Miód gourami: opis i funkcje treści

Wśród gourami istnieje wiele różnych gatunków różniących się między sobą rozmiarem i kolorem, więc każdy miłośnik labiryntowej ryby z pewnością znajdzie to samo „swoje”. Miód gourami jest bardzo popularny wśród akwarystów, najmniejsza ze wszystkich ryb z tej rodziny, osiąga 4 cm długości, czasem może dorastać do 7, ale w praktyce zdarza się to niezwykle rzadko.

Miód gourami to miniaturowa i bardzo piękna ryba, która bez wątpienia może stać się prawdziwą ozdobą każdego akwarium. Ta różnorodność wodnych mieszkańców ma swoją nazwę ze względu na niezwykły odcień, który pojawia się u samców podczas krycia. Nawiasem mówiąc, kiedy te ryby były właśnie otwarte, ze względu na różnicę w kolorach samców i samic, początkowo przypisywano je nawet innym gatunkom.

Gourami są najbliższymi krewnymi Laliusa, są one jednak znacznie mniej popularne niż to drugie - najprawdopodobniej dlatego, że podczas sprzedaży gourami miodowe wygląda raczej wyblakłe, a aby w pełni ujawnić swój odcień, potrzeba czasu, aby się przystosować.

Złota ryba wyróżnia się nasyconym żółto-pomarańczowym kolorem łuski i czerwonymi płetwami bocznymi, grzbiet jest zabarwiony w odcieniu cytryny. U dorosłego mężczyzny na brzuchu może występować ciemnoniebieski odcień, który w niektórych przypadkach osiąga czerń. Ten dźwięk przechodzi również do przedniej części płetwy odbytu i rozciąga się na dolną część głowy osoby.

Podobnie jak wszystkie inne labiryntowe ryby, guramy oddychają powietrzem z atmosfery, dlatego konieczne jest zapewnienie dostępu do powierzchni wody w akwarium. Jednak te stworzenia są również w stanie wdychać rozpuszczony tlen - natura stworzyła je w taki sposób, że są w stanie przetrwać w najtrudniejszych warunkach, w których inne gatunki po prostu giną. Gouramy miodowe słyną ze swojej bezpretensjonalności, więc doceniają je początkujący akwaryści - szybko dostosowują się do zmieniającego się środowiska, mają doskonały apetyt, ale jednocześnie absolutnie nie są wybredni w kwestii jedzenia.

W większości przypadków ryby dorastają do 4 cm. Ciało miodu gourami jest ściśnięte wzdłuż linii bocznej, ma nieco podobną budowę do ciała laliusa, ale jest nieco bardziej zwężone, a płetwy są mniejsze, brzuchy całkowicie przekształcone w nici, dzięki którym ryba odczuwa całą przestrzeń wokół nich.

Miodowe gourami to dość spokojne stworzenia. Ich utrzymanie jest bardzo proste nawet dla osób, które nie mają doświadczenia w hodowli ryb. Łatwo przystosowują się do życia w małych zbiornikach - więc dla jednej osoby pojemność 10 litrów wystarczy.

Gourami woli pozostać na samej powierzchni wody, dlatego ważne jest, aby temperatura pokojowa i poziom podgrzewania wody w sztucznym stawie były jak najbardziej zgodne, ponieważ labirynt ryby oddychają normalnym tlenem, a jeśli jest zbyt duża różnica, mogą uszkodzić swój aparat labiryntowy.

Wskazane jest zainstalowanie sprężarki, która zapewni wysokiej jakości napowietrzenie wody; ponadto woda powinna być zmieniana co tydzień o około 25-30%. Gourami z miodem woli czystą wodę, więc warto ją ustalić wysokiej jakości i wydajna instalacja filtrów.

Guramy uwielbiają zacienione obszary, wolą pozostać w zacienionych miejscach. Nie potrzebują zbyt jasnego światła, chociaż oświetlenie w zbiorniku powinno być nadal konieczne, aby utrzymać pełny wzrost i rozwój roślin wodnych. Optymalnym rozwiązaniem byłoby zastosowanie świetlówek o mocy 0,3-0,4 W / l. Pamiętaj, aby rozpocząć rośliny unoszące się na powierzchni wody - stworzą dodatkowe zacienienie, ale nie idź z nimi zbyt daleko, pamiętaj, że ryby powinny zawsze mieć dostęp do szczytu.

Można użyć dowolnej gleby, ale gourami z miodem wygląda najskuteczniej na ciemnym tle, pamiętaj o umieszczeniu drewna dna, grot i jaskiń na dole - ryby są bardzo nieśmiałe i nieśmiałe, dlatego spędzają dużo czasu w schroniskach. Pamiętaj, aby sadzić rośliny o długich liściach - zwykle pod nimi gouras wyposażają swoje nory.

Optymalna temperatura wynosi + 24 ... 28 stopni Celsjusza. Ta ryba pochodzi z Indii, a rzeki w tym kraju są ciepłe, więc takie warunki będą najbardziej wygodne dla gourami. Kwasowość powinna wynosić od 6 do 7,5 jednostek, nie ma ścisłych wymagań dotyczących sztywności, dopuszczalne są parametry od 4 do 15.

Zwykle nie ma trudności z odżywianiem miodem gourami - są to ryby wszystkożerne, dlatego są w stanie jeść wszystkie rodzaje suchej, mrożonej i żywej żywności. Eksperci zalecają stosowanie zbóż jako podstawy diety i oferują owoce morza i skorupiaki zwierzętom jako najlepszy sos. Należy jednak uważać na kanaliki - ich częste stosowanie często staje się przyczyną otyłości ryb i ich późniejszej śmierci.

