Ptaki Amadina: rodzaje i zawartość w domu

W starszym pokoleniu drób do trzymania w mieszkaniu jest ograniczony do kilku rodzajów papug i kanarków, jednak dziś różnorodność zwierząt domowych może być znacznie bardziej imponująca. Wśród zagranicznych pichug, amadyny są szczególnie popularne, które dziś można znaleźć w prawie każdym sklepie zoologicznym.

Amadyny pod względem klasyfikacji biologicznej należą do rodziny tkaczy zięby, składającej się z ponad trzydziestu gatunków ptaków. Na wolności żyli pierwotnie w skrajnie południowo-wschodniej Azji - w Indonezji i Timorze Wschodnim, jest to również oryginalny gatunek australijski. Dzięki ludzkim wysiłkom ta pichuga jest dziś znacznie bardziej rozpowszechniona - teraz można ją spotkać na wolności w Puerto Rico, USA, a nawet w Europie - w Portugalii.

Aby zrozumieć, dlaczego ten konkretny ptak jest poszukiwany przez miłośników zwierząt domowych, wystarczy krótko zapoznać się z jego funkcjami.

• Po pierwsze Amadinas są dość piękne - nie są tak kolorowe i jasne jak większość papug, co nie umniejsza ich atrakcyjności.
• Po drugie takie zwierzę nie wymaga żadnych wyjątkowych warunków przetrzymywania i nie wymaga skomplikowanej opieki, a nawet normalnie reaguje na życie w niewoli, nie okazując niczego, co jest niewygodne.
• Po trzecie słodki tropikalny ptak jest bardzo płodny, co upraszcza jego hodowlę i czyni te ptaszyny jednymi z najtańszych na rynku.

Ponieważ mówimy o pięknie Amadins, warto dowiedzieć się, jak wyglądają.W przeciwieństwie do wielu innych ptaków, u tego gatunku różnice wizualne między samcami i samicami nie są tak oczywiste, ale ogólnie różnorodność odcieni upierzenia jest imponująca - ptaki te są białe, brązowe i płowe, a jaśniejsze kolory, takie jak zielony, żółty, niebieski, czerwony i fioletowy. Samce wielu odmian Amadinas specjalnie „ubierają się” na sezon godowy, przyciągając kobiety o jasnym upierzeniu, choć przez resztę roku wyglądają na prostsze.

Wiele drobiu naraz zostało wybranych na przyjemny głos, ale amadina, szczerze mówiąc, nie dotyczy śpiewaków o słodkim głosie. Jednocześnie ma głos, a komuś takie zwierzę może nawet wydawać się dość głośne.

Asortyment dźwięków wydawanych przez typową Amadinę jest bardzo różnorodny.i najwyraźniej wyraża różne emocje pierzastego zwierzaka. Twitter jest obecny w arsenale i jest całkiem przyjemny, ale można go rozcieńczyć głośnym gwizdkiem, który nie spodoba się miłośnikom ciszy. Brzmi jak syczenie, brzęczenie, a nawet osobliwy chrząknięcie są również charakterystyczne dla pichuga i nietypowe dla większości ptaków.

Wszystkich rodzajów tkaczy zięby można nazwać globalnie amadynami, co oznacza, że ​​miłośnik zwierząt domowych oferuje ponad 30 gatunków takich stworzeń. Szczerze mówiąc, nie wszystkie z nich można znaleźć w sklepach zoologicznych, a niektóre są nawet rzadkie na wolności. Cała ta różnorodność biologiczna różni się przede wszystkim kolorem upierzenia i niczym więcej.

Szczególnie powszechne, ponieważ zwierzęta domowe to tylko dwa gatunki.

