego i dzięki jego pomocy byli w stanie zejść na ląd. W podziękowaniu za uratowane życie, z czystym smutkiem wyburzyli kościół i poświęcili go św. Marynarze przenieśli do świątyni wizerunek świętego, który pojawił się na skale. Z czasem wokół kościoła powstał klasztor. Przeżył wiele wojen, ale pozostał aktywny do czasów radzieckich. Został ponownie otwarty w 1994 r.

W XIX wieku zbudowano system zaopatrzenia w wodę, aby zaopatrywać Sewastopol w wodę. Akwedukt był jego częścią. Jest zbudowany z kamienia Inkerman (wapień), który był używany nawet w starożytnym Rzymie. Architektura mostu wykonana jest w stylu antycznym. Woda i mnóstwo zieleni sprawiają, że to miejsce jest niezwykle piękne. System zaopatrzenia w wodę został zniszczony podczas wojny krymskiej i nie zaczął być przywracany. Most Chorgunsky przetrwał do dziś jako najlepiej zachowana część.

Oto klasztor św. Jerzego. Kiedyś było to piękne zaciszne miejsce, teraz weszło w granice Sewastopola, zdobyło chaotyczne budynki i straciło poczucie dzikiej przyrody. Przylądek powstał 150 milionów lat temu podczas erupcji wulkanu. Po obu stronach skały można dziś obserwować miejsca nakładania się tufowej lawy.

To wspaniałe miejsce znajduje się w rezerwacie dzikiej przyrody z czerwonymi księgami roślin i zwierząt. Lokalny klimat powtarza Morze Śródziemne.Tylko w tym miejscu można spotkać wielki lejek z kolorowymi głazami, a także groty z lazurowymi stawami.

W pobliżu Balaklavy dostępnych jest ponad 30 plaż, z których 3 znajdują się w pierwszej dwudziestce na Krymie. Prawie wszystkie z nich są żwirowe. Kominiarka jako miejsce relaksu pasuje szerokiej gamie osób. Może zapewnić spokojną i relaksującą rozrywkę dla rodzin z małymi dziećmi na pięknych plażach kurortu.

O tym, jakie atrakcje są w Kominiarce, zobacz następne wideo.