Belgische herdershonden: kenmerken, typen en inhoud

Het ras Belgische herder is niet wijdverbreid, omdat de meeste fokkers het liefst uitsluitend met vertegenwoordigers van de Duitse variëteit omgaan. Maar als u vertrouwd raakt met de gedetailleerde beschrijving van zijn vertegenwoordigers, ontdek dan de kenmerken van hun karakter, de mening van liefhebbers van grote honden zal radicaal veranderen.

Zoals aangegeven in veel wetenschappelijke archieven, begint de geschiedenis van Belgische herders in de oudheid. Dit blijkt uit brieven uit de 17e eeuw, die informatie geven over viervoetige herdersassistenten, waar het leeuwendeel van het hondenwerk het verzorgen van een groot aantal dieren was.

Maar ondanks dit feit, de meeste fokkers zijn van mening dat de geschiedenis van de Belgische herdershond veel eerder is begonnen. Wetenschappers vonden immers documenten uit 1650 met een beschrijving van vertegenwoordigers van het Belgische ras, meer bepaald honden die erg op hen lijken. Maar als je uitsluitend naar historische documenten kijkt, wordt dat duidelijk Belgian Shepherd Dog is een vrij jong ras dat al 100 jaar bestaat. Het is alleen belangrijk om te begrijpen welke van deze tegenstrijdige gegevens waar zijn.

Alles wordt heel eenvoudig uitgelegd. In de oudheid waren mensen niet gericht op het specifiek fokken van specifieke hondenrassen. Bovendien werden herders in het verleden niet beschouwd als prestigieuze huisdieren.Europese aristocraten vonden het niet nodig om speciale cynologische clubs te creëren voor vertegenwoordigers van het beschreven ras, omdat hun dames er de voorkeur aan gaven decoratieve honden te starten met een ongewoon uiterlijk als huisdier.

En toch kwamen mensen, ondanks het gebrek aan interesse, pas in de tweede helft van de 19e eeuw met het fokken van dit ras. Op dat moment hadden de herdershonden een uitgebreid palet aan vachtkleuren, hoewel de belangrijkste beoordeling ook werd gegeven aan de prestaties van het ras, namelijk hulp bij het grazen van vee. Ze reden vakkundig dieren die vochten van de kudde en bewaakten vee tegen de aantasting van wilde dieren.

Een soortgelijke mening was er bij Belgische boeren die de herder alleen vanuit een consumentenstandpunt bekeken. Maar alles veranderde met het begin van de industriële revolutie. In deze cruciale periode voor België begon de economie van het land weer op te bouwen. Plattelandsbewoners werden gedwongen van hun dorpen naar steden te verhuizen, wat de vraag naar herdershonden negatief beïnvloedde.

Het Belgische ras dankt zijn officiële erkenning aan het uitbreken van nationalistische gevoelens die in de 19e eeuw in Europa zijn ontstaan. Toen begonnen de meeste nationaliteiten speciale rassen van viervoetige huisdieren te creëren, die hun nationale schat zouden worden. Al in september 1891 werd in Brussel een vereniging van Belgische fokkers gevormd.

Even later, in november, werd het eerste beursevenement georganiseerd in Kurgam, waar meer dan honderd rashonden optraden. Professor Riyul was uitgenodigd als officiële gast, die hondenkenmerken bestudeerde en van plan was om een ​​bepaald ras aan elke Belgische regio te bevestigen.

Onder de honden die aanwezig waren op de show, slechts een derde ontving de aanbevelingen van een wetenschapper voor latere kweek. Riyul koos voor middelgrote honden en de professor was helemaal niet geïnteresseerd in de kenmerken van de vacht van het dier. Dankzij zijn nauwgezette werk werd de primaire buitenkant van de Belgische herdershonden in 1892 geïntroduceerd.

Het kweekproces vond plaats gedurende meerdere decennia. Aanvankelijk werden slechts drie categorieën Belgische herder gepresenteerd, onderscheiden door kleur. Dit feit bracht de rest van de hondenfokkers tot veel negatieve emoties, omdat hun afdelingen niet voldeden aan de normen van officieel geaccepteerde categorieën. Ze richtten ook hun cynologische club op, waar ze zich bezighielden met het onafhankelijk fokken van hun gefokte huisdieren. Deze confrontatie tussen hondenfokkers duurde meerdere jaren, waarna er een fusie van clubs ontstond, die de verandering in rasstandaarden beïnvloedde.