• Zebra Amadina znany również jako zebra zięba. Gatunek ten jest zdecydowanie najczęstszy. Swoją nazwę otrzymał od charakterystycznego koloru „zebry”, który znajduje się tylko na piersi pichugi. W przeciwnym razie taki ptak wygląda dość podobnie do zwykłego wróbla - nie bez powodu, ponieważ są dalekimi krewnymi. W większości przypadków wszystkie opisy dotyczące domowych madadyn oparte są na tym konkretnym gatunku pichuga. Ptaki te różnią się znacznym hałasem, podczas gdy nie lubią sąsiadów innych gatunków i nie dogadują się z nimi.

• Japońska Amadina To zwierzę jest niezwykłe, ponieważ na wolności w ogóle go nie znaleziono - jest to wynik działalności hodowlanej człowieka. W Europie ptak przybył kilka wieków temu, a od XVIII wieku stał się dość popularnym zwierzakiem. Taka pichuga nie świeci jasnym upierzeniem - jest utrzymana w brązowo-białych odcieniach, a nawet jej dziób nie jest czerwony, ale niebiesko-czarny. To zwierzę jest stosunkowo ciche, jego zawartość jest również odpowiednia, jeśli nie potrzebujesz regularnego pojawiania się nowych piskląt - samice tej mieszańca są całkowicie jałowe, ale nie pozbawione matczynego instynktu i mogą karmić młode zwierzęta innych gatunków.

Wszystkie inne amadyny występują w domu znacznie rzadziej i dlatego można je uznać za sprawę dumy ich właściciela. Amadyn malabarski i gałki muszkatołowej, rudowłosy i szpiczasty, diamentowy, łuszczący się i rudowłosy należy klasyfikować jako gatunki stosunkowo pospolite.

Jeśli gonisz za naprawdę kolorowymi i jasnymi ptakami, amadyny prawdopodobnie nie będą dla ciebie najlepszym wyborem, znacznie gorszym od papużek w tym elemencie.Jeśli mówimy o szeroko rozpowszechnionej japońskiej Amadinie, wcale nie wyróżnia się ciekawym kolorem - charakteryzuje się typowymi kolorami wróblowymi, ptak w czarnym dziobie, przypadkowo spotkany na ulicy, nie jest nawet postrzegany jako zbieg z klatki.

W przypadku zebry amadiny, która jest słusznie uważana za najbardziej popularną, sytuacja jest nieco bardziej interesująca. Dzięki wspólnej kolorystyce we wszystkich tych samych kolorach ma charakterystyczny wzór na ciele, a nawet wyróżnia się wyraźnie widocznym czerwono-pomarańczowym dziobem. W swoim upierzeniu możliwe są inne, jaśniejsze odcienie, ale nie można powiedzieć, że ptak jest jasno pomalowany i można go uznać za przykład nasyconych kolorów.

Wspomnieliśmy powyżej, że ogólnie upierzenie niemal każdego koloru, w tym atrakcyjne jasne, może być charakterystyczne dla amadyn. To prawda, ale najwyraźniej warto poszukać rzadszych gatunków takich pichuga. W wielu przypadkach nazwa amadiny jest nazywana zgodnie z jej kolorem, a biorąc pod uwagę, że istnieje ponad 30 gatunków tych małych ptaków, z wielkim pragnieniem, zawsze możesz znaleźć kolorowe zwierzę domowe, które pasuje do twoich pomysłów na temat piękna ptaków.

Amadyny są uczciwie brane pod uwagę trochę najmniej kapryśnego drobiuale nadal potrzebują pewnych warunków życia, przynajmniej w postaci odpowiednio dobranej komórki. Eksperci zwracają uwagę na to, że nie powinien być okrągły, jak papugi - faktem jest, że z powodu braku kątów zwierzę domowe jest zdezorientowane, nie może zrozumieć, w którą stronę się poruszać, i dlatego panikuje.

Również wielkość mieszkania dla pichugów musi być wystarczająca do igrania - taki ptak wyróżnia się niezwykłą mobilnością, a zatem pół metra we wszystkich podstawowych parametrach (długość, szerokość, wysokość) jest minimum.

