Geen wonder dat het wijze spreekwoord zegt: "Ze zijn bang, als vuur." En echt, wie is er niet bang voor een open vlam? Iedereen is bang voor hem: mensen en dieren. De verbrandingskracht kan hele nederzettingen van de aardbodem wegvagen, waardoor de landbouw enorme schade oploopt. Angst voor de elementen is rationeel.
Men moet echter niet vergeten dat er aan alles een grens is. Wanneer een gevoel van zelfbehoud zich ontwikkelt tot pyrofobie, moet je dit meer dan serieus nemen.
Wat is dit
Wanneer een persoon een onverklaarbare ervaring ervaart angst voor vuur, deze angst wordt pyrofobie genoemd (in het Grieks betekent pyro vuur en fobo's betekent angst). Sinds de oudheid was deze fobie inherent aan de mens.
Een persoon, geconfronteerd met vuur, realiseerde zich dat dit een zeer gevaarlijk fenomeen is. Daarom is dit soort angst in onze diepten van bewustzijn vastgelegd. Zelfs in de moderne wereld, wanneer de technologie ver vooruit is gegaan, doen zich vreselijke gevallen voor waarin mensen omkomen bij een brand. En deze feiten maken bij sommige mensen een onuitwisbare indruk. Daarom proberen de meeste mensen weg te blijven van vuurbronnen., als gevolg van onvoorziene omstandigheden, kunt u dierbaren en eigendommen verliezen.
Ondanks deze angsten kan een persoon niet zonder een vuurbron. We zijn al lang gewend om onze huizen te verwarmen en ermee te koken. Ondanks alles gehoorzaamde het vuur de man niet tot het einde en manifesteerde het soms zijn holen. Daarom er zijn mensen die in paniek raken, wat leidt tot obsessief-compulsieve stoornissen.
Oorzaken van fobie
Ze kunnen verschillen, maar het is de moeite waard om de belangrijkste te overwegen.
- Erfelijke factor. Obsessieve aandoeningen kunnen van hun ouders op het kind worden overgedragen. De risico's van fobieën nemen toe wanneer een persoon de volgende periodes doormaakt: adolescent, vroege volwassenheid, menopauze enzovoort. Er moet aan worden herinnerd dat een genetische aanleg een manifestatie is van het instinct van een gevoel van zelfbehoud.
Ouders geven kinderen een neuropsychische reactie op stress. Vooral de ontwikkeling van een fobie, inclusief paniekangst voor vuur, wordt beïnvloed door het temperament en de individuele eigenschappen van een bepaalde persoonlijkheid.
- Sociale factor. Het komt voor bij personen met een afhankelijk type karakter en bij degenen die de neiging hebben om problemen te vermijden. Biochemische hypothesen en verschillende negatieve afhankelijkheden (verslaving, alcoholisme, ongecontroleerde medicatie) kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van fobieën.
- Psychologische factoren. Er zijn er heel veel. Dit kunnen de volgende zijn: een laag zelfbeeld, de neiging om alles te overdrijven en in alles negatief te zien, een ongezonde situatie in het gezin (conflicten), isolatie van de samenleving, verschillende soorten stress, psychisch trauma, angst, achterdocht enzovoort.
Opgemerkt moet worden dat bij narcistische, egocentrische en zelfverzekerde mensen fobieën praktisch niet ontstaan. Degenen die problemen en schuld aan andere mensen kunnen "verschuiven", hebben altijd een volhardend en goed humeur.
Maar psychasthenische aandoeningen dragen bij aan het ontstaan van verschillende fobieën, waaronder pyrofobie. Dat moet onthouden worden alle obsessieve toestanden zijn het resultaat van een langdurig psychologisch trauma uit de kindertijd. Vrees voor vuur kan ontstaan doordat het kind in de kindertijd zeer ernstige brandwonden heeft opgelopen. Op volwassen leeftijd als gevolg van stress en vermoeidheid komen zijn herinneringen naar boven en omarmen het bewustzijn met hernieuwde kracht, wat leidt tot fobie.
Symptomen
Pyrofobie is een constante irrationele angst voor een bron van open vuur, of het nu een vuur is of gewoon een vreugdevuur. Details voor iemand die een echte fobie ervaart, zijn volkomen onbelangrijk. Een persoon kan niet eens duidelijk uitleggen waarom hij bang is voor vuur. Het is genoeg voor hem om het branden te ruiken, terwijl hij in paniek raakt.
Manifestaties van abnormale angst zijn moeilijk te missen. Drukte en nervositeit verschijnen in het gedrag, spraak wordt schokkerig en verward.