Zo werden drie categorieën Belgische herders aangevuld met een vierde variëteit.

• Groenendael. Honden met een medium zwarte poolkleur. De naam hebben ze te danken aan een klein dorpje in de buurt van Brussel.
• Lakenua. Langharige honden met aswitte kleur wol. Het ras kreeg zijn naam ter ere van een van de wijken in Laken.
• Mechelaar. Kortharige honden met een geelachtige kleur. De naam van de variëteit komt uit het kleine stadje Mechelen.
• Tervuren. Langharige honden met een rode kleur. De categorie kreeg zijn naam ter ere van een klein stadje in de buurt van de hoofdstad.

Desalniettemin verdwijnen tal van fokkersgeschillen tot op de dag van vandaag niet. De leden van de Belgische club staan ​​erop dat de vier variëteiten van vertegenwoordigde Belgische herdershonden verschillende rassen zijn, en de Wereldfederatie van cynologen beweert dat ze dezelfde Belgische herdershonden zijn. Dienovereenkomstig wekken officiële vertegenwoordigers, namelijk de Federatie van cynologen, vertrouwen op.

De erkenning van het ras alleen door Belgische hondengeleiders was echter niet voldoende.De volgende stap naar werelderkenning was de aantrekkingskracht van fokkers op de Koninklijke Organisatie van Cynologen. Hun aanvraag werd echter afgewezen. In 1901 werd het ras nog steeds geregistreerd door leden van de Royal Society. Bovendien werden voor elke categorie speciale normen opgesteld, waar de belangrijkste criteria waren kleur en lengte vacht.

Met het begin van de 20e eeuw begonnen Belgische herders te dienen bij de Belgische politie. Daarnaast patrouilleerden ze over de staatsgrenzen, begeleidden ze het leger en vingen ze smokkelaars met verboden voorwerpen die illegaal hun grondgebied probeerden binnen te komen. Dankzij hun vaardigheden begonnen ze in 1907 deze honden mee te nemen voor dienst in de VS, en een jaar later kwamen ze in Frankrijk in dienst.

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de rol van het Belgische hondenras in oorlogstijd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog dienden honden. Ze hielden zich bezig met de bescherming van toevertrouwde perimeters, bezorgden post, hielpen militaire artsen om de gewonden op te halen van het slagveld. Het was deze periode die de mening van hondenfokkers op Belgische herders veranderde. In zo'n moeilijke tijd onthulden dieren alle eigenschappen van hun karakter, namelijk moed, kracht en loyaliteit.

Belgian Shepherd Dogs zijn middelgrote, sterke honden. Hun externe gegevens en structurele kenmerken geven prestaties aan. Het is belangrijk op te merken dat het Belgische exterieur niet verfijnd is.

De schoonheid van het dier ligt in andere kenmerken, namelijk de spieren en bewegingen die bij elke stap van het dier merkbaar zijn. Bovendien variëren de afmetingen van dieren per geslacht - de groei van mannetjes is 60-66 cm en de hoogte van de vrouwtjes is 56-62 cm. Kleur hangt volledig af van hun categorie. Het gewicht van een volwassen mannetje is gemiddeld 26-30 kg, terwijl vrouwtjes iets minder kunnen wegen, namelijk 20-25 kg.

Volgens de kenmerken van het exterieur verschillen Belgische herders in gematigde lichaamslijnen. De kop heeft een harmonieus pakhuis, maar het lijkt een beetje droog. De schedel is relatief proportioneel. Het voorste deel mist duidelijke lijnen. Jukbeenderen zijn nauwelijks waarneembaar tegen de algemene achtergrond van de snuit, terwijl ze spieren hebben ontwikkeld.

Het gezicht van de herdershond heeft een langwerpige vorm, taps toelopend naar de punt van de neus. De neusgaten zijn zwart, breed. De dunne lijntjes van de lippen worden strak tegen de kaken gedrukt. Op de slijmvliezen is er geen pigmentatie van roze tinten.