Guramy są bezproblemowymi sąsiadami, chociaż z powodu swojej naturalnej nieśmiałości potrzebują czasu, aby dostosować się do nowej „drużyny”. Ryby te wyróżniają się spokojnym usposobieniem, dlatego nie będą atakować jako pierwsze, ale mogą stać się ofiarą zbyt agresywnych lub aktywnych sąsiadów, którzy często wyrządzają szkody przez gourami lub po prostu zabierają pożywienie.

Konflikty w miodzie gourami najczęściej powstają z Laliuses, ponieważ zwierzęta te mają podobny wygląd, ale Llius jest bardziej zarozumiały.

Gurami nie uczą ryb, żyją pojedynczo lub w parze. Zwierzęta te mogą jednak koegzystować w grupach po 4-5 osób - z reguły w takich przypadkach w grupach ustanawia się pewną hierarchię, jeden z samców dominuje i wypędza wszystkich konkurentów.

Hodowla gourami w domu jest dość prosta. Jak wszystkie labiryntowe ryby, zwierzę to buduje gniazda z pianki, w przeciwieństwie do krewnych Laliusa, które potrzebują fragmentów pływających roślin. Budują ustronne miejsce do tarła pod dużymi liśćmi dowolnej rośliny wodnej.

Samce gourami z miodem wyróżniają się tolerancją na samice, a to, nawiasem mówiąc, jest kolejną różnicą między tymi rybami i Laliuses - te ostatnie są w stanie zabić swoją samicę, jeśli nie ma gdzie się ukryć.

Do tarła ryby przenosi się do akwarium o pojemności 40 lub więcej litrów, poziom wody należy utrzymywać na 15-20 cm, optymalną temperaturę nieznacznie zwiększyć do + 27 ... 30 stopni Celsjusza.

Wybrana grupa ryb jest obficie karmiona żywym pokarmem, a samica gotowa do tarła ma znacznie więcej tłuszczu. W tym momencie samiec zwykle przystępuje do budowy gniazda. Gdy jest gotowy, partner zaczyna przyciągać kobietę na różne sposoby, pokazując jej całą swoją atrakcyjność.

Pewnego razu samica składa około 20 jaj, które następnie są zapłodnione przez samca. Następnie ten ostatni wpisuje je w usta i ostrożnie przenosi je do gniazda. Proces ten powtarza się kilka razy - tylko do tarła każda samica składa od 200 do 300 jaj.

Zaraz po zakończeniu procesu samicę przesadza się z powrotem do ogólnego akwariumw przeciwnym razie powstrzyma samca przed kontrolowaniem stanu gniazda - ten ostatni strzeże jaj i obserwuje ją, aż wyklują się młode. Z reguły ten moment nadchodzi po 1,5 dniapo czym samiec przesiedla się z powrotem do ogólnego akwarium.

Po około trzech dniach narybek zaczyna pływać i jeść - przez pierwsze 7-10 dni karmi się je specjalnym „żywym pyłem” lub infusorią, jedzenie jest oferowane kilka razy dziennie, ponieważ głód ma szkodliwy wpływ na stan młodych zwierząt.

Dwa tygodnie później ryby przenosi się na karmienie Artemią nauplii, gdy zwierzęta rosną, młode zwierzęta muszą być sortowane - w przeciwnym razie przejawy kanibalizmu nie są wykluczone.

Złote gourami jest predysponowane do oodinozy, podczas gdy u dorosłych może występować w ukrytej formie przez kilka lat, bez wpływu na jakość życia zwierząt domowych, ale młode zwierzęta są zagrożone. Oodinoza jest spowodowana przez wiciowce Oodinium - wspinają się na płetwy, skrzela, pod skórą i na błonę śluzową jamy ustnej. Chore ryby można łatwo rozpoznać po szorstkiej głowie z lekkim złotym kurzem, a także klejonych brązowych płetwach i tym samym brudnym kolorze z plamami na całym ciele.

Zazwyczaj do wody dodaje się siarczan miedzi, bicylinę, chlorek sodu, zieleń malachitu lub chlorowodorek. terapia odbywa się w ciemności, ponieważ patogeny są w pewnym stopniu związane z roślinami.

Bardzo często nowi mieszkańcy wchodzą do akwarium i dlatego przy zakupie musisz dokładnie sprawdzić rybę - jeśli ma podarte, źle wyprostowane płetwy i zerwane anteny, lepiej natychmiast odrzucić taką osobę. Jednocześnie nadmierna bladość koloru nie powinna cię przestraszyć - wskazuje tylko na stan stresu u ryb, gdy tylko zwierzę uzyska stałe miejsce zamieszkania, po chwili jasne odcienie powrócą do niego ponownie.

W każdym razie nie zaniedbuj kwarantanny - przed posadzeniem nowej ryby w akwarium pożądane jest trzymanie jej w osobnym pojemniku przez 3-4 tygodnie, w tym okresie przydatne będą codzienne kąpiele z mieszanki „Bicillin”, „Rivanol” i zieleniTen zabieg trwa około 15 minut.

Jeśli zastosujesz się do tych prostych wskazówek, twoje miodowe gourami pozostaną zdrowe i przez kilka lat zachwycą Cię swoim niezwykłym kolorem.

Możesz dalej patrzeć na miód gourami podczas okresu tarła.