Każde miasto, kraj lub terytorium wyróżnia się wyjątkową architekturą lub miejscem turystycznym. Ten róg wywoła poruszenie wśród turystów, przybędą tam całe grupy i autobusy. Oczywiście taki przedmiot znajdzie się na liście miejsc planowanych do odwiedzenia przez ludzi, nawet jeśli dopiero rozpoczynają wakacje.
Czarnogóra ma również taką atrakcję, która ma wyjątkową, tragiczną historię. Ale jednocześnie malownicze otoczenie, które otwiera, sprawia, że ludzie zanurzają się w świat przyrody, samotności i relaksu.
Niesamowite miejsce uwielbiane przez wszystkich turystów znajduje się w północnej części Czarnogóry. Jest to najbardziej niesamowita i wielkoskalowa konstrukcja inżynierska w Europie - most Dzhurdzhevicha.
Historia budowy
Czarnogóra jest bogata w naturalne piękno, które nie ma końca, nie ma krawędzi: lasy, rzeki, jeziora i góry. Ale wciąż niewielu wie o najważniejszych zabytkach Czarnogóry, jej turystycznej wizytówki, która jest otoczona lasami i pasmami górskimi. Most Dżurdżewicza łączy dwa brzegi szybko płynącej rzeki górskiej o nazwie Tara.
Konstrukcja mostu jest uważana za najwyższą w Europie, ponieważ betonowe łuki osiągają wysokość 160 m. Długość całego mostu wynosi 365 m, a odległość między łukami (jedna z największych rozpiętości) wynosi 116 m.
Most został zaprojektowany przez bardzo utalentowanego architekta swoich czasów, profesora Miyata Troyanovicha. Budowę prowadzili inżynierowie Izaak Russo i Lazar Yaukovich. Konstrukcja mostu znajduje się w pobliżu autostrady Mojkovac - Zabljak i łączy dwa brzegi rzeki Tara, która wpada do wąwozu kanionu.
Budowa trwała trzy lata - od 1937 do 1940 roku. Liczba zbudowanych łuków wynosi pięć, a jeśli przyjrzysz się strukturze jako całości, zobaczysz, że jest ona lekko zakrzywiona łukiem, co nie jest proste.
Warto zauważyć, że na moście nie ma osobnej ścieżki spacerowej, więc grupa turystów jedzie wzdłuż drogi wraz z samochodami.
Podczas operacji wojskowych podczas II wojny światowej Jugosławia była okupowana przez faszystowskie armie. A Czarnogóra w tym czasie była częścią Jugosławii. Kraj przeszedł dramatyczne zmiany, a w celu walki z siłami wroga część ruchu partyzanckiego miała na celu wysadzenie mostów, aby utrudnić ruch faszystom. Dlatego most łączący szybko płynącą rzekę Tara zyskał ważne znaczenie strategiczne, ponieważ przejście przez kanion bez mostu było prawie niemożliwe.
W 1942 r. Lazar Yukowicz, inżynier, który brał bezpośredni udział w budowie mostu i którego był pomysłodawcą, dowiedział się o tym sam, zgłosił się na ochotnika, aby wysadzić konstrukcję. Ale tylko po to, aby później można je było przywrócić i przywrócić, wznawiając komunikację między dwoma bankami.
Dlatego inżynier umieścił materiały wybuchowe tylko w środkowej części, pod największym łukiem, aby zniszczyć tylko je, a tym samym przerwać komunikację między brzegami. Ponieważ łuk środkowy ma rozpiętość 116 m, nikt nie będzie w stanie przeskoczyć takiej szczeliny.
Dowiedziawszy się o tym, że most został zniszczony, i dowiedząc się, kto go zniszczył, ogłoszono polowanie na Janukowicza, a przez dwa lata nazistowscy żołnierze próbowali znaleźć inżyniera. Udało im się - a Lazar Yaukovich został zastrzelony.
Teraz możesz znaleźć pomnik postawiony nieustraszonemu inżynierowi. A samą konstrukcję można było przywrócić natychmiast po zakończeniu wojny, a już w 1946 roku samochody mogły tam ponownie jeździć.
Most ma dwie znaczące i historyczne nuty.
- W betonie można znaleźć ślady pozostawione po ostrzelaniu, napady z wystrzelonych pocisków. Wszystko to pozostawia ślad w historii, a także wśród turystów odwiedzających to miejsce.
- Nazwa samego mostu. Jak wynika z historii, wśród budowniczych, projektantów i projektantów nie ma nikogo o nazwisku Dzhurdzhevich. I to prawda, most nosi nazwę pobliskiej farmy, a raczej farmera. Niestety, dlaczego most otrzymał tę nazwę - nie ma wiarygodnych informacji, a także danych o tym samym rolniku.