De oren zijn lang en zien eruit als driehoeken. De punten zijn puntig, de oorschelpen zijn afgerond. In tijden van alarm nemen de oren van de Belgen een verticale positie in en haasten zich met hun tips omhoog.

De ogen zijn middelgroot en lijken qua uiterlijk op de vorm van een amandel. Er zit een bruin pigment op de iris. Hoe helderder het is, hoe beter de buitenkant van de hond. De oogleden van Belgische herders hebben een duidelijke en gelijkmatige omtrek van zwarte kleur. In het uiterlijk van deze honden kun je de geest en interesse in de omringende wereld voelen.

Een onderscheidend kenmerk van de Belgen zijn hun witte tanden, die zorgvuldige verzorging vereisen. Volgens de standaard van de buitenkant kan de beet schaar of recht zijn. De afwezigheid van de eerste schilders is geen afslachting van het ras.

De hals van het Belgische ras heeft een langwerpige vorm, vloeit soepel naar het lichaam, gekenmerkt door evenredigheid. De kleine kist wordt afgescheiden door de volumetrische spieren die de sterke eigenschappen van de hond kenmerken.

De staart van de Belgen is van gemiddelde lengte, met een verdikt deel aan de basis. Met volledige rust hangt de staart naar beneden en stijgt opgewonden op.

De voorpoten van de Belgen hebben een sterke botstructuur en goed ontwikkelde spieren. Tenen stevig tegen elkaar gedrukt.De achterpoten staan ​​loodrecht op de grond, hebben een gebogen vorm, waardoor honden gemakkelijk van elk oppervlak kunnen afstoten.

Vervolgens moet u de onderscheidende kenmerken van de vacht van elke categorie Belgische herdershonden overwegen.

• Groenendael zijn eigenaren van lang haar met een dikke ondervacht die het dier tegen het weer beschermt. Een onderscheidend kenmerk van de jas van Groenendale is het gebrek aan glans.
• Lakenua hebben een harde en ruw aanvoelende vacht.
• Korte jas per categorie Mechelaar bijna over het hele oppervlak van het lichaam. Een uitzondering is de kraag, heupen en staart.
• Wol Tervuren lijkt in veel opzichten op een "bontjas" Groenendael met het enige verschil in de lengte van het haar op het hoofd en de achterpoten.

Nadat u vertrouwd bent geraakt met de algemene beschrijving van de buitenkant van de Belgische herder, moet u elke categorie van dit ras afzonderlijk zorgvuldig beschouwen. Zoals u weet, zijn er vandaag vier categorieën Belgische herder.

• Groenendael;
• Tervuren;
• Mechelaar
• lakenua.

De eerste drie variëteiten hebben veel gemeenschappelijke kenmerken qua uiterlijk. De vierde variëteit wordt als klein beschouwd en heeft aanzienlijke verschillen in verhouding tot hun tegenhangers. Hun oren zijn iets kleiner, de snuit is korter, maar het lichaam is veel dichter.

Qua prestaties hebben alle categorieën Belgische herders vergelijkbare gegevens, hoewel elke individuele soort enkele individuele karaktereigenschappen heeft.

Deze charmante langharige huisdieren komen veel vaker voor in het zwart. Sommige vertegenwoordigers van deze categorie hebben een witte jas op hun borst die lijkt op een stropdas. Deze honden hebben een onderzoekende geest, ze voelen heel gevoelig de stemming van hun baas aan en staan ​​elk moment klaar om hem een ​​"pootje hulp" te geven.

Deze honden hebben een vrij lange vacht, die een felrode kleur heeft met een rode tint. Op het gezicht zit een keurig zwart masker. Een onderscheidend kenmerk van de aard van deze honden is moed. Ze zijn zonder aarzeling bereid om zich te haasten om hun familie te verdedigen.

In tegenstelling tot hun tegenhangers zijn vertegenwoordigers van deze categorie kortharig. Hun kleur is fawn, op het gezicht is er een zwart masker met nette contouren. Van nature kunnen deze honden een dominante positie vertonen. Mechelaar is een gokdier, dagenlang speelklaar. Ze hebben uitstekende waakhondkwaliteiten.

Een onderscheidend kenmerk van deze honden is een harde vacht met een asgrauwe kleur. Bij sommige vertegenwoordigers van deze categorie kan de kleur rood zijn, meer in de buurt van een gele tint. Van nature zijn deze wezens erg goedaardig, kalm en gehoorzaam.