Pomimo równikowego pochodzenia Amadyny nie lubią ciepła - w rezultacie żyły w cieniu gęstych drzew. Optymalna dla nich temperatura wynosi około 20 stopni Celsjusza, więc musisz szukać chłodnego miejsca w mieszkaniu, wybierając je tak, aby chłód nie był spowodowany zwykłym przeciągiem. Poziom wilgotności powinien być idealnie stabilny - na poziomie 60–70%. Gniazdo pichugów nie powinno znajdować się na podłodze - wskazane jest ustawienie dna klatki w odległości 50 centymetrów od niej. Podłoga powinna być usiana warstwą piasku.

Amadin zwykle nie jest trzymany sam - uwielbiają własne towarzystwo. Jeśli karmisz pierzaste bractwo różnymi karmami, upewnij się, że każdy rodzaj karmy ma swój własny karmnik. Aby zapewnić stabilność, takie akcesorium powinno mieć wysokość ściany 2,5 cm lub większą, zwykle jest instalowane między otworami wentylacyjnymi.

Potrzebna jest również wygodna zamykana miska do picia ze stałym dostępem do świeżej wody. W domu nie ma deszczu, ale na wolności Amadins doceniłby opady deszczu, więc eksperci od hodowli ptaków doradzają raz w tygodniu ustaw opierzoną kąpiel za pomocą opryskiwacza i wody o temperaturze pokojowej.

Ponieważ w naturze amadyny żyją w gęstych lasach tropikalnych z dużą ilością gałęzi i liści, dekoracyjne huśtawki i okonie będą miały znaczenie nie tylko z estetycznego punktu widzenia, ale także z praktycznego punktu widzenia.Zgodnie z tą samą logiką będą poszukiwane sztuczne domy, które z powodzeniem zastąpią puchugi dziupli i zachwycą oczy właścicieli i ich gości.

Uwaga! ta pichuga jest jedną z nieśmiałych, dlatego należy zachować ostrożność: unikać głośnych dźwięków i nagłych ruchów, ostrożnie wprowadzać nowych ludzi, nie wyłączać ani nie włączać zbyt ostro jasnego światła. Wszystkie te sytuacje wpędzają amadynę w panikę, zaczynają histerycznie pędzić wokół klatki, a biorąc pod uwagę ich kruchość, może to skończyć się bardzo źle dla zwierząt.

Z tego samego powodu żadne inne zwierzęta domowe o zwyczajach drapieżnych nie powinny mieć wstępu do pokoju, w którym trzymane są ptaki - chociaż nie mogą przeniknąć do klatki, same próby ataków doprowadzą ptaki do miazgi.

Jednym z głównych obowiązków właściciela Amadina jest utrzymanie czystości w celi. Z tego powodu zaleca się potencjalnym właścicielom takich zwierząt komórki o najprostszym możliwym projekcie - zwykle pomaga to uprościć zadanie i poradzić sobie z nim bez większego wysiłku. Rutynowe czyszczenie polega na umyciu wszystkich powierzchni wewnątrz klatki gorącą wodą lub nawet poparzeniu ich wrzącą wodą. Raz w tygodniu zaleca się zmianę piasku na patelni.

Podczas hodowli amadyny w domu pożądane jest, aby mieć nie tylko główną, ale także zapasową komórkę. Tylko w ten sposób będziesz w stanie całkowicie oczyścić dom ptaka, zwłaszcza, że ​​raz w miesiącu musisz przeprowadzić nie tylko czyszczenie, ale całą dezynfekcję komórki - ignorując ten wymóg, ryzykujesz utworzenie żłobka pasożytów, wśród których są różne rodzaje kleszczy. Przeprowadzenie dezynfekcji obejmuje najpierw czyszczenie zgodnie z opisaną powyżej metodą, a następnie dodatkowe mycie specjalnym roztworem, a następnie spłukanie.