Jak się tam dostać?
Jak wspomniano powyżej, Most Dżurdżewicza znajduje się w pobliżu drogi Mojkovac - Zabljak. Aby dostać się do mostu, najłatwiej byłoby po prostu kupić bilet na wycieczkę po kanionie i zabrać cię autobusem do wybranej lokalizacji.
Jeśli nie chcesz jechać autobusem, możesz też niezależnie dojechać na miejsce zwykłym autobusem, który jedzie z Zabljaka do Plevlyi. Problem polega na tym, że autobusy kursują dość rzadko na tej trasie, a jeśli spóźnisz się na swój lot, będziesz musiał długo czekać, szczególnie jeśli jest to sezon nie turystyczny. Osady znajdują się w dość odległej odległości.
Ale to nie przeraża turystów. Most znajduje się na rozwidleniu drogi między miastami Mojkovac, Plevlya i Zabljak, a jeśli spojrzysz mocniej, możesz dotrzeć do zabytków z dowolnego z tego miasta. Zwłaszcza w sezonie turystycznym.
Zimą możesz też sam dostać się na most. Ale od listopada do kwietnia nie ma grup turystycznych.
Najszybsza trasa wiedzie z Zabljaka, okazuje się, że trzeba będzie przejechać około 20 km za 3 euro.
Most ma osobliwość - oprócz tego, że nie ma na nim oddzielenia dla pieszych i samochodów, sam transport jest dość trudny do opuszczenia, szczególnie jeśli są to duże ciężarówki lub autobusy.
Miłośnicy sportów aktywnych mogą cieszyć się jazdą na rowerze. Podróż będzie jednak bardzo trudna i energochłonna.Ale będzie można cieszyć się przyrodą Czarnogóry, czystym powietrzem i pięknymi lasami.
Jeśli masz własny samochód, dotarcie do celu nie będzie trudne. W pobliżu mostu znajduje się bezpłatny parking. Ale jeśli wezwiesz taksówkę, podróż będzie kosztować około 20-30 euro, a nawet więcej.
W sezonie wycieczka po kanionie (zwiedzanie nie tylko mostu i jego górzystego terenu, ale także innych kanionów) będzie kosztować około 50 euro, cena zależy od przewoźnika. Cała podróż potrwa około 12 godzin.
Zipline
Most Dżudżewicza jest jednym z najbardziej pamiętnych zabytków w Czarnogórze. Z tego widać fantastyczną ulgę pasm górskich, lasów i rzeki Tara.
Ale piękno można zobaczyć nie tylko dzięki wspaniałemu projektowi, który wznosi się 160 metrów nad poziomem morza, ale także dzięki zipline, ścieżce, która znajduje się w pobliżu mostu między dwoma wzgórzami połączonymi liną.
Ten rodzaj turystyki praktykowany jest od dawna, więc aby dobrze się bawić na bungee, warto wcześniej zarezerwować miejsca.
Istnieją trzy rodzaje bungee o różnych długościach.
- Najmniejszy tor zip na 350 metrach. Ale nie denerwuj się, ponieważ ze względu na nachylenie prędkość, którą rozwija turysta, osiąga 100 km na godzinę, co jest dużo. Oczywiście wiele zależy od karnacji osoby. Czas lotu nie przekracza 50 sekund, ale ze względu na uczucie nieważkości wydaje się, że wzbijasz się w powietrze. Cena takiej wycieczki kosztuje 10 euro za osobę. Ten utwór działa od maja do września włącznie.
- Zipline na 824 metrach. Do 2017 roku był to najdłuższy tor zip w Czarnogórze. Lot trwa tak długo, jak 70 sekund, wysokość jest taka sama - 170 metrów, istnieje możliwość usiąść, to znaczy, że jest siedzenie kubełkowe. Trasa ta trwa od kwietnia do połowy października. Cena biletu wynosi 20 euro za osobę, nie ma ograniczeń w filmowaniu wideo.
- Bungee ma 1050 metrów długości. Taki tor zip jest uważany za najdłuższy nie tylko w Czarnogórze, ale także na świecie. Prędkość, którą rozwija osoba, spuszczając ją, osiąga 120 km na godzinę. Wysokość tutaj wynosi już 190 metrów nad rzeką Tara, a czas lotu wzrósł do 85 sekund. Cena biletu 20 euro. Otwarte od kwietnia do połowy października.
O jednym z najpiękniejszych miejsc w Czarnogórze, zobacz wideo poniżej.