Belgische herder is een vrij ongebruikelijk ras. Dit wordt bevestigd door de verscheidenheid aan karakters in elke categorie van het ras. Bij het kennismaken met een dier vallen deze factoren niet op, maar na enige tijd ermee te hebben doorgebracht zal het duidelijk worden dat elke hond zich anders gedraagt. Zo is Groenendael ideaal voor de rol van bewaker. Geen enkele dader kan aan zijn aandacht ontsnappen.

Zodra Groenendael het gevaar opmerkt, waarschuwt hij met een luide blaf zijn eigenaren. Maar hij ervaart angst en verlegenheid in het gezelschap van vreemden. Tegelijkertijd tonen deze huisdieren, zelfs voor de familie van hun eigenaar, enige voorzichtigheid. De hond heeft niet meteen vertrouwen in de mensen die hij voor het eerst in zijn leven ziet.

Vertegenwoordigers van deze categorie zijn vrij mobiele dieren. Ze zijn vatbaar voor de voogdij en zorgen voor elk gezinslid. Ideale gastheren voor Groenendael zijn mensen met een actieve levensstijl. Hierdoor blijft de hond niet binnen vier muren en kan hij met de eigenaar uitstappen voor lange wandelingen. Als je het dier geen natuurlijke vrijheid geeft, zal de hond de opgebouwde energie in huis uitspatten. Bovendien loopt dit misschien niet altijd goed af.

De categorie Belgische herdershond Lakenua combineert verschillende tegenstrijdige kenmerken. Bijvoorbeeld speelsheid en ernst, een actieve levensstijl en passieve rust. Samen met Groenendael is Lakinua in staat om het werk van een bewaker aan te kunnen en, indien nodig, zijn ze bereid om in gevecht te gaan met de indringer, waardoor hun eigenaar wordt beschermd. Lakinua vindt gemakkelijk een gemeenschappelijke taal met andere huisdieren, als ze in de puppytijd opgroeide met andere viervoetige familieleden.

De uitzonderingen zijn knaagdieren en vogels die in kooien leven. Als ideaal tijdverdrijf verkiezen de Belgische Lakenois uitstapjes naar het land, reizen naar de bergen, waar het dier fysieke activiteit kan uitoefenen en de opgebouwde energie kan weggooien.

Vertegenwoordigers van de categorie Mechelse herders hebben, samen met hun broeders, regelmatig shakes nodig om de opgebouwde energie eruit te kunnen gooien. De rest is zeer evenwichtige en gehoorzame honden. Als een trouwe hond stappen ze op de hielen van hun baasje en luisteren aandachtig naar zijn woord.

Een Mechelaar houdt niet van eenzaamheid. Als hij alleen in een benauwd appartement blijft, kan zo'n hond beginnen te verlangen en dan proberen de opgebouwde energie kwijt te raken, wat kan leiden tot een kleine pogrom. De eigenaar van een Mechelse herdershond moet veel aandacht besteden aan zijn huisdier, maar de hond niet verwennen, maar streng zijn indien nodig. Hoewel dit misschien niet nodig is, zoals vertegenwoordigers van dit ras verschillen in het klagende karakter.

De Belg Tervuren onderscheidt zich, in tegenstelling tot zijn broers, door een impulsief karakter en levendig temperament. Hoewel aanvankelijk de eerste vertegenwoordigers van deze categorie verlegen waren. Als gevolg van tribale selectie zijn deze karaktereigenschappen uitgeroeid. Tervuren reageert actief op elk teken van hun eigenaar, dus zelfs de roep naar het dier zelf vloeit soepel over in een leuk spel.

Het is vermeldenswaard dat vertegenwoordigers van deze rascategorie een maximale mate van genegenheid ervaren voor slechts één van de gezinsleden, die als eigenaar wordt geaccepteerd. Het speelse karakter van het dier vereist constante communicatie met mensen. Als de hond enige tijd alleen blijft, kan hij zijn energie in een onnodige richting sturen, namelijk het scheuren van pantoffels of het breken van een vaas.

De vier gepresenteerde categorieën Belgische herdershonden zijn gemeenschappelijk voor het ras.