Nadaje się jako środki dezynfekujące 2% roztwór kwasu karbolowego lub chloraminy w tym samym stężeniu, dezynsekcja jest również pożądana, ale we wszystkich przypadkach należy uważnie przeczytać instrukcje i przestrzegać zalecanych środków ostrożności podczas pracy z tymi substancjami. Skuteczne środki są również uważane za rumianek w postaci proszku lub gorączki - są po prostu wlewane na paletę, pokryte arkuszem zwykłego papieru, a następnie warstwą piasku.

Właściciel, dążąc do opieki nad swoimi zwierzętami zgodnie ze wszystkimi zasadami, powinien nabyć pewien zestaw narzędzi:

• potrzebna jest miarka, aby dozować piasek do klatki i usuwać stary brud;
• zestaw szczotek i szczotek umożliwi nawet osiągnięcie przez środki dezynfekujące trudno dostępnych szczelin;
• gumowa żarówka do tego samego celu;
• skrobak do wycierania upartego i stwardniałego brudu.

Poidła i kąpiący się z czasem ciemnieją - na ich ścianach osadzają się mikroskopijne glony, co również nie jest zbyt dobre. Walka z nimi jest łatwiejsza niż myślisz - wystarczy dodać do zbiornika gruboziarnistą sól lub proso, dodać połowę wody i dobrze wstrząsnąć po zamknięciu. Następnie pojemnik przepłukuje się ponownie czystą wodą i natychmiast uzyskuje swoją pierwotną formę.

Głównym pokarmem dla domowych amadyn jest mieszanka ziaren, której nie można kupić w sklepach, ale sam ją ugotować. Powinien zawierać 6-8 składników, ale podstawą jest proso: na 1 kilogram takiego ziarna należy wziąć 300 gramów nasion kanarku, 150 gramów płatków owsianych w postaci płatków, 100 gramów sałaty, konopi, rzepaku i moghary, a także 50 gramów siemię lniane i kolejne 20 - nasiona innych ziół rosnących na łące.

Amadyny nie należą do żarłocznych ptaków: każdemu pichu należy podawać tylko jedną łyżeczkę takiej mieszaniny dziennie, a obliczanie dawki jest znacznie uproszczone przez fakt, że karmienie odbywa się tylko raz dziennie. Jednocześnie ostrożny właściciel powinien włączyć do diety pierzaste i cenniejsze suplementy witaminowe naturalnego pochodzenia - na przykład pokrojone banany lub pokruszone mlecze. Możesz podać inne owoce z jagodami, a także warzywa i zioła.

Jak przystało większości ptaków, Amadina żywi się nie tylko pokarmami roślinnymi - nie odmawia także żywej żywności. W sezonie lęgowym jest to dosłownie konieczne dla tych pichug, więc właściciel powinien pomyśleć o tym, jak okresowo leczyć swoje zwierzęta domowe robakami krwi i innymi podobnymi pokarmami.

Zimą amadyny, a także ludzie, którzy je hodują, mogą odczuwać pewien brak witamin i minerałów, dlatego eksperci zalecają włączenie kiełkujących zbóż do diety. Twaróg i jajka na twardo również nie będą zbędne w codziennym menu tkaczy domowych.

Ponadto amadyny, jak wszystkie inne ptaki, potrzebują nawożenia mineralnego, bez których w szczególności nie mogą istnieć jaja o wystarczająco mocnej skorupce. Do tych celów odpowiedni jest nawet zwykły piasek, który jest już obecny w komórce, ale dla odmiany można również podać skorupkę lub pokruszone skorupki jaja.

Amadina jest uważana za oswojonego ptaka - możesz go nawet podnieść, jeśli byłeś do tego przyzwyczajony. Początkowo ptak jest raczej nieśmiały, więc zbliżając się do klatki w jakimkolwiek celu, należy unikać gwałtownych ruchów i głośnych dźwięków. Jeśli wszystko zostanie zrobione poprawnie, z czasem ptak przyzwyczai się do faktu, że nie stanowisz dla niego zagrożenia - możesz nawet podnieść go w dłoniach, aby go pogłaskać.

