Van de vele handgemaakte sieraden zijn draadkettingen vrij duur en esthetisch. Ondanks het feit dat de fabricage van het product een lang en nauwgezet werk vereist, is het uiteindelijke resultaat het echt waard.
Gereedschap en materialen
Meestal worden kettingen gemaakt van koperdraadmaar er is een alternatief: messing, staal of zilverdraad. Het belangrijkste is om niet te dikke materialen te kiezen, omdat dit het weefproces kan bemoeilijken. Als verder werk het gebruik van kralen betreft, moet er bovendien voor worden gezorgd dat de opening van het decoratieve element overeenkomt met de dikte van de draad.
Om het metaal flexibeler en ductieler te maken, sommige vakmensen voorverbranden met een conventionele gasbrander. Het gebruikte gereedschap wordt bepaald afhankelijk van de complexiteit van de sieraden die worden gemaakt. Sommige zijn eenvoudig met de hand gemaakt, andere hebben een haaknaald nodig en sommige zullen zeker moeten worden gesoldeerd.
Voor het werk worden vaak bouten, een bankschroef, vijlen en tangen gebruikt.
Fabricage-instructie
Het is vrij eenvoudig om met je eigen handen een ketting van draad te maken met behulp van een techniek genaamd 'De Vikingen weven.' Omdat deze methode geen extra solderen van metaal vereist, is dit wel nodig alleen een lang stuk dun draad, bij voorkeur koper, een potlood, een schaar en een liniaal.
Voordat u de decoratie gaat weven, moet u de basis voorbereiden. Hiervoor wordt een fragment van een metalen draad van ongeveer 40 centimeter lang zes keer rond de liniaal gedraaid. Na het verwijderen van de basis, is het noodzakelijk om de resulterende lussen vast te zetten en het vrije uiteinde van de draad eromheen te wikkelen.
Als alles correct is gedaan, wordt het werkstuk voorzichtig geopend met een "bloem" en vervolgens op de stompe punt van een potlood geplaatst, waarbij de "bloembladen" van alle kanten worden gebogen. Vervolgens wordt een nieuw stuk draad van al 70 centimeter lang voor het werk gesneden. Als je het kleine uiteinde vrij laat, moet je een lus maken rond een van de "bloembladen". De volgende lus is omwikkeld met een "bloemblad" naar rechts en bewegingen moeten van boven naar beneden worden gemaakt. Na nog vier lussen op dezelfde manier te hebben gemaakt, zal het terugkeren naar het eerste 'bloemblad'.
Dan kunnen we overgaan tot dezelfde formatie van een nieuwe serie. Om dit te doen, wordt de volgende lus gemaakt zodat deze zich vastklampt aan de eerste lus van een reeds voltooide rij. Het werk aan dit schema gaat door totdat er geen punt meer over is van de hele draad, waarvan de lengte 10 tot 12 centimeter zal zijn. Omdat in dit stadium de decoratie nog niet klaar is, moet het materiaal worden verhoogd. Nadat u een nieuwe lange draad heeft afgesneden, moet deze onder een van de verticale rijen lussen worden gebracht.
Wanneer het weven het verbindingspunt bereikt, begint de nieuwe draad samen met de oude te worden gebruikt. Nadat de rij tot het einde is voltooid, en tegelijkertijd de nieuwe draad bereikt, moet de laatste links van de lus worden gebracht en moet de oude rechts van de lus worden gehaakt en worden verwijderd. In de komende paar ronden de oude draad moet samen met de lus van de vorige rij worden gebruikt en vervolgens worden afgesneden. Als het weven voldoende is, kan de structuur van de potloodbasis worden verwijderd. Door lichtjes aan de vrije uiteinden te trekken kan het werkstuk omgevormd worden tot een mooie ketting.
Thuis kan hetzelfde "Viking-weven" worden gemaakt met een breihaak. Bij het voorbereiden van gereedschappen en materialen is het belangrijk ervoor te zorgen dat de dikte van de haak overeenkomt met de dikte van de goot. Als een beginnende meester weet hoe hij moet breien, zal het werken met draad hem geen problemen opleveren. Alles wordt op dezelfde manier gedaan als bij de eerste methode, maar als de eerste lus klaar is, moet je de volgende haken en door de vorige heen trekken.
De lus strekt zich uit tot de vereiste lengte, waarna het proces zo vaak als nodig wordt herhaald om een afgewerkt werkstuk van de vereiste grootte te verkrijgen.
Er wordt een zeer eenvoudige draadketting gemaakt van individuele ringen. Eerst wordt een lange metaaldraad in verschillende fragmenten gesneden, waarvan de lengte niet groter is dan 5 centimeter. Als u de uiteinden buigt, moet u ze stevig aandrukken met het platte deel van de tang. Als alles correct is gedaan, moet zich een stuk met gebogen ronde uiteinden vormen. Elk fragment van de cardanus wordt genomen met een tang in het midden, waarna het in twee wordt gebogen zodat de ene lus tegen de andere wordt gedrukt. Het is belangrijk dat het gereedschap tijdens gebruik altijd gecentreerd is.
Bij het maken van een decoratie mogen we de sluitingen niet vergeten. Om dit te doen, moet je aan het einde van de draad kleine lussen maken waarin haken van een geschikte maat worden verkocht.
De dikte van deze hardware moet worden bepaald afhankelijk van de dikte van de metaaldraad.
Aanbevelingen
Voor het weven van een draadketting kunt u een van de traditionele opklopmethoden gebruiken. Het kan bijvoorbeeld een ankermethode zijn, waarbij de schakels onder een hoek van 90 graden met elkaar moeten worden verbonden. Afzonderlijke schakels moeten in dit geval een ovale vorm hebben. Als er een dwarsbalk wordt toegevoegd tussen de individuele schakels, dan kan weven een "zeeanker" worden genoemd.
Zie hieronder voor de techniek van het weven van "Viking" om met uw eigen handen een ketting van draad te maken.