• Deze honden kunnen in de meest onverwachte situaties hun eigen beslissingen nemen.
• Belgische herders zijn behoorlijk gevoelige wezens. Ze accepteren graag kritiek en opmerkingen van de eigenaar.
• Eenmaal in een onbekende omgeving passen ze zich daar gemakkelijk in aan.
• Ze hebben de neiging om andere vertegenwoordigers van de dierenwereld te domineren.

Het kiezen van een kleine en gezonde puppy is geen gemakkelijke taak. Het maakt niet uit welke categorie van het Belgische ras de voorkeur had.

Allereerst hebben toekomstige eigenaren nodig vraag de fokker om informatie over de ouders van de puppy en leer ze zo mogelijk zelfs te leren kennen. Dit feit zal helpen om te begrijpen welke eigenschappen en karaktereigenschappen de hond van zijn voorouders zou kunnen erven.

Bij het kopen van een hond moet u op zijn leeftijd letten. De ideale optie is 2 maanden. Op dit moment hebben de puppy's van de Belgische herder de psyche al gedeeltelijk gevormd, waardoor ze de wereld om hen heen gemakkelijk waarnemen.

Vervolgens kunt u doorgaan met een direct onderzoek van alle puppy's uit het nest om de meest interessante persoon te kiezen. Het is noodzakelijk om aandacht te besteden aan de meest actieve en levendige kinderen. Dergelijke puppy's hebben een zeer sterke immuniteit en in de toekomst zullen ze de eigenaar geen problemen bezorgen met ziekten, gebrek aan eetlust of stemming. Ook speelse puppy's zijn vrij gemakkelijk en snel te trainen.

En nog belangrijker - om een ​​volbloedpup te krijgen, moet in de officiële en gerenommeerde kinderdagverblijven zijn. Een puppy kopen op de vogelmarkt is buitengewoon gevaarlijk, zelfs ondanks de lage prijs van het dier. In plaats van een Belgische herderspup kan van daaruit een bastaard naar huis worden gebracht. En als het je lukt om een ​​volbloedhond buiten de kennel te krijgen, is het lichaam van zo'n dier hoogstwaarschijnlijk zwak en heeft het aanleg voor meerdere ziekten, waardoor je constant naar dierenklinieken moet gaan.

Hoogwaardige verzorging van Belgische herders is een arbeidsintensief proces. De complexiteit van de baan is bij het reinigen en verwerken van de haarlijn van dieren.

De afscheiding van de Belgen vindt plaats in de zomer en winter. Tijdens het ruien is het erg belangrijk om de hond dagelijks te kammen. In het voor- en najaar is het voldoende om het dier eens per week te krabben. Om de wol in een goede kwaliteit te kammen, is het noodzakelijk om een ​​borstel met veelvuldige tanden te gebruiken. Dit apparaat zorgt voor maximale verwijdering van haaruitval. Het is belangrijk om de hond in een rustige omgeving en uitsluitend in de richting van de vacht te krabben.

De rest van de zorg hangt volledig af van de categorie Belgen.

Groenendael-honden hebben de neiging overvloedig te vervellen. De gevallen wol ligt op het meubilair, op de vloer, op kleding en zelfs op de keukentafel. Lakinua heeft krullend haar, dat twee keer per jaar moet worden geknipt, zodat het uiterlijk van het dier er netjes en verzorgd uitziet.

De meest pretentieloze vertegenwoordiger van de Belgische herder is Mechelaar. Hun vacht is kort, waardoor het mogelijk is om het huisdier eens per week te kammen. Dit is voldoende om dood haar te verwijderen en een representatieve uitstraling voor de hond te creëren.

Kenmerkend voor de categorie Tervuren is de dubbele vacht. Om deze reden lijden vertegenwoordigers van dit ras onder de vorming van heksenmeesters. Tervuren honden moet minstens meerdere keren per week grondig worden gekamd. Bovendien moeten ze worden geleerd vanaf de puppytijd tot de procedure om wol op hun poten te snijden.