Można zrozumieć, czy jego zachowanie jest gotowe do bliskiego kontaktu z właścicielem. Podejrzewając, że jesteś niebezpieczny, pichuga nie zaśpiewa - w ten sposób stara się być niewidzialna, nie przyciągając uwagi potencjalnego drapieżnika. Jeśli zwierzak ćwierka, nie jesteś już dla niego zagrożeniem, chociaż nadal musisz być z nim ostrożny.

Jednym z głównych powodów szalonej popularności Amadins jest prostota ich hodowli w domu - dzięki temu każdy właściciel może spróbować siebie jako hodowcy i osiągnąć sukces, nawet bez specjalnego doświadczenia i możliwości.

Dojrzewanie Amadina występuje w przybliżeniu w ciągu 2-3 miesięcy, ale nie należy od razu wymagać kontynuacji potomstwa z pichugów. Wręcz przeciwnie, lepiej jest odłożyć to do wieku 5-6 miesięcy, w przeciwnym razie składanie jaj będzie trudnym testem dla samicy, a rezultatem może być jej niewystarczający przyrost masy ciała i usunięcie wątłego, nierentownego potomstwa.

Kilka Amadins chętnie da ci potomstwo, jeśli stworzysz niezbędne warunki do gniazdowania. Aby to zrobić, warto zawiesić specjalny dom lęgowy w klatce, którego typowe wymiary to 20 x 12 centymetrów. Sam w sobie nie jest jeszcze gniazdem - przyszli rodzice muszą sami zbudować na nim mieszkanie z gałązek wierzby, siana i tak dalej. Daj im możliwość zrealizowania instynktu: zapewnij dostęp do piór, posiekanych starych myjek, trocin i suchej trawy.

Uważaj na dawanie waty - nie nadaje się do budowy gniazda, a nawet jest niebezpieczne dla tkaczy. Gdy zapewnione zostaną wszystkie warunki reprodukcji, zapewnij jeszcze jeden, niezastąpiony - całkowita cisza i spokój.

Rozmiar muru w żeńskiej amadinie wynosi 2-6 małych jąder wylęgających się na przemian przez obu przedstawicieli pary. Okresy wykluwania są bardzo krótkie - około dwóch tygodni po złożeniu jaj pojawią się już małe i zupełnie nagie pisklęta.

Ekstremalna prostota uprawy amadyn jest również tym gospodarze nie podejmują żadnych działań w celu opieki nad pisklętami. Ich zadaniem jest po prostu dostarczenie dorosłym ptakom wystarczającej ilości zróżnicowanego pokarmu i wody, a także zagwarantowanie ciszy i spokoju, a wszystkie główne obawy spoczywają całkowicie na barkach pierzastych rodziców.

Dzieci rosną tak szybko, jak się wyklują, będąc jajami - trzy tygodnie po wykluciu młody wzrost zaczyna pewniej opuszczać gniazdo, a wkrótce dorosłe ptaki przestają je karmić. W tej chwili młodzi ludzie mogą być uważani za dorosłych - można je oddzielić od rodziców, a nawet przekazać ich własnym znajomym.

Amadin jest opisywany jako przyjazny i raczej nieśmiały ptak, ale zdarza się, że pichuga gryzie rękę właściciela, chociaż wcześniej nie okazywała mu wrogości. Przyczyn takiego zachowania może być wiele - rozważ wszystkie z nich.

