Sofy narożne bez podłokietników: cechy, typy i opcje

Narożne sofy bez podłokietników nie mogą być gorsze niż modele z podobnym elementem. Ale aby dokonać właściwego wyboru, należy wziąć pod uwagę cechy każdego rodzaju.

Narożne sofy bez podłokietników zyskały wysoki autorytet wśród konsumentów. Kątowy kształt zapewnia najbardziej racjonalne wykorzystanie wolnej przestrzeni. Wnosi do pokoju nuty przytulności i wygody. Miło jest odpocząć na takich sofach nawet po bardzo ciężkim dniu pracy. Jest też duże, wygodne miejsce do spania.

Prawie wszystkie istniejące metody przekształcania narożnej sofy są dopuszczalne do codziennego użytku. Za ich pomocą możesz przekształcić sofę w podwójne łóżko ortopedyczne. Niezbędne właściwości anatomiczne uzyskuje się za pomocą wypełniacza. Najczęściej ortopedyczna sofa narożna jest wyposażona w bloki sprężynowe lub PPU.

Konfiguracja kątowa doskonale nadaje się do rozmieszczenia stref wizualnych w pomieszczeniu i ich zróżnicowania funkcjonalnego. Zawsze możesz postawić taką sofę zarówno w rogu, jak i na środku. W takim przypadku może on oddzielić obszary rekreacyjne i pracy, jadalnie i kuchnie. Oba oddzielone segmenty będą tak wygodne i praktyczne, jak to możliwe.

Jednak niektórzy uważają, że sofa bez podłokietników wygląda na niedokończoną estetycznie. W rzeczywistości sytuacja jest znacznie lepsza. Kompaktowe modyfikacje są dość wygodne i mogą nawet zastąpić pełne łóżko. Gdyby były podłokietniki, powodowałyby tylko dodatkowe zakłócenia.

Mówiąc o zaletach konstrukcji bez podłokietników, warto zauważyć:

• oszczędność wolnego miejsca w pokoju;
• oryginalna konfiguracja geometryczna;
• umiejętność przekształcenia mebla w pełny akcent;
• spektakularny wygląd;
• podkreślił nowoczesny wygląd;
• wyposażenie większości modyfikacji w szuflady i inne systemy przechowywania.

Podłokietnik tworzy wystający narożnik. W związku z tym, jeśli tak nie jest, ryzyko urazu jest mniejsze. Jest to szczególnie ważne dla dzieci i zwierząt domowych, które często nie mogą kontrolować swoich ruchów i ruchów. Ponadto taka zaleta jest ważna na ograniczonym obszarze.

Ale konstrukcje bez podłokietników mają również wady:

• niektórzy nadal uważają ich za gorszych wizualnie;
• czasami brak poduszek jest emocjonalnie irytujący;
• niektóre modele są drogie (czasami pomocne są wyprzedaże i rabaty sezonowe).

Ze względu na szeroką gamę modeli sof narożnych niezwykle trudno jest wybrać optymalne rozwiązanie. Często o tym myśli się - na próżno. Proste kryteria dadzą jasną odpowiedź.

Mechanizm składania jest potrzebny tylko tym osobom, które codziennie rozkładają sofę, a późnym popołudniem przygotowują koję od zera. Ponadto każdy typ mechanizmu układu ma swoją własną charakterystykę.

Na przykład „Delfiny” i „książki” są najczęściej wybierane przez tych, którzy cenią prostotę i niezawodność. Mechanizm „książki” polega na podzieleniu sofy na dwa bloki. Zmień jego kształt, składając plecy do kliknięcia, a następnie składając. Jeśli mechanizm „książki” zawiedzie, naprawa nie jest trudna. Bardziej zaawansowanym typem jest Eurobook - prawie tak samo niezawodny. Mechanizm zatrzaskowy ma trzecią pozycję, która jest pośrednia między dwiema skrajnymi pozycjami.

At „Akordeon” Umożliwia rozkładanie siedziska podczas ciągnięcia dolnego bloku. Natychmiast jest pudełko do przechowywania przedmiotów. Po złożeniu meble są bardzo kompaktowe.

W odniesieniu do Delfin wtedy ten mechanizm jest mniej niezawodny niż zwykła „książka”. Jednak jego zaletą jest minimalny wydatek sił podczas układania.

Rzadko składane sofy są zwykle wyposażone w mechanikę:

• typ wysuwny;
• „Francuska klapka”;
• „Teleskop”.

Klasyczna konfiguracja mebli narożnych imituje literę „L” (w rosyjskiej pisowni - „G”). Jeśli pozwala na to miejsce w pokoju, możesz wybrać sofy w kształcie litery U i C. W klasycznym i vintage wnętrzu meble są bliżej okrągłego kształtu.

W przypadku nowoczesnego wnętrza preferowane są modele prostokątne i bliskie.

Standardowy rozmiar sofy narożnej to:

• na długości głównej części od 2300 do 2800 mm;
• na długości ściany bocznej od 1500 do 1800 mm;
• wysokość 900 mm.

Duże miejsca do cumowania obejmują obszary:

• 2000x1400;
• 2000x1500;
• 2000 x 2000 mm.

W pokojach dziecięcych i jadalniach stosuje się meble o wymiarach 1500 x 1500 mm. Czasami spotykane są niestandardowe projekty:

• 2500 x 1770;
• 3000x2000;
• 3500 x 4500;
• 4000x4000 mm (prawda, są w zasięgu tylko poszczególnych producentów).

Oszczędność materiału na sofie narożnej nie jest zbyt mądra. Wymóg ten dotyczy nie tylko ramy, ale także wykończenia. Odpowiedzialni producenci używają litego drewna twardego lub litego dębu jako głównego surowca. Wcześniej takie drewno suszono w trybie naturalnym, bez uciekania się do zwiększonego ogrzewania.

A także można zastosować:

• bloki komórkowe wykonane z pianki poliuretanowej;
• pikowane maty;
• maty jutowe;
• maty kokosowe;
• płyty piankowe;
• pościel;
• okładka z juty.

Kupowanie małych kompaktowych sof nie zawsze jest rozsądne.W bardzo dużym pokoju po prostu gubią się wizualnie. Jeśli chodzi o wielkość sofy, są one wybierane z uwzględnieniem zarówno wielkości pokoju, jak i wzrostu użytkowników. Pamiętaj zarówno o wolnej przestrzeni w przejściu, jak i łatwości użytkowania. Wygląd dobierany jest zgodnie z projektem pokoju.

W klasycznym i klasycznym wnętrzu należy wyglądać:

• pełne wdzięku nogi;
• plecy z zakrzywionym konturem;
• ozdobne kaczki;
• elementy drewniane (prawdopodobnie nawet rzeźbione).

Jeśli trudno jest znaleźć dobre rozwiązanie dla pokoju narożnego, musisz dać pierwszeństwo skórzanej tapicerce. Zawsze wygląda wdzięcznie i elegancko. Ale w modernistycznym wnętrzu bardziej atrakcyjne będą proste projekty z bezpośrednim konturem.

Jeśli planujesz często powtarzać sytuację, sofy modułowe są idealnym wyborem. I, oczywiście, należy zapoznać się z opiniami poprzednich konsumentów, gdy zapoznają się z poszczególnymi modelami.

Przegląd narożnej sofy bez podłokietników na wideo.