Zwemmende Belgen zijn uiterst zeldzaam. Gespecialiseerde shampoos voor dik haar die in badprocedures worden gebruikt, kunnen de structuur van het haar van de hond nadelig beïnvloeden, het haar verliest zijn stijfheid en dofheid. Als de hond een onaangename geur van een vuile hond begon uit te stoten, kunt u speciale droge producten gebruiken met een aangenaam aroma.

U moet de ogen en oren van uw hond regelmatig controleren. Als er vreemde afscheidingen optreden, moet u ze verwijderen met een wattenstaafje of een schijfje gedoopt in warm water of een zwakke oplossing van theebladeren.

Eigenaars van grote honden kennen de problemen met knippen niet, Belgische herders zijn geen uitzondering. Ze brengen veel tijd op straat door, hun klauwen slijpen zelfstandig op asfalt. En alleen in de winter, wanneer er ijs en sneeuw op de wegen liggen, moet de eigenaar zijn hond “manicure” geven met een speciale klauwsnijder.Vervolgens moet je scherpe hoeken verwerken met een bestand om inkepingen te verwijderen.

Even belangrijk is de zorg voor de mondholte van de hond. De herdershond moet dagelijks worden geborsteld, dus de eigenaar van het dier moet een speciale tandenborstel kopen. Het is verboden tandpasta's voor menselijke consumptie te gebruiken voor de mond van een hond. Voor het reinigen van de mondholte van huisdieren worden speciale reinigingsproducten gemaakt. Ze kunnen worden gekocht bij elke dierenwinkel.

Moderne hondenliefhebbers van grote rassen geven de voorkeur aan industriële voeders. Maar de Belgische herdershonden zijn in dit opzicht pretentieloos en zullen zich voeden met wat er in de kom ligt. En toch moet voor de volledige ontwikkeling van het dier worden voorzien van een uitgebalanceerd dieet.

Moderne industriële voeders voorzien huisdieren van de nodige vitamines en mineralen. De fokker moet op zijn beurt super premium klasse voer kopen voor zijn hond. Het belangrijkste is niet te vergeten dat voor elke leeftijd van het dier een apart dieet wordt ontwikkeld.

Maar het is het beste om de viervoetige bewaker van het ras Belgian Shepherd te voeren natuurlijk voedsel. Belangrijk om te onthouden het mag geen menselijke voeding van tafel zijn. Anders zal het dier constant bedelen en soms zelfs menselijk voedsel stelen.

Het natuurlijke menu van de hond moet gevarieerd zijn. Honden zijn van nature roofdieren. Maar dit betekent niet dat ze uitsluitend rauw vlees mogen eten. Voor de volledige ontwikkeling van de herder moet je een gevarieerd dieet volgen, dat gebaseerd moet zijn op mager vlees, bijvoorbeeld rundvlees, konijn of kip.

Als ontbijt verdient het de voorkeur om het huisdier te behandelen met granen, bijvoorbeeld boekweit, rijst of gerst. Tijdens de lunch moet de hond worden gevoed met gestoofde groenten en er plantaardige olie aan toevoegen. Een keer per week moet u uw huisdier verwennen met zeevis, zuivelproducten en gekookte eieren, maar in kleine hoeveelheden.

Om te weten welke vitamines een hond moet krijgen tijdens de periode van actieve groei, is het noodzakelijk om een ​​dierenarts te raadplegen. Hij zal in staat zijn om het juiste vitamine-mineraalcomplex te kiezen, zodat het dier geen tekort heeft aan elementen die belangrijk zijn voor de gezondheid.

Het is ten strengste verboden om de Belgische herder te voeren met snoep, gerookte producten, buisvormige botten, rauw varkensvlees en riviervis. Overtreding van ten minste één van deze verboden kan leiden tot ernstige gezondheidsproblemen voor het dier. Buisvormige botten, bijvoorbeeld in de slokdarm, kunnen de wanden beschadigen, waardoor de hond inwendig bloedt en het heel moeilijk is om te redden. Chocolade voor trouwe viervoeters is een dodelijk gif. In vissen kunnen wormen aanwezig zijn.

De hond moet altijd toegang hebben tot schoon drinkwater. Dit is vooral belangrijk voor huisdieren die droogvoer eten, omdat de dorst hierdoor toeneemt.