• Jeśli klatka jest ustawiona powyżej poziomu oczu, ptak, bez względu na to, jak dziwnie to brzmi, odczuwa swoją wyższość nad człowiekiem i pozwala mu się zaatakować. Jest to jedna z niewielu sytuacji, które można łatwo naprawić - wystarczy przeważyć komórkę gdzieś poniżej.
• Agresja zwierzaka może być spowodowana przez stres lub strach, którego doświadcza - po uderzeniu w głowę, że jego życie jest w niebezpieczeństwie, amadina będzie postrzegać wszelkie skrady w jej adresie jako atak. Jeśli przypadkowo przestraszyłeś pichugsy nie na miejscu, wkrótce się nie uspokoją - powrót do normalnego stanu potrwa około dwóch tygodni. Przez cały ten czas zwierzęta powinny być niepokojone do minimum - nawet sprzątanie będzie musiało zostać przełożone na później.
• Dziobanie ręki często występuje u młodych zwierząt - to nic innego jak ciekawość i próba poznania otaczającego nas świata. Ciekawe, że płacz osoby z zaskoczenia i bólu może być postrzegany przez ptaka jako zachęta, ponieważ ukąszenia będą trwać i staną się bardziej bolesne. Jeśli nie przestaniesz tak reagować na początkowym etapie, z czasem amadina rozwinie nawyk, a potem go nie powtórzysz. Ponadto czasami dziecko po prostu próbuje wspiąć się na „dziwną gałąź”, a ty, wyciągając rękę, tylko prowokujesz ptaka do szybszego działania.

Innym częstym problemem jest to ptaki walczą i wyrywają sobie pióra. W normalnych warunkach nie zachowują się w ten sposób, co oznacza, że ​​ich agresję sprowokował brak czegoś, na przykład wolnej przestrzeni, oświetlenia, dostępu do tych samych kąpielisk. Wszelkie niedociągnięcia w treści, w tym w przypadku ciepła lub suchego powietrza, prowadzą do walk. Zauważyłem to duża liczba kalorii lub miękkich pokarmów, których wchłanianie nie wymaga wysiłku, pomaga Amadynom kumulować agresję.

Ponadto może pojawić się wrogość między przedstawicielami różnych gatunków, przedstawicielami tej samej płci, konkurującymi o uwagę płci przeciwnej (szczególnie jeśli wcale nie jest) i ptakami w bardzo różnym wieku. Zaatakowany ptak zwykle syczy na przestępców. Zdarza się tak Amadyny są agresywne bez wyraźnego powodu - wtedy materia leży w psychice i jednostka musi być odizolowana.

W porównaniu do większości innych drobiu, takich jak kanarek, nimfy, papużki faliste, amadina słusznie wydaje się mniej kapryśna: wszystko, czego potrzebuje, to na czas, ale raczej rzadkie karmienie i utrzymywanie odpowiedniej temperatury i wilgotności. Pewną trudnością w pielęgnacji może być czyszczenie podczas okresu linienia - pióra wypadają i mogą latać po mieszkaniu, jeśli nie zostaną zebrane.

Jednocześnie, szalenie aktywna amadina, w przeciwieństwie do wszystkich innych ptaków, nie jest zalecana do uwalniania z klatki, nawet jeśli pomieszczenie jest szczelnie zamknięte. Faktem jest, że ten szybki i nieśmiały ptak zrobi wszystko, aby zapobiec jego ponownemu złapaniu, a po drodze może spotkać się z nagłymi odgłosami i innymi przerażającymi czynnikami, które doprowadzą ptaka do paniki i spowodują pośpiech, ryzykując obrażenia.

Właściciele w większości przypadków pozytywnie reagują na zawartość amadyn w domu - nie bez powodu ten ptak podbił wszystkie sklepy zoologiczne. Są niezwykle łatwe w utrzymaniu, a możliwe trudności, które opisano powyżej, są stosunkowo rzadkie i nieistotne, jeśli twoja klatka zawiera tylko jednego ptaka, nawet jeśli samotna zawartość nie jest zbyt dobra dla zwierzęcia.

Zobacz, jak zachować i dbać o domowe amadyny w następnym filmie.