Natuurlijk beïnvloedt een dergelijke aandoening het verdere welzijn van een persoon. Als de paniek aanhoudt, kunnen de volgende symptomen optreden:
- verwarde ademhaling en snelle pols, onderbrekingen in het werk van het hart;
- tremor van ledematen;
- toename of afname van druk;
- misselijkheid, braken
- verkleuring van de huid (wordt karmozijn of te bleek);
- zwaar zweten;
- verwijde pupillen;
- verwarring of bewustzijnsverlies.
Wanneer de aandoening extreem ernstig wordt, is het noodzakelijk om te beginnen met de strijd tegen de bron van de ziekte - pyrofobie. En hoe eerder dit wordt gedaan, hoe succesvoller de behandeling zal zijn.
Behandeling
Hierbij is een geïntegreerde aanpak belangrijk. Met behulp van een psycholoog kun je angsten wegnemen. Hij zal de oorzaak van de obsessieve toestand identificeren en je dan van hem gaan ontdoen door psychologische beïnvloeding. In ernstigere gevallen zal de therapeut medicatieondersteuning voorschrijven.
Als je jezelf echter als een sterke en wilskrachtige persoon beschouwt, kun je zelf pyrofobie volledig kwijtraken. Om dit te doen, moet je een hobby voor je vinden, je inschrijven bij een sportclub, yoga doen, een reeks ontspanningslessen geven, rustgevende kruidenbijeenkomsten drinken of gaan joggen voor lange afstanden.
Zeer goed trainen helpt af te leiden in obsessieve toestanden. Maar als de zaak niet vatbaar is voor correctie, is het beter om het niet te riskeren en een specialist te raadplegen.
Alle methoden om fobieën te bestrijden zijn dus onderverdeeld in het volgende:
- psychocorrectie;
- medicamenteuze behandeling;
- alternatieve of complementaire methoden.
In zeer ernstige gevallen schrijft de arts voor medicijnen. Ze zijn nodig om somatische en psychologische symptomen te verlichten.
Bètablokkers worden gebruikt voor behandeling. Ze worden gebruikt om somatische symptomen te verlichten. Medicijnen blokkeren met succes stresshormonen. Dit verbetert de algemene achtergrond, de risico's van het krijgen van een chronische ziekte nemen af.
In ernstige gevallen worden antidepressiva voorgeschreven. Door serotonine vast te leggen, verminderen ze de angst. Kalmerende middelen stoppen vegetatieve manifestaties van angst. Antipsychotica worden gebruikt wanneer de patiënt ernstige gedragsstoornissen ontwikkelt, precies met paniekaanvallen, agressie en zelfmoordneigingen.
Er moet aan worden herinnerd dat alle geneesmiddelen alleen profiteren als ze zijn voorgeschreven door een specialist die de exacte dosering kan bepalen. Bij ongecontroleerde en zelftoediening van pillen kunnen zich onvoorziene omstandigheden voordoen die zullen leiden tot negatieve gevolgen en zelfs de dood.
Psychotherapeutische hulp is niet minder effectief, maar veroorzaakt geen bijwerkingen van het lichaam. Het omvat behandeling met behulp van neurolinguïstisch programmeren, een rationele methode van psychotherapie, hypnose, een cognitief-gedragsmethode. Het moet duidelijk zijn dat bij psychotherapie wederzijds begrip tussen de patiënt en de specialist belangrijk is. In dit geval moet er een volledige uitwisseling van informatie, ervaringen zijn.
Vervolgens worden ze verwerkt en gesimuleerd in verschillende situaties. In dit geval is er psychologische informatie wanneer de arts de patiënt volledige informatie over zijn ziekte geeft.
Dankzij deze aanpak begint een persoon de aard van zijn fobieën te begrijpen, waardoor het mogelijk is om de reden voor hun ontwikkeling te identificeren. Daarnaast voert de specialist gelijktijdig met deze aanpak methode counseling uit, die gericht is op het bestuderen van praktische kennis, in de toekomst kan het individu deze gebruiken in kritieke situaties.
Het zijn consulten die de patiënt de mogelijkheid bieden om te leren hoe ze hun angsten goed kunnen waarnemen en tactieken kunnen kiezen tijdens een crisis. En tegelijkertijd is er een onderzoek naar het zelfrespect van de individuele persoonlijkheid, wat helpt om van angst af te komen.
Vrij eenvoudige maar effectieve methoden zullen angst helpen verminderen:
- bestudeer met behulp van speciale literatuur alle acties die moeten worden uitgevoerd als er brand uitbreekt;
- Installeer in huis (appartement) brandsensoren die beginnende rook signaleren; over blusmiddelen beschikken;
- Neem altijd veiligheidsmaatregelen in acht.