Belgische herdershonden zijn rassen waarvan de training op jonge leeftijd moet worden gestart. Het belangrijkste is tegelijkertijd niet om inzicht te vergeten. Het is deze factor die zal helpen om de mentale toestand van de hond maximaal te voelen, om zijn humeur en psychologische balans te begrijpen.

Belgische vrouwtjes zijn veel volgzamer en rustiger dan mannen, die van nature onafhankelijk moeten zijn van hun eigen aard. Ervaren hondenfokkers raden aan om te beginnen met het opvoeden van een puppy vanaf de eerste dag van zijn verschijning in het huis.

In eerste instantie moet je een puppy niet moe maken met lange wandelingen en verschillende spelletjes. Als het huisdier languit op zijn strooisel ligt en in slaap begint te vallen, hoeft het niet te worden gestoord. Een hond heeft, net als elk ander wezen, rust nodig. Ze hebben tenslotte nog veel tijd over om verschillende teams te leren, hun eigen bijnaam te leren, te wennen aan een riem met halsband en niet om te gaan met de behoefte op de verkeerde plek.

De bijnaam in het onderwijsnummer is een apart item. Ten eerste moet de eigenaar onthouden dat de naam van het huisdier kort moet zijn en ten tweede uitsluitend moet worden geassocieerd met heldere en vriendelijke emoties. Neem geen naam aan bij een trouwe viervoeter als hij een fout heeft gemaakt of iets heeft verpest. Zich realiserend dat hem een ​​straf te wachten staat, zal de baby zijn meester niet willen benaderen, respectievelijk zal hij niet reageren op de bijnaam.

Het proces van het trainen van Belgische herdershonden onderscheidt zich door vele nuances, afhankelijk van de rascategorie. Het is belangrijk dat Groenendahl zonder enige twijfel opdrachten en taken uitvoert. Vertegenwoordigers van deze soort behandelen training als spellen die van groot voordeel zijn. Om deze reden veroorzaken ze geen problemen en volgen ze strikt de instructies van hun eigenaar. Hoewel voor sommige vertegenwoordigers van dit ras onafhankelijkheid van moraal instinct kan overwinnen, wat een negatieve invloed zal hebben op het bereiken van het doel.

Daarom Groenendael het is noodzakelijk om een ​​zeer jonge leeftijd te trainen, zonder de hond lange pauzes te geven. Training zou moeten zijn dagelijksanders kan de hond niet wachten op gehoorzaamheid.

Lakenua daarentegen is gemakkelijk te leren en ontmoet de eigenaar graag. Ze rennen enthousiast met hun baasjesrace of overwinnen een hindernisbaan. Het belangrijkste kenmerk van deze honden is onvermoeibaarheid. In plaats daarvan zal een persoon het beu worden om met taken te komen, in plaats van dat een hond ze uitvoert.

In opleiding Je moet geen strikte stem gebruiken en te vasthoudend zijn. De hond voelt het en doet precies het tegenovergestelde. Maar als u de kwestie van training correct benadert, kunt u de echte bewaker en beste vriend voor een groot gezin opleiden. Het is tenslotte juist Lakenua vanwege hun kwaliteiten die het vaakst naar de politie of het leger worden gebracht.

Naast een goede training, moet Mechelaar naar een gemeenschappelijke ruimte worden gebracht met andere honden, waar de herder met familieleden kan communiceren en van hen de basisprincipes van communicatie met hun eigenaren kan leren. Ze nemen de ontvangen informatie zeer snel op, wat wijst op hun hoogontwikkelde intelligentie. Alleen communicatie met honden kan de tegenovergestelde rol spelen. De hond zal elementen van ongehoorzaamheid zien bij zijn familieleden en kan ze als vanzelfsprekend beschouwen.

Tervuren probeert te domineren en meer onafhankelijkheid te tonen dan de andere categorieën van het Belgische ras. Voor deze honden is een intensieve teamtraining en gehoorzaamheidscursus belangrijk. De eigenaar moet een despotische houding en grof gedrag vermijden bij het werken met dieren. Anders zal het huisdier dit gedrag van de eigenaar niet waarnemen en niet op zijn woorden reageren.

De hond moet consequent opdrachten uitvoeren, de eigenaar moet geduld hebben als de hond iets niet aankan en het dier dan eerlijk behandelen met een traktatie.

Alles over de Belgische herders, zie de volgende video.